Dossiers

Vzr. Rb. Rotterdam 10 januari 2024, IEF; ECLI:NL:RBROT:2024:2262 (CCL, CCBM en Zomerss tegen Brozo en gedaagde sub 2). Kort geding. Gedaagde sub 2 is enig bestuurder en aandeelhouder van Brozo. Brozo is houder van het merknaam [merknaam] (hierna: het Merk) in Taiwan en China. Persoon A en de aan hem gelieerde ondernemingen CCL, CCBM en Zomerss (hierna: CCL c.s.) hebben in het verleden investeringen gedaan in een vennootschap die toebehoorde aan Brozo. Na een herstructurering is er een overeenkomst (hierna: de Overeenkomst) gesloten tussen Zomerss en Brozo waarin staat vermeld dat Brozo direct de merkrechten aan CCBM zal overdragen. Tussen de partijen is in geschil de verplichting tot overdracht van het Merk door Brozo aan CCBM. CCL c.s. vordert om Brozo en gedaagde sub 2 te bevelen om mee te werken aan de overdrachten van de IE-rechten in Taiwan en China aan CCBM. Ook vordert zij dat Brozo en gedaagde sub 2 geen relaties van CCL c.s. meer benaderen met de stelling dat Brozo gerechtigde is van het merkenrecht.

Hoge Raad 5 april 2024, IEF 21987; ECLI:NL:HR:2024:524 (Tinnus tegen verweerster). Deze zaak gaat over de vraag of de waterballonvullers van Tinnus Enterprises (hierna: Tinnus) auteursrechtelijk beschermd zijn. De techniek houdt, kort gezegd, in dat door gebruik van slangetjes meerdere waterballonnen tegelijk gevuld kunnen worden. Tinnus vordert een inbreukverbod jegens verweerster ter bescherming van haar beweerde auteursrechten (en modellenrechten). Op 1 maart 2024 heeft de Hoge Raad al arrest gewezen over de octrooirechtelijke bescherming van deze waterballonvullers [zie IEF 21912]. Het Gerechtshof Den Haag (hierna: het hof) had eerder in deze zaak geoordeeld dat geen sprake was van een auteursrechtelijk beschermd werk wegens techniekexceptie [zie IEF 21511]. De A-G deelt in zijn conclusie de mening van het hof [zie IEF 21947]. De Hoge Raad oordeelt dat de klachten van Tinnus niet kunnen leiden tot vernietiging van het arrest van het hof en verwerpt het cassatieberoep op grond van artikel 81 RO.

Rb. Den Haag 17 januari 2024, IEF 21986; ECLI:NL:RBDHA:2024:892 (Realistic tegen Stakelogic). Realistic Games (hierna: Realistic) is een Engelse softwareontwikkelaar op het gebied van kansspelen en heeft in 2018 het Uniewoordmerk ‘BOOK OF CHARMS' ingeschreven. In 2019 heeft Stakelogic een kansspel uitgebracht met de naam ‘Book of Charms Quattro’. Op 28 februari 2022 is tussen partijen een vaststellingovereenkomst tot stand gekomen die bepaalt dat Stakelogic zal stoppen met het gebruik van het woordmerk. Stakelogic heeft zich echter niet gehouden aan de overeenkomst en blijft het merk gebruiken. Als gevolg van deze schending is Stakelogic een boete van €25.000 verschuldigd, maar zij weigert deze te betalen. Realistic heeft Stakelogic gedaagvaard en vordert betaling van de boete. De Rechtbank Amsterdam heeft zich onbevoegd verklaard en de vordering verwezen naar de Rechtbank Den Haag [zie IEF 21422]. Stakelogic vordert in reconventie bij het EUIPO nietigverklaring van het woordmerk waar Realistic houdster van is, op basis van een depot te kwader trouw. De Rechtbank Den Haag oordeelt als volgt. 

