Dossiers

Conclusie AG HR 19 april 2019, IEF 18476, IEFbe 2886; ECLI:NL:PHR:2019:510 (Tata Steel IJmuiden tegen ArcelorMittal France) Octrooirecht. Deze octrooizaak gaat over de beschermingsomvang van EP 0 971 044 B1 (hierna: EP 044 of het octrooi), waarvan ArcelorMittal houdster is, voor een bepaald soort staalplaat met hoge treksterkte, zie ook [IEF 16130]. Het octrooi vermeldt in de conclusies als ondergrens voor het element boor in de staalsamenstelling >0,0005 gewichtsprocenten (hierna: wt%). Tata Steel zoekt in deze zaak zekerheid alvorens de markt te betreden voor staal met een bepaald gewichtspercentage boor (clearing the way in jargon) en vordert daartoe brede verklaringen voor recht, onder meer inhoudend dat met staalplaten met minder dan 0,00045 wt% boor die verder wel aan de kenmerken van de conclusies van EP 044 beantwoorden, niet onder de beschermingsomvang van EP 044 wordt gekomen.  AG acht alle klachten van Tata Steel - juiste maatstaf voor de beschermingsomvang is miskend, uitvindingsgedachte is niet als gezichtspunt maar als uitgangspunt gehanteerd en weginterpreteren van het conclusiekenmerk van de boor-ondergrens - ongegrond.

Rechtbank Amsterdam 17 mei 2019, IEF 18475; ECLI:NL:RBAMS:2019:3566 (Journaliste tegen De Persgroep) en ECLI:NL:RBAMS:2019:3565 (Journalist tegen De Persgroep) Tussenvonnis. Eiseres is freelance journaliste. De Persgroep is uitgever, onder meer van regionale kranten als de Twentsche Courant Tubantia. Eiseres kreeg betaald volgens het basistarief voor regionale bijdragen, per woord € 0,13. Of dit billijk is, moet bekeken worden aan de hand van alle omstandigheden van het geval, zoals aard en omvang van de overgedragen exploitatiebevoegdheid, marktverhoudingen (de onderhandelingspositie van de maker) en exploitatierisico’s. Voorts is van belang wat in de branche gebruikelijk is. Niet alle relevante gegevens zijn in het geding gebracht, waaronder meerdere tarievenlijsten. Partijen moeten dat alsnog doen.

Rechtbank Amsterdam 17 mei 2019, IEF 18474; ECLI:NL:RBAMS:2019:3565 (Fotograaf tegen De Persgroep) Tussenvonnis. Eiser is fotograaf. De Persgroep is uitgever, onder meer van regionale kranten als het Brabants Dagblad. Eiser leverde bij De Persgroep foto’s aan. Vergoeding was het basistarief van De Persgroep voor regionale bijdragen, € 42,00 per foto. Eiser acht een vergoeding op basis van € 150,00 per foto billijk. Of een met een freelance journalist overeengekomen vergoeding billijk is moet beantwoord worden aan de hand van alle omstandigheden van het geval. Daarbij kan onder meer gedacht worden aan de aard en omvang van de overgedragen exploitatiebevoegdheid, de marktverhoudingen (de onderhandelingspositie van de maker) en de exploitatierisico’s. Voorts is van belang wat in de branche gebruikelijk is. Niet alle relevante gegevens zijn in het geding gebracht, zoals beschikbare tarievenlijsten en bijbehorende toelichting. Partijen moeten dat alsnog doen.

HvJ EU 15 mei 2019, IEF 18472, IEFbe 2885; ECLI:EU:C:2019:406 (VM tegen EUIPO) In 2009 heeft VM Vermögens-Management bij EUIPO een Uniemerkaanvraag ingediend krachtens verordening nr. 207/2009 voor woordteken 'Vermögensmanufaktur'. Interveniënte in eerste aanleg, DAT Vermögensmanagement, diende bij EUIPO een vordering tot nietigverklaring van het betwiste merk in. VM voert zes middelen aan, waaronder schending van artikel 65, leden 2 en 3, van verordening nr. 207/2009, in samenhang met artikelen 17 en 47 van het Handvest van de grondrechten van de Europese Unie. Schending van artikel 36, eerste zin, van het Statuut van het Hof van Justitie van de Europese Unie. Hogere voorziening wordt in geheel afgewezen. Het argument van VM dat het gerecht blijk gaf van onjuiste rechtsopvatting door te stellen dat het betwiste merk onderscheidend vermogen miste, alleen omdat de uitdrukking Vermögensmanufaktur een lovende verwijzing is, berust op een onjuiste lezing van het bestreden arrest.

