Emerson ontwikkelt, produceert en verhandelt diverse producten waaronder zogenoemde keukenafvalverwerkers of voedselafvalverwerkers. Deze apparaten worden onder de aanduiding In-Sink-Erator wereldwijd afgezet waaronder in Nederland.
Unistone is een producent van elektrische apparaten bestemd voor de huishoudelijke markt. Zij produceert ook voedselafvalverwerkers.

In deze zaak is eiseres gevestigd in de Verenigde Staten, gedaagde in de Volksrepubliek China. De voorzieningenrechter hier te lande komt daardoor uitsluitend rechtsmacht toe als forum delicti (artikel 6 sub d Rv). Naar vaste rechtspraak is deze internationale bevoegdheid niet grensoverschrijdend. De voorzieningenrechter beperkt zich tot een beoordeling van de feiten voor zover deze Nederland betreffen. 

De voorzieningenrechter stelt bij de beoordeling voorop dat van onrechtmatig handelen via een website slechts sprake kan zijn indien het gaat om een website die door woord en inhoud onmiskenbaar mede op het publiek in Nederland is gericht. Of dat het geval is zal in de regel afhangen van een combinatie van factoren. Naar voorlopig oordeel leiden de omstandigheden van het geval niet tot de conclusie dat van onmiskenbare gerichtheid op het Nederlandse publiek sprake is.

De website is Engelstalig, gedeeltelijk in het Chinees (De voorzieningenrechter heeft zijn waarneming beperkt tot het gedeelte in de Engels taal). De website richt zich in geen enkel opzicht op Nederland. Nederland wordt niet genoemd bij de landen waar Unistone gevestigd of vertegenwoordigd is. In Nederland worden geen producten van Unistone aangeboden. Unistone is hier niet vertegenwoordigd met een distributeur, importeur, agent of anderszins. De potentiele koper in Nederland zal dus via e-mail of telefoon in de Engelse of Chinese taal contact moeten zoeken. 

Unistone heeft bevestigd drie apparaten te hebben verkocht aan een bedrijf in Barendrecht. Dit betrof monsters nadat via de hierboven onder 3.9 beschreven weg, belangstelling was getoond om distributeur voor Benelux of Europa te worden. Uit de door Unistone overgelegde e-mail wisseling blijkt dat Polatec aan een en ander geen vervolg heeft willen geven omdat het gebruik van voedselafvalverwerkers in Nederland niet is toegestaan.  De omstandigheid dat het gebruik van voedselafvalverwerkers, althans de lozing van het daarvan afkomstige materiaal op het riool, in Nederland niet is toegestaan, leidt er ook toe dat hier te lande geen markt van enige betekenis kan ontstaan. 

Het bovenstaande voert tot de slotsom dat niet kan worden aangenomen dat Unistone via haar website haar producten in Nederland aanbiedt. Emerson heeft niet gesubstantieerd dat Unistone op enigerlei ander wijze de producten in Nederland aanbiedt. Inbreukmakende handelingen door te koop aanbieden in Nederland zijn onvoldoende gebleken.

Slechts als overweging ten overvloede zal de voorzieningenrechter zich summierlijk uitlaten omtrent de gestelde nabootsing.

Wil van nodeloos verwarringwekkende nabootsing sprake zijn, dan zal tenminste vereist zijn dat de producten, althans de voedselafvalverwerkers, van Emerson, wat hun vormgeving betreft, een eigen plaats op de relevante (Nederlandse) markt innemen.

Desgevraagd heeft de raadsman van Emerson geen concrete mededelingen kunnen doen omtrent de positie op de markt van haar producten. Uit getoond foldermateriaal blijkt wel dat er een Nederlandstalige folder bestaat betreffende de In-Sink-Erator van Emerson en dat daarvoor een geautoriseerd agent in Nederland is aangesteld en dat deze agent middels een Nederlandstalige website de producten ook te koop aanbiedt. Het had in de rede gelegen dat deze agent zich in deze procedure aan de zijde van Emerson had geschaard al was het maar om de voorzieningenrechter te informeren omtrent het belang van de zaak en de positie op de markt.

Ook voor de producten van Emerson dient te worden meegewogen dat er in Nederland feitelijk geen markt voor voedselafvalverwerkers is omdat het gebruik daarvan als grondregel niet is toegestaan. Bij deze stand van zaken dient te worden geconcludeerd dat Emerson met haar In-Sink-Erator in Nederland geen relevante marktpositie heeft. Reeds op die grond komt aan de voedselafvalverwerkers van Emerson, of onderdelen daarvan, hier te lande geen onderscheidend vermogen toe.