Rb. Oost-Brabant 20 maart 2024, IEF 21985; ECLI:NL:RBOBR:2024:1126 (Eiseres tegen gedaagde). Partijen hebben een relatie gehad en dreven samen een vennootschap onder firma die zich bezighield met acupunctuur en Chinese geneeswijzen. Na verbreking van de relatie heeft eiseres de vennootschap opgezegd. In de onderhavige zaak wordt de afwikkeling van de vennootschap en verdeling van de woning behandeld. Daarnaast is er een geschil ontstaan over het gebruik van een foto van eiseres in een advertentie die gedaagde liet plaatsen. Eiseres beroept zich op haar portretrecht en stelt door de plaatsing van de advertentie schade te hebben geleden. Zij wil een verbod voor de toekomst. Het gaat om twee weekbladen die zijn verschenen (na haar vertrek) met gebruik van haar foto. Daarmee heeft gedaagde het beeld laten ontstaan dat eiseres nog steeds met hem in een praktijk samenwerkt. Dit is volgens eiseres des te kwalijker aangezien gedaagde zich in 2022 schuldig heeft gemaakt aan ongewenste intimiteiten met een cliënte, waarvoor hij ook is veroordeeld. De rechtbank overweegt op grond van het Discodanser arrest dat hier sprake is van gebruik van een portret zonder toestemming in een reclame-uiting. De geportretteerde heeft in zo’n geval in beginsel steeds een redelijk belang om zich te verzetten tegen gebruik van zijn portret ter ondersteuning van een commerciële reclame uiting. Gedaagde heeft dit niet gemotiveerd kunnen weerleggen en moet een schadevergoeding van € 1.000 betalen. 

Moet muziek die met behulp van reeds bestaande creaties en AI-tools gemaakt wordt ook beschermd worden door het auteursrecht en naburige rechten?

Wat zijn de basisprincipes van de AI-Verordening en wat moet een bedrijf regelen als het AI verantwoordelijk wil inzetten?

Komt het monopolie, dat auteursrecht biedt aan maker om te beslissen wie gebruik mag maken van het werk, onder druk te staan door AI-tools?

Aanstaande donderdagmiddag vindt het Hot Tech Congres plaats in DoubleTree Hilton (CS) in Amsterdam en geven wij antwoord op deze en andere actuele en prangende vragen.

Het volledige programma en meer informatie vindt u hier.

Vzr. Rb. Midden-Nederland 26 januari 2024, IEF 21983; ECLI:NL:RBMNE:2024:1911 (Eiseres tegen handelsnaam). Kort geding betreffende mogelijk merkinbreuk bij verkoop producten die elders zijn ingekocht. Eiseres is een b.v. die zich bezighoudt met het produceren en leveren van afdekmaterialen. Ze is houder van het Benelux beeldmerk met woordelementen Perfect Cover (hierna: het Merk). Het Merk is voornamelijk onderdeel van een meer omvattende bedrukking van een etiket (hierna: het Etiket). Handelsnaam houdt zich hoofdzakelijk bezig met de in- en verkoop en verhuur van evenemententapijt. Tussen eiseres en handelsnaam bestaat sinds 2020 een handelsrelatie. Eiseres is er echter in 2023 achter gekomen dat handelsnaam op haar website ook andere goederen verkoopt onder vermelding van het Merk, terwijl deze niet van eiseres afkomstig zijn. Deze zouden verkocht worden zonder het origineel aangebrachte Etiket. Dit levert volgens eiseres merkinbreuk op, op grond van artikel 2.20 lid 2 sub a en lid 3 sub a en b BVIE.

Via EP&C. Een traditie die niet meer weg te denken is: de Oranjeborrel. Vrienden, collega’s, advocaten en gemachtigden, we nodigen jullie allemaal van harte uit in Der Biergarten op zaterdag 18 mei vanaf 17:00 uur tot laat. Er is één vereiste voor toegang: een Nederlands paspoort.

Om de organisatie goed te laten verlopen, vragen we jullie om ons te latenweten of je aanwezig zal zijn via oranjeborrel@epc.nl.
Met vriendelijke groet, EP&C, Patent Attorneys, Hendrik Jan Brookhuis, Christiaan Houben, Robbert-Jan de Lang en Jordi Kox.

