Dossiers

Rechtbank Amsterdam 19 september 2018, IEF ; ECLI:NL:RBAMS:2018:6698 (Parbode) Mediarecht. Portretrecht. De uitgeefster van het Surinaamse blad Parbode moet een bericht uit 2014 waarin ze een Nederlandse jurist en bedrijvendokter beticht van oplichting rectificeren door een bericht op haar website en Facebookpagina te plaatsen. Ook moet de uitgeefster een bericht uit 2015 – waarin stond dat de jurist een plantage in bezit kreeg door mee te werken aan het verkrijgen van een valse akte van doodverklaring van de plantage eigenaresse – rectificeren. Geen inbreuk portretrecht. Uit de houding van de geportretteerde blijkt geen verzet tegen het nemen van die foto. Het gelaat is niet zichtbaar en als gevolg van zijn verleden en strafrechtelijke veroordeling is hij min of meer een publiek persoon geworden.

ABRvS 19 september 2018, IEF 17978; LS&R 1643; ECLI:NL:RVS:2018:3058 (OCNL tegen Bayer) ABC-recht. Bayer had een aanvraag gedaan voor een ABC. OCNL weigerde afgifte voor meerfasepreparaat voor de anticonceptie op basis van natuurlijke oestrogenen, estradiolvaleraat. In het primaire besluit staat dat de aanvraag van Bayer slechts een ander doseringsregime betreft, daarom zou er geen sprake zijn van een nieuw product. Bayer ging, met succes, hiertegen in beroep [LS&R 1429]. De rechtbank oordeelde dat een nieuwe therapeutische toepassing van een bekende werkzame stof, welke nieuwe toepassing door een octrooi wordt beschermd, in aanmerking komt voor een ABC [toepassing Neurim-arrest]. In hoger beroep vordert OCNL dat het ABC-verzoek moet worden afgewezen omdat de rechtbank een te ruime uitleg van het Neurim-arrest hanteert. Deze zaak betreffende een nieuwe therapeutische toepassing van een reeds vergunde werkzame stof, vertoont echter zodanige overeenkomsten met het Neurim-arrest dat redelijkerwijs geen twijfel kan bestaan over de uitleg. Het hoger beroep wordt ongegrond verklaard en de Raad van State bevestigt de aangevallen uitspraak.

Vzr. Rechtbank Amsterdam 14 september 2018, IEF 17979 (Eiser tegen Noordkaap TV Producties) Onrechtmatige uitzending. Eiser biedt diensten aan via sexjobs.nl, onder de schuilnaam Taliesha. De J heeft op verzoek van Taliesha twee telefoonabonnementen afgesloten en diverse keren geld uitgeleend. In totaal gaat het om ongeveer 13.000 euro. De J heeft Alberto Stegeman van Undercover in Nederland benaderd. Op verzoek van Stegeman heeft de J een afspraak gemaakt met Taliesha. Tijdens deze ontmoeting heeft Stegeman Taliesha opgewacht met een cameraploeg en aangesproken. Eiser vordert de uitzending te verbieden. De uitlatingen vinden voldoende steun in het feitenmateriaal. Stegeman mag zelf de vorm van een uiting bepalen. Hij beschuldigt de eiser van oplichting, maar voor die beschuldiging had hij goede gronden. Eiser zal niet herkend worden in de uitzending en wordt niet bij echte naam genoemd. Alleen de familie en kennissenkring van de eiser zal haar toch herkennen, maar dat is een voorzienbaar gevolg van haar eigen handelen. De vordering wordt afgewezen.

