De Vereniging voor Intellectuele Eigendom (VIE) is de Nederlandse Groep van de internationale vereniging Association Internationale pour la Protection de la Propriété Intellectuelle (AIPPI). AIPPI heeft tot doel de nationale en internationale bescherming van Intellectuele Eigendom te bevorderen door op verschillende wijzen aandacht te vragen voor de bescherming van creatie en innovatie.
Jaarlijks reikt de vereniging de VIE-prijs uit aan een jonge auteur van een publicatie die een wezenlijke of vernieuwende bijdrage levert aan de kennis en het begrip van het intellectuele eigendomsrecht of het ongeoorloofde mededingingsrecht in Nederland
Tijdens het IE Symposium op 13 maart 2019 zal deze prijs weer worden uitgereikt. Voor de VIE-prijs komen in aanmerking publicaties die een wezenlijke en/of vernieuwende bijdrage leveren aan de kennis en het begrip van het intellectuele eigendoms- of het ongeoorloofde mededingingsrecht in Nederland, door een auteur die op het moment van publicatie niet ouder was dan 35 jaar, in het Nederlands of Engels, die binnen vijftien maanden voorafgaand aan de uitreiking van de prijs zijn gepubliceerd. Proefschriften komen niet in aanmerking.
Een jury bestaande uit deskundigen op het gebied van de IE zal bepalen aan welke publicatie de VIE-prijs, groot € 2500, zal worden toegekend. De prijs kan eventueel ook niet worden toegekend. Deelname aan de prijsvraag houdt in dat het reglement wordt aanvaard en de VIE  wordt gemachtigd de winnende publicatie te reproduceren en te verspreiden in het kader van publiciteit voor de VIE en haar activiteiten, één en ander voor zover zulks, gelet op rechten van derden, mogelijk is.
Publicaties of nominaties (onder bijsluiting van een afschrift van de desbetreffende publicatie) dienen uiterlijk 25 januari 2019 zijn ingediend bij het secretariaat van de vereniging onder vermelding van “VIE-prijs” via e-mail: secretariaat@aippi.nl.
Het reglement en een overzicht van eerdere prijswinnaars is gepubliceerd op de website van de vereniging.

Vzr. Rechtbank Limburg 3 september 2018, IEF 17945; ECLI:NL:RBLIM:2018:8310 (Wijndomein Ceres tegen Wijngoed Fromberg) Merkenrecht. Wijndomein en Wijngoed zijn dichtbij elkaar gelegen wijngaarden in de gemeente Voerendaal. Wijngoed is in 1991 begonnen met wijnteelt en Wijndomein in 2009. Het beeldmerk 'Fromberger', beeldmerk 'Wijngoed Fromberg' en het woordmerk 'Fromberg'zijn ingeschreven bij de BBIE. Wijndomein vermeldt aan de voorzijde van hun wijnflessen het woord 'Fromberg'. Daarna heeft Wijngoed een bericht op hun Facebookpagina gezet met onder meer de woorden: 'FRAUDE LET OP!!!'. Wijndomein vordert rectificatie en dat Wijngoed het bericht van Facebook (en eventuele andere sociale media) te verwijderen. Wijndomein zou er alles aan moeten doen om verwarring te voorkomen in het kader van het drijven van eerlijke handel. Wijngoed mag twijfels hebben over het eerlijke gebruik van 'Fromberg', zodat de merkenrechtelijke bescherming toekomt tegen de wijze waarop Wijndomein gebruik/misbruik maakt van het (woord)merk. Het woord 'fraude' is in deze context niet onrechtmatig omdat het gebruikt wordt om aan te geven dat er volgens Wijngoed sprake is van niet eerlijk zakendoen. De vordering wordt afgewezen.

