IEF 22194
19 augustus 2024
Uitspraak

Onduidelijkheid over geclaimde intellectuele eigendomsrechten leidt niet tot schadevergoeding

 
IEF 22192
19 augustus 2024
Uitspraak

Artiest mocht muziek-exploitatieovereenkomst opzeggen

 
IEF 22193
19 augustus 2024
Uitspraak

Aanpassing van memorie van antwoord na afwijzing van verzoek tot vertrouwelijkheid

 
IEF 4997

Personalia

elferink.gifPersbericht: “Mirjam Elferink is sinds 1 september jl. werkzaam bij het Centrum voor Intellectuele Eigendom en Recht (CIER), gehuisvest bij het Molengraaff Instituut voor Privaatrecht van de Universiteit Utrecht. Zij houdt zich thans o.m. bezig met een onderzoek naar de “digitale ontsluiting van historische archieven en auteursrecht” in opdracht van het WODC. Voorheen werkte zij als universitair docent Privaatrecht aan de Vrije Universiteit te Amsterdam. Elferink studeerde in 1997 af aan de universiteit Leiden en promoveerde in 1998 bij Feer Verkade en Thijs Drupsteen (staats- en bestuursrecht) op het proefschrift “Verwijzingen in wetgeving. Over de publiekrechtelijke en auteursrechtelijke status van normalisatienormen.” Na afronding van haar manuscript (1998-2002) werkte zij als advocaat bij Stibbe op de secties Intellectuele Eigendom en Informatie- en Communicatietechnologie (ICT) en Media.”

IEF 4996

Eerst even voor jezelf lezen

Rechtbank Arnhem, 30 oktober 2007, KG ZA 07-602, Astellas Pharma Inc tegen Synthon B.V.(met dank aan Wim Maas, Howrey).

“Een en ander leidt tot de conclusie dat Synthon iedere executie van het vonnis dient te staken en gestaakt te houden en dat zij iedere reeds genomen executiemaatregel ongedaan dient te maken.”

Lees het vonnis hier.

Rechtbank ’s-Gravenhage, 31 oktober 2007, KG ZA 07-1126, Stichting Indian Film and Music tegen gedaagden.

 “Niet in beeld is gekomen om welke films het nu eigenlijk gaat. (…) Het had op de weg van Sifam gelegen deze onzekerheid uit te sluiten door in de dagvaarding op te geven welke filmtitels de inzet van deze procedure zullen zijn. Nu zij dit heeft nagelaten dient dat voor haar rekening te komen.”

Lees het vonnis hier.

IEF 4995

Dat er één beheersorganisatie ontstaat (3)

Kamerstuk 31200 XIII, nr. 28, 2e kamer. Vaststelling van de begrotingsstaten van het Ministerie van Economische Zaken (XIII) voor het jaar 2008; Motie van Aptroot en Van der Ham over het instellen van één auteursrechtenorganisatie, en toezicht op uitvoering en tarieven.

"verzoekt de regering voor 1 mei 2008 de Kamer een voorstel voor te leggen waarin de auteursrechtenorganisaties worden opgeheven en vervangen door één auteursrechtenorganisatie en tevens toezicht is geregeld zowel op sobere uitvoering als op rechtvaardige tarieven en heffingen en betaling van rechten aan auteurs en uitvoerenden, en gaat over tot de orde van de dag."

Lees de motie hier, lees de eerdere motie van Smeets en Van der Burg hier

IEF 4994

Niet bewezen

elbtal.gifRechtbank ’s-Gravenhage, 25 oktober 2007, KG ZA 07-1029, Internationales Lizenzbüro Deutsche Saatgutgesellschaft Mbh (ILDS) tegen Van Den Bos

Wel gemeld, nog niet samengevat. ILDS, houdster van een communautair kwekersrecht voor het ras Elbtal en een duits kwekersrecht voor het ras Schneebal, beticht Bos van inbreuk op haar kwekersrechten omdat hij zonder toestemming Hydrangea van het ras Elbtal heeft vermeerdert en in de handel gebracht. Omdat Bos het ras verkoopt onder de naam Schneeball Hydrangea, stelt IDLS dat Bos inbreuk maakt op het aan haar toekomende woordmerk Schneeball. De rechtbank heeft slechts twee overwegingen nodig voor de zaak. De vorderingen van IDLS worden afgewezen.

