DLA Piper heeft Floris de Wit als Senior Associate aangesteld ter versterking van de Intellectual Property and Technology praktijk. Het internationale advocatenkantoor anticipeert met de aanstelling van De Wit op de alsmaar toenemende digitalisering van de samenleving en de groeiende noodzaak voor ondernemingen om oude gewoontes en manieren te vervangen door digitale alternatieven.
De Wit is gespecialiseerd in zaken waarin technologie en IT een prominente rol spelen. Hij heeft geadviseerd bij een breed scala van grensoverschrijdende outsourcing en technologie gerelateerde M&A-transacties, licentiestructuren- en geschillen en is zeer ervaren in het opstellen en onderhandelen van diverse technologie gerelateerde overeenkomsten. Hij heeft daarnaast ruime ervaring met het bijstaan van cliënten bij strategische digitale transformatieprojecten. De Wit is afkomstig van Allen & Overy.

Het betreft de inwerkingtreding van een wijziging van artikel 80, tweede lid, van de Rijksoctrooiwet 1995 per 1 augustus 2021. Met deze wijziging zullen ook de vorderingen en verzoeken, bedoeld in de artikelen 843a, 1019b, 1019e en 1019f van het Wetboek van Burgerlijke Rechtsvordering, die verband houden met de handhaving van een octrooi in de zin van de artikelen 70, 71, 72 of 73 van de Rijksoctrooiwet 1995, onder de exclusieve bevoegdheid van de rechtbank Den Haag en de voorzieningenrechter van die rechtbank komen te vallen. Het gaat om de vorderingen en verzoeken met betrekking tot inzage, afschrift of uittreksel van bepaalde bescheiden, voorlopige maatregelen ter bescherming van bewijs, het voorlopige getuigenverhoor en deskundigenbericht en het ex parte verbod. De wijziging van artikel 80, tweede lid, van de Rijksoctrooiwet 1995 is een onderdeel van de Rijkswet van 30 oktober 2019 tot wijziging van de Rijksoctrooiwet 1995 in verband met de Overeenkomst betreffende een eengemaakt octrooigerecht (hierna: Rechtspraakverdrag) en Verordening (EU) nr. 1257/2012. De inwerkingtreding van het overgrote deel van de Rijkswet van 30 oktober 2019 is afhankelijk van de inwerkingtreding van het Rechtspraakverdrag. Gelet op de huidige onzekerheden over het tijdstip van inwerkingtreding van het Rechtspraakverdrag, is het wenselijk om deze bepaling vooruitlopend daarop reeds in werking te laten treden.

HR Conclusie P-G 23 april 2021, IEF 19986; ECLI:NL:PHR:2021:420 (Organisatoren tegen Sena) Deze zaak gaat over de billijke vergoeding voor het openbaar maken van fonogrammen op dance evenementen. In cassatieberoep bestrijden de organisatoren de vaststelling van een apart tarief voor dance evenementen, het gebruik van de recette als grondslag, het ontbreken van een correctie voor niet-muziekgerelateerde kosten, het tarief per bezoeker, het percentage Sena-repertoire en de gemiddelde ticketprijs. De procureur-generaal concludeert dat uit Europese rechtspraak (o.a. SABAM/Weareone) volgt, dat het hanteren van een aan de omzet of inkomsten gerelateerd tarief een normale wijze van exploitatie van IE-rechten voor muziek is. Dit heeft Sena ook voldoende onderbouwd. Op een punt treft de klacht van organisatoren wel doel, maar daarin kan de Hoge Raad volgens de P-G zelf voorzien. 

Vzr. Rechtbank Amsterdam 29 april 2021, IEF 19987, IT 3529; ECLI:NL:RBAMS:2021:2131 (Interreal tegen Trustpilot) Interreal heeft twee dochterondernemingen: Esteon en Scanler. Over beide zijn valse reviews op Trustpilot verschenen. Trustpilot schendt volgens Interreal haar zorgplicht, omdat zij te weinig maatregelen neemt tegen geplaatste valse reviews. Hiermee worden volgens Interreal klanten misleid. Interreal vordert van Trustpilot de NAW-gegevens van de schrijvers van deze valse reviews. De vorderingen van Interreal worden deels toegewezen voor zover de voorzieningenrechter aannemelijk acht dat bepaalde reviews inderdaad vals zijn. In de gevallen waarvoor geen concrete aanwijzingen zijn, wordt Trustpilot niet veroordeeld in het overleveren van de NAW-gegevens van de betreffende personen. 

Hof 's-Hertogenbosch 20 april 2021, IEF 19984; ECLI:NL:GHSHE:2021:1197 (Beheer B.V. tegen AOMB) Appellant heeft via Algemeen Octrooi- en Merkenbureau (AOMB) een octrooi laten vastleggen voor een gezamenlijke uitvinding van een ijsblokjesmachine. Met de tweede uitvinder is appellant nadien zakelijk gescheiden. In eerste aanleg is al vastgesteld dat er sprake is geweest van een beroepsfout aan de zijde van AOMB, doordat zij appellant een verkeerd advies heeft gegeven. AOMB had nagelaten om te vermelden dat de tweede uitvinder een afstandsverklaring zou kunnen tekenen om ervoor te zorgen dat de octrooirechten ook in landen met andere regimes aan [Beheer B.V.] zouden toekomen. Appellant vordert schadevergoeding vanwege gederfde winst, maar de rechter oordeelt dat van een causaal verband tussen de tekortkoming en de geleden schade onvoldoende sprake is. Appellant heeft volgens de rechtbank onvoldoende aannemelijk gemaakt dat, zonder de tekortkoming van AOMB, er sprake was geweest van nieuwe overeenkomsten met derden. 

