Aflevering "Undercover in Nederland" over [eiser] mag uitgezonden worden

Rb. Amsterdam 29 oktober 2025, IEF 23156; C/13/777560 / KG ZA 25-868 VVV/JD ([eiser] tegen Noordkaap). Noordkaap produceert het programma "Undercover in Nederland". In dit programma stelt zij met behulp van een verborgen camera misstanden aan de kaak. In december 2024 heeft er een confrontatie plaatsgevonden tussen [eiser] en Alberto Stegeman (presentator van het programma). Tijdens deze confrontatie zijn er vragen gesteld over schulden van [eiser], fraude, een taakstraf en over een project in Frankrijk. Hierna zijn er over en weer nog een aantal e-mails gestuurd over wederhoor en de inhoud van de uitzending. [eiser] wil dat Noordkaap de uitzending van "Undercover in Nederland" niet uitzendt of openbaar maakt totdat hoor en wederhoor heeft plaatsgevonden. Ook vroeg hij een verbod op het gebruik van beeldmateriaal waarin hij herkenbaar is, en op bepaalde uitlatingen. 

De voorzieningenrechter overweegt dat toewijzing van de vorderingen zou betekenen dat de vrijheid van meningsuiting van Noordkaap wordt beperkt. Een beperking die bij wet is voorzien, doet zich voor als een publicatie onrechtmatig in de zin van artikel 6:162 BW is. Voor het antwoord op de vraag of publicatie onrechtmatig is, moeten de wederzijds belangen van partijen tegen elkaar worden afgewogen. Het belang van [eiser] is dat hij niet lichtvaardig wordt blootgesteld aan verdachtmakingen. Het belang van Noordkaap is dat zij zich in het openbaar kritisch, informerend en waarschuwend moet kunnen uitlaten over zaken van publiek belang. Alle omstandigheden moeten worden meegenomen. De vorderingen van [eiser] worden afgewezen. De voorzieningenrechter stelt vast dat [eiser] geen overtuigend bewijsmateriaal heeft overgelegd waaruit blijkt dat de beschuldigingen feitelijk onjuist zijn. Noordkaap heeft volgens de voorzieningenrechter voldoende gelegenheid geboden voor wederhoor en zorgvuldig journalistiek werk geleverd. Bovendien heeft Noordkaap toegezegd het gezicht van [eiser] onherkenbaar te maken en zijn achternaam in te korten. [eiser] wordt veroordeeld in de proceskosten.  

4.7 Meer algemeen heeft [eiser] ter zitting de kern van zijn bezwaar tegen de uitzending als volgt verwoord. Omdat de uitzending zware beschuldigingen aan het adres van [eiser] bevat had Noordkaap het fatsoen moete hebben om met [eiser] aan tafel te gaan zitten voor wederhoor. Dit is niet gebeurd, ondanks verzoek van [eiser] daartoe. Fatsoenlijk wederhoor heeft volgens [eiser] dus niet plaatsgevonden. Noordkaap heeft wel een paar vragen gesteld, maar er zouden nog meer vragen volgen. Die vragen zijn nooit gekomen, aldus [eiser].  

4.8 Geoordeeld wordt als volgt. Noordkaap heeft [eiser] op 24 april 2025 inhoudelijke vragen gesteld met betrekking tot het verhaal van het echtpaar Van Nuil, de familie Sempel (naar de voorzieningenrechter begrijpt de dochters van het echtpaar), en het echtpaar [X], en meer algemene vragen over hotel Alexandre in Frankrijk. Pas na herhaald verzoek door Noordkaap heeft [eiser] op die vragen gereageerd, en dan ook nog eens uiterst summier. Dat Noordkaap niet met [eiser] om de tafel heeft willen zitten maakt niet uit dat hij geen kans heeft gehad op wederhoor. Noordkaap is op zichzelf niet gehouden om met [eiser] om tafel te zitten: de wijze waarop zij haar onderzoek vormgeeft valt immers onder de journalistieke vrijheid. De geboden mogelijkheid tot wederhoor via e-mail was dus afdoende en niet is gebleken van onzorgvuldigheid in de verwerking van de summiere antwoorden die [eiser] over de e-mail heeft verstrekt. Dat volgens (de advocaat van) [eiser] nog meer vragen van Noordkaap zouden volgen (wat Noordkaap overigens betwist) maakt niet dat hij gerechtvaardigd achterover heeft kunnen leunen. Het had op zijn weg gelegen om zijn kant van het verhaal met Noordkaap t edelen. Dat hij dit niet (voldoende) heeft gedaan kan hij Noordkaap niet verwijten, nu uit de overlegede correspondentie blijkt dat Noordkaap daartoe steeds de gelegenheid heeft geboden.