Dossiers

Rechtbank Noord-Nederland 11 april 2019, IEF 18657, IT 2852; C/18/184630 (Abbott tegen H&H) Beschikking. In het kader van een procedure in de VS tussen twee Amerikaanse partijen wordt een rogatoire commissie gelast waarin twee personen, niet zijnde vertegenwoordigers van de Amerikaanse procespartijen, als getuige worden verhoord. Een van de Amerikaanse partijen, Abbott, verzoekt de rechtbank om de getuige ex 22 Rv te gebieden om bepaalde correspondentie (WhatsApp-berichten) in het geding te brengen, c.q. ter gelegenheid van het getuigenverhoor mee te nemen. De rechtbank wijst het verzoek af omdat de rechtbank op voet van 22 Rv alleen partijen (en niet een derde) kan instrueren om bepaalde informatie te produceren.
In de eerdere beschikking van 21 december 2018 [IEF 18669] heeft de rechtbank de bezwaren van de getuigen tegen het verzoek om de getuigen te horen onder het Haagse Bewijsverdrag, en tegen de bijzondere vormen van het te houden gehoor, terzijde geschoven. De bijzondere vormen hadden betrekking op onder meer het filmen en het maken van een stenografisch verslag van de getuigenverhoren. De rechtbank heeft ook geweigerd om gehoor te geven aan het verzoek van de getuigen om documenten waarover vragen gesteld zouden worden van tevoren te mogen inzien. Zie ook ECLI:NL:RBDHA:2019:7528, [IEF 18193, IEF 17132 en IEF 17126].

Rechtbank Den Haag 14 augustus 2019, IEF 18656; C/09/575398 (LRC Products tegen Ocean Company Afrique) In deze bodemprocedure tussen een eiseres uit het Verenigd Koninkrijk, LRC Products en gedaagde Ocean Company Afrique uit Senegal, stelt eiseres een eis in de hoofdzaak in en werpt zij een cautie-incident ex art. 224 Rv. Op grond van art. 224 Rv staat de vordering tot zekerheidsstelling slechts open voor een partij jegens wie en niet door wie een vordering wordt ingesteld bij de Nederlandse rechter. De vordering wordt afgewezen.

HR 30 augustus 2019, IEF 18655, RB 336; LS&R 1728; ECLI:NL:HR:2019:1293 (Nederlandse zuivelorganisatie tegen Alpro Nederland) Europees recht. NZO is de brancheorganisatie van de Nederlandse zuivelindustrie. Alpro verzorgt op de Nederlandse markt de verkoop en distributie van de sojaproducten, zie ook [LS&R 1707] Deze zaak gaat over de vraag of Alpro op ontoelaatbare wijze een aantal van haar sojaproducten als zuivelproducten heeft aangeduid, althans de indruk heeft gewekt dat het om zuivelproducten gaat - “Schep-yofu” en Mild & Creamy, Alpro’s Cuisine en “Luchtig(Aeré) & Creamy”, en Alpro’s sojadranken. Op grond van Verordening (EU) 1308/2013 van het Europees Parlement en de Raad van 17 december 2013 tot vaststelling van een gemeenschappelijke ordening van de markten voor landbouwproducten en de voorlopers daarvan is dat verboden. In cassatie is met name aan de orde hoe de verordening moet worden uitgelegd. Of in een concreet geval sprake is van gebruik van een voorbehouden zuivelbenaming ter aanduiding van een niet-zuivelproduct hangt onmiskenbaar af van de omstandigheden van het geval. De opvatting dat het gebruik van een zuivelbenaming bij de verhandeling van een niet-zuivelproduct onder geen enkele omstandigheid is toegestaan, is niet juist.

Register now for the EPO User Day in The Hague on 24 September 2019.

Places still available:
-Workshop on the web-based online filing system (CMS), 10.30 - 12.30 hrs, Language: German and 13.45 - 15.45 hrs, Language: French
-Technical workshop on the established EPO Online Filing software - basic installation, configuration and system administration, 10.30 - 12.30 hrs, Language: English
-Technical workshop on the established EPO Online Filing software - patent management system (PMS) gateway, 13.45 - 15.45 hrs, Language: English

Advocaat Moïra Truijens is vanaf 1 september 2019 benoemd tot partner bij het Amsterdamse IP-nichekantoor Hoogenraad & Haak. Moïra richt zich vooral op geschillen over merken, vormgeving en techniek (octrooirecht). Zij werkt voor zowel internationale concerns als voor mkb-bedrijven. Moïra’s cliënten zijn voornamelijk actief in fashion, design en innovatie. Ze wordt aanbevolen als ‘strategic, flexible and cost-effective’ (Legal500) en als ‘a good thinker who quickly gets to the heart of the matter’ (Chambers).

Maarten Haak is heel blij met deze partnerbenoeming: “Moïra heeft een enorm gevoel voor techniek, spreekt vloeiend Frans, denkt creatief en heeft een schat aan ervaring. Zij is een grote toegevoegde waarde voor ons en onze cliënten.”

Moïra Truijens: “Met veel energie en plezier ga ik met Hoogenraad & Haak deze volgende stap zetten, die goed past bij de groei van mijn proces- en adviespraktijk. Wat ik precies ga doen? Dat vertel ik je graag bij een kop koffie!”

