Ik heb de titel van mijn pleidooi voor vanavond (het IE-Diner van deLex, red.) niet zelf bedacht. Het is de titel van een boekje van prof.mr. O.A. Haazen uit 2013, waarin hij pleit voor de invoering van disclosure (of, zo u wilt, discovery) in Nederland.  Ik pleeg dus geen plagiaat, maar heb een rechtvaardiging om met Haazen’s veren te pronken.

In de komende 10 minuten ga ik napleiten. Maar, dat is niet gericht op mijn tegenpleiters in de zaken waar ik op zal doelen. Zij hebben hun werk uitstekend gedaan en de rechters gebruikt om mijn cliënten en mij het leven lastig te maken. Het napleiten is dus vooral gericht op die rechters. Bovendien gaat het niet – of tenminste niet alleen – om mijn zaken, maar om de zaken van alle rechthebbenden en, zoals dat tegenwoordig heet, rechtmatige houders van bedrijfsgeheimen die het bewijs van inbreuk rond proberen te krijgen en dan liefst voordat hun advocaten met pensioen gaan.

Lees hier de speech van Wouter Pors tijdens het IE-Diner gisteravond.

In december, op de vrijdag voor kerst, zat ik op kantoor nog wat te werken. Aan een pro bono-zaak. Een mevrouw van een kleine goededoelenorganisatie had mij in paniek opgebeld. Ze had een brief ontvangen van een advocatenkantoor. In de brief werd namens een fotograaf aanspraak gemaakt op een bedrag van EUR 1.200, want er zou inbreuk zijn gemaakt op auteursrechten. De foto was weliswaar als gratis aangeboden, maar volgens de toepasselijke Creative Commons-licentie had dan wel de naam van de fotograaf bij de foto moeten worden geplaatst – en tja, dat was niet gebeurd. Nu wilde de fotograaf geld zien – en hij werd in dat streven bijgestaan door niet 1, niet 2, maar 3 van onze onvolprezen Nederlandse IE-collega’s.

Lees hier de speech van Daniël Haije tijdens het IE-Diner afgelopen donderdag.

Rechtbank Gelderland 29 januari 2020, IEF; C/05/356833/ HA ZA 19-24 (El Mousati tegen autobedrijf) Eiser EL Mousati heeft sinds 2010 een autobedrijf. Eiser gebruikt de handelsnaam ‘Motech’ en legt dit ook vast als woordmerk. Deze onderscheidingsmiddelen gebruikt eiser ten behoeve van zijn autobedrijf in Arkel. Gedaagde gebruikt ook de handelsnaam ‘Motech’ ten behoeve van zijn autobedrijf in Zevenaar. Gedaagdes handelsnaamgebruik dateert voor de merkregistratie. Hij maakt inbreuk op eisers merk en handelsnaam.

Vzr. Rechtbank Midden-Nederland 29 januari 2020, IEF 18983; ECLI:NL:RBMNE:2020:304 (KLuivert cs tegen AVROTROS) Op 26 november 2019 heeft AVROTROS in het programma Opgelicht?! aandacht besteed aan de activiteiten van de Kluivert Dog Rescue Foundation (KDRF) op Curaçao en Kluivert als medeoprichtster en naamgeefster van deze stichting. In het item wordt de balans opgemaakt over wat sinds de door KDRF aangekondigde oprichting van een Kluivert Dog Rescue Center op Curaçao nou eigenlijk tot stand is gekomen en wat er met de donatiegelden is gebeurd. Kluivert c.s. vordert in kort geding meerdere rectificaties en verwijdering van deze uitzending en voert aan dat in de uitzending bewust een onjuist feitelijk beeld zou worden geschetst en dat sprake is van ernstige, tendentieuze beschuldigingen door AVROTROS. Hierbij wordt door Kluivert c.s. gewezen op 16 punten (A t/m P) die volgens haar onrechtmatig zijn. Geconcudeerd wordt dat de uitzending steun vindt in de feiten. Het is het goede recht van AVROTROS om aan deze kwestie aandacht te besteden. Binnen de belangenafweging wordt meegewogen dat de enkele omstandigheid dat het programma Opgelicht?! heet en op de website staat dat het programma gaat over spraakmakende oplichtingspraktijken, terwijl AVROTROS Kluivert c.s. niet beticht van dergelijke zaken, de uitzending nog niet onrechtmatig maakt. Ook komt in de uitzending niet terug dat sprake is van misleiding, manipulatie en bedrog zoals door Kluivert c.s. gesteld. Als er al een beeld is ontstaan dat de uitzending gaat over misleiding, manipulatie en bedrog, geldt dat Kluivert c.s. dit beeld zelf heeft doen laten ontstaan door hetgeen zij in de diverse media naar voren heeft gebracht.

Vrz. Rechtbank Amsterdam 20 december 2019, IEF 18981; ECLI:NL:RBAMS:2019:9541 (Eiseres tegen TMG) Eiseres is televisiepresentator voor het programma RTL Boulevard. TMG is uitgever van onder andere De Telegraaf. Op 11 november 2019 wordt in de krant en de website van De Telegraaf een artikel gepubliceerd met de kop: “X bedroog Y al eerder met [eiseres]”. Diezelfde dag nog heeft de raadsman van eiseres TMG gesommeerd het artikel te verwijderen en een rectificatie te plaatsen. Aan deze sommatie is geen gevolg gegeven. In de dagvaarding wordt gesteld dat het artikel een onaanvaardbare inbreuk maakt op de persoonlijke levenssfeer. Naast een rectificatie wordt tevens een schadevergoeding van 7500,- euro gevorderd.

