Microsoft maakt geen inbreuk op lettertype Dyslexiefont

Rb. Amsterdam 1 november 2024, ECLI:NL:RBAMS:2024:6660, IEF 22349 (Dyslexiefont tegen Microsoft) Dyslexiefont heeft een lettertype ontwikkeld dat mensen met dyslexie helpt. Vier medewerkers van Microsoft kochten elk een businesslicentie voor persoonlijk gebruik. Dyslexiefont stelt dat een bedrijf een businesslicentie alleen kan aanschaffen op basis van het totale aantal medewerkers en eist betaling van misgelopen licentiegeld. Microsoft betoogt dat de licentieovereenkomst alleen tussen Dyslexiefont en de vier medewerkers is gesloten en dat deze medewerkers niet bevoegd waren om namens heel Microsoft te handelen.

De rechtbank oordeelde in het voordeel van Microsoft. Ondanks de voorwaarden op de website en facturen van Dyslexiefont, communiceerde Dyslexiefont niet duidelijk genoeg dat de individuele licenties niet voldeden. Pas veel later, in een sommatiebrief, werd dit expliciet benoemd. De rechtbank vond dit te laat, omdat Dyslexiefont eerder bezwaar had moeten maken. Door dit niet te doen, wekte Dyslexiefont het gerechtvaardigd vertrouwen dat de individuele licenties voldoende waren. Het feit dat Microsoft medewerkers hun eigen budget gaf voor hun werkomgeving, speelde ook een rol in de beslissing van de rechtbank.

Naast de claim over de licentieovereenkomst, claimde Dyslexiefont ook inbreuk op hun auteursrecht, omdat Microsoft het lettertype onrechtmatig zou hebben verspreid. De rechtbank erkende dat het lettertype auteursrechtelijk beschermd is, omdat het unieke kenmerken bevat die de leesbaarheid voor mensen met dyslexie verbeteren. Deze kenmerken waren destijds een creatieve keuze en afwijkend van de standaard typografische regels. Maar, Microsoft toonde aan dat het lettertype enkel door de vier medewerkers was gedownload en niet verder verspreid. Dyslexiefont kon geen bewijs leveren voor onrechtmatige verspreiding door Microsoft.

5.7. Uiteindelijk benoemt Dyslexiefont pas voor het eerst in februari 2023 in haar sommatiebrief duidelijk dat de aangeschafte businesslicentie niet klopt en Microsoft een licentie had moeten aanschaffen gebaseerd op haar totaal aantal medewerkers, ongeacht hoeveel medewerkers het daadwerkelijk (willen) gebruiken. Dat is te laat. Dyslexiefont had al het gerechtvaardigde vertrouwen gewekt dat de aangeschafte licentie klopte, of in ieder geval onvoldoende duidelijk gemaakt dat het niet klopte. Door toen pas aan te kaarten dat de aangeschafte licenties niet klopte heeft Dyslexiefont in strijd gehandeld met het door haar gewerkte vertrouwen. Dyslexiefont wist al vanaf het eerste moment dat Microsoft een bedrijf was met meer medewerkers. Dyslexiefont heeft op de zitting toegelicht dat dit niet de normale gang van zaken is bij de aanvraag van een businesslicentie bij grote bedrijven. Dyslexiefont heeft wel te kennen gegeven dat zij met haar berichten van november 2021 en augustus 2022 had bedoeld om aan te geven dat de licentiestructuur niet klopt omdat het niet is gebaseerd op het totaal aantal medewerkers, maar dat heeft zij onvoldoende duidelijk gemaakt, zoals hiervoor is toegelicht.

5.8. Dat Dyslexiefont verder, zoals zij heeft gesteld, met meerdere afdelingen van Microsoft over de licentie heeft gesproken, waardoor volgens Dyslexiefont Microsoft op de hoogte was dat de licentie niet klopte, maakt het voorgaande niet anders. Dyslexiefont heeft toegegeven dat zij nergens in het aankoopproces vraagt of de persoon die de aankoop doet bevoegd is om het hele bedrijf te binden. Voor al die verschillende medewerkers geldt hetzelfde als hiervoor toegelicht; het standpunt van Dyslexiefont dat zij meende dat Microsoft een verkeerde licentie had aangeschaft was onvoldoende duidelijk en uit deze contacten kan geen bekrachtiging door Microsoft van de licentieovereenkomst worden begrepen.