Rb. Den Haag 4 april 2024, IEF 21981; ECLI:NL:RBDHA:2024:4938 (High Point tegen KPN). High Point was houdster van het Europees octrooi EP 0 522 772 (hierna: het octrooi) met betrekking tot “Wireless access telephone-to-telphone network interface architecture”. In een eerder vonnis uit 2010 (hierna: vonnis 2010) heeft de rechtbank de vordering van KPN die ertoe strekte het octrooi nietig te verklaren, toegewezen, omdat bij kenmerken F en G van het octrooi sprake was van ongeoorloofde toegevoegde materie [zie IEF 9097]. Op 19 januari 2017 heeft High Point een verzoek ingediend tot centrale beperking van het octrooi op grond van artikel 105a EOV. De beperking werd toegestaan en deze beperkte B3-versie (EP 772 B3) van het octrooi werd geacht met terugwerkende kracht te hebben gegolden tot aan het einde van de looptijd van het octrooi in juni 2012. Dit vonnis is bekrachtigd door het Gerechtshof te Den Haag [zie IEF 17744]. Het cassatieberoep van High Point, waarin werd gerefereerd naar de beperkte conclusies, werd niet gehonoreerd wegens strijd met de goede procesorde [zie IEF 19018]. In de procedure heeft KPN een (niet-)ontvankelijkheids-incident opgeworpen. Deze werd afgewezen [zie IEF 19954]. In cassatie oordeelde de Hoge Raad dat als gevolg van de centrale beperking niet een ander octrooi is ontstaan, maar dat de beschermingsomvang van het oorspronkelijk verleende octrooi (versie B1) met terugwerkende kracht is beperkt en het octrooi in beperkte vorm niet is getroffen [zie IEF 21108]. High Point vordert in onderhavig vonnis verklaring voor recht dat KPN inbreuk heeft gemaakt op EP 772 B3 in de periode tussen 22 mei 2008 en 30 juni 2012. Volgens KPN brengt het gezag van gewijsde van het vonnis 2010 echter mee dat de vorderingen niet toegewezen kunnen worden. De rechtbank oordeelt als volgt.

Hof Den Haag 26 maart 2024, IEF; ECLI:NL:GHDHA:2024:518 (Stichting Videma tegen geïntimeerde, t.h.o.d.n. bedrijf geïntimeerde) Deze zaak betreft een geschil tussen stichting Videma en geïntimeerde, t.h.o.d.n. bedrijf geïntimeerde, een horecagelegenheid. In eerste aanleg vorderde Videma een verklaring voor recht dat geïntimeerde auteursrechtinbreuk heeft gepleegd met het vertonen van de voetbalwedstrijd zonder de benodigde licentie. Deze vordering, net als de vordering die strekt tot staking van dergelijke vertoningen, werd door de rechtbank toegewezen [zie IEF 21900]. Vorderingen tot schadevergoeding en een bevel tot indiending van een licentieaanvraag werden afgewezen. Tegen dit vonnis is Videma in hoger beroep gekomen. Zij heeft de afgewezen vorderingen deels gewijzigd en wil dat deze alsnog worden toegewezen.

Rb. Gelderland 20 maart 2024, IEF 21979; ECLI:NL:RBGEL:2024:1524 (Eisers tegen EasySofa). Eiser is ontwerper van de zitbank genaamd Michelin waarvan de eerste ontwerptekeningen door hem gemaakt zijn in september 2011 in Israël. De Michelin bank wordt geproduceerd door Deense onderneming Top-Line. EasySofa produceert en verhandelt een zitbank onder de naam ‘Capoli’. Per brief van 7 december 2020 heeft eiser EasySofa gesommeerd de exploitatie van de zitbank ‘Capoli’ te staken en gestaakt te houden wegens auteursrechtinbreuk op, dan wel slaafse nabootsing van de Michelin bank. Partijen verschillen van mening over de vraag of de Michelin bank in Nederland auteursrechtelijke bescherming geniet.