Vrz. Rechtbank Amsterdam 7 mei 2019, IEF 18445, IT 2774, IEFbe 2879; ECLI:NL:RBAMS:2019:5471 (Link Media tegen Siteways) Handelsnaamrecht. Eiser Link Media exploiteert sinds 2009 een online advertentieplatform voor betaalde seks onder de domeinnaam redlights.be. In juni 2015 is Link Media BVBA ten behoeve van de Nederlandse markt eenzelfde soort platform begonnen met de domeinnaam redlights.nl. Op 29 juli 2016 is Siteways opgericht, zij houdt zich eveneens bezig met het beheren en exploiteren van advertentieplatforms voor betaalde seks, onder meer onder de naam redlight.nl. Link Media vordert het gebruik van het teken redlight en redlights te staken en gestaakt te houden. Siteways heeft aangevoerd dat enkel verwarringsgevaar te weinig is om gebruik van de naam redlight te verbieden omdat de naam alleen beschrijvend van aard zou zijn. De benamingen zijn niet zuiver beschrijvend voor een advertentieplatform op dit gebied. Ook op deze beperktere beschermingsomvang wordt een inbreuk gemaakt. Siteways zal het gebruik van de naam moeten staken.

Hof Den Haag 7 mei 2019, ECLI:NL:GHDHA:2019:1065, IEF 18444; (Philips tegen Asus) Octrooirecht. Hoger beroep ingesteld door Philips naar aanleiding van de uitspraak van de Rechtbank Den Haag op 22 maart 2017 (zie IEF 16669). Zaak draait om octrooirecht op het gebied van draadloze communicatie. Philips houdt octrooien op dit gebied waarop zij meent dat Asus inbreuk maakt, en vordert derhalve onder anderen een inbreukverbod. Asus heeft hiertegen verweer gevoerd, waaronder (en meest relevant) een Frand-verweer. De rechtbank heeft de vorderingen van Philips afgewezen en in reconventie het Nederlandse deel van het octrooi vernietigd wegens gebrek aan nieuwheid. Echter nu niet alle elementen van conclusie 1 van het octrooi ‘direct en ondubbelzinnig’ uit de stand van de techniek blijken moet worden geoordeeld dat er wel sprake is van nieuwheid. Ook lag gezien de stand van de techniek de uitvinding voor de gemiddelde vakman niet voor de hand, en dus moet deze inventief worden geacht. Asus voert een Frand-verweer aan. Dit verweer wordt verworpen wegens gebrek aan bereidheid om te goeder trouw over een licentie te onderhandelen. Het gedrag van Asus wordt gekwalificeerd als hold-out hetgeen in de weg staat aan een Frand-verweer, of dat nu op het mededingingsrecht, de pre-contractuele goede trouw/misbruik van recht of de Frand-verklaring wordt gebaseerd. Het hof oordeelt dat er sprake is van inbreuk en verbiedt Asus deze voort te zetten. Asus wordt veroordeeld in de proceskosten.

Rechtbank Den Haag 8 mei 2019, IEF 18446; ECLI:NL:RBDHA:2019:4515 (Pfizer tegen Roche) Procesrecht. Octrooirecht. Bevoegdheid Nederlandse rechter bij octrooi-aanvragen. Pfizer en Roche houden zich beiden bezig met productie van geneesmiddelen. Wanneer het basisoctrooi van het hier betreffende geneesmiddel afloopt heeft Roche nog een aantal octrooi-aanvragen en toekomstige octrooi-aanvragen boven de markt hangen voor behandelingen die worden beschreven in het SmPC van het betreffende geneesmiddel. Pfizer wenst de markt te betreden met haar biosimilar van dat geneesmiddel, maar kan niet een klassieke clearing-the-way actie (nietigheidsactie) starten omdat de betreffende octrooi-aanvragen nog niet zijn verleend en/of er nog geen octrooi-aanvragen zijn ingediend. Zij tracht nu zogenoemde Arrow-verklaringen te verkrijgen. Roche betwist de bevoegdheid van de Nederlandse rechter. EVEX van toepassing. Rechter neemt bevoegdheid aan. Er zijn voldoende aanknopingspunten om Nederland als locus delicti aan te wijzen, nu Roche hier octrooirechtelijke bescherming wenst. Dat nog geen afsplitsingen vaststaan staat niet aan bevoegdheid in de weg. Roche zal als de in het ongelijk gestelde partij in de proceskosten worden veroordeeld. Of dit een veroordeling moet zijn op grond van 1019h Rv staat ter discussie, nu niet duidelijk is of dit incident aangemerkt kan worden als een procedure ter handhaving van intellectuele eigendomsrechten. Deze beslissing wordt aangehouden tot de beslissing in de hoofdzaak.

Het doel van het conceptbesluit is het creëren van een delegatiegrondslag om bij ministeriële regeling eisen te stellen aan de standaardverpakkingen van sigaretten en shagtabak. Neutrale verpakkingen verminderen de aantrekkelijkheid van rookwaar en vergroten het bewustzijn van de schadelijkheid van roken. Het kabinet wil een rookvrije generatie realiseren in 2040, waarbij geen enkele jongere meer rookt. Neutrale verpakkingen is één van de maatregelen van dit akkoord.

Lees hier verder.

