Rechtbank Den Haag 16 januari 2019, IEF 18192; LS&R 1689; ECLI:NL:RBDHA:2019:321 (Sandoz tegen Eli Lilly)  Octrooirecht. Sandoz vordert vernietiging van het Nederlandse deel van het Europees octrooi EP 1 313 508 B1 van Lilly, omdat conclusies 1 t/m 9 en 12 t/m 14 wegens een gebrek aan nieuwheid in het licht van Worzella, waaraan de conclusies 10 en 11 niets inventiefs toevoegen omdat de daarin geclaimde varianten voor de gemiddelde vakman voor de hand liggen. Daarbij stelt Sandoz dat het octrooi ook nietig is vanwege een gebrek aan inventiviteit. Lilly heeft bij conclusie van antwoord gemotiveerd aangevoerd dat de tweede-medische-indicatie conclusies (en “mutatis mutandis” de conclusies 12 tot en met 14) van EP 508 hun nieuwheid ontlenen aan het voorgenomen nieuwe therapeutisch gecombineerde gebruik van pemetrexed dinatrium en vitamine B12 (en - kort gezegd - foliumzuur voor conclusie 2), welk therapeutisch gebruik in Worzalla hoe dan ook niet wordt geopenbaard. Verder gaat de rechtbank voorbij aan de stelling van Sandoz dat de toediening van foliumzuur in een combinatietherapie met pemetrexed op de prioriteitsdatum stand van de techniek was, laat staan dat de toepassing van die therapie op die datum als behorend tot de algemene vakkennis kon worden aangemerkt. Geen van de inventiviteitsaanvallen slaagt. Vordering afgewezen.

Vzr Rechtbank Den Haag 8 januari 2019, IEF 18191; LS&R 1688; ECLI:NL:RBDHA:2019:72 (Searle tegen Sandoz) Octrooirecht. Aanvullend beschermingscertificaat. Hoofdzaak na eerder provisioneel vonnis  [IEF 18076]. Toepassing Eli Lilly arrest en Gilead arrest. Er bestaat een serieuze, niet te verwaarlozen kans dat het ABC dat is verleend voor darunavir in een bodemprocedure nietig wordt bevonden vanwege strijd met art. 3 sub a ABC-Verordening. Vorderingen afgewezen.

Conclusie AG 10 januari 2019, IT 2705; IEF 18190; IEFbe 2807; C-507/17; ECLI:EU:C:2019:15 (Google tegen CNIL) Privacy. Domeinnaamrecht. Via het persbericht. AG Szpunar stelt het Hof voor om vast te stellen dat de exploitant van een zoekmachine bij inwilliging van een verzoek tot verwijdering van koppelingen niet verplicht is om deze verwijdering toe te passen op alle domeinnamen van zijn zoekmachine zodat de betrokken koppelingen niet langer verschijnen ongeacht de plaats van waaruit de zoekopdracht op de naam van de indiener van het verzoek wordt uitgevoerd. Daarentegen benadrukt de advocaat-generaal dat zodra een recht op verwijdering van koppelingen binnen de Unie is vastgesteld, de exploitant van een zoekmachine alle mogelijke maatregelen moet nemen om te zorgen voor een doeltreffende en volledige verwijdering van de koppelingen binnen het grondgebied van de Europese Unie, ook via de techniek van „geoblocking”, vanaf een IP-adres dat wordt geacht zich te bevinden in een van de lidstaten, ongeacht de domeinnaam die wordt ingevoerd door de internetgebruiker die de zoekopdracht uitvoert. Lees verder.

Vzr. Rechtbank Overijssel 5 december 2018, IEF 18189; IT 2701; ECLI:NL:RBOVE:2018:4833 (Vita Motion tegen Sintecs) Contractrecht. Vita Motion heeft een zorgrobot ontwikkeld. Een deel van de software heeft Sintecs in opdracht van Vita Motion verder ontwikkeld. Na beëindiging van hun samenwerking is tussen partijen discussie ontstaan over de afgifte van intellectuele eigendomsrechten (deliverables). Vita vordert nakoming van de verplichting tot afgifte van de deliverables omdat volgens haar uitdrukkelijk is overeengekomen dat Sintex de deliverables gedurende het project oplevert. Echter blijkt uit de overeenkomst dat de deliverables eerst door Sintecs moeten worden afgegeven wanneer overeenstemming bestaat over de gewerkte en gefactureerde uren. Onvoorwaardelijke afgifte zijn partijen naar oordeel van de voorzieningenrechter niet overeengekomen. Vita heeft voor de afgifte geen zelfstandig belang aangevoerd. De huidige situatie brengt de voortgang van de ontwikkeling van de zorgrobot niet onmiddelijk in gevaar, zodanig dat de verlangde afgifte van de deliverables onmiddellijk is vereist. Vorderingen afgewezen.

