Dossiers

Actueler dan ooit, het Nationaal Mediarechtcongres 2020. We gaan online, met een interactief programma, met voldoende pauzes en onderling contact. Martijn van Dam licht de digitale strategie toe van de NPO, Remy Chavannes behandelt de Digital Services Act en Anke Strijbos en Roland Wigman geven een overzicht van het nieuwe Auteurscontracten- en vergoedingenrecht, mede na de implementatie van de Online Omroeprichtlijn. Met een paneldiscussie over nieuwe verplichtingen voor producenten staat ons een boeiend middagprogramma te wachten.

Het programma:

Minister Dekker stuurde op 18 november jl. het evaluatieonderzoek van de Wet auteurscontractenrecht [IEF 19532] naar de Tweede Kamer. Hij geeft daarbij zijn eerste reactie op het onderzoek.

‘Ik kan mij op hoofdlijnen vinden in de geconstateerde aandachtspunten en aanbevelingen van het onderzoek. Bij een aantal artikelen geven de onderzoekers aan dat deze in de praktijk weinig problemen oproepen c.q. dat de bepalingen door de praktijk als positief worden ervaren. Bij een aantal andere artikelen constateren de onderzoekers dat er nog weinig gebruik van is gemaakt c.q. dat de bepalingen in de praktijk weinig heeft veranderd. Hoewel, zoals de onderzoekers zelf aangeven, het nog te vroeg is om een algeheel oordeel te geven over de effectiviteit van de wet, zie ik hierin toch aanleiding om wijziging van de wet te overwegen.’

Lees de volledige Kamerbrief op de website van de Rijksoverheid.

Vorige week is AKD-partner Roderick Chalmers Hoynck van Papendrecht gepromoveerd aan de Erasmus Universiteit Rotterdam op een bijna honderd jaar oude wet: de Handelsnaamwet. De wet is bedoeld om ondernemingen van elkaar te kunnen onderscheiden en om verwarring over namen te voorkomen. Lang functioneerde de wet prima, maar onder meer de opkomst van het internet maakt dat de wet niet meer van deze tijd is.

Roderick: “De wet stamt uit een tijdperk waar de lokale melkboer nog aan de deur kwam, maar lijkt niet meer aan te sluiten bij de nieuwe (digitale) realiteit. In mijn proefschrift doe ik daarom een voorstel voor aanpassing van de wet.”

Het proefschrift getiteld ‘De Handelsnaamwet onder de loep’ is te verkrijgen via de boekhandel en online boekhandels als Bol.com en deLex.nl.

Ktr. Rechtbank Midden-Nederland 28 oktober 2020, IEF 19596, IT 3330; ECLI:NL:RBMNE:2020:4624 (Eiser tegen exploitant website) Auteursrecht. Eiser is een professioneel fotograaf. Hij biedt zijn foto’s op zijn website aan tegen een vaste licentievergoeding van € 250,00 per jaar. Gedaagde exploiteert een website. Sinds 2015 staat een foto van eiser op de website, zonder zijn toestemming en naamsvermelding. Met eiser was hiervoor geen licentieovereenkomst gesloten. Aan de sommaties van eiser om de foto te verwijderen, geeft gedaagde geen gehoor. Gedaagde stelt dat zij sinds 2010 niet de houder of eigenaar van de domeinnaam is, omdat zij die handelsnaam niet meer voert. Dit verweer faalt. Voor het exploiteren van een website is niet vereist dat sprake is van een daartoe ingeschreven handelsnaam bij de KvK. Gedaagde wordt veroordeeld tot het betalen van een schadevergoeding voor de winstderving, het mislopen van exposure als gevolg van het ontbreken van de naamsvermelding en de gemaakte kosten voor het opsporen van de auteursrechtinbreuk.

Alfredo dos Santos Gil schreef eerder een commentaar bij het Implementatiewetsvoorstel richtlijn online omroepdiensten [IEF 19539]. In deel twee van zijn commentaar werpt hij een nadere blik op de online diensten.

'Deel één van mijn commentaar bij het wetsontwerp omzetting online-omroep richtlijn ging vooral over de uitbreiding van collectieve aanspraken bij verschillende distributievormen, in relatie met (de evaluatie van) het auteurscontractenrecht. Hieronder wil ik ingaan op de online verspreiding van omroepkanalen. De online uitzending door de omroep zelf wordt vermeld in de richtlijn en het wetsontwerp, maar wordt bij de nadere regeling van distributie daarvan eigenlijk “weggedacht”. De online distributie door derden van traditionele omroepuitzendingen, vanuit de ether en satelliet bijvoorbeeld, wordt juist wel geregeld. De wisselende rol van online verspreiding roept vragen op, of dat verklaarbaar en wenselijk is.'

Lees hier verder.