Hof Amsterdam 27 augustus 2019, IEF 18652; ECLI:NL:GHAMS:2019:3129 (Recensent tegen Nationale Opera) X schrijft sinds enkele jaren (onbetaald) recensies van operavoorstellingen. Hij ontving perskaarten van de Nationale Opera en uitnodigingen voor persbijeenkomsten. Nadat dit is stopgezet, is er een incident geweest waarbij het hoofd communicatie zich door de recensent bedreigd voelde. Brengt het recht op vrije nieuwsgaring, en in het verlengde daarvan op vrije meningsuiting, met zich mee dat de Nationale Opera vrijkaarten dient te verstrekken voor premierevoorstellingen en hem toe te laten tot de nazit hiervan? De Nationale Opera betwist dat de recensent is belemmerd in zijn recht op vrije nieuwsgaring. Zij voert aan dat er gelijkwaardige, alternatieve persfaciliteiten beschikbaar blijven. Het herhaaldelijk aanvallen van de Nationale Opera en de programmering, de belangenverstrengeling omtrent operareizen die hij - in andere hoedanigheid dan die van recensent - aanbiedt en zijn houding tijdens de bewuste nazit ten opzichte van de communicatiemanager, hebben er mede toe geleid dat de Nationale Opera hem niet langer voorziet van vrijkaarten. Tevens heeft de Nationale Opera een beroep gedaan op haar eigendomsrecht dan wel gebruiksrecht. De beslissing van de Nationale Opera leveren geen schending van artikel 10 EVRM op.

Vzr. Rechtbank Noord-Holland 23 juli 2019, IEF 18651, ECLI:NL:RBNHO:2019:6769 (Hyde Park tegen HPH) Merkenrecht. Hyde Park houdt zich bezig met de herontwikkeling van een kantorenlocatie in Hoofddorp, deze wijk heeft zij ook Hyde Park genoemd. Zij houdt enige merkregistraties, en gebruikt voornamelijk (variaties op) de naam Hyde Park. HPH houdt zich bezig met de verhuur van onroerend goed. Zij is gevestigd in het gebied waar Hyde Park actief is met de herontwikkeling en gebruikt ook veelvuldig het teken ‘Hyde Park’. Hyde Park heeft gesommeerd elke inbreuk op haar merk- en handelsnaamrechten te staken, waarop HPH te kennen heeft gegeven dat zij geen inbreuk maakt. In aansluiting bij het Parfums-winkel-arrest kan het Artiestenverloning-arrest ook worden toegepast op de handelsnaam. Deze is beschrijvend, nu de naam ook de naam van de wijk is. Vast staat dat de merkenrechten van Hyde Park zijn ingeschreven en geldig zijn. Het is dus de vraag of HPH hierop een inbreuk maakt. Dat is niet het geval, de tekens vertonen veel verschillen. Hierdoor komen zij zowel visueel als auditief als begripsmatig niet overeen. Het beperkte onderscheidend vermogen van het merk wordt ook meegewogen. Er wordt dus geen inbreuk vastgesteld, Hyde Park wordt veroordeelt in de proceskosten.

Rechtbank Noord-Holland 17 juni 2019, IEF 18650; ECLI:NL:RBNHO:2019:7112 (Eiser tegen Thuiszorg De Zonnestraal) Handelsnaamrecht. Eiser is in haar woonplaats een eenmanszaak Thuiszorg De Zonnestraal gestart. Hiervoor heeft zij visitekaartjes laten drukken met daarop het logo en de handelsnaam van de zaak. Thuiszorg is eenzelfde onderneming gestart in Hoofddorp met dezelfde handelsnaam. Het gaat in deze zaak om de vraag of het gebruik van de handelsnaam “Thuiszorg De Zonnestraal” door Thuiszorg in strijd is met artikel 5 Hnw. Eiser verzoekt Thuiszorg te bevelen haar handelsnaam en het gebruik van de domeinnaam van de website te wijzigen waarbij de woorden Zonnestraal en Thuiszorg niet meer voorkomen. De vordering wordt toegewezen.

Inhoudsopgave van de nieuwe editie van het tijdschrift Intellectuele Eigendom en Reclamerecht (IER).

IER 2019-04
Nr. 19    Geen vrij verkeer van IE-vonnissen / Mr. drs. A.M.E. Verschuur    p. 211
Jurisprudentie
Octrooirecht
Nr. 20    1-02-2019 Rechtbank Den Haag (Anheuser-Busch/Heineken), m.nt. FE    p. 213
Nr. 21    19-04-2019 Hoge Raad (HP/Digital Revolution), m.nt. mr. drs. R. van Kleeff    p. 227
sNr. 22    Wetgevingsoverzicht / Mr. W.J. Brants LL.M    p. 241

Rechtbank Den Haag 31 juli 2019, IEF 18648 (V&R tegen Koas) Merkenrecht. Koopovereenkomst. Koas heeft een groothandel in tropische producten en koopt producten in het buitenland in en verkoopt ze in ieder geval aan de Nederlandse detailhandel onder de merknamen Villageoise, Rens, Santigron en OHR. Bij overeenkomst heeft de merkhouder van producten, die handelt middels zijn vennootschap Raviangelo Holding B.V aan Koas exclusieve verkooprechten verstrekt ten aanzien van producten met genoemde merknamen. V&R houdt zich bezig met de distributie van onder andere door X geïmporteerde producten. Volgens Koas heeft V&R producten met de genoemde merknamen in het assortiment die zouden zijn verkocht aan andere partijen, waardoor het exclusieve verkooprecht van Koas zou zijn geschonden. Eerder, in kort geding, heeft de voorzieningenrechter de vordering tot staken van o.a. gebruik van de merknamen door V&R van Koas afgewezen. In dit vonnis vordert V&R staking van gebruikmaking van aan Koas gelieerde merknamen en op de hoogte stelling van alle afnemers aan wie Koas de inbreukmakende producten heeft geleverd dat de bij hun bestelde producten inbreuk maken op de intellectuele eigendomsrechten van V&R. De rechtbank wijst de vorderingen toe.