"4.2. Bos heeft ter zitting het navolgende verklaard. Bos kweekte aanvankelijk zowel het ras 'Elbtal' als het ras 'Schneeball'. Hoewel ILDS in Nederland voor het ras 'Schneeball' geen kwekersrecht had, wilde ILDS van Bos niettemin een vrijwillige licentievergoeding voor de gekweekte planten. Bos heeft dit geweigerd, waarna ILDS hem dan ook niet langer de kweek van het ras 'Elbtal' wilde toestaan. In december 2004 heeft hij de laatste licentiebetaling aan ILDS verricht. De moederplanten van het ras 'Elbtal' zijn vernietigd. Nadien heeft hij geen planten van het ras 'Elbtal' of 'Schneeball' gekweekt of verkocht en evenmin planten verkocht met gebruik van de tekens 'SCHNEEBALL'. Bos betwist dat op zijn website planten onder de benaming 'SCHNEEBALL' worden aangeboden.
4.3. ILDS heeft de stelling dat Bos nog altijd planten te koop aanbiedt onder de benaming 'SCHNEEBALL' op geen enkele wijze aannemelijk gemaakt. Eveneens ontbreekt iedere aanwijzing dat Bos na december 2004 nog Hydrangea van het ras 'Elbtal' heeft gekweekt of verhandeld. De gevorderde voorzieningen dienen derhalve te worden afgewezen."

Lees het vonnis hier.

IEF 4993

Kleurenmaffia

comp.gifHet AD bericht dat Deutsche Telekom het Zwolse ICT bedrijf Compello heeft gesommeerd om de kleur magenta uit haar nieuwe logo te verwijderen. Volgens de advocate van DT, Linda Brouwer, is de kleur magenta in relatie tot telecommunicatie en ICT alleen voorbehouden aan Deutsche Telekom AG.

"We investeren heel veel reclamegeld in de merken T-Mobile (telecommunicatie) en T-Systems (ict). De kleur magenta is onderdeel van het beeldmerk van die bedrijven en als zodanig vastgelegd. We beschermen deze rechten door advocaten bedrijven te laten aanschrijven die deze kleur gebruiken,’’ aldus Anna Bischof van DT. ,,Kleurenmaffia. Dat is het,’’ reageert directeur Giesbers op de sommatie.. ,,Het is toch van de zotte dat niemand meer deze basiskleur kan gebruiken. Ik heb besloten om er een zaak van te maken.’’

Lees hier meer.

IEF 4992

Faits Divers

Muziekrechten. "De Ierse megaband U2 heeft de Nederlandse schatkist vorig jaar 765.000 euro opgeleverd. De band laat al zijn muziekrechten om fiscale redenen vanaf de Amsterdamse Herengracht innen.

(...) In juni vorig jaar verhuisde het bedrijf van Dublin naar Amsterdam. Een adreswijziging met een fiscale reden: inkomsten uit royalty's en rechten zijn -anders dan in de meeste andere Europese landen- in Nederland vrijwel belastingvrij. Ierland hanteert sinds 2005 voor dit soort inkomsten een belastingvrijstelling tot 250.000 euro. Daarboven moet belasting worden betaald. "

Lees hier meer (Parool).

De Oale Groondsigaar, door Herman Finkers, Beuningen (Dinkelo). “Ik weet niet of de sigarenfabriek hier iets aan heeft, maar de term ‘Van jonge leu en oale groond’ en dus ook het begrip ‘Oale Groond’, is niet door Nijenhuis bedacht. Het is bedacht door ondergetekende en ook het logo, waar het logo van de sigaar weer op is gebaseerd, is ontworpen op aanwijzingen van mij.