Vzr. Rechtbank Midden-Nederland 31 oktober 2018, IEF 18188; ECLI:NL:RBMNE:2018:5237 (Auteursrecht taxibord) Auteursrecht. Slaafse nabootsing. Eiseres sub 1 is een onderneming gespecialiseerd in daklichten en taxiborden. Gedaagde sub 1 houdt zich bezig met de verkoop, installatie en belettering van dakborden voor lesauto's en taxi's. Begin 2018 is zij gestart met het ontwerpen van een nieuw daklicht. Eiseres sub 1 stelt dat gedaagde sub 1 inbreuk maakt op haar auteursrecht. Uit het vormgevingserfgoed blijkt dat de uitvoering en materialen gebruikelijk zijn. Geen auteursrechtinbreuk Door ontbreken oorspronkelijkheid en creativiteit in het taxibord van eiseres is ook niet te zeggen dat het beweerdelijk nagebootste product een eigen plaats heeft op de markt. Geen slaafse nabootsing. Vorderingen afgewezen. 

Conclusie AG 13 december 2018, IEF 18187; IEFbe 2699; IT 2806; C-299/17; ECLI:EU:C:2018:1004 (VG Media tegen Google) Auteursrecht. Naburig recht. Via het persbericht. In 2013 heeft Duitsland een naburig recht van het auteursrecht ingevoerd voor uitgevers van perspublicaties, zonder de ontwerpwetgeving aan de Commissie mee te delen. In de nieuwe bepalingen wordt vastgesteld dat commerciële exploitanten van een internetzoekmachine (en commerciële dienstenaanbieders die content bewerken) – anders dan andere gebruikers, waaronder commerciële gebruikers – zonder passende toestemming geen fragmenten – behalve losse woorden of zeer korte tekstfragmenten – van bepaalde content in de vorm van tekst, afbeeldingen of video verstrekt door uitgevers van perspublicaties mogen aanbieden. VG Media is een Duitse organisatie voor collectief beheer die auteursrechten en naburige rechten in naam van, onder andere, uitgevers van perspublicaties beheert. VG Media heeft namens haar leden een schadevordering tegen Google ingesteld bij het Landgericht Berlin (rechter in eerste aanleg van Berlijn) met betrekking tot het gebruik dat Google sinds 1 augustus 2013 maakt van tekstfragmenten, afbeeldingen en video’s uit door leden van VG Media geproduceerde pers- en mediacontent, zonder daarvoor een vergoeding te betalen. Lees verder.

HGF’s expansion continues into 2019 with the arrival of Leythem Wall who joined the firm Monday 14^th January 2019, in The Hague office.

Leythem has particular expertise and substantial experience in Oppositions and Appeals, regularly representing clients in Oral Proceedings before the European Patent Office (EPO) as lead counsel in a wide variety of technical areas. He has won numerous defensive and offensive oppositions, including multi-party proceedings, and successful coordination with disputes in multiple jurisdictions such as UK, Germany, US, China, Japan, Korea, and India. Leythem also has a deep understanding of US post grant challenges (IPRs and PGRs), and how these can be most successfully combined with EPO oppositions. Lees verder.

Conclusie AG 11 januari 2019, IEF 18185 (Architect D tegen De 4 Jaargetijden) Persoonlijkheidsrechten architect. Hof besloot [IEF 17232] dat het kantoorpand, waar D de architect van is, verbouwd mag worden omdat zijn persoonlijkheidsrechten à art. 25 lid 1 sub c en d Aw niet aangetast worden. Door uitgebreid stil te staan bij de wetsgeschiedenis van art. 25 lid 1 sub c en d Aw, concludeert de AG tot verwerping cassatieberoep.

AMI 2018/6. We zijn er de afgelopen 25 jaar geleidelijk aan gewend geraakt, maar laten we er in dit herdenkingsnummer geen doekjes om winden: er is veel mis met de naburige rechten. Allereerst natuurlijk de naam: ‘naburige‘ rechten, droits ‘voisins’, ‘related’ rights. Rechten die kennelijk zo weinig identiteit hebben dat ze slechts door hun verwantschap met een ander recht – het auteursrecht – kunnen worden aangeduid. Andere IE-rechten dragen trots hun eigen naam: het octrooirecht, het modellenrecht, het merkenrecht, zelfs het databank(en)recht. ‘Naburige’ rechten; dat kon natuurlijk nooit wat worden... Lees verder.

Rechtbank Den Haag 9 januari 2019, IEF 18183; ECLI:NL:RBDHA:2019:111 (Hennessy c.s. tegen Loendersloot c.s.) Merkenrecht. Procesrecht. Geschil in hoofdzaak ziet in de kern op gestelde merkinbreuk door gedaagden op verschillende Unie- en Benelux-merken van Hennessy c.s. voor onder meer alcoholische dranken. Loendersloot c.s. vordert dat de rechtbank bij vonnis haar toestaat om 22 partijen tegen een termijn van zes maanden in vrijwaring op te roepen.  Echter heeft het belang van Hennessy c.s. bij voortzetting van de hoofdzaak zonder verdere vertraging door (vrijwarings-)incidenten in dit geval te prevaleren boven het belang van Loendersloot bij vrijwaring. Toestaan van de vrijwaring zou meebrengen dat de hoofdzaak onredelijk wordt vertraagd. Vorderingen afgewezen.