Collectieve exploitatie  

Moederbedrijf UPC van Chello weigert volgens Brein naam en adres te onthullen van drie klanten die grote hoeveelheden beschermde films, muziek en software hebben aangeboden via de - inmiddels opgeheven -site Dikkedonder.nl. Met hulp van een deurwaarder werd die site in februari uit de lucht gehaald. De stichting wil weten wie er schuil gaat achter de drie bijnamen van de gebruikers van Dikkedonder.nl om ze te kunnen aanpakken”

Lees hier meer. En hier iets meer over het doorgeven van persoongegevens aan Brein:

"Voorzover Hania daarmee bedoelt dat XS4all meldingen van BREIN niet hoeft op te volgen is dat onjuist", zegt BREIN-directeur Tim Kuik.  "BREIN vertegenwoordigt inderdaad rechthebbenden op muziek, films en software tegen piraterij. Juist daarom heeft BREIN een gerechtvaardigd belang om inbreukmakers aan te spreken namens die rechthebbenden. Dat BREIN dit belang heeft is onderkend door het College Bescherming Persoonsgegevens, de rechter en ook de Minister van Justitie heeft dit recent nogmaals bevestigd." 

In 2004 liepen eerdere gesprekken over een zogenaamd Notice and Takedown systeem om klachten over illegaliteit op het Internet af te handelen vast. Volgens BREIN niet alleen omdat XS4all aandrong op een onafhankelijk orgaan dat meldingen over inbreuken en andere onrechtmatige activiteiten zou moeten behandelen maar met name omdat XS4all vond dat zij uitsluitend actie hoefde te nemen indien er sprake was van hosting en niet in gevallen van doorgifte, zoals bij p2p-uitwisseling het geval is.

Die redenering is onjuist, zegt BREIN. In gevallen van doorgifte is een Internet Serviceprovider (ISP) gehouden maatregelen te nemen indien hij er door een recht- of belanghebbende op wordt gewezen dat zijn klant inbreuk pleegt. Ook dat is door de rechter, de Minister van Justitie en de Europese Commissie bevestigd. Recht- en belanghebbenden kunnen met name afsluiting eisen.

Verder behoort een ISP ook de NAW (naam, adres, woonplaats) gegevens van inbreukmakers aan de benadeelde partij af te staan, zodat deze de inbreukmaker kan aanspreken. Dat werd al in verschillende procedures bevestigd, onder andere door de Hoge Raad in Lycos-Pessers. 

"Een benadeelde partij de vermoedelijke veroorzaker van zijn schade moet kunnen aanspreken", aldus Kuik. "Dat geldt voor gevallen van hosting, waarin ook de ISP aansprakelijk gehouden kan worden voor de schade, en dus eens te meer in geval van doorgifte waarin alleen de inbreukmaker aansprakelijk gehouden kan worden voor de schade.

In de procedure Lycos-Pessers bevestigde de Hoge Raad dat indien iemand onrechtmatig handelt op internet deze  door de benadeelde partij verantwoordelijk moet kunnen worden gehouden. Een ISP behoort daarom NAW-gegevens van inbreukmakers af te geven in plaats van ze anonimiteit te garanderen."  BREIN wil al jarenlang afspraken over handhaving tegen inbreukmakende p2p-gebruikers maar vindt dat zij aan het lijntje wordt gehouden door de ISP's.  Vandaag spraken Hania en Kuik elkaar in het AVRO radioprogramma 'Eén op de middag'.

Hania wil de gesprekken van 2004 hervatten. Hij wil een zorgvuldige procedure die voor de hele branche geldt. Daar is Kuik ook op uit maar hij sluit niet uit dat BREIN nieuwe vorderingen tot afgifte van NAW-gegevens voor de rechter brengt. BREIN richt zich hoofdzakelijk op illegale websites, maar ook individuele gebruikers die excessieve inbreuk maken moeten aansprakelijk gesteld kunnen worden, aldus Kuik.

Persberichten Brein hier.

Allereerst omdat de collectieve beheersorganisaties beschikken over een wettelijk monopolie. Voorts omdat bij eigen-recht-organisaties (de collectieve beheersorganisaties, uitgezonderd Buma) aan rechthebbenden bij wet de mogelijkheid is ontnomen om hun rechten zelfstandig uit te oefenen. Ten slotte is van belang dat collectieve beheersorganisaties belangrijke maatschappelijke en economische taken vervullen, waarmee tevens grote financiële belangen gemoeid zijn.

