Conclusie AG HvJ EU 11 april 2019, IEF18389, IEFbe 2864, LS&R 1700; ECLI:EU:C:2019:324 (Bayer Pharma) Passende schadeloosstelling. Schadeloosstelling voor schade toegebracht door maatregelen die door de rechter later zijn herroepen of wegens enig handelen of nalaten van de eiser later zijn vervallen, of wanneer de rechter later heeft vastgesteld dat er geen inbreuk of dreiging van een inbreuk op intellectuele-eigendomsrechten was:

1)      Artikel 9, lid 7, van [IE-Handhavingsrichtlijn] moet aldus worden uitgelegd dat de lidstaten zorg moeten dragen voor de vaststelling van materieelrechtelijke regels betreffende het recht van de verweerder op schadeloosstelling voor schade toegebracht door voorlopige maatregelen in de in die bepaling bedoelde situaties, met dien verstande dat die regels de vaststelling moeten waarborgen van een doeltreffende regeling en doeltreffende rechtsmiddelen die de verweerder in staat stellen om een passende vergoeding te krijgen voor alle geleden schade, en dat zij de houder van een intellectuele-eigendomsrecht niet ervan mogen weerhouden om te verzoeken om de in artikel 9, leden 1 en 2, van richtlijn 2004/48 bedoelde maatregelen.

HvJ EU 11 april 2019, IEF 18390, IEFbe 2863; ECLI:EU:C:2019:317 (ÖKO-Test Verlag tegen Dr. Rudolf Liebe Nachf) Merkenrecht.

1) Artikel 9, lid 1, onder a) en b), [UniemerkenVo] en artikel 5, lid 1, onder a) en b) [Merkenrichtlijn] moeten aldus worden uitgelegd dat de houder van een individueel merk bestaande uit een testlabel zich op grond van die bepalingen niet ertegen kan verzetten dat een derde een teken dat gelijk is aan of overeenstemt met dit merk aanbrengt op waren die noch dezelfde zijn als noch soortgelijk zijn aan de waren of diensten waarvoor dat merk is ingeschreven.

2) Artikel 9, lid 1, onder c), van verordening nr. 207/2009 en artikel 5, lid 2, van richtlijn 2008/95 moeten aldus worden uitgelegd dat de houder van een bekend individueel merk bestaande uit een testlabel zich op grond van die bepalingen ertegen kan verzetten dat een derde een teken dat gelijk is aan of overeenstemt met dit merk aanbrengt op waren die noch dezelfde zijn als noch soortgelijk zijn aan die waarvoor dat merk is ingeschreven, indien is aangetoond dat deze derde daardoor ongerechtvaardigd voordeel trekt uit of afbreuk doet aan het onderscheidend vermogen of de reputatie van dat merk en de derde in dit geval niet heeft aangetoond dat er een „geldige reden” in de zin van die bepalingen is voor het aanbrengen van dat teken.

Gerecht in eerste aanleg van Curaçao 18 maart 2019, IEF 18386; ECLI:NL:OGEAC:2019:53 (X tegen BDC en BDT) Auteursrecht. Deze zaak gaat over het gebruik door BDT (en/of BDC) van foto’s die door eiseres zijn gemaakt en waarvan het auteursrecht bij haar rust. Dat laatste staat tussen partijen niet ter discussie. Verweerder meent echter dat zij met eiseres een overeenkomst heeft gesloten op grond waarvan zij gerechtigd was om de foto’s te gebruiken en af te drukken op canvas dan wel te verwerken tot een olieverfschilderij. Het gerecht concludeert dat tussen partijen geen wilsovereenstemming is ontstaan. Gevorderd wordt de vernietiging van inbreukmakende zaken en schadevergoeding in de vorm van winstafdracht.

Vrz. Rechtbank Den Haag 10 april 2019, IEF 18392 (Sea You tegen Hotel de Ossewa) Merkenrecht. Handelsnaamrecht. Eiseres, Sea You, is op 1 januari 2015 opgericht en runt een restaurant aan de kust in Velsen-Noord. Voor 1 januari 2015 was de exploitatie van dit restaurant ondergebracht in Sea You B.V. In de exploitatie van het restaurant Sea You komt deze term herhaaldelijk voor. Tot 21 september was de voorganger van eiser houder van het woordmerk Sea You. De registratie is vervallen omdat deze niet tijdig is verlengd. Gedaagden zijn eigenaar van een hotel aan de kust in Noordwijk. Dit hotel is sinds het in eigendom overgaan op gedaagden in april 2015 de handelsnaam ‘Sea You Hotel Noordwijk’ gaan voeren. Eiseres vordert stelt dat dit een inbreuk is op haar merkrecht. De handelsnaam is niet beschrijvend van aard. De handelsnaam heeft dus onderscheidend vermogen. Er is geen verwarringsgevaar nu de ondernemingen op verschillende locaties verschillende diensten aanbieden. Er is geen sprake van een merkdepot te kwader trouw, nu enkel het weten van het bestaan van een eerder merk hier onvoldoende grond voor is. Verder is er ook geen sprake van onrechtmatig handelen. Eiseres moet als in het ongelijk gestelde partij de proceskosten vergoeden, haar vorderingen worden afgewezen.

