Autocavy c.s. bied voor de Chinese markt bestemde Volkswagens te koop aan in de EU

Hof Den Haag 24 september 2024, IEF 222301 (Autocavy c.s. tegen Volkswagen). Autocavy, een Nederlands onderneming die nieuwe auto’s import- en exporteert, heeft Volkswagens bestemd voor de Chinese markt te koop aangeboden en verkocht in de EU. Autocavy heeft hierin samengewerkt met Techlantic c.s. [zie ook: IEF 22298]. Volkswagen (hierna VW) stelt dat Autocavy hierdoor inbreuk heeft gemaakt op haar merkrechten. Zij vorderde in kort geding een verbod op inbreuk op haar merkenrechten, inzage in het in beslaggenomen bewijs, een bevel van opgave van diverse gegevens en een bevel om de auto’s die Autocavy in haar controle heeft af te geven voor bewaring. Dit is grotendeels toegewezen door de voorzieningenrechter. Hierbij is de Eiser, bestuurder en enig aandeelhouder van Autocavy, persoonlijk een ernstig verwijt gemaakt en zijn alle maatregelen ook jegens hem toewijsbaar geacht. De Eiser en Autocavy (hierna Autocavy c.s.) zijn hiertegen in hoger beroep gegaan.

Autocavy c.s. bepleit dat VW te lang heeft gewacht met het instellen van haar vorderingen, waardoor er geen sprake meer zou zijn van spoedeisend belang. Het hof gaat hier niet in mee. Het hof acht dat VW voorspoedig heeft gehandeld met het aanspannen van het kort geding en dat het hebben van schikkingsonderhandelingen niet heeft gezorgd voor het vervallen van het spoedeisend belang. Het hof verklaart dat het tegendeel is bewezen tijdens de schikkingsonderhandelingen doordat de eiser verklaarde dat hij de auto’s zou verkopen in strijd met het verbod als VW de auto’s niet zou terugkopen.

Het hof acht dat ook zonder het invoeren van de auto’s in de EU Autocavy c.s. inbreuk heeft gemaakt op de merkrechten van VW. De auto’s zijn namelijk verscheept met de bedoeling om ze in de EER in het economisch verkeer te brengen. Er is geen blijk van een bestemming buiten de EER. Het tegendeel is juist bewezen: bij de aanbieding van de auto’s werd aangegeven dat ze bestemd en geschikt waren voor gebruik in de EU. Autocavy c.s. beroept zich erop dat Techlantic c.s. eigenaar is van de auto’s, niet Autocavy c.s., waardoor zij geen inbreuk heeft gemaakt. Het hof acht echter dat het aanbieden en verkopen van de auto’s al een inbreuk op het merkrecht van VW vormt. Het maakt daarbij niet uit dat een ander eigenaar is van de auto’s.

Een deel van grief 6 richt zich tegen de omvang van inbreukverbod. Dit wordt door het hof toegekend, wat betreft het inbreukverbod buiten de EER. VW had tegen deze grief ingebracht dat de auto’s niet meer ergens rechtmatig op de markt gebracht konden worden. Ze heeft gesteld dat Chinese wetgeving de invoer van tweedehandsauto’s verbiedt. Dit is echter volgens het hof geen reden om een verbod voor China op te leggen. Daarnaast heeft zij niet onderbouwd waarom de auto’s niet in andere landen buiten de EER verkocht zouden kunnen worden, alleen dat dat minder aantrekkelijk zou zijn door competitie vanuit China en Dubai. Hieruit concludeert het hof dat een inbreukverbod buiten de EER niet nodig is, aangezien het wel mogelijk zou zijn om de auto’s ergens rechtmatig op de markt te brengen.

Autocavy c.s. heeft tot slot een grief ingebracht tegen het persoonlijk ernstig verwijt en het opleggen van maatregelen aan de eiser. Het hof acht dat hier sprake van is doordat de eiser vele handelingen heeft verricht die gericht waren op het op de markt brengen van de auto’s in de EU. Deze handelingen zijn verricht voor en nadat de eiser op de hoogte was van een Duitse rechterlijke beslissing die ten gunste van VW was gewezen tegen andere inbreukmakers. De eiser heeft een mail gestuurd waarin hij naar deze uitspraak verwijst. Daarnaast heeft de eiser een mail gestuurd die door het hof gezien wordt als een tactiek om tijd te rekken in de onderhandelingen met VW. Hierdoor acht het hof dat de eiser omvangrijk en bewust inbreukmakend heeft gehandeld; hij was bij alle handelingen persoonlijk betrokken. Alleen grief 6 slaagt deels, de overige grieven falen. Het hof bekrachtigt het vonnis van de voorzieningenrechter voor alle overige grieven en vernietigt het vonnis in zoverre dat Autocavy c.s. is bevolen de inbreuk te staken buiten de EER.

6.23 Vaststaat dat de Auto's niet door of met toestemming van VW in de EER in de handel zijn gebracht. Aannemelijk is dat Autocavy c.s. in overleg met Techlantic in de periode december 2022 tot en met januari 2023 vele handelingen heeft verricht waardoor op het in het vrije verkeer brengen van de Auto's in de EU en dat Autocavy c.s. zeer voorkomen was in haar wens en pogingen om de Auto's in de EU op de markt te brengen. Deze handelingen zijn door het inbreukhoudend goederen. Voorts staat dat het aannemelijk is dat deze handelingen zijn voortgezet nadat [Eiser] (en dus Autocavy) er, in ieder geval begin april 2023, van op de hoogte was dat dit niet was toegestaan door (een) Duitse rechtelijke beslissing(en) ten gunste van VW tegen (een) andere importeur(s) (vgl. producties 52, 53 en 58 VW, zie r.o. 3.10 en 3.11). Bij pleidooi in hoger beroep heeft Autocavy c.s. dit betwist en gesteld zij dat er in de genoemde mail slechts sprake was van adviseren van Techlantic in SCL. Nog daargelaten dat in deze mails wordt gereageerd naar eerdere overleg met [Eiser] ("as discussed we need to change the route of registration because of the recent court decisions which involved VW trial") valt daaruit in ieder geval af te leiden dat [Eiser] begin april 2023 ervan op de hoogte was dat Autocavy c.s. de bedoeling had om de handelsnaam door een (ander) bedrijf te laten gebruiken in een mail van 18 juli 2023 (productie 62 VW) aan [Naam 1] van Techlantic schreef: "... I am busy with other clients as well as from Europe. We are acting on the name of another company that we have to use because of the situation that we have with VW". Zoals blijkt daaruit overweegt hij te stellen via Autocavy c.s. dat hij dit schreef om het te rekken in de onderhandeling met VW over regeling zonder nadere beslechting, die ook desgevraagd niet werd gegeven, onbegrijpelijk.