Rechtbank Rotterdam 14 februari 2018, IEF 17510 (X Studio tegen Y) Mediarecht. Onrechtmatige daad. X en Y hebben een affectieve relatie gehad, waaruit een zoon is geboren. De relatie is ten einde gekomen en op die dag is X beschuldigd van mishandeling van hun kind. Advies- en meldpunt huiselijk geweld en kindermishandeling heeft onderzoek afgesloten waar "geen zorgsignalen naar voren zijn gekomen". De au-pair heeft later aangegeven gedwongen X valselijk te hebben beschuldigd van mishandeling. Iemand betichten van kindermishandeling tegenover de beschuldigde zelf en tegenover de wederzijdse zakelijke relaties van partijen vormt een inbreuk op diens persoonlijke levenssfeer. De rechtbank verklaart voor recht dat Y jegens X onrechtmatig heeft gehandeld door X sinds 1 april 2016 te beschuldigen van kindermishandeling tegenover derden die behoren tot de zakelijke en privérelaties. Immateriële schadevergoeding van €1.000 en proceskostenveroordeling €3.134,42.

Vzr. Rechtbank Den Haag 12 februari 2018, IEF 17509 (Bakermat tegen Koodbloe) Executie. Partijen hebben samengewerkt. Bakermat is artiest en DJ, Koodblue is artiestenmanagement- en boekingskantoor. De overeenkomst is buitengerechtelijk ontbonden. Van een agentuurovereenkomst is geen sprake, aldus de kantonrechter die zich onbevoegd verklaart. In dit opvolgend incident vordert Bakermat met succes inzage en - voor rekening van Bakermat - afschrift van de administratie ter zake van boekingsactiviteiten. De veroordeling kan dan ook niet ander worden begrepen dan dat de bedoelde inzage moet worden gegeven door middel van het verstrekken van afschriften daarvan. Bakermat heeft aan Koodbloe gevraagd om (enkel) inzage en heeft aangegeven de kosten van kopieën van afschriften à €0,10 per pagina te vergoeden. Dit verzoek is gebaseerd op verkeerde uitleg van eerder vonnis. Als er al kosten zouden zijn verschuldigd, dan heeft nog niet te gelden dat die eerst zou moeten worden voldaan, voordat er recht bestaat op inzage en afgifte. Koodbloe heeft op basis van het vonnis tot op heden geen dwangsommen verbeurd. Vordering van Bakermat wordt afgewezen. De staking van de executie van de dwangsommen wordt bevolen.

De Raad van de Europese Unie 17 oktober 2017, Council decision on the conclusion on behalf of the European Union of the Marrakesh Treaty to Facilitate Access to Published Works for Persons who are Blind, Visually Impaired or Otherwise Print Disabled, 12629/17; IEF 17508 Zie ook IEF 15245, IEF 16599 en IEF 16778. Uit het persbericht: De Raad heeft vandaag een besluit aangenomen tot goedkeuring van de sluiting van het Verdrag van Marrakesh tot bevordering van de toegang tot gepubliceerde werken voor personen die blind zijn, visueel gehandicapt of anderszins een leeshandicap hebben.

"Door dit besluit kan de EU het Verdrag van Marrakesh vanaf komende zomer ratificeren. Het is voor de EU van zeer groot belang omdat dit verdrag ons helpt een eind te maken aan discriminerende belemmeringen voor de toegang van personen met een handicap tot cultuur"

Boil Banov, Minister van Cultuur van Bulgarije

Rechtbank Den Haag 14 februari 2018, IEF 17507; ECLI:NL:RBDHA:2018:1661 (Tinnus tegen X) Modellenrecht. Tinnus is houdster van tien Gemeenschapsmodelrechten op het uiterlijk van de waterballonvuller 'Bunch-O-Balloons'. [zekerheidsincident tot ECLI:NL:RBDHA:2017:15624 €35.618,00] De douane in Rotterdam heeft beslag gelegd op een partij vergelijkbare waterballonvullers van X. Tinnus stelt dat X inbreuk maakt op haar intellectuele eigendomsrechten. Omdat alle uiterlijke kenmerken van de modellen van Tinnus volgens X uitsluitend door een technische functie zijn bepaald, heeft hij bij het EUIPO een nietigheidsprocedure aanhangig gemaakt. Tinnus heeft X gedagvaard voor de rechtbank en vordert een verklaring voor recht van inbreuk en een verbod op inbreuk. De rechtbank schorst de procedure totdat het EUIPO onherroepelijk op de ingestelde vordering tot nietigverklaring zal hebben beslist.

Rechtbank Amsterdam 14 februari, IEF 17506; ECLI:NL:RBAMS:2018:763 (Advocaat tegen TMG) Onrechtmatige publicatie. Op 22 en 23 februari zijn publicaties in De Telegraaf en Metro verschenen waarin een advocaat beschuldigd wordt de 'postbode van de penoze' te zijn, dat justitie woest op hem is en dat hij zich als boodschappenjongen laat misbruiken door een topcrimineel alsmede de daaraan gekoppelde suggestie dat de advocaat de mogelijkheid bood aan deze crimineel om geheime boodschappen aan de buitenwereld door te geven die bedreigend zijn voor derden. De in de publicaties gedana beschuldigingen zijn van feitelijke aard onjuist en misleidend. Aan publicatie van dergelijke ernstige beschuldigingen dienen hoge eisen te worden gesteld, te meer nu de beschuldigingen een advocaat betreffen en ten dele zijn gebaseerd op afgeschermde bronnen. TMG is als uitgeefster van De Telegraaf en Metro veroordeeld tot rectificatie. Ook zijn TMG en de journalist veroordeeld tot betaling van immateriële schadevergoeding van € 10.000,00 en materiële schadevergoeding nader op te maken bij staat.

