Dossiers

BBIE 3 juni 2019, IEF 18503, IEFbe 2893 (WijKopenAutos tegen Dealerdirect) Merkenrecht. Onderscheidend vermogen. Doorhalingsbeslissing. Vervolg op kort geding [IEF 17914]. Verzoeker tot doorhaling WijKopenAutos stelt dat de bekendheid van 'ik wil van mijn auto af' in het Nederlandstalige gebied te laag is om toekenning van een exclusief merkrecht te rechtvaardigen. DealerDirect BV, verweerder, is van mening dat het merk 'ik wil van mijn auto af' door inburgering over voldoende onderscheidend vermogen beschikt en dat de beslissing van het Bureau om het voor inschrijving toe te laten juist is geweest. Hij verzoekt het nietigheidsverzoek ongegrond te verklaren en de inschrijving te handhaven. Het bestreden merk is ab initio beschrijvend en mist ieder onderscheidend vermogen. De bezwaren worden niet weggenomen door het gebruik dat er van het merk is gemaakt. Inburgering is niet aangetoond. Het verzoek tot doorhaling wordt toegekend.

Conclusie AG HvJ EU 4 juni 2019, IEF 18501, IEFbe2891, IT 2790 (Eva Glawischnig-Piesczek tegen Facebook Ireland Limited) Volledige tekst arrest volgt. Facebook kan ertoe worden verplicht alle commentaar op te sporen en te identificeren dat identiek is aan smadelijk commentaar dat onwettig is bevonden. Dat geldt ook voor commentaar dat qua betekenis verwant is, mits het van dezelfde gebruiker afkomstig is. In dit geval wordt de vraag of Facebook er ook toe kan worden verplicht het betrokken commentaar wereldwijd te verwijderen, niet door het aangevoerde Unierecht geregeld.

Eva Glawischnig-Piesczek, die lid was van de Nationalrat (federaal parlement van Oostenrijk), fractievoorzitter van die Grünen („de Groenen”) in het parlement en federaal woordvoerder van die partij, heeft de Oostenrijkse rechters gevraagd om Facebook bij beschikking in kort geding te gelasten een einde te maken aan de publicatie van smadelijke commentaar. Een gebruiker van Facebook had op zijn persoonlijke pagina namelijk een artikel gedeeld uit het Oostenrijkse onlinemagazine oe24.at, getiteld „De Groenen: vóór het behoud van een minimuminkomen voor vluchtelingen”. Door die posting verscheen op Facebook een „thumbnail” van de website oe24.at, met de titel en een korte samenvatting van het artikel, alsook met een foto van Glawischnig-Piesczek. Die gebruiker had dat artikel bovendien voorzien van een voor deze laatste vernederende commentaar. Alle Facebookgebruikers hadden toegang tot die inhoud.

Vzr. Rechtbank Den Haag 21 mei 2019, IEF 18498, RB 3318, IT 2789; ECLI:NL:RBDHA:2019:5716 (Ziggo tegen T-Mobile) Reclamerecht. Misleidende vergelijkende reclame. Ziggo en T-Mobile zijn aanbieders van internet-, telefoon - en televisiediensten (telecomaanbieders) en zijn concurrenten van elkaar. Ziggo voert een prijsverhoging door in haar abonnementen. T-Mobile is een reclamecampagne gestart als gevolg van deze prijsverhogingen, verwijst hierin op de tariefverhoging van Ziggo en moedigt haar klanten aan om naar T-Mobile over te stappen. Ziggo slaagt er niet in aan te tonen dat T-Mobile bij alle reclamecampagnes onjuist en onrechtmatig handelt. Dit is enkel bij de radioreclames het geval.

Zijn Sponge Bob en Disney nog toegestaan op verpakkingen? Vloggen over producten: vrijheid van meningsuiting of reclame? Reclame en duurzaamheid: wat kan wel en wat kan niet in een reclame worden verkondigd? En: welke nieuwe regels verwachten we uit Europa over misleiding en oneerlijke handelspraktijken?
Ebba Hoogenraad neemt de rechtspraak voor haar rekening, en Bram Duivenvoorde licht Europese ontwikkelingen toe, tijdens de Actualiteitenlunch Reclamerecht op donderdag 6 juni a.s.

Locatie: Spaces Zuidas, Barbara Strozzilaan 101
Tijd: 12:00 - 14:15 uur
Inschrijven? Klik hier

Inschrijven is nog mogelijk tot uiterlijk woensdag 5 juni.

Vrz Hof Amsterdam 29 maart 2019, IEF18499; ECLI:NL:GHAMS:2019:1046 (CVmaker tegen Resumedia) Handelsnaamrecht. Bedrijfsgeheimen. Ontwikkelaars website om solliciteren makkelijker te maken (waaronder het opstellen, bewerken en beheren van een curriculum vitae) waren voorheen werkzaam als programmeurs voor exploitant van website met eenzelfde aanbod van diensten; overtreden geheimhoudingsbeding waarin non-concurrentiebeding ligt besloten; onrechtmatig handelen; geen handelsnaaminbreuk, nu het hof aannemelijk acht dat het publiek het identieke bestanddeel ‘CV’ in de beide handelsnamen zal opvatten als een verwijzing naar de activiteiten van deze ondernemingen; vordering opgave klantgegevens etc. te verstrekkend voor toewijzing in kort geding.

