Vzr. Rechtbank Amsterdam 3 april 2019, IEF 18374 (Facturis tegen Factris) Handelsnaamrecht. Facturis richt zich met name op het verbeteren van kasstromen en financiële processen van bedrijven. Factris is een start-up en verstrekt financiering aan bedrijven door hun openstaande facturen over te nemen. Facturis was van mening dat Factris door het gebruik van de handelsnaam Factris inbreuk maakte op haar handelsnaam- en merkenrecht. Dit is niet het geval. Factris is de fase van proef nog niet ontgroeid, het risico dat het relevante publiek partijen met elkaar zal verwarren, is niet aannemelijk. Ook verwarringsgevaar is niet aannemelijk, de aard van de beide ondernemingen verschilt daarvoor teveel. Ondernemers die behoefte hebben aan extra liquiditeit kunnen bij beide partijen terecht, maar daar houdt de gelijkenis op.

HR 5 april 2019, IEF 18372; IEFbe 2861; IT 2737;  ECLI:NL:HR:2019:503 (Stichting BREIN tegen News-Service Europe) Auteursrecht. NTD. Hof Amsterdam [IEF 16425] bepaalde dat Usenetprovider effectieve NTD-procedure moet invoeren als ze activiteiten hervat. De vragen van uitleg van Unierecht waarvan de Hoge Raad beantwoording door het HvJEU nodig acht voor zijn beslissing op het cassatieberoep, zijn de volgende:

1. Verricht een exploitant van een platform voor Usenetdiensten (zoals NSE is geweest), onder de omstandigheden zoals hiervoor in 3.1 en 4.2.3 beschreven, een mededeling aan het publiek in de zin van art. 3 lid 1 [Auteursrechtrichtlijn]?

2. Indien het antwoord op vraag 1 bevestigend luidt (en dus sprake is van een mededeling aan het publiek):
Staat de vaststelling dat de exploitant van een platform voor Usenetdiensten een mededeling aan het publiek verricht
in de zin van art. 3 lid 1 Auteursrechtrichtlijn in de weg aan toepassing van art. 14 lid 1 [Richtlijn inzake elektronische handel]?

Rechtbank Den Haag 6 februari 2019, IEF 18367; ECLI:NL:RBDHA:2019:934 (Accord tegen NPS) Octrooirecht. ABC. NPS is een farmaceutisch bedrijf, dat een geneesmiddel heeft ontwikkeld. Zij heeft een octrooi op dit geneesmiddel, en een aanvullend beschermingscertificaat (hierna: het ABC). Accord is een producent van generieke geneesmiddelen en vordert vernietiging van het Nederlandse deel van het octrooi en nietigverklaring van het ABC. Nu EP 761 immers beoogt één uit de klasse geselecteerde calcimimetische verbinding onder bescherming te stellen die geschikt is om te kunnen worden gebruikt als geneesmiddel, is elke calcimimetische verbinding uit de stand van de techniek die beschikt over de benodigde eigenschap van een EC50 waarde van minder of gelijk aan 5 µM, reëel vergelijkingsmateriaal voor cinacalcet. Nu het octrooi niet voldoet aan de eisen van inventiviteit wordt het vernietigd en het ABC nietig verklaard. NPS wordt veroordeeld in de proceskosten, begroot op 200.000 euro.

Erik Thijssen, Redelijke licentiecontracten en een standaard-sessieovereenkomst - NTB en NVPI presenteren uitgangspunten, SENA Performers Magazine 2019/1, p. 8 en 9. Zaterdag 19 januari presenteerden Ntb/Kunstenbond en NVPI (de branchevereniging voor platenmaatschappijen) op Noorderslag gezamenlijke uitgangspunten voor redelijke licentievoorwaarden. Daarnaast presenteerden zij
een standaard-sessieovereenkomst. De onderhandelingsresultaten waren een vervolg op de uitgangspunten voor redelijke artiestenovereenkomsten die zij een jaar eerder ook op Noorderslag presenteerden. Lees verder

HvJ EU 30 januari 2019, IEF 18370; IEFbe 2860; LS&R 1699; RB 3293; ECLI:EU:C:2019:76 Merkenrecht. Tabak. Reclame. Het verbod op het gebruik van elementen of kenmerken – inclusief merken – die verwijzen naar een smaak, naar geur- of smaakstoffen of naar andere additieven, dan wel naar het ontbreken daarvan in artikel 13, lid 1, onder c), van de richtlijn. Verduidelijkt moest nog worden of de etiketteringsverboden moeten worden opgevat als een verbod om de smaakstof als reclame te gebruiken. Dit is het geval, dit oordeel is in lijn met de conclusie van de AG [IEF 17815; IEFbe 2641; LS&R 1625; RB 3162] .

