Reclamerecht  

HR 2 juli 2021, IEF 20061, IT 3576, RB 3532; ECLI:NL:HR:2021:1040 (Digital Revolution tegen Media Concept) Deze zaak tussen twee concurrenten (bekend als 123-inkt en prindo.nl) betreft oneerlijke handelspraktijken en misleidende (vergelijkende) reclame. Rechtbank en hof concludeerden dat hier geen sprake van is. Media Concept adverteert op Google Shopping met een lage prijs die slechts voor de aanschaf van één exemplaar geldt. Deze beperking kan niet worden vermeld op Google Shopping, maar blijkt indien vanuit Google Shopping wordt doorgeklikt naar de zogenaamde bestemmingspagina op de website van Media Concept waar het product kan worden gekocht. Wie de webwinkel van Media Concept (prindo.nl) rechtstreeks benadert, betaalt een andere (hogere) prijs dan de op Google Shopping vermelde prijs. In cassatie is aan de orde of het hof kon oordelen dat geen sprake is van misleiding, ECLI:NL:GHARL:2020:1556. De HR verwerpt het beroep. Zie ook de conclusie van A-G Wissink, ECLI:NL:PHR:2021:334.

HR 7 mei 2021, IEF 19936, RB 3511; ECLI:NL:PHR:2021:447 (Gemeente Utrecht tegen DPG) In de Afvalstoffenverordening van de gemeente Utrecht is met ingang van 1 januari 2020 bepaald dat ongeadresseerd reclamedrukwerk en huis-aan-huisbladen alleen mogen worden bezorgd bij inwoners die met een JA/JA- of NEE/JA-sticker hebben aangegeven dat zij dit drukwerk willen ontvangen (het opt-in systeem). De uitgever van een huis-aan-huisblad heeft in een kort geding tegen de gemeente een verbod tot handhaving van deze regeling gevorderd. In cassatie spitst het geschil zich toe op de vraag of het hof heeft kunnen oordelen dat het opt-in-systeem jegens deze uitgever in strijd is met art. 10 EVRM omdat niet voldaan is aan het noodzakelijkheidsvereiste. P-G Wissink concludeert dat het hof dit terecht heeft mogen doen en adviseert tot verwerping van het cassatieberoep van de gemeente.

Vzr. Rechtbank Midden-Nederland 19 april 2021, IEF 19906, RB 3506, ECLI:NL:RBMNE:2021:1567 (Kwaliteitsaudiciëns tegen gedaagde) Gedaagde is als audicien een verkoper van hoortoestellen. Zij heeft onlangs een reclamecampagne gelanceerd voor op televisie, radio, internet en in kranten waarin zij een aantal gewaagde claims maakt. Zo stelt zij de eigen bijdrage - het bedrag dat niet door een zorgverzekeraar wordt vergoed - van hun hoortoestellen vóór de klant te betalen. Daarnaast beweert zij dat er veel andere audiciens zijn die hoortoestellen aan hun klanten adviseren die niet door zorgverzekeraars worden vergoed. Branchevereniging de Kwaliteitsaudiciens vindt de uitingen te ver gaan en stelt dat gedaagde zich schuldig maakt aan het verspreiden van misleidende en vergelijkende reclame. De voorzieningenrechter gaat hierin mee en verbiedt de reclamecampagne van gedaagde wegens het creëren van misleidende reclame, van een ontoelaatbare vergelijkende reclame en van een misleidende handelspraktijk. Zij ziet echter geen noodzaak voor Kwaliteitsaudiciëns om een rectificatie op te leggen aan gedaagde.

Rechtbank Den Haag 17 maart 2021, IEF 19857, RB 3498, IT 3460; ECLI:NL:RBDHA:2021:2422 (PVH tegen Facebook) [Vervolg op IEF 18172, RB 3273, IT 2694]. PVH is een groot kleding- en modebedrijf dat verschillende merken exploiteert, waaronder Tommy Hilfiger. Op Facebook en Instagram constateerde PVH een aantal advertenties voor kleding en schoeisel met de naam "Tommy Hilfiger" die niet van haar afkomstig waren, terwijl zij met Facebook al een advertentieovereenkomst had gesloten ten behoeve van haar eigen merk. Dit leidde tot een bevel van de voorzieningenrechter jegens Facebook om de nodige maatregelen te nemen tegen de inbreukmakende advertenties. Facebook is hiertegen in beroep gegaan en heeft o.a. geweigerd om de gegevens van de advertentie-accounts aan PVH te geven. De rechtbank oordeelt dat Facebook deze gegevens alsnog moet afgeven en benadrukt daarbij dat zij het plaatsen van de inbreukmakende advertenties gestaakt dient te houden. Daarnaast stelt zij ook dat Facebook niet aansprakelijk is voor inbreuken gemaakt door klanten, maar dat zij zich wel succesvol mag beroepen op de hosting vrijstelling. Tot slot wordt Facebook ook een beperkte filterverplichting met betrekking tot de advertenties opgelegd.

CGR 1 maart 2021, IEF 19832, RB 3495, LS&R 1923, B20.006/B20.03 (Novartis tegen Bayer) [Vervolg op IEF 19593, RB 3460, LS&R 1883]. Beroepszaak van Novartis tegen de beslissing van de Codecommissie waarmee een advertentie van Novartis voor haar geneesmiddel Beovu in strijd werd geacht met de Gedragscode Geneesmiddelenreclame. De Commissie van Beroep is van oordeel dat de Codecommissie hierin geen onjuiste kijk op de zaak heeft gehad. De claims die Novartis in haar advertentie maakt zijn onvoldoende wetenschappelijk onderbouwd.