Hof Den Haag 30 april 2019, IEF 18443; ECLI:NL:GHDHA:2019:1537 (LB11 tegen Hennessy) Merkenrecht. Tussenarrest. Het concern Louis Vuitton Moët Hennessy houdt zich bezig met de handel in dranken. LB11 behoort tot de Van Caem Klerks Group, een groothandel van merkgoederen waaronder alcoholhoudende dranken. In eerste aanleg [IEF 16934] heeft Hennessy c.s. LB11 gevorderd om iedere inbreuk op Hennessy-merken te staken. In hoger beroep vordert LB11 dat het hof het vonnis vernietigt en komt met een aantal grieven. Hennessy heeft productie 87 op de laatst mogelijke dag ingediend. Het hof weigert de reactie van LB11 hierop vanwege te late indiening. LB11 krijgt de gelegenheid een akte te nemen met een inhoudelijke reactie op productie 87 van Hennessy c.s. en verwijst de zaak naar de rol.

Rechtbank Amsterdam 2 mei 2019, IEF 18440, IT 2771; (X tegen RTL Nederland B.V.) Privacyrecht. RTL heeft aangekondigd in een tv-programma aandacht te zullen schenken aan de oplichtingspraktijken van eiser. Eiser vordert een verbod van 3 jaar de beelden openbaar te maken, en het staken van het uitzenden van ‘promo’s’. Dit komt neer op een preventieve censuur, dat enkel gegeven kan worden in uitzonderlijke omstandigheden, waarbij een afweging moet worden gemaakt tussen de bescherming van de persoonlijke levenssfeer van eiser en het belang van gedaagde bij het recht op vrijheid van meningsuiting. Nu er sprake is van goed onderzoek, en niet van lichtvaardige verdenkingen, het om een onderwerp van publiek belang gaat, en eiser in de beelden is geblurd, bestaat er geen grond voor een preventief verbod tot uitzending. Eiser wordt veroordeeld in de proceskosten.

Samantha Brinkhuis (35) versterkt per 1 augustus a.s. als partner de media- en technologie- en intellectueel eigendompraktijk van Hogan Lovells in Amsterdam. Zij maakt de overstap van De Brauw Blackstone Westbroek. Met haar ervaring in de advies-, transactie- en procespraktijk, staat Samantha cliënten bij in zaken waar merken, auteursrechten en ongeoorloofde mededinging centraal staan. Haar expertise omvat eveneens bedrijfsgeheimen, media- en entertainmentrecht, reclamerecht, IE-strategie en IE-transacties.

Rechtbank Noord-Holland 29 november 2017, IEF 18436; ECLI:NL:RBNHO:2017:9948 (Zense tegen Leskracht) Auteursrecht. Inbreuk. Eindvonnis na een eerder tussenvonnis. Tussenvonnis gaf aan wie welk auteursrecht toekwam, en gaf tevens opdracht tot overleg over een redelijke vergoeding. Op basis van de uitgangspunten van partijen kan een berekeningswijze voor de billijke vergoeding niet worden vastgesteld. Daarom wordt de zaak op een andere wijze afgedaan. Bij die afdoening is uitgangspunt dat gedaagde geen producent is en aldus in beginsel de toestemming van eiser nodig heeft om de werken te gebruiken. Door die toestemming niet te verlenen kan eiser verder gebruik van de betrokken werken verhinderen. Eiser kan aldus afdwingen dat over de omvang van de vergoeding tussen partijen op basis van redelijke uitgangspunten wordt onderhandeld.

Bestel nu het nieuwe boek van Egbert Dommering, getiteld 'De Europese informatierechtsorde'. Aan de hand van de rechtspraak, wetswijzigingen en meest relevante literatuur van de afgelopen 10 jaar, beschrijft Dommering de ontwikkelingen die gedurende die periode hebben plaatsgevonden op het gebied van het informatierecht. Een ontwikkeling die, gezien de maatschappelijke veranderingen waarbij steeds meer afhankelijkheid van het internet ontstaat, belangrijker is dan ooit.

Vzr. Rechtbank Amsterdam 25 april 2019, IEF 18433 (Pet Bedding tegen Joris No Smell) Merkenrecht. Partijen hebben samengewerkt op het gebied van zogenoemde 'bodembedekkers' voor (knaag)dierverblijven. Bij vonnis in kort geding (zie IEF 18094) heeft de voorzieningenrechter een aantal veroordelingen uitgesproken jegens eiser. Eiser eist nu het staken en gestaakt houden van tenuitvoerlegging van het eerdergenoemde vonnis in kort geding. In reconventie eist gedaagde het staken van het verhandelen van producten voorzien van het merkteken, en deze af te geven aan gedaagde. Daarnaast eist gedaagde in reconventie dat eiser rectificaties doet uitgaan, en een overzicht overlegt van geproduceerde en verkochte producten. Tot slot vordert gedaagde dat eiser geen uitlatingen meer zal doen waarin de merknaam ‘Joris No Smell’ gebruikt wordt. Het vonnis is niet correct nageleefd, waardoor dwangsommen zijn verbeurd. De vorderingen omtrent het gebruik van de afbeelding van de dierenfamilie worden toegewezen nu het verweer dat er sprake is geweest van voorgebruik niet kan slagen omdat de eerder gebruikte afbeeldingen qua vormgeving afwijkend zijn. De vordering tot afstaan van de producten wordt afgewezen, nu het niet om de producten maar enkel de verpakking gaat en ompakking mogelijk is. Er is onvoldoende grond de overige vorderingen toe te wijzen.