Nine Bennink, Noot onder drie fotozaken, IEF 18393. Noot onder IEF 18309; IEF 18274 en IEF 18337. (...) Er bestaat helaas na de omzetting in 2006 dus nog geen helderheid over de toepassing van dit artikel. In de tussentijd moeten wij ons zien te redden met casuïstische rechtspraak en verschillende uitleg over de begrippen ‘desgevorderd’, ‘billijkheid’ (slaat op de vraag of de toewijzing van de kostenveroordeling billijk is) en ‘redelijk en evenredig’ (slaat op de vraag of de hoogte van de kosten redelijk en evenredig zijn). Dat valt niet mee, zoals ook de onderhavige vonnissen laten zien. Lees verder

Ktr. Rechtbank Amsterdam, 26 maart 2019; ECLI:NL:RBAMS:2019:2267 (X tegen De Vinderij) Auteursrecht. Inbreuk. X is een gediplomeerd beroepsfotograaf. De Vinderij biedt een online platform waarop studenten een sociale bijbaan kunnen vinden. In dit kader exploiteert de Vinderij ook de website www.oppastips.nl. Op deze website heeft de Vinderij (zonder licentie) een foto van de hofvijver genomen door X getoond. Dit is een inbreuk op de auteursrechten van X, het feit dat deze inbreuk onopzettelijk is geweest doet daar niets aan af. De vordering tot het staken en gestaakt houden van de inbreuk wordt toegewezen, ondanks dat de website www.oppastips.nl al uit de lucht is, nu De Vinderij nog steeds verantwoordelijk is voor de website. De Vinderij hoeft niet de herkomst van de foto bekend te maken nu deze niet meer te achterhalen is. De te vergoeden schade wordt begroot op 750 euro, om deze vast te stellen is aangeknoopt bij de gederfde licentievergoeding.

Rechtbank Midden-Nederland 9 januari 2019, IEF 18380; ECLI:NL:RBMNE:2019:23 (Mangohouten tafelblad) Auteursrecht. Eiseres heeft twee types tafels ontworpen. Beide types tafels zijn verkrijgbaar in verschillende afmetingen. Gedaagde weerspreekt dat aan de tafels auteursrechtelijke bescherming toekomt: de vormgeving is dermate banaal dat er geen sprake kan zijn van een originele oorspronkelijke creatie met het persoonlijk stempel van de maker. De rechtbank is van oordeel dat bij het ontwerp van de tafels creatieve keuzes zijn gemaakt en dat die keuzes samen hebben geleid tot een persoonlijk stempel van de maker op het ontwerp. Doorslaggevend voor het oordeel over een van de tafels is dat het een blad heeft van mangohout, dat hobbelig is gelaten en bewerkt om de indruk van oud hout te geven. Daarnaast wijkt de vormgeving van de hairpin-poten voldoende af van wat al in de markt bestond.

Rechtbank Den Haag 7 november 2018, IEF 18381; ECLI:NL:RBDHA:2018:13079 (Unilever tegen Ablynx) Procesrecht. Verzoek voorlopig getuigenverhoor. Ablynx verzoekt als voormalig licentiehouder de rechtbank om een voorlopig getuigenverhoor te bevelen. Nu Ablynx bewijs wenst te verzamelen omtrent relevante feiten en omstandigheden die - wanneer bevestigd - leiden tot een vordering van Ablynx op Unilever, wordt het verzoek toegewezen. Wel wordt het verzoek slechts toegewezen voor zover dit proportioneel is. Het horen van minimaal 24 getuigen zoals verzocht legt een disproportioneel beslag op de tijd en daarmee op de belangen van Unilever, en brengt bovendien disproportioneel hoge kosten met zich mee. Het aantal voor te dragen getuigen zal dus worden beperkt tot vijf.

CvdM 12 maart 2019, IEF 18379; dossiernr. 712585/716769 (CvdM tegen KRO-NCRV) Mediarecht. Het Commissariaat voor de Media legt KRO-NCRV een boete op van 20.000,- euro wegens een overtreding van de Mediawet in het programma Jinek. De overtreding vond plaats in de uitzending van 19 juli 2018, waarin Erland Galjaard te gast was en uitvoerig over een commercieel product werd gesproken. Ook werd een filmpje getoond waarin Galjaard het product gebruikte. De overtreding betrof een zogeheten vermijdbare uiting. Uit artikel 2.89, eerste lid, aanhef en onder b, van de Mediawet 2008 volgt dat het niet is toegestaan dat het media-aanbod van de publieke mediadiensten vermijdbare uitingen bevat die onmiskenbaar tot gevolg hebben dat de afname van producten of diensten wordt bevorderd. Het Commissariaat is van oordeel dat hier in de betreffende uitzending van Jinek sprake van was.

Martin Senftleben, Bermuda Triangle – Licensing, Filtering and Privileging User-Generated Content Under the New Directive on Copyright in the Digital Single Market (April 4, 2019), IEF 18385; IEFbe 2862; IT 2739, available at SSRN Na groen licht voor de nieuwe Richtlijn auteursrecht in de digital single market in het Parlement komt in Nederland de discussie over de finale tekst op gang (zie de eerdere bijdrage van Dirk Visser (IEF 18347) en de deLex-bijeenkomst donderdag a.s. (IEF 18378)). Één van de centrale onderwerpen is de afschaffing van de veilige haven voor hosting in het geval van auteursrechtlijk beschermde content en de daaruit voortlvoeiende verplichting om licenties te nemen en/of uploads van gebruikers te filteren.