HR 5 maart 2021, IEF 19811, IT 3434, 20/01382 (Digital Revolution tegen Media Concept) [Vervolg op IEF 19027]. Lopende cassatieprocedure. Media Concept biedt, net als Digital Revolution, online inkt- en tonercartridges aan en maakt hiervoor reclame via Google Shopping, waarbij zij met een lagere prijs adverteert dan te zien is als haar website rechtstreeks wordt benaderd. Digital Revolution meende dat er sprake zou zijn van misleiding, oneerlijke handelspraktijken en ongeoorloofde vergelijkende reclame. Zij werd echter door zowel de voorzieningenrechter als in hoger beroep niet in het gelijk gesteld. Procureur-generaal Wissink stelt in deze conclusie de beslissing van het Hof Arnhem-Leeuwarden in het gelijk en verzoekt de Hoge Raad tot verwerping van het cassatieberoep van Digital Revolution.

Vzr. Rechtbank Amsterdam 23 februari 2021, IEF 19783, IT 3492; ECLI:NL:RBAMS:2021:728 (Woningkeur Groep en Perfectkeur tegen Premiumkeur) Woningkeur is een franchise-organisatie die met ongeveer twintig franchisenemers in heel Nederland bouwkundige keuringen uitvoert, veelal ten behoeve van potentiële kopers van woningen. Perfectkeur voert eveneens op landelijke schaal bouwkundige keuringen uit. Woningkeur en Perfectkeur zijn aan elkaar gelieerd en zijn beide aangesloten bij het keurmerk Vakkundig Gekeurd. Premiumkeur voert eveneens bouwkundige keuringen uit ten behoeve van potentiële kopers van woningen. Op de websites en op haar eigen YouTubekanaal zendt Premiumkeur filmpjes uit, waarbij gedaagde zich steeds bij een andere te keuren woning bevindt en de kijker uitleg geeft over wat hij ziet en doet. In deze filmpjes worden Woningkeur en Perfectkeur in een kwaad daglicht gezet. Hierop hebben Woningkeur en Perfectkeur, Premiumkeur aangeschreven en gesommeerd om de misleidende reclame, de ongeoorloofde vergelijkende reclame en de oneerlijke handelspraktijken op zijn websites en in zijn You Tubefilmpjes te staken. Premiumkeur beroept zich onder meer op zijn recht op vrijheid van meningsuiting. Geoordeeld wordt dat Premiumkeur de juistheid van de zware beschuldigingen onvoldoende aannemelijk heeft weten te maken, de vorderingen worden daarom toegewezen.

HvJ EU 3 februari 2021, IEF 19747, RB 3485, IEFbe 3182; ECLI:EU:C:2021:89 (Fussl Modestraße Mayr GmbH tegen SevenOne Media GmbH) Televisieomroep. Gelijke behandeling. Het Hof verklaart dat een volledige verbod, waardoor de inkomsten uit regionale televisiereclame worden voorbehouden aan regionale en lokale zenders, mogelijkerwijs verder dan noodzakelijk is om een gevarieerd televisieaanbod te behouden en kan leiden tot een ontoelaatbare ongelijkheid tussen de landelijke televisieomroepen en de aanbieders van reclamediensten op internet.

HvJ EU 9 september 2020, IEF 19670, RB 3472, LS&R 1895, IEFbe 3163; ECLI:EU:C:2020:693 (Konsumentombudsman tegen Mezina AB) Mezina is actief op het gebied van het vervaardigen en het in de handel brengen van natuurlijke remedies en voedingssupplementen. Bij het in de handel brengen van deze producten, gebruikt Mezina gezondheidsclaims. De verordening nr. 1924/20061 regelt dat, bij etikettering van en de reclame voor levensmiddelen, er voor moet worden gezorgd dat de stoffen waarvoor een claim wordt gedaan, een bewezen heilzaam nutritioneel of fysiologisch effect hebben. De richtlijn 2005/29 beschermt de consument en verbiedt handelaren een verkeerde indruk te geven van de aard van producten. De Konsumentombudsman heeft beroep ingesteld om daarmee Mezina te verbieden deze gezondheidsclaims te gebruiken. De behandeling van de zaak is geschorst en het Hof wordt de prejudiciële vragen gesteld of de bewijslast op de handelaar rust die een bepaalde gezondheidsclaim doet of op de autoriteit die de nationale rechter verzoekt de handelaar te verbieden deze claim nog te gebruiken. Geoordeeld wordt dat de betrokken exploitant de gebruikte claim met algemeen aanvaard wetenschappelijk bewijs dient te onderbouwen.

Vzr. Rechtbank Amsterdam 9 december 2020, IEF 19643; C/13/691686 / KG ZA 20-950 MvW/MB (24Man tegen X) Kort geding. 24Man houdt zich bezig met het aanbieden van magnetische waterontharders, met de naam 'Amfa4000'. X is een concurrent van 24Man en biedt magnetische waterontharders aan met de naam 'Aquamag7000'. X heeft de aanduiding 'Amfa4000' als ‘adword’ laten registreren. Dat houdt in dat advertenties van X kunnen verschijnen als iemand als zoekwoord 'Amfa4000' intikt. Op door X geëxploiteerde websites wordt de 'Amfa4000' vergeleken met de 'Aquamag7000'. 24Man vordert X te veroordelen om inbreuk op haar merkrechten en ieder onrechtmatig handelen te staken.