Dossiers

Gerecht in Eerste Aanleg van Aruba 16 oktober 2024, IEF 22382; ECLI:NL:OGEAA:2024:235 (Eiser en Deepsky Coporation tegen gedaagden) Eiser heeft in 2012 het woord- en beeldmerk I love San Nicolas geregistreerd. Eiser heeft [gedaagde 2] verzocht dit merk te ontwikkelen en in 2022 een vernieuwd woord- en beeldmerk geregistreerd. Gedaagden spreken de wens uit te participeren in Deepsky opgericht door eiser, die het combimerk exploiteert. Eiser heeft de overeenkomst van gedaagden niet ondertekend. Eiser vordert het Gerecht voor recht te verklaren dat hij de enige rechthebbende is met betrekking tot het woord- en beeldmerk en gedaagden te bevelen het gebruik van het merk te staken. In 2023 zijn de vorderingen van eiser afgewezen omdat niet precies duidelijk was welke afspraken zijn gemaakt met betrekking tot de IE-rechten [IEF 21603].

Gerecht EU 13 november 2024, IEF 22384, IEFbe 3830; ECLI:EU:T:2024:807 (Chiquita Brands tegen EUIPO). Chiquita heeft in 2008 een beeldmerk ingediend. Dit beeldmerk bestaat uit een blauwe ovaal met een geel randje en wordt voornamelijk gebruikt in de vorm van stickers op bananen. Compagnie financière de participation heeft in 2023 bij de nietigheidsafdeling een verzoek tot nietigverklaring van het beeldmerk van Chiquita ingediend. Het verzoek tot nietigverklaring is in zijn geheel toegewezen. Tegen deze beslissing heeft Chiquita beroep ingesteld bij het EUIPO. De kamer van beroep heeft dit beroep verworpen in de categorie vers fruit, doordat het beeldmerk hier elk onderscheidend vermogen mist. De kamer van beroep heeft in de overige categorieën de beslissing van de nietigheidsafdeling vernietigd, waardoor het beeldmerk in deze categorieën weer geldig is verklaard. De verzoeker heeft voor het Gerecht gevorderd dat het deel van uitspraak van de kamer van beroep over de nietigverklaring van het beeldmerk van de categorie vers fruit ook wordt vernietigd.

HvJ EU 6 mei 2003, IEF 22387; ECLI:EU:C:2003:244 (Libertel) [IEF 2820]

Onderwerp:
Kleurmerk.

Feiten:
Libertel diende een aantal merkaanvragen in voor de kleur oranje.

Rechtsregel (dictum):
Een kleur kan een merk zijn, maar de beschikbaarheid van kleuren mag niet ongerechtvaardigd mag worden beperkt. De inschrijving moet vergezeld gaat met een internationaal erkende kleurcode.

Rb. Rotterdam 1 november 2024, IEF 22378; ECLI:NL:RBROT:2024:11137 (Stichting BREIN tegen Odido) Het is mogelijk voor abonnees van Odido om gebruik te maken van de diensten van een BitTorrent-indexeringswebsite (hierna: het Platform). Op dit Platform worden auteursrechtelijk beschermde werken, zoals films, TV-series en e-books uitgewisseld en beschikbaar gesteld. Het is op dit Platform makkelijk voor gebruikers om deze werken te vinden. De werken kunnen op dit Platform gratis worden gedownload of gestreamd zonder toestemming van de rechthebbenden. Stichting BREIN vordert dat Odido wordt bevolen om het Platform te blokkeren en geblokkeerd te houden zodat er er geen inbreuk meer gemaakt wordt op de auteurs- en naburige rechten van de rechthebbenden wiens belangen BREIN behartigt.  BREIN heeft aannemelijk gemaakt dat het Platform auteursrechtelijk beschermde werken zonder toestemming openbaar maakt en dat Odido, door toegang te bieden, als tussenpersoon en daarmee inbreukmaker kan worden aangemerkt. Odido heeft dit niet weersproken.

UPC CoA 12 november 2024, IEF 22375, IEFbe 3827; UPC_CoA_489/2023, UPC_CoA_500/2023 (AIM Sport tegen Supponor Oy). Deze hoger beroepsprocedure draait om de uitleg van de zinsnede ‘unless an action has already been brought before a national court’ uit artikel 83 lid 4 UPCA en dan met name het woord ‘action’. AIM Sport stelt dat hiermee wordt verwezen naar vorderingen die tijdens de overgangsregeling bij een nationale rechterlijke instantie zijn ingesteld en Supponor beweert dat er wordt verwezen naar vorderingen die voor de opt-out zijn ingesteld bij een nationale rechterlijke instantie, waarbij het niet uitmaakt of dit voor of tijdens de overgangsregeling was. 

