Rechtbank Midden-Nederland 20 september 2017, IEF 17116; ECLI:NL:RBMNE:2017:4775 (Deejay tegen Spinnin Records) Eiser is een 21-jarige deejay en bracht de track Animals uit dat zorgde voor zijn grote doorbraak. De deejay stelt dat hij met betrekking tot deze en 22 andere tracks de fonogrammenproducent in de zin van de wet op naburige rechten is. De rechtbank oordeelt dat de deejay zelf als fonogrammenproducent is aan te merken, aangezien hij zelf de eerste vastlegging van zijn nummers verzorgd en de kosten daarvan heeft gedragen. Hij deed dat thuis op zijn eigen apparatuur en instrumenten. Met dit gehele opnameproces, de feitelijke vastlegging van het nummer, had Spinnin geen bemoeienis. De productieovereenkomsten 2012 en 2013 zijn vernietigd op grond van dwaling. De overeenkomsten zijn afgesloten op grond van de door Spinnin en MAS in 2012 gewekte indruk dat zij professioneel genoeg waren om op een goede wijze om te gaan met de belangen van de deejay, ook als er een belangenverstrengeling zou voordoen tussen MAS als manager van eiser en Spinnin als platenmaatschappij, deze indruk bleek onjuist.

Rechtbank Den Haag 20 september 2017, IEF 17115; ECLI:NL:RBDHA:2017:10843 (Asetek tegen Cooler Master Europe) Octrooirecht. Asetek en Cooler Master verhandelen vloeistofkoelsystemen voor onder meer desktop PC's. Asetek is houdster van het Europees octrooi EP 771 vanaf 20 mei 2015 voor een 'Cooling system for a computer system'. In 2003 is het gebruiksmodel Lin gepubliceerd: 'Water pumping motor device with chamber'. Asetek vordert Cooler Master te verbieden om inbreuk te maken op het Nederlandse deel van EP 771. De rechtbank wijst de vordering af. Figuur 7 van Lin openbaren alle kenmerken van conclusie 1 van EP 771 duidelijk en ondubbelzinnig, zodat conclusie 1 niet nieuw is ten opzicht van Lin. Conclusie 2 van het octrooi wordt nietig verklaard wegens gebrek aan inventiviteit. Het Nederlandse deel van het octrooi van Asetek wordt vernietigd.

Hof Den Haag 19 september 2017, IEF 17114; ECLI:NL:GHDHA:2017:2622 (ANS Trading tegen Parfumswinkel) Handelsnaamrecht. Conflicterende handelsnamen 'Parfumswinkel' en 'Parfumswebwinkel'. Met de rechtbank [IEF 16033] is het Hof van oordeel dat Parfumswinkel niet een gebruikelijke aanduiding in de branche is, dat is parfumerie. De rechtbank heeft geoordeeld dat door de grote gelijkenis tussen de handelsnamen Parfumswinkel en Parfumswebwinkel verwarring te duchten is tussen de ondernemingen. Het Hof vernietigt dit vonnis. Het Hof oordeelt dat voor de handelsnaamrechtelijke bescherming van louter beschrijvende handelsnamen niet voldoende is dat er sprake is van verwarringsgevaar, maar dat voor een beroep op art. 5 Hnw nodig is dat er sprake is van bijkomende omstandigheden die een verbod op grond van art. 5 Hnw rechtvaardigen. In verband met een subsidiair voorgedragen grief oordeelt het Hof dat de naam Parfumswinkel geheel niet onderscheidend is en niet bekend is geworden. Het grote verschil in vormgeving van de handelsnamen, gevoegd bij het (minimale) verschil tussen de handelsnamen zelf, brengt, gezien de zeer geringe beschermingsomvang van de oudere niet onderscheidende handelsnaam Parfumswinkel, met zich dat het gebruik van de jongere handelsnaam Parfumswebwinkel geen gevaar voor verwarring tussen de ondernemingen oplevert. 

Hof Amsterdam 6 juni 2017, IEF 17112; ECLI:NL:GHAMS:2017:2132 (MC&F Broadcasting Production tegen ITV Global Entertainment Limited). Vonnis voorzieningenrechter hier. Auteursrecht op format onderdeel TV-spel. Het format van de televisiespelshow 'The Alphabet Game' is door ITV in diverse landen in licentie gegeven aan verschillende productiemaatschappijen. MC&F stelde de auteursrechten op het 'Eindspel' te hebben. De Spaanse rechter oordeelde dat het Eindspel is afgeleid van het originele format van The Alphabet Game en dat de rechten daarop toekomen aan ITV. Het Hof volgt deze uitspraak niet. Dat de bodemrechter in de door MC&F tegen ITV gevoerde procedure tot de conclusie zal komen dat het eindspel een bewerking is van The Alphabet Game of daarvan is afgeleid blijkt onvoldoende aannemelijk te zijn. Het enkele feit dat in beide formats het alfabet een belangrijke rol speelt rechtvaardigt niet een dergelijke gevolgtrekking. 
 