Rechtbank Gelderland 21 mei 2019, IEF 18497; ECLI:NL:RBGEL:2019:2216 (ECOBoard International tegen Eco Board Company) Handelsnaamrecht. Aangevallen handelsnaam in strijd met artikel 5 Handelsnaamwet. ECOBoard International houdt zich bezig met internationale verkoop van ecologische vezelplaten (‘biobased plaatmateriaal’). Zij maakt gebruik van de websites www.ecoboardinternational.com en www.eco-boards.eu. Ter aanduiding van het plaatmateriaal gebruikt ECOBoard International de termen eco-boards of ecoboard. Eco Board Company richt zich ook op (onder meer) de internationale verkoop van biobased plaatmateriaal. Zij beheert de website www.ecoboardcompany.com. ECOBoard International verzoekt Eco Board Company om de handelsnamen en de domeinnaam www.ecoboardinternational.com te wijzigen zodat daarin in elk geval de woorden "ECOBoard” en “Eco Board” niet voorkomen. Eco Board Company slaagt er niet in aan te tonen dat de handelsnaam afwijkt van die van ECOBoard International en verwarring bij het publiek tussen de ondernemingen te duchten is.

Vzr. Rechtbank Amsterdam 31 mei 2019, IEF 18496; RB 3317, ECLI:RBAMS:2019:3868 (La Prairie tegen Lidl) Reclamerecht. Merkenrecht. Vergelijkende reclame. La Prairie biedt huidverzorgingsproducten aan, en is in deze hoedanigheid houdster van het internationale woordmerk ‘La Prairie’. Lidl is een levensmiddelenbedrijf, en heeft gestunt met soortgelijke huidverzorgingsproducten, waarbij La Prairie herhaaldelijk werd aangehaald. La Prairie vordert nu elk gebruik van het merk door Lidl te verbieden, en elke vergelijking in de reclames te verbieden. Lidl slaagt er niet in aan te tonen dat de gegevens in haar reclame juist zijn, nu slechts deels dezelfde ingrediënten worden gebruikt, en de resultaten van het gebruik ook zullen verschillen, terwijl in de reclame de indruk wordt gewekt dat deze gelijk zullen zijn. Daarnaast heeft Lidl een sub c inbreuk gemaakt op de merkrechten van La Prairie, nu Lidl heeft geprofiteerd van de reputatie van dit merk. Lidl wordt veroordeeld gebruik van de term La Prairie te staken en eerder gebruik te rectificeren.

Vzr. Rechtbank Gelderland 28 mei 2019, IEF 18495; ECLI:NL:RBGEL:2019:3092 (Bigfoot tegen Ayanmo) Kort geding. Bigfoot is een Qatarese onderneming in coatingtechnologie onder de merknaam 'Mayvinci´ voor (exclusieve) auto's, luxe motorjachten en privéjets. Het bedrijf Van Leeuwen SCC houdt zich onder meer bezig met de reparatie en het slepen van auto´s. Bigfoot en Van Leeuwen SCC hebben een exclusieve distributieovereenkomst gesloten. Gedaagde Ayanmo houdt zich bezig met de in- en verkoop van auto's, en is houdster van het Benelux woordmerk Mayvinci. Het auteursrecht op het logo en het woord Mayvinci komen op grond van artikel 8 Aw toe aan Bigfoot. Ayanmo heeft niet gemotiveerd betwist dat het logo en het woord Mayvinci werken zijn die een eigen oorspronkelijk karakter bezitten en het persoonlijk stempel van de maker dragen. Bovendien heeft Ayanmo op geen enkele wijze gesteld, dat iemand anders dan Bigfoot het logo en het woord Mayvinci heeft ontworpen/bedacht.

Rechtbank Den Haag 20 maart 2019, IEF 18494; ECLI:NL:RBDHA:2019:2683 (Van Caem Sports tegen EN-S Sports) Vrijwaringszaak. Hier spelen twee zaken. In beide zaken ligt de vraag voor of EN-S Sports is gehouden Van Caem Sports te vrijwaren omdat zij schoenen heeft geleverd aan Van Caem onder een garantie-verplichting. Van Caem is er niet in geslaagd te bewijzen dat EN-S Sports gehouden is haar te vrijwaren, omdat zij onvoldoende (overtuigend) bewijs heeft aangeboden. De rechtbank wijst de vorderingen van Van Caem daarom af.

Hof Den Haag 28 mei 2019, IEF 18493; ECLI:NL:GHDHA:2019:1182 (MSS tegen TWT) Octrooi. Kort geding. De MSS-groep houdt zich bezig met het leveren van mobiele sanitaire oplossingen voor (grote) evenementen. MSS is houdster van het Europese octrooi EP 2 780 515 met als titel “Mobile sanitary unit for accommodating at least three sanitary facilities”. De vorderingen van MSS in eerste aanleg strekten samengevat tot een verbod aan TWT om inbreuk te maken op de conclusies 1 t/m 3 en 5 t/m 15 van EP 515 (in alle landen waarin dit octrooi van kracht is), een recall, rectificaties, en overlegging van diverse gegevens betreffende ontwerp, productie en exploitatie van de volgens MSS inbreukmakende inrichting van TWT. De voorzieningenrechter wees de vorderingen af [IEF 16998]. Het verweer van TWT houdt onder meer in dat het octrooi nietig is wegens gebrek aan inventiviteit. Het hof bekrachtigt het bestreden vonnis. Er bestaat een serieuze, niet te verwaarlozen kans bestaat dat het octrooi in (een) bodemprocedure(s) nietig zal worden geoordeeld. De gevraagde voorzieningen, die alle strekken tot handhaving van het octrooi, zijn om die reden niet toewijsbaar. Voor nadere bewijslevering is in het kader van dit kort geding geen plaats.