Diversen  

‘Lucratief archiveren’, column van Caspar Wenckebach in het FD van gisteren over het cachen van websites door zoekmachines. Columns scheren meestal helaas slechts over de oppervlakte, en ook Wenckebach ziet geen gelegenheid om de juridische diepte in te gaan. Jammer, maar wellicht komt dat nog.

“Maar het is altijd een beetje blijven rommelen rond de juridische toelaatbaarheid van Google Cache. Vorige maand deed een Amerikaanse rechter uitspraak in een door een advocaat aangespannen zaak tegen Google. De advocaat was het oneens met het door Google zonder toestemming archiveren van op zijn website gepubliceerde artikelen. De rechter was echter van mening dat Google zich niet aan auteursrechtinbreuk schuldig had gemaakt. Volgens de rechter was daarbij van belang dat het alleen maar ging om het maken van een tijdelijke technische kopie. Bovendien werd de advocaat verweten dat hij eenvoudig aan Google had kunnen aangeven dat zijn webpagina's niet door Google gearchiveerd mogen worden. Uit het vonnis klinkt door dat de rechter het eigenlijk maar een onzinclaim vindt, maar ik denk dat het laatste woord er nog niet over gesproken is. Er is hier natuurlijk niet alleen maar sprake van het maken van een tijdelijke technische kopie, maar van een geheel zelfstandige commerciële dienst, waarmee Google geld verdient. “

In het Rapport van de Studiecommissie Informatiemaatschappij van de Vereniging voor Auteursrecht, 10 oktober 2002 wordt nog getwijfeld aan de toelaatbaarheid van zoekmachine-caching onder het Europese / Nederlands auteursrecht, maar verder is er, zo te zien, nog maar weinig over gepubliceerd.

In aansluiting op de conclusie van AG HvJ D. Ruiz-Jarabo Colomerin de zaak Uradex, zie hieronder, en ook aardig als bijbericht in de Nederlandse Thuiskopie-affaire: De Belgische rechtenorganisatie Uradex mag dan van de AG geen toestemming nodig te hebben om rechthebbenden te vertegenwoordigen, in de praktijk blijkt dat ze het ook niet nodig vindt om rechthebbenden te betalen:

"Uradex, de vereniging die de naburige rechten van uitvoerende kunstenaars int en verdeelt, vraagt minister van Economische Zaken Marc Verwilghen haar vergunning niet in te trekken.
 
Uradex kreeg kritiek omdat ze al jaren rechten int, zonder dat er uitbetalingen aan artiesten plaatsvonden. Sinds kort loopt de uitbetaling vlotter. "Too little, too late", vond Verwilghen. Hij besliste de vergunning van de vereniging in te trekken.”

Lees hier en hier meer. Eerder bericht over Nederlandse Thuiskopie-affaire hier.

In aansluiting op dit eerdere bericht meldt Planet.nl dat De Nederlandse Dagbladpers (NDP) Google Benelux uitnodigt om te praten over 'zakelijke afspraken'. Volgens de NDP worden rechten van uitgevers geschonden en zijn hierover 'zakelijke afspraken' noodzakelijk.

Marc Duijndam, algemeen directeur van Google Benelux in Amsterdam, zegt in het artikel over de uitnodiging: "Natuurlijk nemen wij die aan. We gaan praten en uitleggen hoe het werkt. Want volgens mij komt de onrust voort uit angst omdat ze niet helemaal weten hoe het in de praktijk werkt." Lees hier meer. persberichtje NUV hier.

Vandaag in de innovatiebijlage van het FD: ‘Ideeën vragen management’ een artikel van twee pagina’s Robert Pitkethly. Artikel gaat in op de noodzaak van gespecialiseerd IE management bij bedrijven, of zelfs van de aanstelling van een IE-directeur. In het artikel wordt voor IE-rechten de afkorting IER’s gebruikt als vertaling voor de Engelse standdaardafkorting IPR. Een korte samenvatting in citaten:

“Intellectuele eigendom, zoals octrooien en auteursrechten, is een van de sleutelactiva van elke innovatieve organisatie en verdient dan ook de bijzondere aandacht van de bedrijfstop. In sommige gevallen kan dat zelfs leiden tot de aanstelling van een IE-directeur om de rechten zowel intern als extern te managen.”

“Een vergissing die echter voorkomen moet worden, is IE-management te beschouwen als een zuiver juridische kwestie. Zowel juridische expertise als integratie in het algemeen beheer van de onderneming is vereist om het arsenaal aan interne en externe IE-managementkwesties te managen die binnen en tussen bedrijven ontstaan.”

Diverse media, o.a. webwereld berichten er vrij stellig over: “Rechtbank in Frankrijk oordeelt dat uploaden legaal is. Voor het eerst heeft een rechtbank zowel het uploaden als downloaden legaal verkaard. De Franse rechter lijkt daarmee geschiedenis te schrijven.” Een goed commentaar op het Franse vonnis is echter nog nergens te vinden en het zou natuurlijk heel goed kunnen dat de eerste berichten wat ongenuanceerd zijn.

