Dossiers

Rechtbank Den Haag 18 juli 2018, IEF 17861; ECLI:NL:RBDHA:2018:8777 (Nikon tegen ASML) Octrooirecht. Nikon is houdster van Europees octrooi EP 003. Het octrooi heeft betrekking op immersie-lithografiemachines, een bepaald type (foto)lithografiemachines. (Foto)Lithografiemachines zijn essentieel voor de productie van chips. Nikon stelt dat ASML inbreuk maakt op de conclusies van EP 003. EP 003 is echter niet nieuw in het licht van de octrooiaanvrage EPA2 188 van ASML. De vakman zal uit EPA2 188 begrijpen dat de sensor en wafer zich op dezelfde hoogte bevinden omdat een andere lezing niet logisch is. Nikon heeft deze stelling niet, althans onvoldoende, betwist. Dit heeft tot gevolg dat conclusie 1 (en 5) van EP 003 volledig wordt geopenbaard in EPA2 188, zodat EP 003 niet nieuw is. De vordering van ASML in reconventie tot vernietiging van het Nederlandse deel van EP 003 zal worden toegewezen. Verder vordert ASML in reconventie dat een handhavingsverbod wordt opgelegd voor elf specifieke octrooien. Nikon had erop gewezen dat toewijzing hiervan in feite neerkomt op het verschaffen van een gratis licentie. ASML gaat er ten onrechte vanuit dat de door Nikon ingeroepen octrooien in feite standaard-essentieel zijn, dat meebrengt dat Nikon verplicht zou zijn op FRAND-voorwaarden een licentie te verlenen. Er is in dit geval geen sprake van een standaard zodat de ingroepen octrooien geen SEP’s kunnen zijn en heeft Nikon geen FRAND-verklaring afgelegd. Zolang geen nieuwe licentie tot stand is gekomen staat het Nikon vrij om ASML te beletten inbreuk te maken. ASML meent dat Nikon in wezen met een pistool dreigt waardoor zij gedwongen wordt om onredelijke voorwaarden te accepteren. Door niet tijdig een licentie te verkrijgen maar wel geoctrooieerde techniek toe te passen, heeft ASML in wezen haar eigen “pistool” gecreëerd.

Vzr. Rechtbank Limburg 21 juni 2016, IEF 17863; ECLI:NL:RBLIM:2018:5869 (Limburgs Voortgezet Onderwijs tegen gedaagde) Mediarecht. LVO is een overkoepelende stichting waaronder 21 scholen in het voortgezet onderwijs in Limburg vallen. Gedaagde is in 2014 bij LVO in dienst getreden als docent bij het Grotiuscollege te Heerlen. Hij is eind 2017 arbeidsongeschikt verklaard vanwege een zware burn-out. Er is (uiteindelijk) een vertrouwensbreuk ontstaan in zijn relatie met LVO. In april 2018 begint Gedaagde met het plaatsen van negatieve berichten over LVO en haar medewerkers op social media zoals Facebook, LinkedIn en Instagram. LVO stelt dat deze publicaties in strijd zijn met haar Social Media Protocol. Zij vordert een verbod op de publicaties omtrent LVO en een rectificatie. LVO heeft niet aangegeven welke uitlatingen onrechtmatig zijn en waarom ze onrechtmatig zouden zijn. Een algeheel publicatieverbod, nu het een inperking van de vrijheid van meningsuiting betreft, gaat veel te ver en is daarom niet toewijsbaar.

Benelux Gerechtshof 18 juli 2018, IEF 17862; IEFbe 2671; A 2013/2 (Montis tegen Goossens Meubelen) Auteursrecht. Toegepaste kunst. Instandhoudingsverklaring. Zie eerder Rechtbank [IEF 7961], Hof [IEF 9551], HR [IEF 14714], BenGH [IEF 14819], HvJ EU [IEF 16327]. Het vervallen van artikel 21, lid 3, (oud) Eenvormige Beneluxwet inzake tekeningen of modellen, per 1 december 2003, ingevolge het Protocol van 20 juni 2002 houdende wijziging van die wet, heeft niet tot gevolg dat het auteursrecht ten aanzien van een werk van toegepaste kunst dat voor 1 december 2003 is vervallen wegens het niet tijdig afleggen van een instandhoudingsverklaring, herleeft.

