Wurgcontracten doorstaan

Margriet Koedooder, De Vos & Partners: Wie beroemd wil gaan moet wurgcontracten doorstaan.

Wat hebben Paul Pott, Susan Boyle en Harry met elkaar gemeen? Zij zijn allen acteurs in de producties van een Britse Simon: Simon Cowell of Simon Fuller, al naar gelang de talentenshow waar het om gaat.
 
(…) Dat kan hij, Simon Fuller, realiseren doordat de talenten die meedoen aan de shows allen hetzelfde wurgcontract krijgen aangeboden bij de aanvang van de opnamen. Men kan de ondertekening niet weigeren, althans, als men met de show mee wil doen. Het gaat om een ‘take-it-or-leave-it aanbod. Simon Cowell heeft goed naar het Idol format gekeken en laat de talenten die willen optreden in zijn shows al evenzeer een wurgcontract tekenen.

Dankzij deze contracten komen alle talenten die goed genoeg zijn voor commerciële exploitatie van hun talent, onder contract bij hetzij 19 Recording (de maatschappij van Fuller), Syco Records (het bedrijf van Cowell) of een partij met wie de heren een exclusieve afspraak hebben gemaakt. In het geval van Cowell gaat het dan bijvoorbeeld om Sony BMG, waarvan Syco Records een onderdeel is geworden. Maar het gaat zeker niet alleen om inkomsten uit platenroyalties. Het format van American Idol wordt bijv. geschat een waarde te hebben van 2,5 miljard dollar, bestaande uit inkomsten van sponsors, merchandising, telefooninkomsten, muziekverkopen, uitzendrechten en advertentieinkomsten. En in alle inkomstenstromen delen de heren gezellig mee. Zie hier het ultieme ‘360 graden’ model dat tegenwoordig ook door ‘majors’ wordt gepropagandeerd. De producenten van de formats en alle andere zakelijke betrokkenen hebben het dus goed voor elkaar. Maar hoe zit het dan met de artiesten?

Lees hier meer (weblog Margiet Koedooder).