April 2019. In een blog van Merkenbureau Knijff van eind maart wordt melding gemaakt van een interessant merkdepot in de US, een variant op de inmiddels wereldbekende Louboutin-merkregistratie. Het gaat om een depot van exact dezelfde schoen met stippellijn, maar dan met een groene zool. De aanvraag staat op naam van Reginald Bendolph LLC.

Hof Den Haag 16 april 2019, IEF 18415; ECLI:NL:GHDHA:2019:1066 (Philips tegen Wiko) Octrooirecht. Nieuwheid. Inbreuk. In eerste aanleg (zie IEF 17198) heeft de rechtbank Den Haag geoordeeld dat het octrooi dat Philips aan haar vorderingen ten grondslag legt nietig is omdat het de vereiste inventiviteit ontbeert. Tegen dit vonnis is Philips in hoger beroep gekomen. In dit hoger beroep brengt Philips verschillende hulpverzoeken in. Deze hulpverzoeken zijn niet zoals door Wiko wel betoogd onduidelijk, omdat het hulpverzoek voor de gemiddelde vakman duidelijk zal zijn, en overige bezwaren onvoldoende zijn onderbouwd. In het licht van deze hulpverzoeken, en omdat overige vermeend nieuwheidsschadelijke documenten niet voldoende direct en ondubbelzinnig bleken dient het octrooi als nieuw te worden aangemerkt. Wiko heeft onvoldoende gesteld, laat staan onderbouwd om te kunnen concluderen dat het octrooi niet inventief is. Verder heeft Wiko niet bestreden dat zij telefoons op de markt brengt die voldoen aan de geoctrooieerde standaarden. Het hof houdt de beslissingen aan tot het eindarrest dat zal worden gewezen na de pleidooien.

Rechtbank Rotterdam 3 april 2019, IEF18414; ECLI:NL:RBROT:2019:3149 (Huize ten Donk tegen Het Huys Ten Donk) Merkenrecht. Huize ten Donk is opgericht in 2010 en exploiteert verzorgingshuizen voor ouderen. Het Huys Ten Donck is opgericht in 1978 en heeft als doel het in het algemeen belang doen voortbestaan van het landgoed met de daarbij behorende bosschages en landerijen. Huize ten Donk vordert het merk 'Het Huys Ten Donck' nietig althans vervallen te verklaren. In reconventie vordert Het Huys Ten Donck een verbod op de inbreuk op haar merkrechten. Het Huys Ten Donck kent 'geen normaal gebruik voor vijf jaren' en kan dus vervallen worden verklaard. Echter nu er geen sprake is van gebruik van de tekens in dezelfde klassen heeft Huize ten Donk geen belang bij een gevorderd verbod. Wel komen beide tekens vooral auditief en fonetisch zeer sterk overeen. Hierdoor lift Huize ten Donk mee op de naamsbekendheid van Het Huys Ten Donck, en daarnaast wordt afgedaan aan het onderscheidend vermogen. Huize ten Donk zal de inbreuk moeten staken op straffe van een dwangsom.

HvJ EU 19 december 2018, IEF 18413, IEF be 2867; ECLI:EU:C:2018:1033 (Rock Town-Gamla Stan) Auteursrecht. Distributie. Imran Syed had een detailhandelszaak in Stockholm (Zweden), waarin hij kleding en accessoires met rockmuziekmotieven verkocht. Naast de exemplaren die in die winkel te koop waren, sloeg Syed dergelijke goederen op in een magazijn dat met de winkel in verbinding stond en in een ander magazijn, gelegen in het district Bandhagen, een buitenwijk van de gemeente Stockholm. Vast staat dat Syeds winkel regelmatig werd bevoorraad met uit die magazijnen afkomstige goederen. In geschil is of het opslaan van deze goederen aangemerkt kan worden als een auteursrechteninbreuk. 

Artikel 4, lid 1, van richtlijn 2001/29/EG van het Parlement en de Raad van 22 mei 2001 betreffende de harmonisatie van bepaalde aspecten van het auteursrecht en de naburige rechten in de informatiemaatschappij, moet in die zin worden uitgelegd dat de opslag door een handelaar van goederen met een motief dat op het grondgebied van de lidstaat van opslag auteursrechtelijk is beschermd, een inbreuk kan vormen op het uitsluitende distributierecht in de zin van die bepaling, wanneer die handelaar zonder toestemming van de houder van dat auteursrecht in een winkel goederen te koop aanbiedt die identiek zijn aan die welke hij opslaat, op voorwaarde dat die opgeslagen goederen daadwerkelijk bestemd zijn voor de verkoop op het grondgebied van de lidstaat waarin dit motief beschermd is. De afstand tussen de opslagplaats en de verkoopplaats kan als zodanig geen beslissende factor zijn om te bepalen of de opgeslagen goederen bestemd zijn voor de verkoop op het grondgebied van die lidstaat.