Rechtbank Noord-Holland 28 mei 2021, IEF 19985; ECLI:NL:RBNHO:2021:4344 (Curatoren D-Reizen tegen Selten)  De curatoren in het faillissement van het D-Reizen concern zijn een doorstart overeengekomen met Prijsvrij. Onderdeel van de doorstart is de overdracht van de IE-rechten van D-Reizen aan Prijsvrij voor een bedrag van 500.000 euro. Voorwaarde voor het doorgaan van de doorstart is dat deze IE-rechten vrij van pandrechten en overige bezwaringen overgaan naar Prijsvrij. De BV Selten stelt een pandrecht te hebben op de IE-rechten en weigert medewerking aan het vrij van pandrecht overdragen hiervan aan Prijsvrij. De curatoren vinden dat Selten met haar opstelling misbruik van haar pandrecht maakt en vorderen dan ook (onder meer) medewerking van Selten aan de overdracht van de IE-rechten vrij van pandrecht. Volgens de voorzieningenrechter komt het in de zaak aan op de afweging van het verhaalsbelang van Selten tegen de belangen van de stakeholders in het faillissement van D-Reizen bij het realiseren van de doorstart. Die afweging valt uit in het voordeel van de stakeholders.

Kennedy Van der Laan is voor haar sectie IE & Media op zoek naar een gedreven advocaat-medewerker met vijf tot acht jaar werkervaring die toe is aan een horizontale overstap.
Het IE-team van Kennedy Van der Laan adviseert over het volledige spectrum van intellectuele eigendomsrechten en procedeert in geval van inbreuk of andere IE-geschillen. Zij ondersteunen (inter)nationale ondernemingen bij het exploiteren en beschermen van merken, technologieën, innovaties en content.
Lees verder.

Vzr. Rechtbank Noord-Nederland 9 juni 2020, IEF 19981; KG ZA 20-102 (Atlantic tegen Marell) Marell heeft conservatoir beslag gelegd op een zogenaamde 'powerboat', die op het moment van beslaglegging in eigendom was van Atlantic. Marell meent namelijk dat het ontwerp van de boot inbreuk maakt op haar auteursrechten ten aanzien van een aan Marell toebehorend model. Atlantic vordert in dit kort geding opheffing van dat beslag. Atlantic heeft daartoe aangevoerd dat de objectieve trekken van het ontwerp niet gekwalificeerd kan worden als auteursrechtelijk werk. Marell heeft volgens de voorzieningenrechter voldoende gemotiveerd waarom er geen sprake is van louter functionele elementen. De boot heeft een oorspronkelijk karakter en een persoonlijke stempel van de maker. Zodoende wordt dit werk auteursrechtelijk beschermd en de vordering van Atlantic tot opheffing van het beslag wordt afgewezen. Ook in hoger beroep heeft Marell gelijk gekregen [IEF 19978]. 

Oproep aan alle erfgoedinstellingen in Nederland: Meld de films uit uw archief in Alicante. Dan kunt u ze waarschijnlijk zes maanden later online zetten. Oproep aan alle commerciële filmproducenten: Maak tijdig gebruik van de opt-out mogelijkheid.

Op 7 juni 2021 treedt er een nieuw artikel 18c Auteurswet in werking:
‘1. Als inbreuk op een werk van letterkunde, wetenschap of kunst wordt niet beschouwd het voor niet-commerciële doeleinden beschikbaar stellen voor het publiek van het werk door een cultureel erfgoedinstelling 4 mits:
1° het werk niet in de handel verkrijgbaar is;
2° het werk permanent deel uitmaakt van de collectie van de erfgoedinstelling;
3° het werk beschikbaar wordt gesteld op een niet-commerciële website; en
4° de naam van de maker wordt vermeld, tenzij dit niet mogelijk blijkt.’

Lees verder.

Hof Arnhem-Leeuwarden 25 mei 2021, IEF 19978; ECLI:NL:GHARL:2021:5053 (Atlantic tegen Marell) Opheffingskortgeding auteursrechtelijk beslag op een powerboat. Marell Boats AB ontwerpt boten. Een van haar boten – een powerboat met typeaanduiding Marell 900CC – is gekopieerd door een partij uit Letland. Deze boot is verkocht aan een partij in het Verenigd Koninkrijk (Atlantic Supreyacht Services Ltd) maar geleverd in Harlingen waar de powerboat aan boord van een groot motorjacht zou worden geplaatst. Op dat moment is namens Marell beslag gelegd op de boot. In dit opheffingskortgeding vorderde Atlantic opheffing van het beslag, onder meer omdat geen sprake zou zijn van een auteursrechtelijke beschermd werk, en niet van inbreuk. Atlantic wordt in het ongelijk gesteld. De vraag wie de maker is van de powerboot wordt beantwoord aan de hand van het recht van het land van herkomst van de maker, in dit geval Zweeds recht. De vragen of het werk voldoende oorspronkelijk is en of appellante daarop inbreuk maakt, worden op grond van de lex loci protectionis beantwoord aan de hand van Nederlands recht. Het vonnis van de voorzieningenrechter wordt bekrachtigd [IEF 19981].