Gepubliceerd op dinsdag 1 april 2025
IEF 22629
Gerecht EU (voorheen GvEA) ||
19 mrt 2025
Gerecht EU (voorheen GvEA) 19 mrt 2025, IEF 22629; ECLI:EU:T:2025:313 (Asaş Alüminyum Sanayi ve Ticaret A.S tegen EUIPO, Asfaltos del Sureste, S. A.), https://ie-forum.nl/artikelen/gerecht-bevestigt-weigering-merk-asas-wegens-verwarringsgevaar-met-ouder-spaans-merk-assa

Gerecht bevestigt weigering merk ASAŞ wegens verwarringsgevaar met ouder Spaans merk ASSA

Gerecht van de Europese Unie 19 maart 2025, IEF 22629; IEFbe 3896; ECLI:EU:T:2025:313 (Asaş Alüminyum Sanayi ve Ticaret A.S tegen EUIPO, Asfaltos del Sureste, S. A.). Het Gerecht verwerpt het beroep van Asaş Alüminyum Sanayi ve Ticaret A.S. tegen de beslissing van de Kamer van Beroep, die de registratie van het beeldmerk ASAŞ voor bouwmaterialen heeft geweigerd. De aanvraag had betrekking op metalen en niet-metalen bouwproducten. Asfaltos del Sureste, S.A. had oppositie ingesteld op basis van haar oudere Spaanse beeldmerk ASSA, dat is geregistreerd voor niet-metalen bouwmaterialen. Volgens de Kamer en het Gerecht is voldoende aangetoond dat het oudere merk daadwerkelijk is gebruikt. De aangevoerde bewijsstukken, waaronder facturen en afbeeldingen van het gebruikte teken, bevestigen dit. Dat het merk in kleur is gebruikt, of dat elementen als “asfaltos del sureste” en “s.a.” ontbreken of vervangen zijn door “grupo”, doet geen afbreuk aan het onderscheidende karakter van het oudere Spaanse merk ASSA. Het gebruikte teken is gelijk aan het geregistreerde merk.

Volgens het Gerecht richt het merk zich op een publiek dat bestaat uit professionals en consumenten in de bouw- of doe-het-zelfsector. Hoewel deze groep doorgaans goed geïnformeerd is en een bovengemiddeld aandachtsniveau heeft, sluit dat verwarring niet uit. Omdat de merken in klank sterk op elkaar lijken, visueel gelijkenissen vertonen en de aangeduide producten (deels) identiek of soortgelijk zijn, acht het Gerecht het risico op verwarring reëel. Een deel van de producten waarvoor het merk is aangevraagd is identiek aan die van het oudere merk, andere vertonen in meerdere of mindere mate overeenkomsten. De visuele gelijkenis tussen de tekens wordt als gemiddeld beoordeeld. Fonetisch is de overeenkomst groot: beide woordelementen bestaan uit vier letters in vergelijkbare vormgeving. Het verschil tussen de “s” en de Turkse “ş” valt visueel nauwelijks op en heeft weinig effect op de uitspraak in het Spaans. Beide termen hebben voor het Spaanse publiek geen betekenis, waardoor er ook conceptueel geen onderscheid wordt gemaakt.

De grafische elementen van beide merken worden als decoratief beschouwd en wegen minder zwaar dan de woordelementen. De overeenkomst in opbouw, een grafisch teken gevolgd door een woord van vier vrijwel identieke letters, versterkt de gelijkenis. Het Gerecht bevestigt het oordeel van de Kamer dat het publiek kan menen dat de producten uit dezelfde onderneming of uit economisch verbonden ondernemingen afkomstig zijn. De verschillen tussen de merken zijn niet voldoende om de gelijkenissen op te heffen. Daarom bestaat er verwarringsgevaar in de zin van het merkenrecht. De argumenten van Asaş over de aard van het publiek, de beoordeling van het gebruik van het oudere merk, de vergelijking van de producten en het vermeende gebrek aan verwarring worden verworpen. Het beroep wordt afgewezen. Asaş wordt veroordeeld in de proceskosten.

116 Del examen de la comparación de los productos y de los signos se desprende que la Sala de Recurso concluyó acertadamente que los productos designados por la marca solicitada eran en parte idénticos, en parte similares en un grado medio y en parte similares en un grado elevado a los productos de la marca anterior; que los signos en conflicto presentaban, cuando menos, una similitud fonética muy elevada y una similitud visual media, debido a que los elementos distintivos y dominantes respectivos eran casi idénticos y a la coincidencia de la estructura de ambas marcas, compuestas por un elemento figurativo seguido de un elemento denominativo constituido por las mismas cuatro letras; que, para al menos una parte significativa del público pertinente, las diferencias visuales y conceptuales causadas por los elementos figurativos de las marcas y por los términos secundarios de la marca anterior apenas eran perceptibles y no eran suficientes en ningún caso para contrarrestar las similitudes visual y, sobre todo, fonética entre los signos en conflicto, y que, por tanto, no podía excluirse un riesgo de confusión, en relación con el conjunto de los productos de que se trata, para el público pertinente, aun cuando el nivel de atención de este al comprar dichos productos fuera elevado.