Dossiers

De vergadering bijeen op 30 oktober spreekt (eventueel: mede namens Nieuw GeNeCo, Ntb en VCTN en Popauteurs.nl) zijn afkeuring uit over het communicatiebeleid van bestuur en directie en draagt beiden op om:

• de zeer beschadigende beschuldigingen in De Volkskrant, overgenomen door andere media, gedetailleerd en openbaar te weerleggen;
• maximaal de bevindingen en aanbevelingen van en uit de door Nautha Dutilh en BDO uitgevoerde onderzoeken openbaar te delen;
• resultaten van toekomstig onderzoek pro-actief met de leden en aangeslotenen te delen;
• en in het algemeen openheid te betrachten.

P.G.F.A. Geerts & W. van Beek, 'Nietigheid in het merken- en modellenrecht' in IER 2017/45, p. 343-349; IEF 17354. Inleiding 1. Merken en modellen kunnen nietig verklaard worden. Die nietigverklaring heeft terugwerkende kracht tot aan het moment van inschrijving. Het recht wordt geacht nooit te hebben bestaan; het heeft (wanneer de rechterlijke beslissing onherroepelijk is geworden) van de aanvang af jegens eenieder geen rechtsgevolgen gehad.  Dat doet de vraag rijzen welk effect de nietigverklaring heeft op hetgeen in de periode tussen het ontstaan van het recht en de nietigverklaring is gebeurd. Want stel nu eens dat de merk- of modelhouder zich in dat tijdvak met succes tegen een inbreukmaker heeft verzet en een verbod is uitgesproken of een schadevergoeding is toegewezen. Kan die inbreukmaker de door hem betaalde schadevergoeding van de houder van het nietig verklaarde merk of model terugvorderen of andere door hem geleden schade vergoed krijgen? En hoe zit het met de door de houder van het nietig verklaarde merk of model gesloten licentieovereenkomst waarvoor de licentienemer veel geld heeft betaald? Kan de licentienemer de door hem betaalde royalty’s terugvorderen?

Gerecht in eerste aanleg van Curaçao 11 december 2017, IEF 17353; ECLI:NL:OGEAC:2017:178 (Perbureau Curaçao tegen Ultimo Noticia N.V.) Auteursrecht. Persoonlijkheidsrecht. Triple Damage. Ultimo Noticia publiceerde door Persbureau gemaakte foto's zonder bereid te zijn daarvoor te betalen. De foto's vermelden niet eisers naam noch zijn zij gewaarmerkt. Ultimo Noticia brengt naar voren gebracht dat "je niet altijd de baas bent over je eigen creatie". Eiser vordert voor de schending van het persoonlijkheidsrecht NAf 24.150,- en een bedrag voor onbetaalde facturen: Vanwege de houding van Ultimo Noticia, waarin het zich niets aantrok van het auteursrecht, ziet het Gerecht aanleiding om het systeem van “triple damage” ook in Curaçao te hanteren. Dit houdt in dat de schade wordt vastgesteld op het bedrag dat door eiser in rekening is gebracht, namelijk aanvankelijk NAf 150,- per foto en later driemaal die prijs. Het Gerecht veroordeelt Ultimo Noticia tot betaling van een schadevergoeding van NAf 100.457,10 en verbiedt Ultimo Noticia het zonder toestemming van eiser publiceren van enige door hem gemaakte foto.

Rechtbank Den Haag 13 december 2017, IEF 17352; IEFbe 2430; ECLI:NL:RBDHA:2017:14483 (Kwantum tegen Vitra) Auteursrecht. Modellenrecht. Internationale verdragen. Vitra heeft de Eames stoel DWS ontworpen en constateert de 'Paris'-stoel die door Kwantum op de markt is gebracht. In kort geding is een auteursrechtinbreuk verbod opgelegd [IEF 14584]. Vitra beroept zich op artikel 2 lid 1 van het Unieverdrag. Ook artikel X van het Nederlands-Amerikaanse Vriendschapsverdrag en artikel 5.3 van het Belgisch-Amerikaanse Vriendschapsverdrag bieden volgens Vitra basis voor auteursrechtelijke bescherming van de DSW. Daarnaast voert Vitra aan dat 10 lid 2 Duurrichtlijn in Nederland in artikel 51 Aw en in België in de WER en de interpretatie hiervan in HvJ EU Sony/Falcon auteursrecht aan de DSW toekent. In het onderhavige geval staat tussen partijen vast dat de DSW in het land van oorsprong geen auteursrechtelijke bescherming toekomt. Voor de groep modellen waar de DSW toe behoort heeft in Nederland en België immers nooit de mogelijkheid bestaan om modelrechtelijke bescherming te verkrijgen omdat die groep nooit heeft voldaan aan de nationale beschermingsvoorwaarden. Verklaring voor recht dat er geen auteursrechtinbreuk is en geen slaafse nabootsing.

