Bouwsteentjesstrijd: Inbreukverbod toegewezen in zaak Lego c.s. tegen Wibra

Vzr. Rb. Den Haag 19 november 2024, IEF 22385; ECLI:NL:RBDHA:2024:18975 (Lego c.s. tegen Wibra). Lego c.s. brengt onder de naam ‘Botanical Collection’ een aantal bloemfiguren als modulair bouwsysteem op de markt. Lego Juris bezit verschillende merkregistraties (hierna: de Lego-merken) en modelregistraties (hierna: de Lego-modellen). Het geschil dat in deze zaak centraal staat, is ontstaan doordat Wibra ook een collectie bloemmodellen en een collectie dierenfiguren te koop heeft aangeboden, die beide zijn opgebouwd uit plastic bouwsteentjes. De figuren en de bouwsteentjes lijken erg op die van Lego. Daarnaast heeft Wibra de bloemmodellen op social media ‘Lego-bloemen’ genoemd. Lego stelt dat Wibra inbreuk maakt op de geregistreerde modelrechten van Lego c.s., op de merk- en auteursrechten van Lego c.s. en dat sprake is van slaafse nabootsing van de hierboven weergegeven producten van Lego. Bij de voorzieningenrechter vordert Lego c.s. een verbod op de handel in de inbreukmakende producten. Wibra voert verweer en betwist de geldigheid en beschermingsomvang van de ingeroepen modellen.

De voorzieningenrechter verwerpt het verweer van Wibra met betrekking tot de geldigheid van de ingeroepen modellen. Zij heeft namelijk als bewijs alleen verwezen naar stukken waaruit blijkt dat verschillende procedures aanhangig zijn bij het EUIPO tussen Lego c.s. en derden, zonder in dit geding concreet te stellen dat en waarom op welke juridische gronden de Lego-modellen volgens haar niet geldig zouden zijn. Daarnaast blijkt uit de door Lego c.s. overgelegde stukken dat in de EUIPO-procedures die al tot een uitspraak hebben geleid, de Lego-modellen (met uitzondering van Model 4) overeind zijn gebleven. De voorzieningenrechter komt dan toe aan de beoordeling van de gestelde inbreuk. Wibra heeft onvoldoende gemotiveerd bestreden dat de bouwsteentjes, die onderdeel uitmaken van haar bloem- en diermodellen, bij de geïnformeerde gebruiker geen andere algemene indruk wekken dan de Lego-modellen. De verschillen waar Wibra op wijst, zijn triviaal en banaal en verdwijnen in de vergelijking tussen de twee steentjes. Wat betreft de merkinbreuk op de Lego-merken, oordeelt de voorzieningenrechter dat sprake is van een (dreiging van) inbreuk op de ‘sub a’-grond. Omdat de vorderingen al grotendeels toewijsbaar zijn op de model- en merkenrechtelijke grondslag, komt de voorzieningenrechter niet toe aan de toetsing van slaafse nabootsing.

De conclusie luidt dat het gevorderde inbreukverbod wordt toegewezen, waarbij ‘iedere inbreuk op de Intellectuele Eigendomsrechten’ specifiek wordt beperkt tot inbreuk op de modelrechten en merkrechten van Lego c.s. Daarnaast wordt dit inbreukverbod versterkt door een recall, en moet Wibra aan al haar professionele afnemers een brief sturen waarin de inbreuk wordt bekendgemaakt en waarin wordt verzocht om de inbreukmakende producten te retourneren. Als stimulans tot nakoming legt de voorzieningenrechter tevens dwangsommen op. Tot slot wordt Wibra veroordeeld tot betaling van de proceskosten.

4.10. Wibra heeft onvoldoende gemotiveerd bestreden dat de bouwsteentjes die onderdeel uitmaken van haar Mini Block Flower Arrangement en de Mini Block Funny Animals bij de geïnformeerde gebruiker geen andere algemene indruk wekken dan de Lego-modellen zodat die op grond van artikel 10 lid 1 GModVo naar voorlopig oordeel binnen de reikwijdte vallen van de aan de Lego-modellen te ontlenen bescherming. Wibra heeft als productie GP02 een duidelijk overzicht overgelegd van de verschillen tussen de modellen en de in haar bouwpakketten gebruikte bouwsteentjes, maar daaruit komt nu juist goed naar voren dat van een andere algemene indruk geen sprake is, terwijl de verschillen waar Wibra op wijst, bijvoorbeeld een kleine cirkelvormige inkeping op de nopjes van de bouwsteentjes van Wibra (zie bijvoorbeeld de bovenste en onderste afbeelding in de rechterkolom hieronder) triviaal en banaal zijn en als van ondergeschikte aard in de vergelijking wegvallen.