HR 19 april 2019, IEF 18410; ECLI:NL:HR:2019:650 (Hewlett-Packard tegen Digital Revolution) Octrooirecht. Cassatie. HP is van mening dat Digital Revolution inbreuk maakt op het door haar gehouden octrooi EP 617. In eerste instantie (zie IEF 15475) en in beroep (zie IEF 16892) is geoordeeld dat er geen sprake is van een inbreuk. HP vordert dat Digital Revolution wordt verboden inbreuk te maken op het octrooi, en (onder meer) schadevergoeding en/of winstafdracht. In reconventie vordert Digital Revolution nietigverklaring van het octrooi. Het oordeel dat het niet relevant is dat een eerder beschreven werkwijze afwijkt van de in het octrooi beschreven werkwijze geeft geen blijk van een onjuiste rechtsopvatting, nu elke geheugeneenheid de onder bescherming gestelde werkwijze kan uitvoeren, mits de printer is voorzien van bepaalde software. Digital Revolution heeft verder aangevoerd dat zij geen cartridges aanbiedt of levert aan ‘anderen dan hen, die krachtens licentie tot toepassing van de geoctrooieerde uitvinding bevoegd zijn’. Zij stelt daartoe dat de aanschaf van een HP printer impliceert dat een licentie wordt verkregen om die printer te gebruiken. Dat verweer slaagt. Het beroep in cassatie faalt, HP wordt veroordeeld in de proceskosten.

Rechtbank Midden-Nederland 3 april 2019, IEF 18409; ECLI:NL:RBMNE:2019:1500 (ANP tegen X) ANP beheert en exploiteert auteursrechten van fotografen. De door ANP geëxploiteerde beeldbank bevat een foto met daarop afgebeeld een kunstwerk. Dit kunstwerk is door medewerkers van gedaagde uitgevoerd. De op de foto afgebeelde persoon is een medewerker van gedaagde. Gedaagde heeft zonder licentie een uitsnede van de foto zonder de vermelding “© ANP” op haar website geplaatst. Alleen de medewerker, en niet de gedaagde, kan een beroep doen op schending van het portretrecht en privacy. Gedaagde stelt bovendien dat die medewerker er geen bezwaar tegen had dat de foto op de website werd geplaatst. Dat gedaagde niet wist dat zij zodoende auteursrechten schond, komt voor haar rekening en risico. Zij had onderzoek behoren te doen naar de herkomst van de foto en vervolgens toestemming moeten verkrijgen van de rechthebbende voor het gebruik van de foto. Dit heeft zij nagelaten.

Vzr. Rechtbank Den Haag 16 april 2019, IEF 18408; ECLI:NL:RBDHA:2019:3684 (New-Bring) Secrid tegen twee gedaagden die kaarthouders van het merk New-Bring op de markt brengen. Gedaagde 1 stelt dat niet hij maar CGIW (gedaagde 2) achter het aanbieden van de producten zit. De voorzieningenrechter verwerpt dit verweer en is van voorlopig oordeel dat minst genomen dreigende inbreuk op de intellectuele eigendomsrechten van Secrid c.s. en onrechtmatig handelen jegens Secrid c.s. door X aannemelijk is. Alle vorderingen (octrooien, model, auteursrechten en slaafse nabootsing, zowel met betrekking tot de miniwallet als de cardprotector) worden toegewezen.

Wanneer schrijft u een merk beter in als beeldmerk en/of als kleurmerk? Is een tijgerprintje registratiewaardig? En hoe staat het met de bescherming van (stof)patronen? Na de Jurisprudentielunch Merken- Modellen- en Auteursrecht weet u meer. Tobias Cohen Jehoram, Jesse Hofhuis en Jacqueline Seignette bieden u in korte tijd een overzicht van alle relevante en recente rechtspraak per vakgebied.

Vzr. Rechtbank Limburg 17 april 2019, IEF 18405; ECLI:NL:RBLIM:2019:3553 (journalist tegen Gemeente Kerkrade) Beveiligingscamerabeelden. Eigenrichting. Rectificatie en Dwangsom. Via Rechtspraak.nl: Een journalist heeft in de gangen van het raadshuis van de gemeente Kerkrade vertrouwelijke informatie uit een besloten vergadering met betrekking tot de burgermeesterbenoeming gehoord. Hierover heeft hij een dag later in de krant een artikel gepubliceerd. Dit heeft tot commotie geleid. De gemeente heeft aangifte van afluisteren dan wel lekken van vertrouwelijke informatie gedaan. Het OM heeft vervolgens geconcludeerd dat de journalist niets strafbaars heeft gedaan en zag dus geen aanleiding tot strafrechtelijke vervolging. De gemeente heeft daarop beveiligingscamerabeelden waarop de journalist in de gang(en) van het raadhuis is te zien (zijn gezicht is onherkenbaar gemaakt) op haar website geplaatst. De journalist vindt dat de gemeente Kerkrade onrechtmatig jegens hem heeft gehandeld door de camerabeelden openbaar op haar website te plaatsten, ook al is zijn gezicht onherkenbaar gemaakt. Hij vordert in kort geding het offline halen van de beelden en het plaatsen van een rectificatie.

Hof Amsterdam 9 april 2019, IEF 18403; ECLI:NL:GHAMS:2019:1200 (X tegen TMG) Mediarecht. X is de oprichter van Stichting Loterijverlies. TMG is de holdingmaatschappij van het TMG concern, waarvan o.a. de uitgever van De Telegraaf onderdeel uitmaakt. De Telegraaf heeft een aantal uitlatingen over X gedaan. X vordert dat de Telegraaf deze uitlatingen rectificeert, de uitlatingen verwijdert van het internet, en een verbod deze nog te openbaren. De rechtbank oordeelt dat de vorderingen dienen te worden afgewezen. Ook nu is er geen aanleiding om de vorderingen toe te wijzen, nu geen van de grieven daartoe aanleiding geeft.