HvJ EU 23 november 2017, IEF 17351; IEFbe 2428; ECLI:EU:C:2017:889; C-381/16 (Salvador Benjumea Bravo de Laguna tegen Esteban Torras Ferrazzuolo). Merkenrecht. Torras Ferrazzuolo heeft een vordering tot revindicatie ingesteld ex artikel 18 Uniemerkverordening. De Spaanse rechter was van mening dat het in het geding zijnde feitencomplex niet viel onder artikel 18 UMVo, maar wel onder artikel 2 van de Spaanse Merkenwet. Zolang er geen sprake is van een situatie die valt onder artikel 18 UMVo, is toepassing van een nationale bepaling op een Uniemerk niet in strijd met het Unierecht.

Antwoord HvJ EU:

De artikelen 16 en 18 van verordening (EG) nr. 207/2009 van de Raad van 26 februari 2009 inzake het [Uniemerk] moeten aldus worden uitgelegd dat zij niet in de weg staan aan de toepassing op een Uniemerk van een nationale bepaling als in het hoofdgeding, op grond waarvan een persoon die is benadeeld door de inschrijving van een merk waarvoor bij de aanvraag tot inschrijving werd gehandeld in strijd met zijn rechten of een wettelijke of contractuele verplichting niet werd nagekomen, het recht heeft de eigendom van het merk op te eisen, mits de betrokken situatie geen onder artikel 18 van die verordening vallende situatie is.

Hof Amsterdam 12 december 2017, IEF 17349; ECLI:NL:GHAMS:2017:5137 (ex-voorzitter YPFDJ Nederland tegen hoogleraar Universiteit Tilburg). Mediarecht. Radio. Vrijheid van meningsuiting. Naar aanleiding van een gepubliceerd artikel is de hoogleraar gevraagd voor een interview, de ex-voorzitter van YPFDJ heeft vervolgens aangifte gedaan van smaad en laster. In kort geding werd o.a. een rectificatie gevorderd, welk werd afgewezen [IEF 15686]. Hoewel de juistheid van de beweringen niet onomstotelijk vast hoeft te staan, bevat het aanwezige feitenmateriaal de nodige aanwijzingen voor de beweringen. Dat de beweringen van een hoogleraar afkomstig zijn, maakt dat er een grotere mate van zorgvuldigheid vereist kan worden dan van de gemiddelde burger. Dit is van onvoldoende gewicht om tot een ander oordeel te komen over de beweringen. Het hof deelt de conclusie van de voorzieningenrechter dat in dit geval het belang van de hoogleraar om zich in het openbaar kritisch, informerend, opiniërend en waarschuwend te kunnen uitlaten over misstanden die de samenleving raken zwaarder weegt dan het belang van de ex-voorzitter om niet lichtvaardig te worden blootgesteld aan verdachtmakingen en zijn belang dat zijn privacy niet onnodig wordt geschonden.

HvJ EU 7 december 2017, IEF 17350; LS&R 1545; IEFbe 2427; ECLI:EU:C:2017:948; C- 567/16 (MSD tegen Comptroller General of Patents, Designs and Trade Marks). Octrooirecht. Geneesmiddelen. ABC. De ABC-verordening moet zo worden uitgelegd dat een einde-procedure-bericht dat door de referentielidstaat is opgesteld vóór het vervallen van het in de ABC-verordening bedoelde basisoctrooi, niet als gelijkwaardig kan worden beschouwd aan een vergunning voor het in de handel brengen in de zin van eerstgenoemde bepaling, zodat geen ABC kan worden verkregen op basis van een dergelijk bericht.