Vzr. Rechtbank Noord-Holland 5 september 2018, IEF 17944 (Nikki tegen Nomenta BV) Auteursrecht. Merkenrecht. Wapperverbod. Vergelijkende reclame. Nomenta HK exploiteert een onderneming in elektronische consumentenartikelen. Ze leveren onder meer producten aan Gavefabrikken. Medio 2016 heeft Nomenta aan Gavefabrikken een speaker/lamp/wijnkoeler (Asserbo) geleverd. Foshan is een producent van LED producten. KIWA is een dochteronderneming van Foshan. Nomenta heeft 750 Asserbo producten geleverd aan X BV. X BV heeft dit doorverkocht aan Nikki. Tot juni 2017 kocht Nomenta de Asserbo in bij Foshan. Op 9 juni 2017 is Nomenta BV opgericht. De bestuurder van Nomenta BV is X BV. Daarna heeft Nikki de in- en verkoop van speaker/lamp/wijnkoelers voortgezet. Ze koopt deze in via KIWA en verkoopt het onder de naam Lampion. In kort geding van eind september 2017 heeft Nomenta HK gevorderd dat Nikki de verkoop van Lampion staakt. Nomenta kan geen bewijs leveren dat zij de makers zijn van Asserbo. De vordering wordt afgewezen. Nomenta heeft hoger beroep ingesteld en in september 2018 vinden de pleidooien plaats. Daarna heeft Nomenta wapperbrieven verstuurd waarin zij stelt de auteursrechten te bezitten op het ontwerp van de Nikki Lampion. Nikki vordert onder meer een wapperverbod, rectificatie en een verbod op merkinbreuk door vergelijkende reclame. De uitlatingen van Nomenta zijn ongefundeerd omdat ze zijn gebaseerd op de stelling dat een CE-certificering ontbreekt, terwijl de juistheid van deze stelling niet aannemlijk is geworden. Het is alleen niet duidelijk wie precies deze uitlating heeft gedaan dus hoeft Nomenta alleen op haar website een rectificatie te plaatsen. Omdat de uitlatingen ongefundeerd zijn, is er sprake van ongeoorloofde concurrentie. Nu voorshands kan worden vastgesteld ten aanzien van de stelling dat sprake is van ongeoorloofde vergelijkende reclame, hetzelfde worden vastgesteld ten aanzien van de stelling dat sprake is van merkinbreuk. De vorderingen worden toegewezen.

Conclusie AG HvJ EU 5 september 2018, IEF 17929; IT 2621; IEFbe 2722; C‑215/17 (NKBM tegen Slovenie) Auteursrecht. NKBM is een Sloveense bank. Een journaliste heeft die bank verzocht om toegang tot een lijst met bepaalde informatie over overeenkomsten die de NKBM had gesloten met consultancyfirma’s, advocatenkantoren en bedrijven die diensten van intellectuele aard verrichten. Dat verzoek werd ingediend krachtens de Sloveense regels over toegang tot documenten. Ten tijde van het verzoek was de Republiek Slovenië meerderheidsaandeelhouder van de NKBM. De Staat had de bank ook geherkapitaliseerd. Daarom was de nationale wettelijke regeling over toegang tot documenten op dat moment van toepassing op de bank en kennelijk had de door de journaliste opgevraagde informatie volgens het nationale recht moeten worden verstrekt. De NKBM weigerde het verzoek van de journaliste in te willigen. De journaliste diende tegen die weigering een klacht in bij de Sloveense toezichthouder op de informatie. De toezichthouder stelde de journaliste in het gelijk en beval de NKBM om de opgevraagde gegevens aan de journaliste te verstrekken. De NKBM stelde beroep in tegen die beslissing, maar dit werd door de rechtbank van eerste aanleg verworpen. De NKBM stelde vervolgens cassatieberoep in betreffende een rechtsvraag. Voor die rechter betoogde de NKBM dat de ZDIJZ (Sloveense wetgeving) inbreuk maakt op de grondwettelijke rechten en dat die wet onverenigbaar is met het Unierecht. De rechter heeft daarover Prejudiciële vragen gesteld. De AG is van mening het Unierecht niet in de weg staat aan de wettelijke regelgeving die in het hoofdgeding aan de orde is.

