Gepubliceerd op maandag 3 april 2017
IEF 16693
Rechtbank Amsterdam ||
13 mrt 2017
Rechtbank Amsterdam 13 mrt 2017, IEF 16693; ECLI:NL:RBAMS:2017:1968 (Groot Surinaams Kookboek), https://ie-forum.nl/artikelen/vernieuwde-versie-van-groot-surinaams-kookboek-door-voormalig-distributeur-maakt-inbreuk

Uitspraak mede ingezonden door Menno Weij  en Mike Landerbarthold, SOLV.

Vernieuwde versie van Groot Surinaams Kookboek door voormalig distributeur maakt inbreuk

Vzr. Rechtbank Amsterdam 13 maart 2017, IEF 16693 ; ECLI:NL:RBAMS:2017:1968(Stichting Kankantrie tegen gedaagde) Auteursrecht. Gedaagde distribueert en geeft boeken uit. Stichting Kankantrie produceert en verkoop het "Groot Surinaams Kookboek". Weliswaar zijn er geen schriftelijke bewijsstukken in het geding gebracht waaruit blijkt dat de Stichting sinds de jaren ’70 over het auteursrecht beschikt, maar daar staat tegenover dat zij kennelijk al die jaren het kookboek op de Nederlandse markt heeft gebracht, zonder dat daartegen anderen (de school in Suriname) is geprotesteerd. Met succes verzet de stichting zich tegen het op de markt brengen van een vernieuwde versie van het “Groot Surinaams Kookboek” door gedaagde, de voormalig distributeur van dit kookboek. Na ontbinding van de overeenkomst is o.a. via bol.com hetzelfde kookboek met een andere streepjescode en tweedehands aangeboden. Ook wordt een herziene versie aangebode met toegevoegde recepten en andere foto's, zelfs spelfouten zijn overgenomen. Opgave hoeft niet met controle en goedkeuring door een onafhankelijk accountant [zie HP/Benson, r.o. 4.59]

3.2. (...) Enkele maanden nadat Stichting Kankantrie de overeenkomst met [gedaagde] had ontbonden (die ontbinding is tussen partijen niet in geschil), ontdekte zij dat [gedaagde] (onder meer op de website bol.com) exact hetzelfde kookboek aanbood met een andere streepjescode (de “Versie Streepjescode”). Deze versie wordt tweedehands en zonder toestemming van Stichting Kankantrie aangeboden. Ook biedt [gedaagde] zonder toestemming van Stichting Kankantrie op een groot aantal websites een herziene versie aan van het kookboek (de “Inbreukmakende versie”), met een aantal toegevoegde recepten en andere foto’s. Deze versie wijkt amper af van de oorspronkelijke versie (zelfs de spelfouten zijn overgenomen), dus met beide versies die [gedaagde] thans op de markt brengt, pleegt zij – nu de distributieovereenkomst is ontbonden – auteursrechtinbreuk. (...)

5.2. De voorzieningenrechter zal Stichting Kankantrie voorshands volgen in de wijze waarop zij de in de jaren ’70 gemaakte afspraak uitlegt. Uitgangspunt hierbij is dat in het kookboek (zie onder 2.2) is opgenomen:
Copyright © 1976; Stichting Kankantrie, Rotterdam; Onderwijspers (OTO), Utrecht, Holland.
Weliswaar heeft Stichting Kankantrie geen schriftelijke bewijsstukken in het geding gebracht waaruit blijkt dat zij sinds de jaren ’70 over het auteursrecht beschikt, maar daar staat tegenover dat zij kennelijk al die jaren het kookboek op de Nederlandse markt heeft gebracht, zonder dat daartegen door [gedaagde] of door anderen (de school in Suriname) is geprotesteerd. Niet aannemelijk is geworden dat de vader van [gedaagde] het kookboek (ook) in Nederland op de markt heeft gebracht.
Uit het door [gedaagde] in het geding gebrachte krantenartikel uit 1978 volgt niet zonder meer dat het Stichting Kankantrie alleen was toegestaan de eerste druk in Nederland op de markt te brengen. Hieruit volgt – voor zover leesbaar en ter zitting nader toegelicht – alleen maar dat de eerste druk van het Groot Surinaams Kookboek is “afgesloten”; niet duidelijk is wat hiermee precies wordt bedoeld. Verder acht de voorzieningenrechter het ongeloofwaardig dat [gedaagde] het auteursrecht in 2006 van haar vader zou hebben gekregen. Allereerst is niet aangetoond dat haar vader dit recht van de Eerste Surinaamse Huishoud- en Industrieschool zou hebben verkregen, maar belangrijker is dat [gedaagde] dit dan kennelijk jarenlang niet heeft geweten. Als zij dit had geweten, dan had zij immers niet de distributieovereenkomst met Stichting Kankantrie gesloten (waarmee zij heeft erkend dat het auteursrecht bij Stichting Kankantrie ligt) en dan had zij ook niet gecorrespondeerd met de rechtsopvolger van OTO om toestemming te vragen voor het op de markt brengen van het kookboek. De verklaring van [gedaagde] dat zij leed aan geheugenverlies, acht de voorzieningenrechter hiervoor ontoereikend.

5.3. De conclusie tot zover is dat Stichting Kankantrie wordt gevolgd in haar stellingen dat zij het auteursrecht heeft op het kookboek en dus ook het recht heeft het kookboek in Nederland op de markt te brengen. [gedaagde] zal worden bevolen de inbreuk die zij maakt op dit recht te staken en gestaakt te houden.