Met alle Brexit-ontwikkelingen is er gelukkig ook goed nieuws te melden. Per 1 februari 2020 voegt Marloes Smilde zich bij Turnstone. Marloes studeerde rechtgeleerdheid in Groningen, met als hoofdrichting civiel recht. Voordat zij de overstap naar Turnstone maakte, werkte zij bij twee van de grotere Nederlandse merkenbureaus. Daarnaast bouwde zij internationale IE-ervaring op in Italië en Australië. Marloes spreekt vloeiend Italiaans, Engels en Nederlands.

Vzr. Rechtbank Amsterdam 29 januari 2020, IEF 18987; ECLI:NL:RBAMS:2020:551 (Commander en Just Brands tegen Outfittery) Eiser Just Brands is ontwerper van herenkleding en brengt die onder het merk Vanguard op de markt. Ter promotie van het merk worden tv-commercials uitgezonden en wordt reclame gemaakt op www.vanguard-clothing.com. Eiser Commander is de Benelux-merkhouder van het beeldmerk (een leeuw met vleugels) gedeponeerd in 2006. Just Brands exploiteert het beeldmerk (in combinatie met het woordmerk Vanguard) sinds 2007 op basis van een van Commander verkregen licentie. Gedaagde Outfittery is een Duitse onderneming waar klanten een doos met voorgesorteerde herenkleding van verschillende merken bestellen. Ook Outfittery laat tv-reclames uitzenden en heeft meerdere websites. Commander en Just Brands stellen dat Outfittery met haar Teken inbreuk maakt op de Beneluxmerken van Commander en Just Brands. Oufittery wordt geboden binnen vier maanden iedere inbreuk op het Beneluxbeeldmerk te staken en gestaakt te houden. Er is onder meer sprake is van visuele overeenstemming tussen het merk (zoals gedeponneerd) en Tteken (zoals gebruikt); Merk en teken kunnen niet rechtstreeks door de consument met elkaar worden vergeleken waardoor rekening moet worden gehouden met het onvolmaakte herinneringsbeeld dat bij het publiek achterblijft ; Waren en diensten waarvoor merk en teken worden gebruikt zijn soortgelijk aan elkaar.

HvJ EU 29 januari 2020, IEF 18982, IT 3025, IEFbe 3031; ECLI:EU:C:2020:45 (Sky tegen SkyKick) Het Britse bedrijf Sky is merkhouder van Uniemerken met betrekking tot televisie-uitzendingen, telecom en meer. Deze merken zijn ook ingeschreven in het Verenigd Koninkrijk als nationale woordmerken. Sky heeft een vordering wegens inbreuk op de merken ingesteld tegen SkyKick, een Amerikaanse onderneming die zich voornamelijk bezighoudt met het aanbieden van cloud-services. SkyKick heeft aangevoerd dat de ingeroepen merken geheel of gedeeltelijk nietig zijn omdat onvoldoende duidelijk en nauwkeurig is aangegeven op welke waren en diensten deze betrekking hebben. Tevens zouden de merken te kwader trouw zijn aangevraagd, om een zeer ruime merkbescherming te verkrijgen.

Vrz. Rechtbank Midden-Nederland 24 december 2019, IEF 18979; ECLI:NL:RBMNE:2019:6198 (Kunstenaar tegen Provincie Utrecht en Utrechts Landschap) Op de (voormalige) vliegbasis Soesterberg staat sinds 2013 een kunstwerk in één van de loodsen. Het betreft een sculptuur dat kan rondrijden. Bovendien bevat het een vergaderruimte. Sinds 2017 is Utrechts Landschap eigenaar van de loods en wil deze per 1 januari 2020 verhuren. Provincie Utrecht is eigenaar van de mobiele sculptuur en wil deze onderbrengen in een andere loods op de vliegbasis. De kunstenaar verzet zich hiertegen en meent dat is overeengekomen dat het kunstwerk permanent tentoongesteld zou worden. Hij vordert een voorlopige voorziening strekkende tot het behoud van de bestaande situatie op grond van inbreuk op de hem toekomende persoonlijkheidsrechten. Provincie Utrecht stelt dat er slechts voor vijf jaar een inspanningsverplichting gold. De eerste vraag is of de loods onderdeel uitmaakt van het kunstwerk. Dit wordt bevestigend beantwoord. De kunstenaar heeft echter onvoldoende aannemelijk gemaakt dat er nog steeds een inspanningsverplichting tot instandhouding van het kunstwerk rust op de Provincie Utrecht. Zijn vorderingen worden afgewezen. 

Hof Den Haag 28 januari 2020, IEF 18980; ECLI:NL:GHDHA:2020:71 (H&M tegen Adidas) Zie ook [IEF 17252]. Volgens Adidas, geïntimeerde in deze uitspraak, heeft H&M met haar Work Out-lijn inbreuk gemaakt op het merkenrecht van Adidas. Het gaat in bijzonder om de twee strepen die op de kleding van de Work Out-lijn zijn afgebeeld en de ruimte tussen die strepen. In een eerdere zaak heeft de rechtbank het inbreukverbod van Adidas toegewezen, waarop H&M in hoger beroep is getreden. Er wordt, in tegenstelling tot het oordeel van de rechtbank, geoordeeld dat H&M door het gebruik van de Work Out-kleding geen inbreuk heeft gemaakt op het merkenrecht van Adidas, omdat de tussenruimte tussen de twee strepen op de Work Out-kleding niet visueel gelijk is aan de breedte van de Adidas-strepen. Hierdoor wordt er geconcludeerd dat de totaalindruk van beide merken niet voldoende overeenkomen dat verwarringsgevaar ontstaat en is het inbreukverbod alsnog afgewezen.