Français: L'abrogation au 1er décembre 2003 de l'article 21, alinéa 3, ancien, de la Loi uniforme Benelux en matière de dessins ou modèles, par le Protocole du 20 juin 2002 portant modification de cette loi, n'a pas pour effet de faire renaître le droit d'auteur sur une œuvre des arts appliqués qui s'est éteint avant le 1er décembre 2003 en raison de l'absence de dépôt à temps d'une déclaration de maintien.

Uit het persbericht: De Persgroep weigert om mee te werken aan een procedure bij de Geschillencommissie Auteurscontractenrecht over de billijkheid van de door de Persgroep gehanteerde tarieven. Dit heeft als gevolg dat ‘makers’ zoals (foto)journalisten, illustratoren, ontwerpers en fotografen geen geschillen bij de commissie kunnen inbrengen en daardoor De Persgroep voor de rechter moeten dagen. De Persgroep ontneemt makers hiermee de mogelijkheid om een geschil laagdrempelig in te brengen bij de geschillencommissie die hier speciaal voor is opgericht.

Vzr. Rechtbank Limburg 16 juni 2018, IEF 17859; ECLI:NL:RBLIM:2018:5954 (vastgepinde rectificatie op Facebook) Mediarecht. Rectificatie. Straatverbod; contactverbod. Eiseres is bedreigd. Gedaagde ontkent niet dat hij na het verbreken van de relatie maandenlang op allerlei manieren toenadering bleef zoeken en om aandacht bleef vragen. Eiseres stelt dat haar naam op grote schaal door het slijk is gehaald. Er wordt een straatverbod, contactverbod en een Facebookrectificatie gegeven.

EHRM 22 mei 2018 (final), application no 72562/10 (Aplha tegen Griekenland) Via Mediareport: Het tv-programma Ζούγκλα (“Jungle”) van de Griekse zender Alpha besteedt in januari 2002 aandacht aan de voorzitter van de Griekse parlementaire commissie over online gokken, meneer A.C. Het programma toont drie met een verborgen camera gemaakte video’s. Op de eerste is de politicus te zien terwijl hij zélf op gokmachines speelt. In het tweede en derde fragment wordt hij daarmee geconfronteerd. De Griekse nationale radio- en televisieraad legt de televisiezender Alpha een boete op, want naar Grieks strafrecht is het publiceren van verborgen camerabeelden alleen aanvaardbaar als sprake is van een overwegend algemeen belang en de waardigheid van de betrokkene niet overmatig wordt aangetast. Alpha heeft dat volgens de Griekse autoriteiten onvoldoende aangetoond. Alpha stelt dat de boete in strijd is met art. 10 EVRM. Lees verder

Gerecht EU 12 juli 2018, IEF 17857; IEFbe 2665; T-41/17; ECLI:EU:T:2018:438 (Lotte Co. tegen EUIPO) Lotte is een Japanse onderneming die actief is in de zoetwarenbranche en vraagt een Gemeenschapsbeeldmerk voor een figuur van een koala. Tegen deze inschrijving werd door Neste Schöller met succes oppositie gevoerd. De oppositie was met name gebaseerd op het drie-dimensionale merk van Nestlé Schöller uit 1988 (nr. 1123092). De kamer van beroep achtte dat Nestlé Schöller toch niet het bewijs van normaal gebruik van het oudere merk bewezen had. Het Hof wees het beroep van Nestlé Schöller hiertegen toe. De procedure werd hervat voor de kamer van beroep en de oppositiebeslissing werd vernietigd. In deze procedure staat het normaal gebruik van het oudere merk en het belang van dergelijk gebruik centraal. In de bestreden beslissing is ten onrechte aangenomen dat het bewijsmateriaal voldoende was om normaal gebruik vast te stellen. Het belang van het gebruik wordt voorts beoordeeld aan de hand van de hoeveelheid verkopen en andere relevante factoren. De geringe hoeveelheden die van het oudere merk werden verkocht, werden niet gecompenseerd door een hoge intensiteit of grote mate van consistentie in verkoop. Het gebruik kan niet worden beschouwd als een normaal gebruik. De bestreden beslissing wordt vernietigd.