(…) Ik heb geen verstand van juridische zaken maar ik weet nog wel dat auteursrecht onvervreemdbaar is. Daartegenover staat blijkbaar het recht van degene die als eerste iets claimt. Laat de advocaten zich daar mooi over buigen en mocht het auteursrecht boven het claimrecht staan, dan wil ik de Oale Groond-sigaar bedanken voor het overnemen van de term en het logo en ik hoop dat vele andere bedrijven dat ook zullen doen. Het kost niks, sterker nog, ik wil ze allemaal bedanken zo de streek te hebben willen uitdragen.”

Lees hier meer (Tubantia).

Foto's van de kinderen. Prins Willem-Alexander, prinses Máxima, prins Maurits en prinses Marilène spannen een kort geding aan tegen pedofielenvereniging Martijn. Volgens de advocaat van de vier leden van de koninklijke familie is hiertoe besloten omdat Martijn niet heeft gereageerd op een sommatie om foto's van de kinderen van Willem-Alexander en Maurits van het besloten deel van de website te verwijderen.

Lees hier meer (Volkskrant).

Top-Earning Dead Celebrities. “The 13 legends in our seventh annual list of the Top-Earning Dead Celebrities grossed a combined $232 million in the past 12 months. Many are instantly recognizable one-name wonders (Elvis, Marilyn, Warhol) who still command attention worldwide, making them marketers' ideal pitchmen. (…) But even in death, there can only be one King. Reclaiming his top spot on the list is Elvis Presley, whose estate generated $49 million in the past year.”

Lees hier meer (Forbes).

Verduistering. De Belgische auteursrechtenorganisatie Sabam wordt verdacht van verduistering en witwassen. Dat is de uitkomst van een gerechtelijk onderzoek dat drie jaar heeft geduurd.

Lees hier meer (Webwereld.nl).

Uit de lucht. “De Britse en Nederlandse politie hebben gisteren de muzieksite Oink uit de lucht gehaald. Oink is een van de grootste illegale bronnen ter wereld van nog niet uitgebrachte muziek.  (…) De Nederlandse FIOD-ECD nam gisterochtend in een bedrijfsruimte op Schiphol apparatuur in beslag waarop de Engelse piratensite draaide. De invallen in Nederland en Engeland volgden na een twee jaar durend onderzoek naar Oink.”

Lees hier meer (NRC). 

Kaviaar & Champagne. “Coldplay krijgt een claim aan de broek van de Nederlander Peter van Houten, alias Peter Van Wood, die al tientallen jaren in Italië woont en daar bekendheid geniet als astroloog. In de jaren vijftig werd hij in Italië bekend als gitarist van het Napolitaanse Trio Carosone. Van Houten eist een miljoen euro van Coldplay . Volgens de 83-jarige Van Wood is het nummer Clocks uit 2002 identiek aan zijn nummer Caviar And Champagne, dat hij in 1982 componeerde.”

Lees hier meer (RTL.nl).

IEF 4991

Geen aanleiding tot matiging

strfrm.gifRechtbank Zwolle-Lelystad, 3 oktober 2007, HA ZA 06-429, Straform B.V. tegen Hobby Totaal B.V. (met dank aan Laura Fresco en Jesse Hofhuis, De Brauw Blackstone Westbroek).

Auteursrecht. Restantverkoop stickervellen in strijd met vaststellingsovereenkomst, geen matiging boete.

Gedaagde Hobby Totaal heeft in 1999 stickervellen verkocht die sterk leken op stickervellen van Starform. Ter voorkoming van een kort geding hebben partijen een vaststellingsovereenkomst gesloten, waarin Hobby Totaal en haar beide vennoten zich verbonden (verdere) inbreuk te staken en gestaakt te houden en de resterende inbreukmakende producten ter vernietiging aan Starform toe te zenden, zulks op straffe van een boete.