CGR 19 november 2020, IEF 19593, RB 3460, LS&R 1883; K20.006 (Bayer tegen Novartis) Bayer en Novartis zijn ondernemingen die zich bezig houden met de productie, verhandeling en distributie van geneesmiddelen. Novartis brengt in Nederland het UR-geneesmiddel Beovu® (werkzame stof: brolucizumab) op de markt. Bayer heeft een klacht ingediend over verschillende reclame-uitingen van Novartis voor haar geneesmiddel Beovu. De CGR heeft de klacht van Bayer toegewezen en de claims van Novartis verboden onder meer vanwege het ontbreken van wetenschappelijke onderbouwing. Een beroepsbeoefenaar kan op het verkeerde been worden gezet.

Actueler dan ooit, het Nationaal Mediarechtcongres 2020. We gaan online, met een interactief programma, met voldoende pauzes en onderling contact. Martijn van Dam licht de digitale strategie toe van de NPO, Remy Chavannes behandelt de Digital Services Act en Anke Strijbos en Roland Wigman geven een overzicht van het nieuwe Auteurscontracten- en vergoedingenrecht, mede na de implementatie van de Online Omroeprichtlijn. Met een paneldiscussie over nieuwe verplichtingen voor producenten staat ons een boeiend middagprogramma te wachten.

Het programma:

Vzr. Rechtbank Den Haag 18 november 2020, IEF 19590, RB 3459; ECLI:NL:RBDHA:2020:11741 (Smart Urban Mobility tegen Azor Bike) Auteursrecht. Kort geding. SUM brengt sinds 2011 elektrische bakfietsen op de markt, waaronder de zogenaamde 'Family'. Medio juli 2020 heeft Azor aan haar dealers een e-mailbericht gestuurd met daarin de aankondiging dat zij in het najaar van 2020 met een nieuw model elektrische bakfiets op de markt zal komen, genaamd Sheperd. Ook heeft Azor de lancering aangekondigd in het tijdschrift ‘Tweewieler’. Begin september werd de Shepherd te koop aangeboden op verschillende Nederlandse en Belgische websites. SUM meent dat Azor inbreuk maakt op haar auteursrechten. De Family is een auteursrechtelijk beschermd werk. Azors beroep op de techniekexceptie en het vormgevingserfgoed faalt. Gegeven de totaalindrukken van beide bakfietsen, wordt voorshands geoordeeld dat met de Shepherd inbreuk wordt of dreigt te worden gemaakt op het auteursrecht van SUM. De verbodsvordering wordt toegewezen. Ook moet Azor een rectificatie aan haar dealers mailen en op Facebook plaatsen.

Rechtbank Den Haag 11 november 2020, IEF 19591, LS&R 1882; ECLI:NL:RBDHA:2020:11386 (MSD tegen Wyeth) Octrooirecht. Zie eerder [IEF 19498]. Partijen zijn beide farmaceutische bedrijven. Wyeth is houdster van het Europees octrooi voor een gesiliconiseerd houdermiddel gevuld met een formulering voor een pneumokokken-vaccin. Wyeth heeft ten opzichte van het octrooi zoals verleend een surfactant toegevoegd aan conclusie 1 en gebruiksconclusies geïntroduceerd. De stelling van MSD dat conclusie 1 volgens de tekst van de hulpverzoeken geen geldigheid kan verschaffen aan het octrooi, slaagt. Er is sprake van ongeoorloofde toegevoegde materie, omdat de vakman de informatie, gebruikmakend van zijn algemene vakkennis, niet rechtstreeks en ondubbelzinnig uit de oorspronkelijke aanvrage kan afleiden. De volgconclusies en hulpverzoeken kunnen het octrooi geen geldigheid verschaffen. De rechtbank vernietigt het Nederlandse deel van het octrooi.

Gerecht EU 18 november 2020, IEF 19589, IEFbe 3150; ECLI:EU:T:2020:543 (Tinnus Enterprises tegen EUIPO) Modellenrecht. Het Gerecht van de Europese Unie heeft bevestigd dat zowel de Invalidity Division als de Boards of Appeal van het EUIPO terecht de ongeldigheid hebben uitgesproken van de modelregistratie van Tinnus voor een waterballonvuller (fluid distribution equipment), omdat alle kenmerken van het model uitsluitend door de technische functie zijn bepaald. Het Gerecht verwijst naar de DOCERAM-uitspraak van het HvJ EU [IEF 17542] en zie ook [IEF 17701] en [IEF 18001], waarin de ‘multiplicity of forms’ theorie is afgewezen en bevestigd dat het bestaan van technische alternatieven niet betekent dat het model niet technisch is bepaald. Alle objectieve factoren moeten daarbij worden meegenomen, waaronder het bestaan van een octrooi voor hetzelfde product. Een getuigenverklaring van de ontwerper kan niet als objectieve factor worden aangemerkt.