Sinds het College met zijn werkzaamheden van start is gegaan, worden steeds vaker klachten voorgelegd over collectieve beheersorganisaties. Deze klachten worden met name door individuele betalingsplichtigen onder de aandacht van het College gebracht, en hebben regelmatig een zeer casuïstisch karakter

Het College is belast met het toezicht op de inning en de verdeling van vergoedingen door collectieve beheersorganisaties: de Buma, de Stichting Reprorecht, Stichting De Thuiskopie, de Stichting ter exploitatie van naburige rechten (Sena) en de Stichting Leenrecht

In 2005 was het College als volgt samengesteld: H.F. Dijkstal (voorzitter), mr. Th.R. Bremer (lid) en C.J. Regoort RA (lid).

.Lees het jaarverslag hier.

Alhoewel Mout-Bouwman bij de kamer van koophandel nog als bestuurder staat vermeld, is ze dat naar eigen zeggen niet meer. ''Ik heb nooit een relatie gehad met Buma/Stemra of de stichting Brein,'' zegt ze in een reactie op berichten bij e-zines Webwereld en Fok! ''Integendeel zelfs, in mijn tijd als advocaat heb ik de stichting Reprorecht vertegenwoordigd in een zaak tégen Buma/Stemra. Ik begrijp het wel, men zoekt altijd naar iets. Ik ben nu eenmaal in de wereld van de auteursrechten bekend.''

(..) Een van de andere rechters die bij de uitspraak waren betrokken, Gemma van der Reep (55), vice-president van het gerechtshof, is bestuurslid van de stichting Richard Hol Fonds, die onderdeel uitmaakt van de Toonkunstenaarsvereniging."

De NVPI meldt op haar website dat zij "aanstoot neemt aan deze stemmingmakerij die tot haar teleurstelling tekenend is voor het klimaat in de discussie rond het auteursrecht."

Artikel Parool hier. Artikel Fok hier. NVPI hier.

In totaal hadden deze sites ongeveer 400.000 gebruikers.  Op illegale bittorrentsites wordt op gecontroleerde wijze illegaal de meest populaire films, muziek en games aangeboden. BREIN houdt de eigenaren van dergelijke sites verantwoordelijk voor de massale inbreuk die via deze sites wordt gepleegd. "Zij weten ervan, moedigen het aan en doen er hun voordeel mee", zegt Tim Kuik, directeur van BREIN. "Zij vormen een onmisbare schakel in de illegale verspreiding en zijn daarvoor aansprakelijk." 

BREIN eist van site-eigenaren dat zij hun inbreukmakende en onrechtmatige handelen staken en gestaakt houden op verbeurte van een dwangsom. Daarnaast eist BREIN de namen en adressen van de voornaamste uploaders. Meestal zijn slechts een beperkt aantal mensen verantwoordelijk voor het grootste deel van de oorspronkelijke upload. Deze mensen voorzien vaak meerdere sites van uploads.

Tevens eist BREIN rekening en verantwoording van de inkomsten bij de site. Het hosten van de site moet worden betaald en dat geld moet verdiend worden. Meestal gebeurt dat door het vragen van een zogenaamde 'donaties', in werkelijkheid een betaling waarvoor men dan in ruil een of meer voorrechten verkrijgt, of door advertentie-inkomsten. Van grotere sites of volhardende inbreukmakers vordert BREIN schadevergoeding, die tot in de honderdduizenden euro's kan lopen. 

Van service providers eist BREIN afsluiting van de inbreukmakende sites en waar nodig de naam, adres en woonplaatsgegevens van de site-eigenaar zodat die in persoon kan worden aangesproken. "In de praktijk staan service providers deze gegevens aan ons af wanneer inbreuk aannemelijk is, zeker sinds uitspraak van de Hoge Raad in de zaak Lycos-Pessers", zegt Kuik.  

Tevens wordt in voorkomende gevallen aangifte gedaan bij de FIOD-ECD van  het plegen van of medeplichtigheid aan bedrijfsmatige inbreuk. Dat is  strafbaar als misdrijf met 4 jaar gevangenisstraf en 45.000 euro boete  voor personen of 450.000 euro voor bedrijven."