Op 1 februari 2018 is Charlotte Vrendenbarg (Universiteit Leiden) gepromoveerd op haar proefschrift getiteld "Proceskostenveroordeling en toegang tot de rechter in IE-zaken. Regelingen over proceskosten getoetst aan het EU-recht" (Deventer: Wolters Kluwer 2018). Promotoren zijn prof. mr. D.J.G. Visser en prof. mr. H.J. Snijders (beiden Universiteit Leiden). Het proefschrift is open access gepubliceerd in het Leids Repositorium.

Dit boek gaat over proceskostenveroordeling en de gevolgen daarvan voor de toegang tot de rechter in procedures over intellectuele eigendomsrechten (IE). Tevens wordt ingegaan op de bredere, actuele vraagstukken van de toenemende invloed van EU-recht op nationaal procesrecht, de praktische consequenties van open normen in procedureregels en het verband tussen proceskostenregelingen en de toegankelijkheid van de civiele rechter in het algemeen.

Vzr. Rechtbank Midden-Nederland 7 februari 2018, IEF 17504 (X tegen KRO-NCRV / Hello Goodbye) Mediarecht. In het tv-programma Hello Goodbye is de ex-vrouw van X aangesproken in de aankomsthal van Schiphol. In dit interview (vanaf 32:50) vertelt zij een aangrijpend verhaal over mishandeling. Een vordering tot het aanbieden van excuses in rechte kan niet worden afgedwongen. Bij excuses gaat het immers om het spontaan en oprecht berouw tonen over het eigen tekortschieten. Ook als de vordering welwillend wordt gelezen, als rectificatie, wordt afgewezen. Er is geen absoluut recht op hoor en wederhoor. Het verhaal van de ex van de vrouw is voor de gewone kijker niet te herleiden tot X. Zelfs indien eerherstel gewenst is door rectificatie, kan dat eerherstel ook op andere wijze. X heeft daar in aanmerkelijke mate zelf invulling aan gegeven door een verklaring (van geen bedreiging/mishandeling) op te stellen en deze door een aanzienlijke groep mensen uit zijn direct omgeving te laten ondertekenen.

Aan de creatie van een computerprogramma gaat vaak een lang ontwikkelingsproces vooraf. Een actuele vraag binnen het auteursrecht is in welke gevallen het ontwikkelingsmateriaal auteursrechtelijk beschermd is. De Hoge Raad heeft hier in een recente uitspraak meer duidelijkheid over gegeven.

Laura Fresco, 'Opmerkelijke merken, merkwaardige uitspraken', IE-diner 25 januari 2018: Vorig jaar kwamen er tijdens het IE-diner allerlei maatschappelijk verantwoorde thema’s voorbij, van boze witte mannen in de VS versus oprukkende vrouwen in de IE-wereld, tot de teloorgang van ons juridisch erfgoed. Wellicht een teleurstelling: ik hou het vanavond veilig op het merkenrecht.

Nu is het merkenrecht natuurlijk ook maatschappelijk relevant. Zo hebben we inmiddels antwoord op de prangende vraag of de Nachtwacht als merk geregistreerd kan worden voor Strontium: nee dus. [IEF 17063] Uit eerdere zaken zoals Onel/Omel en Ventoux/Van Engelen wisten we al dat de Nederlandse IE-rechters enorm warmlopen voor dit soort testcases en hypothetisch-academische vraagstukken. Ze hebben immers niets beters te doen. Kan er prima tussendoor zo’n zaak. Hoe dan ook: liefhebbers van ons cultureel erfgoed hoeven niet bang te zijn dat H&M er straks met het Meisje met de parel van Vermeer vandoor gaat of dat Spotify de Victory Boogie-Woogie als merk claimt. Het hof Den Haag overwoog in de Nachtwacht-zaak (ten overvloede) dat dergelijke kunstwerken überhaupt niet als onderscheidingsteken voor wat voor soort waren of diensten dan ook kunnen dienen, aangezien ze “in het collectieve geheugen van de inwoners van de Benelux gebeiteld staan”. Dan rijst nog wel de vraag welk lot andere schilderijen ten deel valt die iets minder bekendheid genieten. Een in de vergetelheid geraakte Jan Steen voor schoonmaakmiddelen wellicht? Hopelijk blijft dat ook een academische vraag.

Ktr. Rechtbank Den Haag 5 februari 2018, IEF 17501; ECLI:NL:RBDHA:2018:1228 (Fotograaf A tegen OHM) Auteursrecht. Foto. A heeft in opdracht voor een Spaans hotel foto's van dit hotel gemaakt. OHM heeft drie van deze foto's afgebeeld op verschillende pagina's van haar website en facebookpagina. Ook is één van de foto's bewerkt en is de naam van A niet vermeld. OHM stelt dat zij toestemming van het hotel hebben gekregen om gebruik te mogen maken van de foto's. Het hotel mag de foto's gebruiken binnen het kader van haar bedrijfsuitvoering. Het gebruik van OHM valt niet onder de bedrijfsvoering van het hotel. Het gebruik dat OHM heeft gemaakt op de foto's kan niet worden gevangen door de aan het hotel verleende licentie. Daar OHM geen toestemming heeft gekregen van A maakt zij inbreuk op de auteurs- en persoonlijkheidsrechten van A. OHM wordt veroordeeld tot het onhouden van iedere inbreuk op de auteursrechten van A en het betalen van een bedrag van €9.880,00 schadevergoeding.