Vzr. Rechtbank Rotterdam 22 augustus 2019, IEF 18734, IT 2891; ECLI:NL:RBROT:2019:7783 (JDK tegen havenbedrijf Rotterdam en Portbase) Beschikking. Verzoek conservatoir bewijsbeslag IE-zaak. Eiser JDK heeft een softwareapplicatie ontwikkeld, DGPlus 2.0. Daarin is een gevaarlijke stoffenlijst opgenomen. De lijst is een databank in de zin van de Databankenwet. Gebruikmaking van deze lijst bespaart de gebruiker veel tijd en moeite in vergelijking tot rechtstreekse raadpleging van de wet- en regelgeving, die zeer uitgebreid en weinig toegankelijk is. Met het havenbedrijf Rotterdam is, in 2016, een licentiecontract gesloten, waarbij mede is overeengekomen dat ook het havenbedrijf Amsterdam gebruik mag maken van de softwareapplicatie van JDK. Het Havenbedrijf Rotterdam blijkt, in strijd met het contract, de informatie uit de softwareapplicatie van JDK ook te delen met haar dochterbedrijf Portabase (waarin zij 75% van de aandelen houdt) en met andere derden. JDK verzoekt nu om bewijsbeslag. Besloten wordt de verzoeker eerst te horen op de zitting. Het beslag op digitale gegevens kan het havenbedrijf ernstig belemmeren. Het risico dat Rotterdamse haven plat komt te liggen is sterk aanwezig.

Vzr. Rechtbank Amsterdam 10 september 2019, IEF 18733, IT 2890; ECLI:NL:RBAMS:2019:7357 (Nabestaanden tegen BNNVARA) Eiseressen zijn de moeder en halfzus van X, die is neergeschoten door een politieagent in een park. De conclusie van de politie is dat de dood van  X een ‘suicide by cop’ was. Y is documentairemaakster en heeft een documentaire gemaakt waarin zij de dood van X onderzoekt. BNNVARA is van plan de documentaire op 25 september 2019 uit te zenden op televisiezender NPO3. Daarnaast wil BNNVARA de documentaire aanbieden op Uitzending Gemist. De moeder heeft BNNVARA gesommeerd openbaarmaking van de documentaire te staken, onder meer omdat zij geen toestemming heeft gegeven voor het gebruik van door haar verstrekte informatie of voor het gebruik van het portret van X. De vorderingen worden afgewezen. De film is een artistiek portret, uitspraken worden niet gepresenteerd als feiten. Verder is de weergave niet eenzijdig negatief of onnodig kwetsend. Er is geen aantasting in de eer en goede naam van de moeder. Ook is er geen inbreuk op auteursrecht of portretrecht.

Ktr. Rechtbank Amsterdam 10 september 2019, IEF 18732; ECLI:NL:RBNNE:2019:4096 (Hollandse Hoogte tegen Raak) Hollandse Hoogte beheert en exploiteert auteursrechten van fotografen. Deze rechten, waaronder begrepen het exploitatierecht en het recht om op te treden tegen auteursrechtelijke inbreuken, zijn bij licentie overgedragen aan Hollandse Hoogte. Permission Machine is gemachtigd om licenties aan te bieden en te verstrekken. Ook is zij gemachtigd om inbreuken op te sporen en de rechten van Hollandse Hoogte te handhaven. De door Hollandse Hoogte geëxploiteerde beeldbank bevat onder meer de auteursrechtelijk beschermde foto met nummer 17865706. Verweerder Raak is eigenaar van de website www.raaktotaaladvies.nl. Bij brief hebben Hollandse Hoogte en Permission Machine Raak erop gewezen dat de foto gedurende enige tijd op de website heeft gestaan en dat het gebruik van de foto zonder daarvoor toestemming te hebben gekregen van de rechthebbende een auteursrechtinbreuk oplevert. Nu vaststaat dat de foto zichtbaar is (geweest) op de website van Raak, zonder toestemming van Hollandse Hoogte, zonder bewerking en zonder naamsvermelding openbaar is gemaakt, is er sprake van een inbreuk op de auteursrechten. Er is sprake van commercieel gebruik van de foto door Raak.

Novagraaf Nederland heeft een nieuwe IE-consultant aangetrokken in de persoon van Pietia Gros. Gros is ruim 10 jaar werkzaam als merken- en modellengemachtigde en gespecialiseerd in het beheren van IE-portfolio’s van (middel)grote bedrijven. Ze zal zich in haar rol bij Novagraaf onder meer gaan richten op global accounts. Gros trad op 1 oktober jl. in dienst.

BINGH Advocaten in Amsterdam heeft haar praktijkgroep intellectuele eigendom verstrekt met twee ervaren advocaat-medewerkers. Per 1 september trad Kimberley Deutz in dienst. Matthijs Schonewille begon op 1 oktober.

