Vzr. Rechtbank Gelderland 25 augustus 2017, IEF 17094 (Van Asbeck Architecten tegen Paleis het Loo) Auteursrecht. Baron van Asbeck B.V. heeft van de Staat in 1970 de opdracht gekregen om alle restauratiewerkzaamheden te verrichten aan Paleis het Loo, waarbij over de jaren 1750 tekeningen in het Werkarchief zijn ondergebracht. In 2016 heeft het Paleis een renovatieopdracht gegeven aan een ander architectenbureau. De architecten hebben inzage in de tekeningen uit het Werkarchief. Van Asbeck vordert nakoming van de duurovereenkomst met de Staat en een staking van de uitvoering van de renovatieplannen, omdat uitvoering van die plannen inbreuk maakt op de auteursrechten van Van Asbeck. De voorzieningenrechter wijst de vorderingen af. Van een (stilzwijgende tot stand gekomen) duurovereenkomst tussen Van Asbeck en de Staat is geen sprake. Van Asbeck heeft niet aannemelijk gemaakt dat de eerder uitgevoerde restauraties auteursrechtelijk beschermd zijn en in hoeverre de renovatieplannen een misvorming, verminking of andere aantasting daarvan in houden. 

Vzr. Rechtbank Overijssel 8 september 2017, IEF 17093; IEFbe 2340; ECLI:NL:RBOVE:2017:3721 (BALR/namaak t-shirts) Merkenrecht. BALR is houdster van het Benelux beeldmerk "BALR" en brengt onder meer kleding op de markt. Gedaagde drijft een kledingwinkel die t-shirts verkoopt met een nagemaakt beeldmerk van BALR. Er bestaat een spoedeisend belang bij BALR, aangezien er een reële dreiging bestaat dat gedaagde doorgaat met de verhandeling van inbreukmakende goederen, omdat hij weigert de aangeboden onthoudingsverklaring te ondertekenen en weigert de in- en verkoopgegevens van de t-shirts te verstrekken. De voorzieningenrechter gebiedt gedaagde in de Benelux onmiddelijk ieder inbreukmakend gebruik van het BALR-merk en daarmee overeenstemmende tekens te staken en gestaakt te houden, waaronder het invoeren, uitvoeren, in voorraad hebben of houden, aanbieden, in de handel brengen en in ontvangst nemen van de goederen en verpakkingen voorzien van het BALR-merk. 

Rechtbank Rotterdam 6 september 2017, IEF 17092; ECLI:NL:RBROT:2017:6976 (Youtube/Punch Out Battles) Portretrecht. Eiser heeft onder de naam "Apnormaal" deelgenomen aan door gedaagde georganiseerde "Punch Out Battles": rapbattles waarin deelnemers elkaar verbaal belachelijk maken. Vier video's van deze battles staan nog op Youtube. Eiser stelt dat gedaagde het auteursrecht en portretrecht heeft geschonden door het plaatsen, zonder toestemming, van de filmpjes op Youtube en vordert dat deze verwijdert worden. De rechter wijst de vorderingen af. Eiser was zich er bewust van dat de evenementen werden vastgelegd op film, niet is gebleken dat hij daartegen bezwaar heeft gemaakt. Eiser heeft verklaard dat hij aanvankelijk deelnam voor zijn eigen plezier en om naamsbekendheid te verwerven. Uit het gedrag van gedaagde moet worden afgeleid dat hij heeft ingestemd met publicatie van de video's. Dat betekent dat eiser geacht moet worden afstand te hebben gedaan van het recht zich te verzetten tegen de publicatie op grond van art. 21 Aw. 

Rechtbank Den Haag 6 september 2017, IEF 17091; LS&R 1500; ECLI:NL:RBDHA:2017:10121 (Carl Zeiss Meditec tegen VSY) Octrooirecht. Carl Zeiss is houder van het Europese octrooi EP2377493 op een intra-oculaire lens. Door VSY wordt een intra-oculaire lens op de markt gebracht onder de naam Tri-ED 611. Rechtbank Den Haag [IEF 16848] oordeelt dat de lens van gedaagden valt onder de beschermingsomvang van het octrooi van Carl Zeiss. Het Nederlandse deel is geldig: nawerkbaar, nieuw en inventief. Provisioneel inbreukverbod in afwachting nietigheidsoordeel van de buitenlandse delen. De rechtbank bepaalt dat er tussentijds hoger beroep zal kunnen worden ingesteld tegen de beslissing in het tussenvonnis. Er is sprake van een bijzondere omstandigheid: provisionele maatregel gelast in zelfde tussenvonnis waartegen hoger beroep wordt ingesteld. 

Rechtbank Amsterdam 6 september 2017, IEF 17089 (Eiser tegen Leidseplein Beheer) Domeinnaamgeschil. Eiser is eigenaar en houder van de domeinnamen Bulldog.com en Buldog.com en vordert schadevergoeding voor de tijd dat hij de domeinnamen in de periode van augustus 2004 tot augustus 2009 niet heeft kunnen gebruiken. In kort geding [IEF 15198] wordt de vordering afgewezen en geconcludeerd dat er een gerede kans bestaat dat de rechter in de bodemprocedure het beroep op verjaring van verweerder zal honoreren. Geen van de stukken valt aan te merken als een schriftelijke mededeling waarin eiser ondubbelzinnig zijn recht op schadevergoeding heeft voorbehouden. Pas in mei 2010 wordt er in een e-mail melding gemaakt dat eiser zijn schade graag vergoed wil zien, deze dateert van meer dan vijf jaar na de aanvang van de verjaringstermijn in augustus 2004. De rechtbank concludeert dat de vorderingen van eiser zijn verjaard. 

