Nederlandse vertaling van merknamen heeft zelfde betekenis

Vzr. Rechtbank Den Haag 8 juli 2021, IEF 20080; ECLI:NL:RBDHA:2021:7065 (Rodenmors tegen Byecar) Kort geding. Rodenmors is houdster van het Uniewoordmerk BYEBYE.CAR. Rodenmors houdt zich bezig met de bemiddeling bij de koop en verkoop van tweedehands auto's en exploiteert daartoe onder andere de website ikwilvanmijnautoaf.nl. Byecar is een eenmanszaak die zich in dezelfde branche bevindt. Rodenmors vordert staking van het gebruik van de merknaam Byecar, omdat er volgens Rodenmors sprake is van verwarringsgevaar. De voorzieningenrechter oordeelt dat merknamen inderdaad teveel op elkaar lijken, omdat de Nederlandse vertaling nagenoeg dezelfde betekenis met zich mee brengt. Ook zijn beide partijen actief in dezelfde sector. De vordering van Rodenmors wordt toegewezen.

4.4. Vooropgesteld wordt dat aan de voorwaarde dat het teken moet worden gebruikt voor dezelfde waren of diensten als waarvoor het Uniemerk is ingeschreven voorshands oordelend is voldaan. [gedaagde] gebruikt het teken immers om online een platform aan te bieden voor de koop en verkoop van auto’s, welke dienstverlening gelijk is aan de diensten waarvoor het Uniemerk is ingeschreven. Dat beide partijen er mogelijk een andere handelswijze op nahouden zoals door [gedaagde] is gesteld, is in het kader van deze procedure niet relevant. Evenmin is van belang dat Rodenmors het Uniemerk nog niet in het economisch verkeer (bijvoorbeeld op haar website) gebruikt, omdat aan de houder van een Uniemerk een termijn van vijf jaren na de datum van inschrijving wordt gegund om het Uniemerk te gaan gebruiken (artikel 18 lid 1 UMVo).

4.5. Voor toewijzing van een inbreukverbod is vereist dat het teken gelijk is aan of overeenstemt met het Uniemerk. Dat brengt in dit geval mee dat er een vergelijking dient plaats te vinden tussen enerzijds het Uniemerk BYEBYE.CAR zoals dat is ingeschreven en het teken ‘byecar’ anderzijds. Een vergelijking van het Uniemerk BYEBYE.CAR met het teken ‘byecar’ levert grote overeenstemming, terwijl er slechts kleine verschillen zijn, te weten dat het Uniemerk bestaat uit tweemaal het woord ‘BYE’ ten opzichte van het éénmalige gebruik van ‘bye’ in het teken, het gebruik van hoofdletters in het Uniemerk tegenover het gebruik van kleine letters bij het teken en de punt die zich bij het Uniemerk bevindt tussen BYEBYE en CAR. Die verschillen vallen bovendien eigenlijk alleen op bij een visuele vergelijking. Bij een fonetische vergelijking (dat wil zeggen een vergelijking van de manier waarop je het Uniemerk en het teken uitspreekt) is het enige onderscheid nog slechts gelegen in de herhaalde klank van het woord ‘BYE’ bij het Uniemerk. De verschillen voor zover die zien op het hoofdlettergebruik en het gebruik van de punt tussen de bestanddelen ‘BYEBYE’ en ‘CAR’ bij het Uniemerk komen niet terug bij de fonetische vergelijking. Begripsmatig gezien zijn het Uniemerk en het teken gelijk omdat beide vrij vertaald ‘vaarwel auto’ betekenen. Gelet op het voorgaande, is de voorzieningenrechter voorshands van oordeel dat het Uniemerk en het teken teveel op elkaar lijken en er aldus sprake is van overeenstemming tussen het Uniemerk zoals dat is ingeschreven en het teken.