De nabootsing welke Emerson Unistone verwijt betreft met name de sinkmount. Ter zitting heeft de voorzieningenrechter vastgesteld dat de gootsteenbevestiging van Unistone in hoge mate identiek is aan de sinkmount van de In-Sink-Erator van Emerson. Na bevestiging van een sinkmount onder de gootsteenafvoer, kan daaronder zonder meer, met behulp van de beschreven bajonetsluiting, een behuizing van naar keuze Emerson dan wel Unistone (en wellicht ook andere merken) worden geplaatst. Hieruit volgt reeds dat de maatvoering aan de behuizingzijde identiek is, aan de gootsteenzijde zijn de maatvoeringen ook identiek omdat de bevestigingsmiddelen moeten passen op gestandaardiseerde gootsteenafvoeren.

Voor de gebruiker onderscheiden de bevestigingsmiddelen zich enkel door het merk In-Sink-Erator dan wel Unistone in het zichtbare gedeelte van de afvoer in de gootsteen. Ter zitting heeft de raadsman van Emerson bevestigd dat Emerson ook voedselafvalverwerkers voor derden produceert waarna deze derden de apparaten onder een eigen merk op de markt brengen. Deze apparaten zijn dan ook voorzien van een identieke sinkmount, dan echter voorzien van het merk van de derde en derhalve zonder het merk In-Sink-Erator. Hierdoor is een mogelijk (buiten Nederland bestaand) onderscheidend vermogen van de sinkmount verloren gegaan. Reeds op deze grond zou de vordering moeten worden afgewezen.

Ten slotte overweegt de voorzieningenrechter dat de sinkmount voor alles een technische oplossing beoogt te bieden voor de bevestiging van een voedselafvalverwerker aan de afvoer van de gootsteen. In beginsel is het gebruik van een technische oplossing vrij, tenzij deze beschermd zou zijn door een octrooi. Dat is in casu niet (meer) het geval. lees het vonnis hier.

Dat geldt ook voor “in de gebruikelijke opmaak van Pretium”. Ook heeft zij niet aangegeven dat daar waar zij vorderde “onder de kop RECTIFICATIE ter ‘grootte’ van 8 cm”, haar letters met een hoogte van 8 cm voor ogen stonden. Bij gebreke daarvan heeft Pretium aansluiting gezocht bij de gewraakte advertenties, hetgeen geen onlogische keuze was. KPN stelt voorts dat Pretium, door aldus te rectificeren, heeft gehandeld in strijd met de strekking van het vonnis. Die strekking was de schade die KPN ten gevolge van de onrechtmatige uitingen van Pretium heeft geleden weg te nemen. Pretium heeft echter, aldus KPN, gerectificeerd op een wijze die zo weinig mogelijk de aandacht trekt.

Pretium stelt hiertegenover dat de rectificaties als eyecatcher hebben gewerkt, juist door de opvallende witte vlakken die de tekst omgeven. Wat hiervan zij - ter zitting heeft KPN desgevraagd verklaard dat de attentiewaarde van de rectificaties niet is onderzocht - al met al is de voorzieningenrechter van oordeel dat Pretium, hoewel zij ook voor een andere vorm had kunnen kiezen, met de geplaatste rectificaties in de dagbladen aan de desbetreffende veroordeling heeft voldaan. Op basis van dit onderdeel van de veroordeling zijn derhalve geen dwangsommen verbeurd.

Met betrekking tot de rectificatie op de website stelt KPN dat Pretium evenmin aan de veroordeling heeft voldaan, omdat de rectificatie een hoogte heeft van minder dan de helft van de bevolen hoogte, te weten 6.7 cm in plaats van 20 cm (bemeten van een 17" scherm), omdat de kop "RECTIFICATIE" een grootte heeft van 15% van de bevolen omvang, te weten met 0,3 cm in plaats van 2 cm en omdat de tekst is uitgevoerd in donkergrijze letters op een grijze achtergrond, waarbij Pretium bovendien onder en boven de rectificatietekst buttons, logo's en opnieuw misleidende reclame-uitingen heeft geplaatst.

Vast staat dat de rectificatie conform de veroordeling is geplaatst op de homepage van Pretium zonder commentaar of toevoeging. Dat de homepage tevens een aantal links bevat kan aan Pretium niet worden tegengeworpen. Ter terechtzitting is duidelijk geworden dat het formaat waarin de rectificatie op een beeldscherm getoond wordt, afhankelijk is van de resolutie van het betreffende beeldscherm. Pretium heeft, naar zij stelt, haar rectificatie afgestemd op de veel gebruikte resolutie van 800-600 pixels. Op een dergelijk scherm is de gehele rectificatietekst zichtbaar. Bij andere resoluties beslaat de rectificatie niet het gehele scherm of is de tekst maar voor de helft te lezen. Naar het oordeel van de voorzieningen-rechter kan dat laatste echter geen grond zijn om vast te stellen dat de rectificatie niet aan de veroordeling voldoet, nu KPN de vordering die tot deze veroordeling heeft geleid ten aanzien van de schermresolutie niet heeft gespecificeerd. Dat geldt ook voor de omvang van de letters van de kop, die geen 2 cm hoog zijn, zoals door KPN was beoogd, maar niet expliciet gevorderd. Door het feit dat de kop ook geen 2 cm. breed is KPN niet benadeeld. De grootte van de letters doet geen afbreuk aan het effect van de publicatie. Voorts is de kleur – een donkergrijze tekst op een lichtgrijze achtergrond – in overeenstemming met de rest van de website. Op grond van het voorgaande kan niet worden geconcludeerd dat Pretium niet aan de veroordeling tot rectificatie op de website heeft voldaan. Dit betekent dat op dit punt evenmin dwangsommen zijn verbeurd.