In 2005 ontdekte Starform dat Hobby Totaal het restant aanbood van de partij stickervellen die Hobby Totaal in 1999 op de markt had gebracht. Door enkele jaren in strijd te handelen met de verplichting deze stickervellen aan Starform toe te zenden zou Hobby Totaal zo een boete van meer dan drie miljoen Euro hebben verbeurd. Daarnaast was Hobby Totaal op grond van de overeenkomst een boete verschuldigd van NLG 75 per stickervel dat zij ter verkoop had aangeboden. Starform heeft zich er bij dagvaarding toe beperkt een boete van EUR 136.134,06 te vorderen, bepaald aan de hand van de boete die Hobby Totaal verschuldigd is per inbreukmakend stickervel dat zij te koop heeft aangeboden.

Hobby Totaal doet i.c. een beroep op verdere matiging van de boete, omdat de gevorderde boete van buitensporig zou zijn in verhouding tot de gerealiseerde baten voor Hobby Totaal en omdat zij in ernstige financiële moeilijkheden zou komen indien zij de gevorderde boete zou moeten betalen. De rechtbank verwerp het verweer, ook al is er inderdaad een groot verschil tussen de gevorderde boete en de omvang van de schade:

"4.18 De rechtbank ziet geen aanleiding tot matiging van de boete. De vaststellingsovereenkomst met daarin de boetebedingen was het gevolg van een eerdere schending van de auteursrechten van Starform door Hobby Totaal. De strekking en het doel van die overeenkomst zijn het tegengaan van verdere schendingen. In 2005 maakt Hobby Totaal door de verkoop van dezelfde soort stickervellen opnieuw en herhaald inbreuk op de auteursrechten van Starform. Zij behoorde zich bewust te zijn van de aan dergelijke schending verbonden gevolgen.”

De rechtbank wijst de door Starform B.V. gevorderde boete volledig toe.

Lees het vonnis hier.

IEF 4990

Waarbij keuzes gemaakt moeten worden

Gerechtshof Arnhem, 25 september 2007, LJN: BB6236, Appellante tegen Geïntimeerde.

Het feitenrelaas wordt in hoger beroep overgeslagen, maar het geschil betreft een onbetaalde factuur het inroepen van auteursrechten om ervoor te zorgen dat de factuur alsnog betaald wordt. Wellicht interessante overwegingen over het vermoeden van auteursrecht, opdrachtwerken en leiding en toezicht.

Geïntimeerde heeft voor appelante een catalogus vormgegeven en een gedeelte van de inhoud (foto’s) verzorgd. De factuur voor deze werkzaamheden is zo te lezen onbetaald gebleven. De auteursrechtelijke claim van geïntimeerde die daarop volgde, wordt ook door het hof gehonoreerd.

Appelante stelt daartegen dat zij vooraf bepaald had hoe de opmaak er uit zou moeten zien en dat de opmaak in overeenstemming diende te zijn met (en dat ook was) die van andere brochures van appelante. Bovendien was er sprake van ‘productfotografie’, waardoor de foto’s technisch bepaald zouden zijn. Geïntimeerde zou geen artistieke vrijheid hebben gehad. Het hof is hier echter niet van overtuigd.

“5.3. (…) Het zal ongetwijfeld waar zijn dat appellante aan het eindresultaat eisen stelde en dat geïntimeerde in zijn werkzaamheden meer of minder sterk gebonden was en zijn artistieke vrijheid beperkt, zoals dat bij werken van toegepaste kunst en tekeningen en modellen van nijverheid en in het algemeen bij opdrachtwerk welhaast steeds het geval zal zijn. Maar het is onaannemelijk dat zijn werk in het geheel geen eigen oorspronkelijk karakter had. Dat valt niet te rijmen met het gegeven dat niet slechts geïntimeerde, maar ook appellante spreekt van “opmaak”, een begrip waaraan een zekere ontwerpactiviteit toch inherent is en waarbij keuzes gemaakt moeten worden, zij het niet in volledige vrijheid, maar onderworpen aan de eisen van de opdrachtgever.

