Gepubliceerd op maandag 18 november 2019
IEF 18822
Rechtbank Gelderland ||
14 nov 2019
Rechtbank Gelderland 14 nov 2019, IEF 18822; ECLI:NL:RBGEL:2019:5227 (Krakatau tegen The Sting), https://ie-forum.nl/artikelen/parka-van-the-sting-maakt-inbreuk-op-auteursrecht

Uitspraak ingezonden door Marijn van der Wal en Paul Reeskamp, DLA Piper.

Parka van The Sting maakt inbreuk op auteursrecht

Vzr. Rechtbank Gelderland 14 november 2019, IEF 18822; ECLI:NL:RBGEL:2019:5227 (Krakatau tegen The Sting) Krakatau is een onderneming uit Hong Kong, met een dochteronderneming in Nederland. De onderneming ontwikkelt modeartikelen die worden gekenmerkt door een architectonische benadering, zoals de Qw183, een vrouwenmodel van de parka, waarover een geschil is onstaan. De Qw 183 is voorzien van een binnenjas die op meerdere manieren kan worden gedragen: als voering geritst in de buitenjas dan wel op zichzelf als jas al dan niet onder de parka. Krakatau houdt een exclusieve licentie op de wereldwijde verhandeling van de Krakatau collectie, met uitzondering van Rusland en China. In 2017 is een bijeenkomst in de showroom van Krakatau in Amsterdam georganiseerd, waarbij de Qw 183 voor het eerst aan het publiek in Nederland is getoond. Vervolgens is de Qw 183 in het najaar van 2018 in de winkels en online beschikbaar gekomen. Een jaar later heeft The Sting, een Nederlandse modeketen, de zogenaamde Distrikt Foxy op de markt gebracht. De Distrikt Foxy is tevens voorzien van een binnenjas, die evenals de Qw 183 als voering in de buitenjas kan worden geritst en op zichzelf als jas kan worden gedragen. Krakatau beweert dat hier sprake is van een inbreuk op haar auteursrecht door The Sting. Geoordeeld wordt dat The Sting erop uit was een jas op de markt te brengen die in belangrijke mate overeenstemt met de jas van Krakatau en dat aldus sprake is van een inbreuk op het auteursrecht dat op de Qw 183 rust.

4.6. Voor de beantwoording van de vraag of voorts sprake is van inbreuk op een auteursrecht dient in een geval als hier aan de orde te worden beoordeeld in welke mate de totaalindrukken van het bewerkelijk inbreuk makende werk en het beweerdelijk bewerkte of nagebootste werk overeenstemmen. De auteursrechtelijk beschermde trekken of elementen van laatstbedoeld werk zijn daarbij niet bepalend. Bij de vergelijking van de totaalindrukken dienen ook onbeschermde elementen in aanmerking te worden genomen voor zover de combinatie van al deze elementen in het beweerdelijk nagebootste werk aan de “werktoets“ beantwoordt (HR 29 december 1995, NJ 1996/546 (Decaux/Mediamax)).

4.7. Met inachtneming van al het vorenstaande wordt als volgt overwogen. The Sting heeft zich allereerst op het standpunt gesteld dat de Qw 183 geen eigen oorspronkelijk karakter heeft, omdat de parka is ontleend aan een eerder door Krakatau B.V. op de markt gebracht model (regen)jas waarvoor destijds en nog altijd geen auteursrechtelijke bescherming is ingeroepen. Dit standpunt kan niet worden gehonoreerd. Er bestaat geen serieuze twijfel dat één van de eisende partijen in dit kort geding, die nauw aan elkaar zijn gelieerd, ook van dat eerdere model de maker is en staat de maker als zodanig vrij een eigen creatie verder te ontwikkelen. Aangenomen moet worden dat ook als de maker zich met betrekking tot het eerdere model niet kenbaar op auteursrechtelijke bescherming heeft beroepen, dat er niet aan in de weg staat dat het doorontwikkelde model nog steeds een eigen oorspronkelijk karakter kan hebben voor zover het niet ontleend is aan werken van anderen. Dat de Qw 183 is ontleend aan de Hachi jas van het merk People of Shibuya, die ter zitting is getoond, kan niet worden aangenomen omdat de verschillen met die jas te groot zijn.

[…]

4.9. Gebleken is dat de combinatie van alle bovenstaande elementen op vrijwel gelijke wijze terug te vinden in de Distrikt Foxy jas van The Sting. Tussen de twee jassen bestaan, zoals The Sting betoogt, ook wel enkele verschillen, maar die zijn in het geheel van creatieve keuzes die zijn gemaakt van ondergeschikte betekenis en niet relevant voor de totaalindruk die de jas maakt. Dat de Distrikt Foxy jas zoveel gelijkenis vertoont met de Qw 183 berust, zoals ter zitting bleek, ook niet op toeval. Namens The Sting is verklaard dat men voor het winterseizoen op zoek was naar een aansprekend model jas, naar aanleiding daarvan in de markt is gaan kijken en toen de Qw 183 tegenkwam. Vervolgens heeft The Sting naar eigen zeggen een exemplaar van de Qw 183 gekocht en naar China gestuurd met de vraag of men zoiets voor haar zou kunnen maken. Hoewel The Sting heeft benadrukt dat zij niet heeft gevraagd om de Qw 183 te kopiëren, leidt het medezoen voornoemde gang van zaken geen twijfel dat The Sting erop uit was een jas op de markt te brengen die in belangrijke mate zou overeenstemmen met de Qw 183. Detail daarbij is dat zelfs op het plastic stoppertje dat aan het koord in de capuchon van de Distrikt Foxy jas is bevestigd het logo van Krakatau is afgebeeld, dat inmiddels ook als beeldmerk van Krakatau is geregistreerd bij de Benelux Bureau voor de Intellectuele Eigendom. Dit onderstreept dat in belangrijke mate sprake is geweest van het kopiëren van de Qw 183.

4.10. Bij deze stand van zaken moet worden aangenomen dat de Qw 183 een eigen oorspronkelijk karakter heeft en de persoonlijke stempel van de maker draagt en aldus een auteursrechtelijk beschermd werk is in de zin van artikel 10 Aw. Daarnaast moet worden geconcludeerd dat The Sting met haar Distrikt Foxy jas inbreuk op dat aan Krakatau B.V. toekomende auteursrecht op de Qw 183 maakt. Dat wordt niet anders doordat The Sting eerdere seizoenen ook bezig is geweest met het ontwerpen van (winter)parka’s. De jassen die zij in dat verband ter zitting heeft getoond, bevatten al dan niet in aanzet  wel enkele elementen van de Qw 183 en District Foxy jas in kwestie, maar het geheel van die elementen geeft die jassen een heel ander aanzien en berust op andere (creatieve) keuzes van de maker. Dit leidt ertoe dat het onder I gevorderde verbod om inbreuk te maken op de auteursrechten van Krakatau B.V. zal worden toegewezen.