Het vonnis zelf (hier) is alleen nog in het Frans beschikbaar. Het Franse EchosDuNet komt in ieder geval met wat verhelderend wederhoor, nuances  en achtergronden, maar ook dat is een louter Franse tekst (hier). Maar voor wie geen Frans leest of voor wie een geestige vertaling wil lezen is er gelukkig de automatische intstant vertaling van Babelfish:

Onder de titel "Een keer het AD-contract getekend, al uw rechten weg!" bericht de  NvJ aan haar leden:

Beste collega’s,

Leden van de secties Freelance en NVF hebben ons de afgelopen dagen attent gemaakt op de contracten die AD Nieuwsmedia aan hen voorlegt. Het gaat om contracten waarin ten aanzien van het auteursrecht zeer nadelige bepalingen zijn opgenomen. Freelancers die het contract zouden ondertekenen geven daarmee hun auteursrechten weg zonder dat er enige vorm van compensatie tegenover staat.

Tot nu toe hebben enkele leden bij ons de contracten gemeld, maar wij veronderstellen dat de ondeugdelijke contracten aan de freelancers AD-breed zijn ingezet. Uit de meldingen die wij tot nu van collega’s hebben gekregen, blijkt dat het om verschillende contracten gaat. Of om “bijstelling” van de contracten, die overigens niets aan het negatieve beeld verandert. Wij willen graag een overzicht van alle contracten zodat wij onze leden snel kunnen adviseren. Ons eerste advies: Teken niet. Lees hier meer.

De telegraaf bericht dat Acda, De Munnik en Bløf  boos zijn op het CDA. In de Zendtijd voor Politieke Partijen gebruikt het CDA ongevraagd het nummer "De glimlach van een kind" in de uitvoering van Acda en De Munnik. Paul de Munnik: "Ik vind het niet helemaal kloppen. Zoiets hoort overlegd te worden. Ik ben verontrust dat dit zomaar kan. Als wij ons aan een product of een partij liëren, dan ben je niet meer blanco op het podium, dus dat moet je niet doen. "
 
Bløf heeft nog niets gehoord van het CDA .“We vinden het helemaal niet leuk als onze muziek gebruikt wordt voor een CDA-campagne. We zouden er ook nooit toestemming voor geven." Ook Acda en De Munnik zouden medewerking sowieso hebben geweigerd. Het CDA is inmiddels van plan de  originele versie van Willy Alberti te gebruiken en verwacht dat de erven daar wel mee akkoord gaan.

De Telegraaf stelt dat politieke partijen formeel zonder toestemming te vragen muziek mogen gebruiken in de Uitzending voor Politieke Partijen. Maar, waar staat dat? Vallen uitzendingen voor Politieke Partijen niet gewoon onder de  televisie-, bioscoopfilms en commercials waarvoor Stemra voor het verkrijgen van de toestemming moet 'terugkoppelen naar de rechthebbende op de muziek'? Lees het artikel hier.

Persbericht: Platenmaatschapij Katie Melua ontdekt namaak cd’s in Nederland (eerder bericht hier).  Eind januari 2006 is door de Nederlandse vertegenwoordiger van de Britse platenmaatschappij Dramatico een verdachte cd aangetroffen in een filiaal van de Free Record Shop. De cd ‘Piece by Piece’ van Katie Melua, Nederlands best verkochte artiest van 2005, kon als namaak worden geïdentificeerd door de slechte printkwaliteit van het hoesje. De cd werd vervolgens naar Dramatico’s officiële fabrikant gestuurd die bevestigde dat het om namaak ging. Vanaf dat moment zijn verschillende filialen van de Free Record Shop onderzocht en zijn vele illegale exemplaren van de Katie Melua cd aangetroffen.

Mike Batt, producer van Katie Melua en eigenaar van Dramatico laat weten: “Ik vind het verbazingwekkend dat een winkelketen deze cd’s kan inkopen en verkopen zonder op te merken dat het namaak CD’s betreft. Eén blik van onze vertegenwoordiger bleek voldoende om te constateren dat het om namaak cd’s gaat. Zou iedere inkoper en verkoper dat gemist hebben?

Eind december 2005 werd de juridisch omstreden Lamabox geintroduceerd. Naast een aantal andere waarschijnlijk zeer nuttige functies kan men met de Lamabox films en tv-series downloaden met behulp van peer-to-peer-netwerken. Voorlopig zijn er echter nog geen Lamaboxen verstuurd naar degenen die zo'n apparaat hebben besteld bij de firma It's Logic en begon men zich zelfs al af te vragen of het apparaat eigenlijk wel bestaat. It's Logic heeft nu aangekondigd de Lamabox op 10 februari 2006 te gaan versturen naar de afnemers. Deze distributie zal echter beperkt van omvang zijn, een grotere verzending zal in maart plaatsvinden. Voor wie dit juridisch wellicht dubieuze apparaat daadwerkelijk ontvangt: een ervaringsverslag is altijd welkom. Lees hier meer. Eerder bericht hier.