5.5  (…) Het is heel wel mogelijk dat appellante de te fotograferen objecten aangaf, maar dat neemt niet weg dat in het algemeen de fotograaf een eigen creatieve inbreng heeft te leveren waar het gaat om de bepaling van opnamehoek, belichting en in het algemeen de keuze tussen de vele verschillende fototechnische mogelijkheden. Dat de daarbij te maken keuzes geheel door appellante werden voorgeschreven, is onaannemelijk: daarvoor neemt men geen professioneel fotograaf in de arm. De overgelegde opnamelijsten wijzen daar ook niet op. Zij geven slechts een (inderdaad tamelijk precieze) opgave van de te fotograferen objecten, maar houden niets in over de te maken fototechnische keuzen.”

Daarnaast stelt het hof dat het vermoeden van auteursrecht van artikel 8 AW moet wijken voor de op de omstandigheden steunende aannemelijkheid dat geïntimeerde maker of medemaker van het werk is. Ook artikel 6 AW kan appelante niet baten:

“5.7  (…)  Die bepaling kent appellante het auteursrecht toe als het werk naar haar ontwerp en onder haar leiding en toezicht vervaardigd is. Dat acht het hof echter niet het geval. appellante mag in het ontwerp wel een zekere rol hebben gespeeld, maar haar leiding en toezicht waren zeker niet zo direct dat daardoor de creatieve rol van geïntimeerde verwaarloosbaar werd. appellante heeft zich er zelfs over beklaagd dat zij, toen zij op een dag contact met geïntimeerde wilde opnemen, moest ontdekken dat hij op dat ogenblik afwezig was en een medewerker de opnamen aan het maken was. Hoe belangrijk of onbelangrijk dat ook mag wezen, als zij dat op deze manier toevallig moest ontdekken, waren haar leiding en toezicht toch niet zo direct als zijn het wel wil doen voorkomen.”

5.8  Het hof acht op deze gronden voorshands aannemelijk dat, ook al zou appellante door haar inbreng in de totstandkoming van de brochures en/of het fotomateriaal daarvan mede als maker daarvan moeten worden beschouwd, het niet wegneemt dat geïntimeerde daarvan toch in elk ook (mede)maker is. Het enkele gestelde feit dat geïntimeerde zich bij het maken van de foto’s heeft laten bijstaan door een medewerker, leidt in het licht van artikel 6 Auteurswet ook niet tot een ander oordeel.”

Van overdracht van auteursrecht door geïntimeerde aan appellante kan daarnaast geen sprake zijn, nu het bestaan van een akte van overdracht gesteld noch gebleken is. De stilzwijgende toestemming voor openbaarmaking en vermenigvuldiging vindt een grens bij onbetaalde rekeningen. 

“6.4  appellante heeft in eerste aanleg aangevoerd dat in het verleden door geïntimeerde nooit over auteursrecht is gesproken. Dat betekent dat, als geïntimeerde appellante toestond de door hem vervaardigde foto’s te vermenigvuldigen en openbaar te maken, zulks stilzwijgend gebeurde. Dat acht het hof ook voor de hand liggend: appellante gaf haar opdrachten juist om de foto’s in de brochures op te nemen en dus om ze te kunnen vermenigvuldigen en openbaar maken en zij mocht verwachten dat geïntimeerde, die van die bestemming natuurlijk op de hoogte was, haar dat toestond. Maar zij heeft niet duidelijk gemaakt waarom zij die toestemming ook mocht verwachten zolang zij weigerde geïntimeerde voor zijn werkzaamheden te betalen als tussen partijen overeengekomen. Overigens heeft geïntimeerde in dit verband wel aangevoerd dat het gebruik steeds slechts voor een duidelijk omschreven oplage en gebied werd toegestaan.”

Geïntimeerde kan zich met recht verzet tegen het gebruik van de foto’s (en ander werk) waarop hem auteursrecht toekomt ‘zolang onvoldaan blijft wat hem daarvoor toekomt’. Een beroep op verrekening faalt:

“(…) 7.2. Waar het om gaat is of haar vordering zonder verder onderzoek als voldoende aannemelijk kan worden beschouwd om het beroep op verrekening te honoreren. Daartoe is niet alleen een voldoende motivering vereist, maar ook een voldoende mate van aannemelijkheid van de daartoe gestelde, maar door geïntimeerde betwiste feiten. Die heeft de eerste rechter terecht niet aanwezig geacht. Evenzeer terecht heeft hij daarom het beroep op verrekening verworpen.”