Vzr. Rechtbank Midden-Nederland 18 juli 2018 IEF 17855; ECLI:NL:RBMNE:2018:3359 (Journalist tegen oud-rechter) Onrechtmatige daad. Mediarecht. Procesrecht. Journalist heeft een boek geschreven over de Schipholbrandzaak. Gedaagde was destijds rechter en heeft twee procedures in verband met de Schipholbrand voorgeten. In het boek is een citaat vermeld over de gedaagde. Gedaagde heeft een bodemprocedure tegen de journalist aanhangig gemaakt en schadevergoeding op grond van onrechtmatige daad geeist. Dit is afgewezen. Daarna heeft de journalist een bodemprocedure tegen de gedaagde aanhangig gemaakt en schadevergoeding geeist o.g.v. misbruik van procesbevoegdheid door de bodemprocedure van hiervoor te voeren. Dit is afgewezen en de journalist is in hoger beroep gegaan. Het hoger beroep is doorverwezen naar het gerechtshof en zij hebben een tussenarrest gewezen. Er kan sprake zijn van misbruik van procesrecht. De oud-rechter heeft tussentijds cassatieberoep ingesteld. In dit kort geding vordert de journalist een voorschot op de schadevergoeding. Er zijn geen concrete aanwijzingen dat de Hoge Raad de vordering zal toewijzen. De vordering wordt afgewezen.

Rechtbank Den Haag 18 juli 2018, IEF 17854; ECLI:NL:RBDHA:2018:8682 (Happy Cocooning tegen Arpe) Modelrecht. Auteursrecht. Slaafse nabootsing. Zie eerder IEF 17515. HCC is een onderneming die zich onder meer toelegt op de verkoop van tafelgashaarden. Zij voert sinds 2009 de zogeheten ‘Cocoon Tables’ in haar assortiment, daarvoor zijn gemeenschapsmodellen ingeschreven. Arpe drijft een groothandel in tuinartikelen en zij verkoopt een tafelgashaard met de naam ‘Thyone’. HCC heeft in september 2015, tijdens de vakbeurs Spoga in Keulen voor het eerst geconstateerd dat Arpe de Thyone aanbood. Model 2 van HCC is geldig, want het is nieuw en heeft een eigen karakter. Er is sprake van een andere totaalindruk van de twee tafelgashaarden. De Thyone maakt geen inbreuk maakt op Model 2. Voor de auteursrechtelijk beschermde elementen van Model 2, zijn de verschillen dusdanig groot dat de totaalindrukken niet overeenstemmen. Hiervoor zijn de matte look in een donkere kleurstelling ten opzichte van een ‘houtlook’ in aanzienlijke mate bepalend. Er is geen sprake van auteursrechtinbreuk, noch slaafse nabootsing. Het ontwerp van de Thyone neemt voldoende afstand van de Model 2, waardoor geen sprake kan zijn van verwarring bij het in aanmerking te nemen publiek.

Hof Arnhem-Leeuwarden 17 juli 2018, IEF 17853 (Noviotech / Secmatix) Octrooirecht. Contractrecht. Secmatix stelt dat NovioTech in strijd met de CSA en termsheet PIC heeft laten produceren en voor welke toepassing(en) vertrouwelijke informatie aan Novioponics en Syncom heeft verstrekt met voor de productie van PIC’s. Ze vorderen nakoming van CSA en termsheet. De rechtbank heeft de vorderingen van Secmatix afgewezen. In hoger beroep vordert Secmatix dat NovioTech alsnog zal gelasten haar verplichting uit de CSA en termsheet na te komen. Het hof bekrachtigt het vonnis [IEF 16568] waarvan beroep.

4.10 De conclusie is dat de vorderingen van Secmatix, die zijn gericht op verstrekking van documenten als bedoeld in Exhibit C (zie rov. 4), niet toewijsbaar zijn: deels omdat Noviotech de informatie heeft verstrekt die zij diende te verstrekken, deels omdat de vordering in het kader van de verplichtingen op bais van de NBT/Exhibit C te buiten gaan. Volledigheidshalve merkt het hof nog op dat in de CSA geen basis kan worden gevonden voor de hiervoor besproken vorderingen, nu het hierbij niet gaat om de verstrekking van informatie over innovaties of ontwikkelingen bij de toepasssing van de techniek buiten het gebied van de Life Sciences, waarop CSA betrekking heeft.