 Bij het vonnis van 24 november 2005 is het Pretium verboden mededelingen als “de laagste kosten per maand, of u ontvangt dubbel het verschil terug” in enigerlei vorm of op enigerlei wijze openbaar te (doen) maken.

KPN stelt in de eerste plaats dat op vrijdag 25 november 2005 op de website nog de mededelingen stonden te lezen als “bellen en internetten tegen de laagste kosten per maand of u ontvangt dubbel het verschil terug” en “Pretium garantie Voice: bellen tegen de laagste kosten per maand of u kunt dubbel het verschil claimen”. Hiermee heeft Pretium volgens KPN het bovengenoemd verbod overtreden.

Pretium heeft hieromtrent aangevoerd dat het vonnis in de avond van donderdag 24 november 2005 aan haar is betekend en dat haar IT-medewerkers op de ochtend van de volgende dag aan de slag zijn gegaan om de verboden uitingen van de website te verwijderen. De uitingen hebben nog tot circa 12.15 uur op de website gestaan. Pretium heeft voldoende aannemelijk gemaakt dat voor het verwijderen van de uitingen handelingen moesten worden verricht die geruime tijd in beslag hebben genomen, waardoor zij in de onmogelijkheid heeft verkeerd om tijdig aan de veroordeling te voldoen. Pretium kan zich derhalve met vrucht beroepen op het bepaalde in artikel 611d van het Wetboek van Burgerlijke Rechtsvordering. Daarom moet voor de periode tot 25 november 12.15 uur worden geconcludeerd dat de dwangsom wegens overmacht niet is verbeurd.

Voorts stelt KPN dat de uitingen, waardoor Pretium de verboden uitingen heeft vervangen ook in strijd zijn met het verbod om uitingen te publiceren als “de laagste kosten per maand, of u ontvangt dubbel het verschil terug”. Die uiting werd verboden omdat Pretium daarmee een absolute superioriteitsclaim deed die zij, zoals werd overwogen in het op 6 oktober 2005 tussen partijen gewezen vonnis, niet kan waarmaken. Pretium heeft de verboden uitingen inmiddels vervangen door andere uitingen. Naar de mening van KPN bevatten deze uitlatingen eveneens een absolute superioriteitsclaim inzake kosten, hetgeen Pretium verboden is.

In dit betoog kan KPN niet worden gevolgd. De verboden uiting “de laagste kosten per maand, of u ontvangt dubbel het verschil terug” begint met een affirmatieve openingszin. De uiting die Pretium thans gebruikt opent met “Als u niet de laagste telefoonrekening heeft, (…)” of “Indien (…) en u toont aan dat het door Pretium Telecom in rekening gebrachte telefoonverkeer in een maand met een andere Telecomaanbieder minder zou hebben gekost (…)”.

Hierin stelt Pretium steeds voorop dat de mogelijkheid bestaat dat men bij een andere telecomaanbieder voordeliger uit kan zijn. Derhalve kan niet worden gesteld dat Pretium met die uiting pretendeert onder alle omstandigheden de goedkoopste te zijn. In een eerder kort geding tussen partijen werd al geoordeeld dat tegen het geven van de onderhavige garantie op zichzelf geen bezwaar kan bestaan. Dan moet Pretium ook de mogelijkheid hebben die garantie bekend te maken. De uiting die Pretium daarvoor thans gebruikt houdt geen absolute superioriteitsclaim in en is ook overigens niet onrechtmatig.

Eerdere recente KPN-Pretiumzaken hier. Vonnis in deze zaak hier.

De beroepen van Holbox op het auteursrecht en de slaafse nabootsing worden door de rechter afgewezen. Omdat de uiterlijke vorm van de draagstructuur hoofdzakelijk technisch bepaald is, is er geen sprake van een eigen oorspronkelijk karakter en persoonlijk stempel van de maker zoals vereist voor auteursrechtelijke bescherming van een werk.

Het beroep op slaafse nabootsing wordt afgewezen omdat van slaafse nabootsing eerst sprake kan zijn indien Kappa zonder afbreuk te doen aan de eisen van deugdelijkheid en bruikbaarheid voor de draagstructuur ook een andere vorm had kunnen kiezen en door dit niet te doen verwarring veroorzaakt. Van verwarring is in casu geen sprake. De draagstructuur van Holbox heeft immers geen eigen gezicht. Er komt geen onderscheidend vermogen aan toe, waardoor de mogelijkheid van verwarring niet ontstaat. Lees het vonnis hier