Vzr. Rb. Den Haag 19 november 2024, IEF 22385; ECLI:NL:RBDHA:2024:18975 (Lego c.s. tegen Wibra). Lego c.s. brengt onder de naam ‘Botanical Collection’ een aantal bloemfiguren als modulair bouwsysteem op de markt. Lego Juris bezit verschillende merkregistraties (hierna: de Lego-merken) en modelregistraties (hierna: de Lego-modellen). Het geschil dat in deze zaak centraal staat, is ontstaan doordat Wibra ook een collectie bloemmodellen en een collectie dierenfiguren te koop heeft aangeboden, die beide zijn opgebouwd uit plastic bouwsteentjes. De figuren en de bouwsteentjes lijken erg op die van Lego. Daarnaast heeft Wibra de bloemmodellen op social media ‘Lego-bloemen’ genoemd. Lego stelt dat Wibra inbreuk maakt op de geregistreerde modelrechten van Lego c.s., op de merk- en auteursrechten van Lego c.s. en dat sprake is van slaafse nabootsing van de hierboven weergegeven producten van Lego. Bij de voorzieningenrechter vordert Lego c.s. een verbod op de handel in de inbreukmakende producten. Wibra voert verweer en betwist de geldigheid en beschermingsomvang van de ingeroepen modellen.

Op donderdag 21 november 2024 vindt ons Nationaal Mediarechtcongres plaats. Er zijn nog plekken beschikbaar. De hoofdonderwerpen van dit congres zijn uitingsvrijheid, toezicht en handhaving van het Commissariaat van de Media, AI in combinatie met mediarecht en tot slot het onlangs verschenen WRR rapport ‘Aandacht voor media. Naar nieuwe waarborgen voor hun democratische functies’.

Kortom: een gevarieerd middagprogramma over actuele ontwikkelingen in de rechtspraak, regelgeving en mediatoezicht. 

Bent u erbij? Aanmelden kan alleen vandaag nog. 

Hof Arnhem-Leeuwarden 19 november 2024, IEF 22383, IT 4676 (Eisers tegen BNNVARA). In 2023 heeft BNNVARA een tv-programma van Zembla uitgezonden met de titel ‘Sluiproute Iran’ (hierna: de Uitzending). Hierin wordt aandacht besteed aan de rol van eiser bij het ontduiken van sancties tegen Iran. Eiser stelt zich op het standpunt dat door de Uitzending zijn eer en goede naam zijn aangetast, wat onrechtmatig is, en dat zijn recht op eerbiediging van zijn persoonlijke levenssfeer in de gegeven omstandigheden zwaarder moet wegen dan het recht van BNNVARA op vrijheid van meningsuiting. In een kort geding vorig jaar oordeelde de rechtbank dat de persvrijheid in dit geval diende te prevaleren en wees zij de vorderingen af [zie IEF 21408]. In hoger beroep heeft het hof de verbodsvordering alsnog toegewezen.

Rb. Amsterdam 2 mei 2024, IEF 22029, IT 4546; ECLI:NL:RBAMS:2024:7001 (Disney tegen Buma/Stemra). Disney maakt op haar platform Disney+, een subscription video on demand (hierna: SVOD)-dienst, gebruik van muziek die behoort tot het door Buma/Stemra beheerde repertoire. Voor dit gebruik hebben partijen een licentieovereenkomst gesloten. Disney stelt dat zij sterke indicaties heeft dat het tarief dat door Buma/Stemra wordt gehanteerd niet is gebaseerd op objectieve en niet-discriminerende criteria. Dit zou in strijd zijn met artikel 21 van de Wet toezicht en geschillenbeslechting collectieve beheersorganisaties auteurs- en naburige rechten (hierna: Wet Toezicht), artikel 102 van het VWEU en artikel 4 van de Mededingingswet. In verband daarmee verzoekt Disney bij de rechtbank op grond van artikel 843a Rv verstrekking van, primair, de meest recente overeenkomsten die Buma/Stemra met andere SVOD-aanbieders (waaronder Netflix en Apple) en, subsidiair, de geanonimiseerde versie van deze documenten. Uiterst subsidiair vordert Disney een door een onafhankelijk registeraccountant gecontroleerd en gewaarmerkt afschrift van informatie over de door Buma/Stemra toegepaste licentietarieven. Buma/Stemra betwist deze stellingen en betoogt dat het verzoek van Disney neerkomt op een “fishing expedition”.

Rb. Midden-Nederland 13 november 2024, IEF 22381 (Van Tellingen tegen verweerder). Partijen zijn beide actief in de uitvaartbranche en gevestigd in Zeist. De onderneming Van Tellingen was vroeger eigendom van verweerder. De achternaam van verweerder is in de handelsnaam verwerkt. Hij begint later in dezelfde branche en op dezelfde vestigingsplaats een onderneming waarbij hij opnieuw zijn naam gebruikt voor zijn ondernemersactiviteiten. Omdat beide ondernemingen de naam van verweerder gebruiken in bedrijfsmatige uitingen, hebben de partijen in 2023 een vaststellingsovereenkomst gesloten. Verweerder heeft zich ertoe verbonden geen inbreuk te maken op de handelsnaamrechten van Van Tellingen. Volgens Van Tellingen heeft verweerder zijn naam echter toch weer gebruikt in advertenties, op zijn bedrijfswagen, in een domeinnaam en op zijn website te gebruiken. Voor de rechtbank vordert Van Tellingen dan ook 68.500 euro aan boetes wegens het handelen in strijd met de overeenkomst. Verweerder stelt dat hij zijn naam uitsluitend als persoonsnaam heeft gebruikt en daarom geen inbreuk heeft gemaakt.