Bij boksen is het verboden om onder de gordel te slaan en bij voetballen mag je niet met opzet iemand een doodschop geven. Bij deze twee wedstrijdsporten komen deelnemers soms goed weg met doen wat niet mag; maar er bestaan regels. Muziek is een wedstrijd zonder regels. En als er gesuggereerd wordt dat die regels wel degelijk bestaan, zijn ze lachwekkend onbenullig. Liedjes komen op de radio als de ballotagecommissie besluit dat ze ‘radiowaarde’ hebben. En in de serieuzere dagbladen krijgen platen een goede recensie als de muziek ‘urgentie’ bezit. Dat is op persoonlijke smaak gebaseerde willekeur. En dat zou helemaal niet kwalijk zijn als ruiterlijk werd toegegeven dat het zo was, maar dat hoor je zelden. Nooit eigenlijk. Bij wielrennen mag je renners niet de berg opduwen, maar in de muziek gebeurt niet anders. Grote uitgevers en platenmaatschappijen die financiële belangen bij artiesten en Spotify hebben, lukt het vrij makkelijk om ‘hun’ liedjes op lijstjes te krijgen. Dus om die bij voorrang onder de aandacht van luisteraars te brengen. Die aandacht garandeert geen succes, maar het helpt wel.

De Mr. S.K. Martens Academie is de officiële opleiding voor IE procesrecht-specialisten. In 10 masterclasses leer je alles over het intellectuele eigendomsrecht. Niet alleen leer je de essentie, maar je krijgt ook nieuwe inzichten en praktische tools om IE rechten te verkrijgen en te handhaven.

Kijk hier voor het volledige programma.

Conclusie AG HR 20 september 2019, IEF 18727; ECLI:NL:PHR:2019:1065  (Spirits tegen FKP) Tweede cassatie in de langlopende procedure tussen FKP en Spirits International over de eigendom van de beroemde Stolichnaya en Moskovskaya wodkamerken. Zie ook [IEF 17411, 16025 en 14795]. Spirits is in deze zaak bij tussenuitspraken in eerste aanleg (2006), appel (2012) en cassatie (2013) in het ongelijk gesteld. Daarin is o.a. geoordeeld dat er nooit sprake is geweest van een privatisering of enige andere overgang van de wodkamerken van het toenmalige Russische staatsbedrijf naar Spirits’ vermeende rechtsvoorganger VAO. Ook was Spirits niet te goeder trouw bij de verkrijging van de merken. De rechtbank Den Haag heeft vervolgens met inachtneming van deze uitspraken Spirits bevolen de wodkamerken op naam van FKP te laten stellen (2015). Daartegen heeft Spirits weer tevergeefs beroep ingesteld (2018).
Nu probeert Spirits het nogmaals in cassatie, op de grond dat het hof Den Haag in haar arrest van 2018 had moeten terugkomen op de in de eerdere cassatie al bekrachtigde eindbeslissingen. De AG volgt het hof in haar oordeel dat de regel van de onaantastbaarheid van cassatie zich daartegen verzet, en dat er ook geen (nieuwe) omstandigheden zijn die tot een andere uitspraak zouden moeten leiden. Ook de klachten van Spirits tegen de oordelen van het hof dat Spirits jongere merken te kwader trouw heeft gedeponeerd, en dat FKP recht heeft op winstafdracht en schadevergoeding moeten volgens de AG worden verworpen.

De website Follow The Money publiceert vandaag een groot overzichtsartikel over de Lolly-procedure [IEF 18397], die thans aanhangig is bij de Hoge Raad. Het artikel is onderdeel van een tweeluik. Volgende week volgt deel 2.

Dit liedje werd honderdduizenden keren gedraaid, maar is een nachtmerrie voor zijn makers
55 miljoen seconden was het liedje ‘Lolly’ te horen als achtergrondmuziek bij Tel Sell. Maar de muzikant en zijn uitgever kregen amper betaald. Ze spanden een proces aan tegen hun belangenbehartiger, stichting Sena. Nu, zes jaar later, ligt de zaak bij de Hoge Raad en is het duo verder van huis dan ooit.

Verder lezen: https://www.ftm.nl/artikelen/tel-sell-rtl-sena-rechtszaak?share=UcUvgsULU1OMNezuEfKyCX44ATW6WlVG%2FJFzVlNuoLMiPZT%2B2jkQ71fHbFyI

Noot HR 28 juni 2019, NJ 2019/332 (Capri Sun/Riha) [IEF 18552]
1.    Kan Capri Sun op grond van haar rechten op het vormmerk voor een zogenaamd sta-zakje voor vruchtensap met succes optreden tegen een soortgelijk sta-zakje dat door Riha op de markt wordt gebracht? Capri Sun zette niet alleen haar recht op een vormmerk in, maar bepleitte ook dat het Riha sta-zakje een onrechtmatige slaafse navolging van haar sta-zakje betrof. Het Hof Den Haag wees de vorderingen af. Wat het vormmerk betreft, luidde de conclusie van het hof dat dit merk nietig is omdat het uitsluitend bestaat uit een vorm die noodzakelijk is om een technische uitkomst te verkrijgen (zie, thans, art. 2.2bis lid 1(e)(ii) BVIE). De slaafse navolgingsactie mislukte omdat het hof (onder meer) van oordeel was dat voor zover er door het sta-zakje van Riha verwarring ontstond deze niet vermijdbaar was zonder aan de deugdelijkheid en bruikbaarheid van de verpakking af te doen. De Hoge Raad bekrachtigt dit oordeel.