P.G.F.A. Geerts en R.W. de Vrey, Noot onder Hoge Raad 19 mei 2017 (Allround/Simstars); IEF 17090; eerder gepubliceerd in IER 2017/39 
1. Dit is een belangrijk arrest. In het arrest geeft de Hoge Raad een vrij uitgebreid overzicht van de regels die gelden in het slaafse-nabootsingsleerstuk. Sommige van die regels komen bekend voor, andere regels heeft de Hoge Raad nog niet eerder (zo duidelijk) geformuleerd.

2. Een belangrijk punt uit het arrest is wat ons betreft dat de Hoge Raad bevestigt dat het slaafse-nabootsingsleerstuk nog springlevend is. Hoewel dit punt niet expliciet aan de Hoge Raad is voorgelegd lezen wij het arrest zo dat hij niet wil weten van enige negatieve reflexwerking van de invoering van de Gemeenschapsmodellenverordening in 2002. Zowel Visser als Verkade hebben voor het aannemen van die negatieve reflexwerking gepleit.[1]

Lara Doyle-van Huizen (30) is per 1 september 2017 het team Intellectuele Eigendom en Procesrecht van Köster, een Haarlems advocatenkantoor komen versterken. Lara is afkomstig van het internationale advocatenkantoor Bird&Bird waar zij 6,5 jaar werkzaam is geweest als advocaat op de sectie IE. Zij hield zich daar onder meer bezig met het adviseren en procederen op het gebied van merken- en modellenrecht, octrooirecht, handelsnaamrecht en auteursrecht. Daarnaast was Lara mede werkzaam in de Brand Management praktijk waar zij strategisch adviseerde op het gebied van de bescherming en registratie van merken- en modellenportfolio’s.

Rechtbank Den Haag 30 augustus 2017, IEF 17088; ECLI:NL:RBDHA:2017:9992 (Vereniging BUMA tegen Grupo Esdras) Auteursrecht. Tarieven Buma. De rechtbank verleent verstek. Verbiedt gedaagde om zonder toestemming van eiseres evenementen te houden waarbij enig muziekwerk behorende tot het door eiseres beheerde repertoire ten gehore wordt gebracht en bepaalt dat gedaagde na betekening van dit vonnis aan eiseres een dwangsom verbeurt van € 5.000,- per overtreding van dit verbod, met een maximum van € 100.000,-. Gedaagde moet schriftelijk opgave doen van de door hem gehouden evenementen waarbij werken uit het Buma-repertoire openbaar heeft gemaakt; de namen van de artiesten en de behaalde recettes en betaalde gages. Gedaagde wordt veroordeeld tot betaling van de verschuldigde vergoeding conform Algemeen Tarief Muziekgebruik 2017 binnen 7 dagen na opgave.

P.G.F.A. Geerts, Noot onder Rechtbank Amsterdam 12 april 2017 (Proplamp/IKEA); IEF 17086; eerder gepubliceerd in IER 2017/40.
1. In de onderhavige vormgevingszaak heeft eiseres uitsluitend een op art. 6:162 BW gebaseerde slaafse-nabootsingsvordering ingesteld. Eiseres heeft bewust geen beroep gedaan op het auteursrecht omdat een eventuele proceskostenveroordeling op de voet van art. 1019h Rv te grote financiële gevolgen zou hebben (r.o. 3.2). In zijn AA-noot onder het United Video Properties/Telenet-arrest van het HvJ EU schrijft Visser over dit ‘veroordelingsrisico’ in IE-zaken het volgende:

“Het risico om als eisende partij in de volledige kosten van de wederpartij te worden veroordeeld is steeds aanwezig. Partijen die het risico niet aandurven of aankunnen zouden ervan afzien naar de rechter te stappen. Dat is nu juist niet de bedoeling van de Handhavingsrichtlijn. In de literatuur is er daarom op gewezen dat de Nederlandse omzetting vermoedelijk zijn doel voorbij is geschoten”. (1)

Rechtbank Den Haag 6 september 2017, IEF 17085; LS&R 1499; ECLI:NL:RBDHA:2017:10120 (Coloplast tegen Hollister) Octrooirecht. Tweede hulpverzoek. Coloplast is houdster van EP 1 145 729 'Gebruiksklaar urinekathetersamenstel'. Eerder heeft deze rechtbank het octrooi vernietigd op basis van het hoofdverzoek en eerste hulpverzoek, daartegen is hoger beroep ingesteld. Coloplast vordert nu inbreuk op basis van het tweede hulpverzoek EP 729 B2. Coloplast heeft nog aangevoerd dat de VaPro reeds inbreuk maakt op deelkenmerk 2.1 omdat het water in de hydrofiele oppervlaktelaag moet worden aangemerkt als vloeibaar. Deze stelling, wat daar ook van zij, kan haar niet baten omdat dit ziet op de toestand van het water na activatie en niet op de (fysische) toestand van de activatiestof tijdens de activatie. Hollister maakt geen inbreuk. De vorderingen worden afgewezen.