Beeldteken 'Iceland' beschrijvend voor klasse 29, 30 en 35

HvJ EU 16 juli 2025, IEF 22914; IEFbe 3972; ECLI:EU:T:2025:730 (Iceland Food Ltd & INTA tegen EUIPO & Icelandic Trademark Holding ehf). Icelandic Trademark Holding ehf heeft op 23 januari 2018 bij het EUIPO een vordering ingesteld tot nietigverklaring van het Uniemerk dat was ingeschreven naar aanleiding van een beeldteken, dit werd gehonoreerd. Op het beeldteken staat het woord 'Iceland'. Op 24 juli heeft verzoekster (Iceland Food Ltd ondersteund door INTA) beroep ingesteld bij het EUIPO tegen de nietigheidsbeslissing. De grote kamer van beroep heeft geoordeeld dat het litigieuze merk door het relevante publiek (het Engelstalige publiek) werd opgevat als aanwijzing dat de waren en diensten met die merk afkomstig waren uit IJsland. Beeldelementen veranderen dit niet omdat deze decoratief zijn. Verzoekster verzoekt het Gerecht deze beslissing te vernietigen. Zij voert hiertoe twee middelen aan: schending van artikel 7, lid 1, onder c), van verordening nr. 207/2009 en schending van artikel 7, lid 1, onder b), van die verordening. 

Er moet worden onderzocht of het litigieuze merk op het ogenblik van de inschrijvingsaanvraag in de opvatting van de betrokken kringen een plaats aanduidde die met de categorieën van betrokken waren en diensten in verband werd gebracht, dan wel of redelijkerwijs een dergelijk verband in de toekomst te verwachten was. Er moet gekeken worden naar de klasse waarvoor het merk wordt ingeschreven. Dat waren klassen 29, 30 en 35 in de zin van de Overeenkomst van Nice. Klassen 29 en 30 gaan (kort gezegd) over levensmiddelen en landbouwproducten. Klasse 35 heeft betrekking op detailhandel in winkels en online. Voor alle drie de klassen was het teken beschrijvend. Het Gerecht verwerpt daarom het beroep en Iceland Foods Ltd wordt verwezen in haar eigen kosten alsook die van het EUIPO en Icelandic Trademark Holding ehf. 

78.    Aangezien uit artikel 7, lid 1, van verordening nr. 207/2009 volgt dat het bestaan van een van de daarin opgesomde absolute weigeringsgronden volstaat om het teken niet als Uniemerk te kunnen inschrijven, en gelet op de afwijzing van verzoeksters eerste middel dat betrekking heeft op de vaststelling van de grote kamer van beroep dat het litigieuze merk op grond van artikel 7, lid 1, onder c), van die verordening nietig moest worden verklaard voor alle erdoor aangeduide waren en diensten, hoeft de gegrondheid van verzoeksters tweede middel, dat is ontleend aan schending van artikel 7, lid 1, onder b), van deze verordening, niet te worden onderzocht.