Conlusie AG:Artikel 1, lid 2, onder c), derde streepje, van richtlijn 2003/98/EG van het Europees Parlement en de Raad van 17 november 2003 inzake het hergebruik van overheidsinformatie, zoals gewijzigd bij richtlijn 2013/37/EU van het Europees Parlement en de Raad van 26 juni 2013 tot wijziging van richtlijn 2003/98/EG, staat niet in de weg aan een nationale wettelijke regeling zoals die welke in het hoofdgeding aan de orde is, die – enkel ten aanzien van instellingen die onder een overheersende invloed van de Staat staan – onbeperkte (absolute) toegang toestaat tot bepaalde informatie over overeenkomsten betreffende auteursrecht of consultancy.
Verordening (EU) nr. 575/2013 van het Europees Parlement en de Raad van 26 juni 2013 betreffende prudentiële vereisten voor kredietinstellingen en beleggingsondernemingen en tot wijziging van verordening (EU) nr. 648/2012, en met name artikel 432, lid 2, daarvan, staat niet in de weg aan een nationale wettelijke regeling zoals die welke in het hoofdgeding aan de orde is, die een bank die onder de overheersende invloed van een publiekrechtelijk lichaam staat, verplicht bepaalde informatie openbaar te maken over overeenkomsten voor de verlening van consultancydiensten, advocatendiensten en andere diensten van intellectuele aard, zonder dat is voorzien in een uitzondering op die verplichting.
 

 

Rechtbank Den Haag 5 september 2018, IEF 17942; IT 2625; ECLI:NL:RBDHA:2018:10645 (SEKAM tegen NL) Onrechtmatige daad. Uit het persbericht: SEKAM is een stichting die de belangen van ruim 1400 film en televisieproducenten behartigt. De Nederlandse Staat heeft zich tien jaar lang op het standpunt gesteld dat downloaden uit illegale bron was toegestaan. Vanaf de implementatie van de auteursrechtrichtlijn in 2004 tot april 2014 heeft de Staat dit standpunt, als enige Europese land, consequent verkondigd. Hierdoor is in Nederland een klimaat ontstaan waarin iedereen er vanuit gaat dat het is toegestaan om voor eigen gebruik, zonder toestemming van en betaling aan de rechthebbenden, een televisieserie of film te downloaden. SEKAM vordert dat Nederland onrechtmatig heeft gehandeld. Het Europese Hof van Justitie heeft in april 2014 in het ACI Adam arrest al duidelijk gemaakt dat dit standpunt en het beleid van de Staat niet in lijn was met de Auteursrechtrichtlijn. Rechtbank Den Haag oordeelt vandaag dat de Staat bovendien aansprakelijk is voor de als gevolg daarvan door film- en televisieproducenten geleden schade.

Ktr. Rechtbank Overijssel 11 juli 2018, IEF 17940 (SD tegen DM e.a.) Ongeoorloofde concurrentie. Vertrouwelijke bedrijfsinformatie. SD heeft als doel de ontwikkeling, levering en onderhoud van software ten behoeve van outputmanagement, documentcreatie en documentbeheer. DM is opgericht door gedaagden en is 100% aandeelhouder van IN. IN biedt onder meer software aan en is concurrerend met de software van SD. Gedaagden zijn in het verleden werkzaam geweest bij SD. Ze worden verdacht van onrechtmatige concurrentie doordat ze tijdens hun dienstverband bij SD bedrijfsgeheimen naar hun privé mail hebben gestuurd en het afhandig maken van personeel en klanten van SD ter voorbereiding van de oprichting van een concurrerende onderneming (DM). SD vordert dat gedaagden onrechtmatig hebben gehandeld en dat gedaagden hun administratie vertrekken. De wijze waarop gedaagden stelselmatig en substantieel gebruik hebben gemaakt van bedrijfsgebied van SD en de kennis en vertrouwelijke gegevens die zij hebben opgedaan tijdens hun dienstverband bij SD zorgt voor onzorgvuldigheid en is in strijd met hetgeen volgens ongeschreven recht in het maatschappelijke verkeer betamelijk is. De vorderingen worden toegewezen.