HvJ EU 6 september 2018, IEF 17977; ECLI:EU:C:2018:673; C‑488/16 P (Bundesverband Souvenir tegen EUIPO) Merkenrecht. Freistaat Bayern heeft een inschrijvingsaanvraag gedaan voor 'NEUSCHWANSTEIN'. BSGE heeft daartegen een nietigheidsvordering ingesteld maar de EUIPO heeft dit afgewezen. Daartegen heeft BSGE beroep ingesteld bij het Gerecht. Het Gerecht heeft de vorderingen afgewezen. BSGE verzoekt het Hof van Justitie om vernietiging van het arrest van het Gerecht EU. Het Gerecht heeft geen blijk van een onjuiste rechtsopvatting gegeven. Neuschwanstein kan geen aanduiding van de plaats van herkomst van de erdoor aangeduide waren en diensten zijn. Volgens de conclusie van de AG [IEF 17415] is Neuschwanstein geen aanduiding van de plaats van herkomst. Voor zover de benaming „Neuschwanstein” wijst op het kasteel met die naam, is geoordeeld dat enkel en alleen doordat die benaming is aangebracht op onder meer de betrokken waren, het relevante publiek deze gangbare consumptiegoederen ook als souvenirartikelen kan beschouwen. Dat het souvenirs worden enkel en alleen doordat die benaming erop wordt aangebracht, vormt op zich geen wezenlijk kenmerk dat die waren beschrijft. Het kasteel van Neuschwanstein als zodanig geen plaats is waar waren worden vervaardigd of diensten worden verricht, zodat het litigieuze merk geen aanduiding kan zijn van de plaats van herkomst van de erdoor aangeduide waren en diensten.  De hogere voorziening wordt afgewezen.

Hof Den Haag 18 september 2018, IEF 17976; ECLI:NL:GHDHA:2018:2291(Recom tegen TSS en Kingstone) Merkenrecht. Recom en TSS hebben twee overeenkomsten gesloten waarin TSS zich heeft verplicht tot verkoop van respectievelijk twee en acht containers zonnepanelen. TSS heeft de zonnepanelen laten produceren bij Kingstone. Zowel op de verpakking als op het product zelf staat een teken afgebeeld dat identiek is aan het merk RECOM. Recom heeft de Douane verzocht om de vrijgave te schorsen van goederen die inbreuk maken op Recom en door de douane beslag laten leggen op de containers. De rechtbank [IEF 15721] oordeelde dat de zonnepanelen die de douane in beslag heeft genomen in opdracht van Recom zijn vervaardigd en met haar toestemming haar merk is aangebracht op de panelen en de verpakking. Van een merkinbreuk is geen sprake omdat het niet-communautaire goederen zijn en er geen feiten of omstandigheden zijn waarvan noodzakelijkerwijs kan worden aangenomen dat de goederen alsnog in de Europese Unie of de Benelux in het economisch verkeer zullen worden gebracht. In beroep vordert Recom dat het hof het bestreden vonnis vernietigt en opnieuw rechtdoende de oorspronkelijke vorderingen van Recom alsnog toewijst. Het enkele fysiek binnenbrengen van niet-communautaire goederen op het grondgebied van de Benelux kan niet worden aangemerkt als invoeren of in de handel brengen in de Benelux. Waardoor er geen sprake is van merkinbreuk. De contracten met TSS zijn destijds buitengerechtelijk ontbonden waardoor het beslag op de containers van de douane onrechtmatig is. De douane moet de containers vrijgeven. Het hof vernietigt het vonnis van de rechtbank.

Vzr. Rechtbank Amsterdam 12 september 2018, IEF 17972 (Stichting tegen gedaagde) De stichting heeft als doel de verdieping van kennis van het werk van Jheronimus Bosch door middel van internationaal wetenschappelijk onderzoek. Vanaf 2010 heeft een door de stichting samengesteld team onderzoek gedaan naar het werk en de werkwijze van Jheronimus Bosch. Op enig moment is hij betrokken geraakt bij het Project. Gedaagde wilde niet alleen consulant zijn, maar als wetenschapper deelnemen aan het project. Gedaagde werd benoemd tot bijzonder hoogleraar en krijgt daarvoor een vergoeding van 30.000 euro per kalenderjaar. Hij houdt zich onder andere bezig met de Publieke Website. Ten tijde van de tentoonstelling was de Website niet gereed. Op 31 december 2016 is een rudimentaire versie van de Publieke Website (x-website) openbaar gemaakt onder domeinnaam boschproject.org. De Stichting heeft verzocht om de x-website aan te passen maar gedaagde heeft dit niet ingewilligd. De Stichting vordert afgifte van inloggegevens van boschproject.org. Vanwege het geschil heeft de Stichting een laatste factuur van € 30.000,00 van gedaagde niet voldaan. De voorzieningenrechter oordeelt dat er sprake is van een gemeenschappelijk goed als bedoeld in artikel 3:166 BW, waarbij iedere deelgenoot bevoegd is tot het gebruik van dat goed. Gedaagde hoeft niet de inloggegevens van de Website aan de Stichting te verstrekken, maar moet alsnog meewerken aan de doorontwikkeling van de Website tot een Publieke Website. Ook heeft de voorzieningenrechter een verbod tot vernietiging van de x-website toegewezen en overdracht aan de Stichting van de domeinnaam boschproject.org bevolen. De voorzieningenrechter veroordeelt de Stichting tot betaling  € 30.000,00.