Het hof bekrachtigt het vonnis van de voorzieningenrechter in de rechtbank Arnhem van 7 september 2006.

Lees het arrest hier

IEF 4982

Kaal (de bodem)

kl.gifRechtbank ’s-Gravenhage, 24 oktober 2007, HA ZA 06-88, Dharma Productions Private Ltd. c.s tegen  Singh Kainth c.s.

Tussenvonnis in bodemprocedure (gestart voor de Handhavingsrichtlijn). Auteursrecht op filmwerk. Vervolg op eerder verbod op dit eerdere kort geding vonnis. Eisers krijgen bewijsopdracht.

Eisers, Dharma Productions en Sewnarain stellen respectievelijk auteursrechthebbende en licentiehouder te zijn van de in India gemaakte film ‘Kaal’. Bindra en Sing Kainth exploiteren videotheken in Den Haag. Eiser Sewnarain heeft een brief verzonden waarin hij de videotheken en Sing Kainth heeft beschuldigd van illegale verkoop van DVD’s de film Kaal (‘Duisternis’).

De rechtbank is van mening dat er onvoldoende is gesteld en geen duidelijke motivering wordt gegeven waarom er sprake zou zijn van vereenzelviging van vader en zoon Sing Kainth, die zich op een website onder de handelsnaam KMI Music Bank presenteerden. De vader is niet aansprakelijk voor de handelingen die de zoon worden verweten. Aangezien de vader zelf stelt geen banden te hebben met de in de brief genoemde bedrijven is die brief niet onrechtmatig jegens hem.

Gedaagde Bindra bestrijdt o.a. dat eisers rechthebbenden zijn. Eisers zullen de dvd en de bij Bindra gekochte dvd in het geding brengen. Zij krijgen de opdracht te bewijzen dat zij rechthebbenden zijn.

“De stellingen van Bindra komen er - mede gezien de door haar overgelegde verklaringen - op neer dat zij uitsluitend dvd's van de film Kaal heeft verhuurd en verkocht die met toestemming van eisers op de markt zijn gebracht. Deze dvd's hebben naar zij stelt een Engelse ondertiteling. Bindra bestrijdt dat bij haar dvd's van de film met Franse ondertiteling zijn gekocht of dat zij deze zou hebben verhuurd. De rechtbank begrijpt dat Bindra niet weerspreekt dat eisers geen toestemming hebben gegeven voor het in het verkeer brengen van dergelijke kopieën van de film.

Gezien de betwisting van Bindra dienen eisers te bewijzen dat Bindra dvd's van de film met Franse ondertiteling heeft verkocht of verhuurd.”

Zoon Singh Kainth is volgens zijn stelling niet gesommeerd en wordt niet in de dagvaarding genoemd. Daarom moeten de vorderingen volgens hem worden afgewezen. Omdat uit zijn overig gevoerde verweer duidelijk blijkt dat hij de dagvaarding zo heeft begrepen dat hem verweten wordt dat hij illegale kopieen van de film heeft verkocht of verhuurd, passeert de rechtbank dit verweer.

Eisers krijgen een bewijsopdracht.

Lees het vonnis hier. Vonnis in kort geding: IEF 852.

IEF 4976

Verzoek tot één beheersorganisatie

Kamerstuk 29515, nr. 219, 2e Kamer. Kabinetsplan aanpak administratieve lasten; Gewijzigde motie met verzoek om bewerkstelligen ontstaan één beheersorganisatie auteurs- en naburige rechten

"verzoekt de regering voorts te bewerkstelligen dat ondernemers vanaf 1 juli 2008 of zoveel eerder als mogelijk jaarlijks nog maar één factuur ontvangen van collectieve beheersorganisaties op het gebied van auteurs- en naburige rechten, zo nodig via aanpassing van de desbetreffende wet- en regelgeving;"

Lees hier meer