Vzr. Rechtbank Den Haag 4 september 2018, IEF17939; ECLI:NL:RBDHA:2018:10555 (Belcentrale tegen Consumentenbond) Rectificatie. Belcentrale houdt zich bezig met vaste telefonie voor de zakelijke markt. De Consumentenbond heeft een artikel gepubliceerd over vele klachten over Belcentrale. Belcentrale vordert dat het artikel verwijderd wordt. De Consumentenbond heeft een selectie van de klachten overgelegd aan de rechter waar in het artikel op wordt gedoeld. De selectie betreft ongeveer 90 meldingen over Belcentrale. In het artikel wordt slechts meegedeeld waar de klachten onder meer betrekking op hebben en niet dat Belcentrale zich schuldig maakt aan de genoemde werkwijzen. De vordering wordt afgewezen.

Volgende week, donderdag 6 september, is de volgende Jong IE borrel bij Goldy (vroeger: Goud West). Ben jij er ook bij? Volgens de voorspellingen lijkt het perfect borrelweer te worden. Neem ook vooral je IE-collega’s mee!
Wie? Alle zich jong voelende IE’ers
Wat? Een “eind van de zomer” borrel
Waar? Goldy, Overtoom 411 (goldy.amsterdam)
Wanneer? Donderdag 6 september vanaf 18:00 uur
 

Vzr. Rechtbank Midden-Nederland 15 augustus 2018, IEF 17937 (U.S. Radja tegen Uitgeverij van Gennep) Auteursrecht. Radja heeft een boek geschreven 'Madam is not good'. Van Gennep is een uitgeverij. Het manuscript is onder meer naar Van Gennep gezonden. Daarna hebben partijen gesprekken gevoerd over een eventuele samenwerking. Dit loopt op niks uit. Begin januari 2018 heeft Radja opnieuw contact opgenomen met Van Gennep om wederom te praten over een eventuele samenwerking, maar nu met het oog op het uitbrengen van een tweede druk van het boek. Van Gennep heeft volgens Radja zonder haar goedkeuring in de markt aangekondigd dat het boek bij Van Gennep zou verschijnen en een van het originele boek afwijkende afbeelding gebruikt. Radja vordert dat Van Gennep ieder gebruik van het boek te staken en gestaakt te houden. En ze vordert rectificatie. De hoofdtitel is precies hetzelfde. Van Gennep heeft inbreuk gemaakt op de foto van Radja nu deze één op één is overgenomen in de omslag van Van Gennep. De dominante elementen in de omslag zijn de foto en de vlinder. De foto is door Van Gennep één op één overgenomen. Uit de e-mailwisseling blijkt niet dat Van Gennep ervan mocht uit mocht gaan dat een overeenkomst tot stand zou komen. De stakingsvordering wordt toegewezen. Door de handelswijze van Van Gennep is de vrees gerechtvaardigd dat er verwarring ontstaat in de markt over de vraag of het boek nu wel of niet leverbaar is, welke partij uitgever is, wat de geautoriseerde versie is etc. Rectificatie wordt toegewezen.

Vzr. Rechtbank Den Haag 31 augustus 2018, IEF 17936; ECLI:NL:RBDHA:2018:10449 (Zavod tegen gedaagde en AMS) Octrooirecht. Gedaagde is oprichter van AMS. AMS ontwerpt en vervaardigt botskussens. MS is licentiehouder van EP 363. Zavod is een Russich bedrijf dat zich bezighoudt met ontwerp, productie, de vermarkting en installatie van stalen objecten zoals botskussens.  AMS constateert dat Zavod haar botskussens zou tentoonstellen op de beurs in de RAI. Bij verzoekschrift heeft AMS de voorzieningenrechter van deze rechtbank verzocht om een ex parte verbod te bevelen op basis van het octrooi. De vordering wordt toegewezen. AMS heeft geconstateerd dat Zavod toch met haar botskussens aanwezig was op de beurs. In kort geding vordert Zavod dat het ex parte verbod wordt opgeheven omdat het octrooi niet geldig is. Het octrooi is nieuw en inventief waardoor het wel geldig is. Zavod maakt daarop een inbreuk. De vordering wordt afgewezen. Zavod wordt veroordeelt tot betaling van proceskosten, begroot op € 75.000.