HvJ EU 13 september 2018, IEF 17975; IEFbe 2729; ECLI:EU:C:2018:714; C-26/17P (Birkenstock tegen EUIPO) Merkenrecht. Het verzoek van Birkenstock tot inschrijving van het beeldmerk dat een patroon van elkaar kruisende golvendelijnen weergeeft is geweigerd door de EUIPO. Birkenstock is hiertegen in beroep gegaan bij de eerste kamer van beroep van het EUIPO. Ze hebben de inschrijving ook afgewezen. Tegen deze beslissing is Birkenstock ook in beroep gegaan bij het Gerecht [IEF 16354]: het relevante publiek zou het teken opvatten als een eenvoudig oppervlakpatroon, dat wordt toegepast voor decoratieve of technische doeleinden, en niet als de aanduiding van een bepaalde commerciële herkomst. Conclusie AG [IEF 7747] luidt dat enkel wanneer het gebruik van een oppervlaktepatroon gelet op de aard van de betrokken waren weinig waarschijnlijk is, een dergelijk teken niet kan worden beschouwd als een oppervlaktepatroon voor de betrokken waren, en derhalve de rechtspraak die is ontwikkeld met betrekking tot driedimensionale merken die samenvallen met het uiterlijk van de waar, niet van toepassing is. Het hof oordeelt dat het Gerecht terecht heeft geoordeeld dat de rechtspraak van toepassing is. Gelet op de intrinsieke kenmerken van het afgebeelde teken, is het in beginsel voorbestemd om op het oppervlak van die waren te worden aangebracht. Het is eigen aan een teken bestaande in een repetitieve sequentie van elementen dat het waarschijnlijk wordt gebruikt als oppervlaktepatroon en dat het dus samenvalt met de verschijningsvorm van de betrokken waren. De vordering wordt afgewezen.

Hof Den Haag 11 september 2018, IEF 17971 (Tee Set) Naburige rechten. Auteursrecht. Partijen hebben een geschil over de wie de rechthebbende is op de producentrechten en wie de naburige rechten heeft van de fonogrammenproducent. De rechtbank oordeelde [IEF 16241] dat de eiser de volledige en enige rechthebbende is op de naburige rechten. Met betrekking tot het auteursrecht twisten partijen over de vraag of bandlid 1 alle composities en teksten van de ‘Tee Set’ nummers heeft geschreven of niet. Omdat nadere onderbouwing op dit punt is uitgebleven kan niet vastgesteld worden dat bandlid 1 maker is van de composities en teksten. In hoger beroep vordert hij dat de auteursrechten en de naburige rechten hem alsnog toekomen. Door de overdrachten van auteursrechten van x in 2002, 2006 en 2013 is niet alleen het deel van x overgedragen maar de gehele rechten. Daardoor is eiser volledige en enige rechthebbende van de muziekuitgaverechten. Er is niet gebleken dat gedaagde de fonogrammenproducentenrechten heeft. Waardoor eiser volledige en enige rechthebbendeis van de naburige rechten van de fonogrammenproducent. Het hof vernietigt het vonnis van de rechtbank.

Uit het persbericht: Het Commissariaat voor de Media en het Openbaar Ministerie hebben een samenwerkingsprotocol ondertekend. Het Commissariaat voor de Media hecht veel waarde aan de bescherming van minderjarigen en aan de rechtmatige besteding van mediagelden. Door goede werkafspraken met het Openbaar Ministerie te maken, verwacht het Commissariaat voor de Media beide belangen nog beter te waarborgen.

Op 18 september heeft Buma Stemra het onderzoeksrapport van de Onderzoekscommissie Nader Onderzoek Buma Stemra gepubliceerd. Naar aanleiding hiervan heeft de Raad van Toezicht van Buma Stemra maatregelen genomen, die zijn opgenomen in een verbeterplan (‘toezichtagenda’) van deze raad. U kunt het rapport van de Onderzoekscommissie en het persbericht van de Raad van Toezicht van Buma Stemra respectievelijk hier en hier inzien.