Rechtbank Den Haag 3 april 2019, IEF 18371 ECLI:NL:RBDHA:2019:3276 (Tribu tegen Borek). Tribu en Borek zijn bedrijven die zich toeleggen op exclusief en hoogwaardig tuinmeubilair en via dealers hun producten verkopen. Tribu heeft de auteursrechten op het ontwerp van de 'Natal Alu-stoel'. Borek maakt met haar 'Collin-stoel' in Nederland inbreuk op het auteursrecht van Tribu op de Natal Alu-stoel. De verschillen tussen beide stoelen vallen weg vanwege het domineren van het strakke lijnenspel van frame en zitschelp. Er kan niet gesproken worden van een andere totaalindruk. Borek heeft met het ontwerp van de Collin-stoel onvoldoende afstand genomen van de door het auteursrecht beschermde combinatie van vrije en creatieve keuzes die zijn terug te vinden in het ontwerp van de Natal Alu-stoel.

Rechtbank Den Haag 6 februari 2019, IEF 18369; ECLI:NL:RBDHA:2019:2016 (X tegen Havensluis) In de hoofdzaak vordert eiser voornamelijk Havensluis te veroordelen elk inbreukmakend gebruik op het merk Vestival te staken en gestaakt te houden. In dit incident vordert Havensluis dat eiser wordt veroordeeld tot het stellen van zekerheid voor de proceskosten nu eiser in Turkije woonachtig is. Echter nu een uitzondering als bedoeld in artikel 224 lid 2 aanhef en onder a Rv zich voordoet, wordt Havensluis in het ongelijk gesteld, en in de proceskosten veroordeeld op grond van artikel 1019h Rv.

Vzr. Rechtbank Limburg 22 januari 2019, IEF 18365, IT 2736; ECLI:NL:RBLIM:2019:515 (Metroprop tegen Socialistische partij) Mediarecht. Metroprop is eigenaar van diverse onroerende zaken in Heerlen. Gedaagde is onder andere fractievoorzitter van de SP in Heerlen. Op een initiatief van SP Heerlen is een website online gezet met kritiek op de staat van panden van Metropop. De uitingen op de website (en Facebookpagina’s) zijn niet onrechtmatig. Het betreft een openbaar en publiek uitvechten van verschillende (politieke) visies over de (vastgoed)ontwikkeling van Heerlen in welk kader partijen meer dienen te tolereren dan privépersonen. Het is onvoldoende aannemelijk dat gedaagden “op de man” spelen of onrechtmatige uitingen jegens eisers buiten het toelaatbare in het kader van het publieke en politieke debat hebben gedaan. Het recht op vrije meningsuiting van gedaagden in het onderhavige geval weegt zwaarder dan het recht op bescherming van eer en goede naam van eisers.

Ktr. Rechtbank Utrecht 19 mei 2004, IEF 1863; ECLI:NL:RBUTR:2004:1844 (X tegen Vereniging van eigenaren). Verzoeker wil een schuifpui aanbrengen, de vereniging van eigenaren stemt niet in. De vve heeft er belang bij om inbreuken op het architectonische uiterlijk van het gebouw te voorkomen, terwijl de door verzoekers gewenste verandering zonder meer als een dergelijke inbreuk moet worden beschouwd. Aan het gebouw zijn niet eerder voorzieningen aangebracht waarvoor hetzelfde geldt. Verzoeker kan zich daarom niet op precedentwerking of het beginsel van gelijke behandeling  beroepen. Er is niet voorzien in een oordeel van een architect die andere inzichten kon brengen. Het verzoek van eiser wordt afgewezen.

P.G.F.A. Geerts, Noot onder Rb. Midden-Nederland 19 september 2018 (Woonvoorziening/Sena en Buma), IEF 18366; eerder gepubliceerd in IER 2019/3, p. 21-28. 1. Veel auteurs hebben er inmiddels op gewezen dat de jurisprudentie van het HvJ EU met betrekking tot het begrip ‘mededeling aan het publiek’ in de zin van art. 3 ARl moeilijk te doorgronden en te begrijpen is. Zo spreekt Quaedvlieg in het laatste IER-nummer van vorig jaar over:

“de vele jurisprudentiële aanbouwbegrippen die het Hof rond de ‘mededeling aan het publiek’ heeft opgetrokken, zoals de geïndividualiseerde beoordeling; de interventie met volledige kennis van de gevolgen; het ‘onbepaald’ aantal personen van het publiek; het ‘nieuw’ publiek; het ‘nieuw’ audiovisueel product. Het Europese Hof heeft daarmee een systeem opgezet waarover men moeilijk overzicht houdt. Dat resulteert in inconsequenties en wendingen”.

2. Volgens Quaedvlieg (p. 490) zou de helderheid gediend zijn als met minder begrippen volstaan kon worden. Volgens hem komt het op de eerste plaats aan:

“op de begrippen ‘mededeling’, ‘publiek’, ‘toegang’ en ‘andere organisatie’. Waar toepasselijk zal daarbij komen het begrip ‘louter fysieke faciliteiten’. Dat zijn vijf kernbegrippen, terug te voeren op hard verdragsrecht. De heldere invulling van deze vijf concepten zou voorop moeten staan. Dat is zinvoller dan de uitdieping of zelfs de uitbouw van de talrijke secundaire (niet aan de wet ontleende) maatstaven die rond het begrip ‘mededeling aan het publiek’ zijn komen cirkelen, en die het omringen met een uitdijende begrippenbureaucratie”.