Ktr. Rechtbank Den Haag 10 mei 2019, IEF 18471; ECLI:NL:RBDHA:2019:4822 (Afvalzuiger) Auteursrecht, slaafse nabootsing en (vorm)merk. Eiser produceert de mobiele afvalzuiger Glutton en is houder van het Uniewoordmerk en Unievormmerk. Gedaagde is een bedrijf in de exploitatie van industriële oplossingen en apparatuur gericht op de Nederlandse markt. Zij heeft een mobiele afvalzuiger, onder de naam Vanguard op de Nederlandse markt geïntroduceerd. Eiser heeft in de dagvaarding slechts zeer summier en in algemene bewoordingen uiteengezet op welke feiten en omstandigheden hij zijn vorderingen baseert. Bij een industrieel product zoals de afvalzuiger waaraan allerlei technische en functionele eisen zijn te stellen, die van directe invloed zijn op bestaan en reikwijdte van de ingeroepen rechten, verzet het karakter van een kort geding zich ertegen dat een eisende partij afwacht of bepaalde verweren zullen komen. Cruciale geschilpunten komen nu onvoldoende uit de verf. De onduidelijkheid die hierdoor is ontstaan, is voor rekening van de eisende partij. Vorderingen afgewezen.

Rechtbank Overijssel 19 maart 2019, IEF 18470; ECLI:NL:RBOVE:2019:1633 (ANP tegen X) en ECLI:NL:RBOVE:2019:1632 (ANP tegen STEP Nederland) Auteursrecht, inbreuk door plaatsing foto zonder toestemming rechthebbende. Het verweer van gedaagde dat hij de foto’s van Facebook heeft gehaald en dat iedereen ze daarna mag gebruiken, slaagt niet, vergelijk HvJ EU 7 augustus 2018 (Land Nordrhein-Westfalen tegen Renchoff), IEF 17900. Het kopiëren en uploaden van een foto op een website die met toestemming van de rechthebbende op een andere website vrij toegankelijk was, is niet toegestaan zonder toestemming van de rechthebbende.

Ktr. Rechtbank Rotterdam 7 maart 2019, IEF 18466; ECLI:NL:RBROT:2019:2464 (ANP tegen X) Inbreuk gemaakt op auteursrechten van ANP door publicatie van een foto afkomstig van een bron waarvoor geen toestemming is gevraagd. Gedaagde X heeft onvoldoende onderbouwd dat hij in de veronderstelling verkeerde dat aan de foto geen auteursrechtelijke bescherming toekomt. Dat hij een artikel met de foto heeft gehaald van een andere bron, ontslaat hem niet van zijn verplichting zich ervan te vergewissen dat daarop geen auteursrechtelijke bescherming zou rusten. Ook als het gebruik van de foto te goeder trouw is gebeurd, levert openbaarmaking zonder toestemming van de rechthebbende een inbreuk van het auteursrecht op. Het verweer dat hij de naam van de bron van de foto op zijn website heeft geplaatst, kan hem niet baten nu dit door ANP gemotiveerd is weersproken en gedaagde dit niet met stukken heeft onderbouwd.

Conclusie AG 16 mei 2019, IEF 18469, IEFbe 2884; ECLI:EU:C:2019:423 (Spedidam) Is het toelaatbaar dat een lidstaat in zijn wetgeving inzake het auteursrecht voorziet in een vermoeden dat de uitvoerend kunstenaar van een bepaald werk een openbare instelling die tot taak heeft audiovisuele opnamen te bewaren, toestemming heeft gegeven om het werk te publiceren en indien nodig, te exploiteren door middel van een stilzwijgende overdracht van de rechten van de uitvoerend kunstenaar? Dat is de kernvraag waar het in dit verzoek om een prejudiciële beslissing om gaat.

Gerechtshof Amsterdam 14 mei 2019, IEF 18468; IT 2779, ECLI:NL:GHAMS:2019:1610 (X tegen het Parool) Mediarecht. Privacyrecht. Het Parool heeft artikelen gepubliceerd over de kopers van politiepanden op de Wallen en hun banden met criminelen. De betrokken kopers vorderen te verklaren dat publicatie van de artikelen onrechtmatig is. Tevens vorderen zij het offline halen van de artikelen, een rectificatie in de krant en vergoeding van immateriële schade. Publicatie van de artikelen was niet onrechtmatig volgens de rechtbank. Nu wordt geoordeeld dat één bewering in het laatste artikel onrechtmatig was wegens het ontbreken van nuancering en/of wederhoor. De artikelen worden verder rechtmatig bevonden. Plaatsing van een rectificatie bij het laatste artikel in het digitale archief volstaat. De overige vorderingen zijn niet toewijsbaar.

Rechtbank Rotterdam 27 februari 2019, IEF 18467; ECLI:NL:RBROT:2019:1696 (Zon Impex tegen X) Merkinbreuk. Zon Impex heeft bij gedaagde containers met Dasti-schoonmaakproducten besteld. Gedaagde deed zich voor als bestuurder van de rechtspersoon en deelde ten onrechte aan Zon Impex mee dat hij de Dasti-producten met toestemming van Dasty Italia verkocht en dat Zon Impex deze ook in Nederland op de markt mocht brengen. Door die mededelingen te doen en vervolgens ervoor te zorgen dat de Dasti-producten werden geleverd, handelde gedaagde in strijd met de zorgvuldigheid die in het maatschappelijk verkeer betaamt. Hij moet immers hebben geweten dat die producten inbreuk maakten op de IE-rechten van Dasty Italia. Dat is onrechtmatig jegens Zon Impex, dit moet hem, als degene die in strijd met de waarheid heeft verklaard, worden toegerekend.