Herzien commentaar gepubliceerd in de databank Intellectuele Eigendom Commentaren (IE-C). Het commentaar, geleverd door Gertjan Kuipers, heeft betrekking op art. 12 ROW en art. 13 ROW. Het commentaar is te vinden op www.ie-c.nl.

Rechtbank Midden-Nederland 17 maart 2021, IEF 19881, ECLI:NL:RBMNE:2021:1068 (Chanel tegen Bol.com) Modegigant Chanel verkoopt doorgaans haar cosmeticaproducten via haar eigen websites en winkels. Binnen de Europese Unie worden deze producten ook gedistribueerd en verkocht via een selectief distributiesysteem. Chanel kiest hierbij haar eigen distributeurs uit. Bol.com verkoopt producten van Chanel, maar maakt geen onderdeel uit van het distributiesysteem. Chanel vordert daarom inzage in de administratie van Bol.com om zo achter de herkomst van de producten die Bol.com verkoopt te komen. De rechtbank wijst de vordering van Chanel af wegens het ontbreken van een vereiste 'rechtsbetrekking' dan wel een rechtmatig belang voor het instellen van de desbetreffende inzagevordering. Chanel heeft o.a. onvoldoende aannemelijk weten te maken dat de producten zonder haar toestemming binnen de EER op de markt zijn gebracht.

Dirk Visser schrijft in Bedrijfsjuridische berichten (Bb) over de uitspraak DOC tegen Dairy Partners. Hoge Raad 19 februari 2021, ECLI:NL:HR:2021:269 [IEF 19773].
Voor de beantwoording van de vraag of de houder van een oudere handelsnaam het gebruik van een jongere handelsnaam kan verbieden is ook bij beschrijvende handelsnamen het wettelijk criterium van ‘verwarringsgevaar’ het enige vereiste. Bijkomende onrechtmatige omstandigheden zijn niet vereist. Wél dient rekening te worden gehouden met de ‘vrijhoudingsbehoefte’, het gerechtvaardigde belang van derden om beschrijvende namen te kunnen gebruiken.

Lees hier het gehele artikel uit Bb.
Dirk Visser is advocaat bij Visser Schaap & Kreijger en hoogleraar Intellectuele Eigendomsrecht aan de Universiteit Leiden.

Rechtbank Amsterdam 29 maart 2021, IEF 19879, C/13/681245 / HA ZA 20-304 (Eiser tegen gedaagde) Eiser is grafisch ontwerper en heeft ontwerpwerkzaamheden verricht in het kader van twee projecten: rondom een te lanceren schoenmerk 'Same Same' en rondom het merk van gedaagde. Eiser stelt dat er hierdoor twee keer een overeenkomst van opdracht tot stand is gekomen, gedaagde brengt daar tegenin dat hij slechts een 'pitch' over zijn opdracht heeft gehouden tegenover eiser. De rechtbank constateert dat de toezeggingen van gedaagde wel degelijk tot het ontstaan van een overeenkomst hebben geleid. Naast dit vordert eiser ook van gedaagde dat hij de al ontworpen logo's en het webdesign niet mag gebruiken zolang er nog niet aan hem is betaald. Hier gaat de rechtbank echter niet in mee. Deze stelt namelijk dat wanneer een ontwerper een beeld creëert voor een klant, hij de klant een impliciete licentie geeft om dit beeld te gebruiken. Zolang er in deze impliciete licentie geen voorbehoud besloten lag, waaruit blijkt dat de klant wel moest betalen voordat hij het beeld mocht gebruiken, mag er gewoon tot gebruik worden overgegaan.

Hof Den Haag 30 maart 2021, IEF 19878, IT 3469; C/10/550483 / HA ZA 18-489 (Traveltrex tegen RLH) TravelTrex organiseert wintersportreizen in Europa. In Duitsland doet ze dat onder de naam Snowtrex, in de Benelux onder de naam WinterTrex. RLH organiseert zomer- en wintervakanties en is houder van het Beneluxmerk 'SnowTrex'. In eerste aanleg [IEF 18819] meende de rechtbank dat partijen over het merk SnowTrex afspraken hadden gemaakt wat betreft gebruik in de Benelux. TravelTrex gebruikte door heel Europa heen al het merk SnowTrex, alleen niet in de Benelux want daar was RLH merkrechthouder. Dit arrest van de rechtbank wordt vernietigd. Het merk SnowTrex wordt vervallen verklaard. RHL heeft het merk niet ‘normaal gebruikt’ in een aaneengesloten periode van 5 jaren. Het enkel hebben van een landingspagina op internet is onvoldoende om te kunnen spreken van normaal gebruik.

