Afwijzing van merkinschrijving "Biorepair" wegens beschrijvende aard

Gerecht van de Europese Unie 29 januari 2025, IEF 22530; IEFbe 3864; ECLI:EU:T:2025:108 (Coswell SpA tegen EUIPO). In deze zaak verzoekt Coswell SpA om de vernietiging van de beslissing van de Kamer van Beroep van het EUIPO, die de inschrijving van het merk Biorepair voor verschillende producten heeft geweigerd. De Kamer van Beroep heeft geoordeeld dat de merknaam beschrijvend is voor de betrokken producten, die voornamelijk betrekking hebben op mondverzorging en tandheelkundige producten, en dat het merk geen onderscheidend vermogen bezit. Coswell SpA stelt dat de Kamer van Beroep ten onrechte heeft geoordeeld dat het merk "biorepair" beschrijvend was. Zij stelt dat het merk suggestief is en niet direct beschrijvend. Bovendien wijst Coswell op de merkregistraties in andere landen, zoals Nieuw-Zeeland en de Verenigde Staten. Het Gerecht bevestigt de beslissing van de Kamer van Beroep en oordeelt dat de term "biorepair", samengesteld uit de woorden "bio" en "repair", door het Engelstalige publiek direct wordt begrepen als "biologische reparatie", wat beschrijvend is voor de producten die het merk beoogt. Het Gerecht stelt dat de Kamer van Beroep zowel de afzonderlijke woorden "bio" en "repair" als de betekenis van hun combinatie in zijn geheel heeft beoordeeld. Er wordt opgemerkt dat er geen mentale inspanning van het relevante publiek vereist is om de beschrijvende betekenis van het merk te begrijpen. Daarnaast benadrukt het Gerecht dat de merkregistraties in andere landen geen invloed hebben op de beoordeling van de inschrijfbaarheid van het merk binnen de Europese Unie. Het Gerecht wijst erop dat het systeem van merkregistraties van de EU autonoom is en onafhankelijk van andere nationale systemen werkt. Beslissingen in derde landen over de inschrijving van een merk hebben geen effect op de beoordeling van de inschrijfbaarheid in de Europese Unie.

Het Gerecht oordeelt verder dat het merk "biorepair" een onmiddellijk begrijpelijke en beschrijvende betekenis heeft voor de betrokken producten. Het merk wordt als beschrijvend beschouwd, omdat het aangeeft dat de producten, die van natuurlijke of biologische oorsprong zijn, een reparatiefunctie voor de tanden hebben, specifiek voor het herstellen van tandglazuur. Gezien de beschrijvende aard van het merk "biorepair", wordt het verzoek om inschrijving in de EU afgewezen. Het Gerecht wijst het verzoek af en legt Coswell SpA de kosten van de procedure op.

55. Il ressort de cette motivation que la perception de la marque demandée, par la partie anglophone du public pertinent, est fondée sur la signification habituelle des mots « bio » et « repair » qui présentent un lien direct et concret avec les produits en cause. La signification de la marque demandée, prise dans son ensemble, dérive clairement et directement de la simple juxtaposition des deux éléments verbaux la composant. Il y a donc lieu de constater qu’aucun effort mental du public pertinent n’est requis.

60. Par ailleurs, s’agissant des pièces produites par la requérante lors de l’audience devant le Tribunal, à savoir deux extraits confirmant les enregistrements de la marque BIOREPAIR par les offices nationaux en Nouvelle-Zélande et aux États-Unis, il suffit de relever que lesdits enregistrements ne permettent pas d’établir que, en l’espèce, la chambre de recours a commis une erreur dans l’application de l’article 7, paragraphe 1, sous c), du règlement 2017/1001. En effet, d’une part, les dispositions figurant sous le chapitre XIII du règlement 2017/1001 n’instituent aucune obligation pour l’EUIPO de reconnaître des décisions relatives à l’enregistrement d’une marque internationale prises dans des pays tiers. D’autre part, le régime des marques de l’Union européenne est un système autonome, constitué d’un ensemble de règles et poursuivant des objectifs qui lui sont spécifiques, son application étant indépendante de tout système national. Ainsi, le caractère enregistrable d’un signe en tant que marque de l’Union européenne ne doit être apprécié que sur le fondement de la réglementation de l’Union pertinente. L’EUIPO et, le cas échéant, le juge de l’Union ne sont pas liés par une décision intervenue dans un pays tiers admettant le caractère enregistrable de ce même signe en tant que marque nationale. Tel est le cas même si une telle décision a été prise dans un pays appartenant à la zone linguistique dans laquelle le signe en cause trouve son origine [voir, par analogie, arrêt du 15 mars 2023, Katjes Fassin/EUIPO (THE FUTURE IS PLANT-BASED), T‑133/22, non publié, EU:T:2023:129, point 36].