Antwoord HvJ EU:

1) Artikel 3, onder b), van verordening (EG) nr. 469/2009 van het Europees Parlement en de Raad van 6 mei 2009 betreffende het aanvullende beschermingscertificaat voor geneesmiddelen moet in die zin worden uitgelegd dat een einde-procedure-bericht dat door de referentielidstaat overeenkomstig artikel 28, lid 4, van richtlijn 2001/83/EG van het Europees Parlement en de Raad van 6 november 2001 tot vaststelling van een communautair wetboek betreffende geneesmiddelen voor menselijk gebruik, zoals gewijzigd, wat de geneesmiddelenbewaking betreft, bij richtlijn 2010/84/EU van het Europees Parlement en de Raad van 15 december 2010, is opgesteld vóór het vervallen van het in artikel 1, onder c), van verordening nr. 469/2009 bedoelde basisoctrooi, niet als gelijkwaardig kan worden beschouwd aan een vergunning voor het in de handel brengen in de zin van eerstgenoemde bepaling, zodat geen aanvullend beschermingscertificaat kan worden verkregen op basis van een dergelijk bericht.

Op 23 en 24 november 2017 vond alweer de Najaarsvergadering van de BMM plaats. Gaststad was dit jaar Rotterdam en de plaats van het gebeuren was een Rotterdams icoon : de SS Rotterdam. Deze voormalige oceaancruiser is inmiddels omgebouwd tot een evenementenschip. Een mooie anekdote is dat de moeder van onze Dagvoorzitster Simone Pelkmans in de jaren 60 nog met dit schip naar New York is gevaren. Sommigen vergeleken het schip met de Love Boat anderen met de Titanic, al had dit laatste meer te maken met het vele overheidsgeld dat blijkbaar naar de ombouw van het schip is gevloeid.

Hof Amsterdam 22 november 2017, IEF 17348; ECLI:NL:GHAMS:2017:4972 (Etos en Albert Heijn tegen Vereniging van Etos Franchisenemers). Merkenrecht. Franchise. Zie eerder [IEF 17327]. Albert Heijn (AH) biedt haar health & beauty producten niet langer aan onder haar eigen huismerk. Het plan was om een deel van de Etos eigen merk producten, onder het Etos merk, te verkopen in de AH-winkels, maar dit is van de baan. Het gaat nu om de vraag of Etos en AH in strijd handelen met gemaakte afspraken door de verhandeling van de "Care" producten. Het uiterlijk van de verpakking vertoont gelijkenis met de verpakking van de equivalenten van het Etos eigen merk. De naam Etos en elke verwijzing naar Etos op de verpakking ontbreekt. De op deze producten vermelde naam is “Care”. Voorts staat vermeld dat deze producten zijn “gecreëerd” voor Albert Heijn. Het Hof volgt niet het oordeel van de voorzieningenrechter dat de uitrol van de "Care" producten in strijd is met de gemaakte afspraken. Het wordt onvoldoende aannemelijk geacht dat het winkelend publiek van AH de vergelijkbare “Care” producten als Etos producten, althans behorende tot het kenmerkende assortiment van Etos, zal herkennen althans daarover in verwarring zal geraken.

Bas Kist, Max Verstappen verliest strijd om boek, De Volkskrant, 12 december 2017, p. 2. Het boek Max, een biografie over coureur Max Verstappen van uitgeverij Karakter, hoeft niet uit de handel te worden genomen. Dat heeft de rechtbank van Amsterdam bepaald. Verstappen had de zaak aangespannen, omdat hij meende dat Karakter inbreuk op zijn portretrecht had gemaakt, door zonder toestemming foto's van hem te gebruiken. Het aanbod van de uitgever om hem 10 procent van de opbrengst te geven, was volgens Verstappen een fooi. Hij kwam met twee marketingrapporten op de proppen waaruit moest blijken dat zijn portret ruim 200 duizend euro waard is. Volgens de rechter is de aangeboden 10 procent in dit geval echter een redelijke vergoeding. Daarbij speelt een rol dat het boek geen puur commercieel project is, maar ook als doel heeft het publiek te informeren. Bovendien is slechts een beperkt aantal foto's gebruikt, zijn deze foto's al eerder in andere media verschenen en zijn ze in dit geval vooral ondersteunend voor de inhoud.