Rechtbank Den Haag 17 maart 2021, IEF 19876, IT 3467, ECLI:NL:RBDHA:2021:2929 (Google tegen Sonos) Incidenteel vonnis. Google’s vorderingen in de hoofdzaak zien op een verbod inbreuk te maken op de buitenlandse delen van het octrooi in kwestie in het Verenigd Koninkrijk, Italië en Finland dan wel onrechtmatig te handelen door die inbreuk in genoemde landen te faciliteren. Sonos vordert in dit incident dat de rechtbank zich onbevoegd verklaart omdat Google zich niet beroept op een Nederlands deel van het octrooi. De rechtbank gaat hierin mee en stelt dat op basis van artikel 80 lid 2 sub a ROW niet zij, maar de rechtbank Midden-Nederland over de relatieve bevoegdheid beschikt om van het geschil kennis te nemen.

Rechtbank Den Haag 17 maart 2021, IEF 19875, ECLI:NL:RBDHA:2021:2439 (Multi Access tegen C.O.H.E.) Tussenuitspraak in drie gevoegde zaken. Multi Access vordert in alle zaken onder meer een verbod om inbreuk te maken op twaalf Uniemerken. Guangzhou Wanglaoji Grand Health Co Ltd (WGH) vordert in het incident dat haar wordt toegestaan in de drie hoofdzaken primair tussen te komen en subsidiair zich te voegen aan de zijde van de respectievelijke gedaagden in de hoofdzaken. De rechtbank wijst deze vordering toe.

Het Centrum voor Intellectueel Eigendomsrecht van de Universiteit Utrecht (CIER) herstart de reeks CIER-lezingen: lezingen door toonaangevende sprekers over IE-onderwerpen op het snijvlak van de rechtspraktijk en de rechtswetenschap. Bij de eerste CIER-lezing zal Rianne van Rooden spreken over het IP Action Plan dat de Europese Commissie eind vorig jaar heeft gepubliceerd. In het bijzonder zal ze ingaan op de evaluatie en de voorgenomen herziening van het Europese modellenrecht en de plannen van de Europese Commissie met betrekking tot Standard-Essential-Patents. Ter verdieping van het debat zullen twee referenten, Antoon Quaedvlieg en Gertjan Kuipers, hun visie geven op deze twee onderdelen van het plan.

Inschrijven: secretariaatMIWPI@uu.nl
Waar: online via Teams
Wanneer: maandag 17 mei 2021, van 15:00 tot 17:00 uur
Prijs: gratis
Ordepunten: twee punten
Meer info: zie website UU

HR 19 maart 2021, IEF 19873, ECLI:NL:HR:2021:417 (Guy Laroche tegen 4 EW) Guy Laroche is een Frans modehuis dat haar producten bij Carrefour liet verkopen in het kader van een loyaliteitsactie. De klanten van Carrefour konden bij hun aankopen zegels sparen die zij vervolgens mochten inruilen tegen bepaalde merkproducten van Guy Laroche. Hiervoor had Guy Laroche met een partij (TOM) een licentieovereenkomst gesloten. Deze partij heeft vervolgens weer met een ander bedrijf een overeenkomst gesloten over de productie. Een soortgelijke constructie is vervolgens tot stand gekomen toen een Belgische supermarkt dezelfde actie ging organiseren. Na afloop van deze actie is het productiebedrijf de restvoorraad openbaar gaan verkopen. Uiteindelijk is deze restvoorraad beland bij EW 4, die een deel van de producten op haar sites is gaan verkopen. Guy Laroche stelt dat dit een merkbreuk oplevert. Het Hof Den Haag heeft dit verworpen. De Hoge Raad oordeelt dat het Hof buiten de grenzen van de rechtsstrijd is getreden door het verweer van 4 EW aan te vullen en dat het Hof daarnaast, mede gelet op de devolutieve werking van het hoger beroep, Guy Laroche had moeten toelaten tot het leveren van tegenbewijs. Hiermee vernietigt zij het arrest en verwijst zij de zaak terug naar het Hof.

Hof van beroep Brussel 30 maart 2021, IEF 19871, IEFbe 3200, 2019/AR/1312 (bet365 tegen Rocoluc en EAC) Bet365 is een groot internationaal gokbedrijf dat online kansspelen aanbiedt, onder andere in België. Rocoluc en EAC zijn Belgische bedrijven die eveneens actief zijn in de kansspelsector. Samen zijn zij online actief onder de naam 'bet333'. Bet365 is van mening dat hiermee inbreuk wordt gemaakt op haar Uniemerk. Het Hof van beroep gaat hier echter niet in mee, mede omdat bet365 niet over de juiste vergunning beschikt om in België kansspelen aan te bieden. Daarbovenop wijst zij de tegenvordering van Roculuc en EAC toe, waarmee zij het Uniemerk van bet365 nietig verklaard.