HvJ EU Conclusie A-G: filteren verenigbaar met artikel 11 Handvest

HvJ EU Conclusie A-G 15 juli 2021, IEF 20633, IEFbe 3413, IT 3879; ECLI:EU:C:2021:613 (Republiek Polen tegen Europees Parlement) De zaak gaat over artikel 17 van Richtlijn 2019/790. Polen wil lid 4 sub b en c van dit artikel nietig verklaard hebben en subsidiair het hele artikel. Dit omdat het in strijd zou zijn met de in artikel 11 van het Handvest van de grondrechten van de Europese Unie (hierna: Handvest) neergelegde rechten op vrijheid van meningsuiting en van informatie die gebruikers van deeldiensten genieten.

Artikel 17 van Richtlijn 2019/790 stelt dat aanbieders van online diensten aansprakelijk zijn voor de content die gebruikers erop plaatsen. De aanbieder van een online dienst wordt dus eigenlijk verplicht goed in de gaten te houden wat er op het platform wordt geplaatst. Dit moet worden gefilterd met behulp van software. Het filteren zou volgens Polen in strijd zijn met de rechten neergelegd in artikel 11 van het Handvest. De rechtsvraag is of het filteren verenigbaar is met de vrijheid van meningsuiting en het recht op informatie en zo ja, onder welke voorwaarden.

De conclusie van de A-G luidt dat de Uniewetgever bepaalde toezicht- en filterverplichtingen kan opleggen aan bepaalde online tussenpersonen, evenwel op voorwaarde dat die verplichtingen zijn omringd met voldoende waarborgen teneinde de gevolgen van dat filteren voor die vrijheid te minimaliseren. Aangezien artikel 17 volgens de A-G dergelijke waarborgen inhoudt, zou het beroep van Polen moeten worden verworpen.

220. Uit een en ander vloeit voort dat de beperking op de uitoefening van het recht op vrijheid van meningsuiting en informatie, dat voortvloeit uit de bestreden bepalingen zoals uitgelegd in deze conclusie, voldoet aan alle voorwaarden van artikel 52, lid 1, van het Handvest. Die beperking is mijns inziens dus verenigbaar met dat instrument. Bijgevolg moet het beroep van de Republiek Polen volgens mij worden verworpen.