Rechtbank Gelderland 13 september 2017, IEF 17113; IEFbe 2345; ECLI:NL:RBGEL:2017:4976 (ExcluFloorS tegen Exlu-Floors) Inbreuk merkenrecht. ExcluFloorS en Exclu-Floors handelen beide in PVC vloeren. ExcluFloorS heeft een licentie voor het gebruik van het woord-/beeldmerk ExcluFloorS voor onder meer reparaties en installatiewerkzaamheden van PVC vloeren. Volgens ExcluFloorS maakt Exclu-Floors inbreuk op haar merk en handelsnaam. De rechtbank oordeelt dat er sprake is van een verrassende en ongebruikelijke samenstelling: het woord ExcluFloorS komt onderscheidingskracht toe. Gelet op de zeer grote mate van overeenstemming, de aangeboden waren waarvoor het merk en het teken worden gebruikt zijn dezelfde, en dat ExcluFloorS onderscheidend vermogen heeft kan bij afnemers van PVC-vloeren verwarring ontstaan. Beide partijen bieden exclusieve vloeren aan, waardoor de aard van de ondernemingen zeer nauw verwant is, maar dit doen zij in verschillende landen. ExcluFloorS is alleen gevestigd in Nederland en Exclu-Floors in België: gelet op de gescheiden markten maakt Exclu-Floors geen inbreuk op de handelsnaam van ExcluFloorS. 

Vzr. Rechtbank Amsterdam 13 september 2017, IEF 17109 (De Meeuw Oirschot tegen WASA Students Village) Proceskostenveroordeling. Een dag voor de behandeling ter terechtzitting van 30 augustus 2017 heeft De Meeuw het kort geding ingetrokken. De voorzieningenrechter oordeelt dat De Meeuw in de werkelijke proceskosten van Wasa dient te worden veroordeeld, aangezien het geschil (overwegend) een intellectueel eigendomsrecht betreft. Er is geen aanleiding de proceskosten tussen partijen te compenseren, aangezien De Meeuw het kort geding zonder nadere motivering vlak voor de zitting heeft ingetrokken. De zaak wordt aangemerkt als een 'eenvoudig kort geding', waarvoor in het indicatietarief IE-zaken een bedrag van €6.000,00 als redelijk is begroot. 

Vzr. Rechtbank Den Haag 15 september 2017, IEF 17111; ECLI:NL:RBDHA:2017:10588 (Toi-Toys tegen Tinnus Enterprises) Van het assortiment van Toi-Toys maakt het product 'Water Bombs' deel uit. Tinnus is houdster van Gemeenschapsmodellen 0001-0010 betreffende een 'Fluid distribution equipment', en heeft het product 'Bunch O Balloons' ontwikkeld. Toi-Toys vordert dat Tinnus zich onmiddellijk onthoudt van iedere mededeling aan derden dat de Water Bombs inbreuk maken op de intellectuele eigendomsrechten van Tinnus. De voorzieningenrechter acht de vormgeving van de waterballonnen en de rietjes en het gebruik van de elastiekjes technisch bepaald. Model 0001 wordt nietig verklaard. De technische bepaaldheid wordt onderstreept door de ingediende octrooiaanvraag met een grotendeels op dezelfde wijze vormgegeven voortbrengsel. Met betrekking tot het auteursrecht geldt eveneens de techniekrestrictie: op de Bunch O Balloons rust daarom geen auteursrecht. Nu alle elementen van de Bunch O Balloons technisch bepaald zijn, is het Toi-Toys toegestaan deze in haar Water Bombs over te nemen: van slaafse nabootsing is daarom geen sprake. Toi-Toys maakt geen inbreuk op de gestelde model- en auteursrechten van Tinnus.

Vzr. Rechtbank Amsterdam 15 september 2017, IEF 17110; ECLI:NL:RBAMS:2017:10630 (Toi-Toys tegen Tinnus Enterprises) Verwijzingsvonnis. Van het assortiment van Toi-Toys maakt het product 'Water Bombs' deel uit. Tinnus is houdster van Gemeenschapsmodellen betreffende een 'Fluid distribution equipment', en heeft het product 'Bunch O Balloons' ontwikkeld. Toi-Toys vordert in de hoofdzaak dat Tinnus zich onmiddellijk onthoudt van iedere mededeling aan derden dat de Water Bombs inbreuk maken op de intellectuele eigendomsrechten van Tinnus. Uit art. 3 Uitvoeringswet volgt dat alle vorderingen in kort geding ingevolge art. 81 GModVo tot de exclusieve bevoegdheid van de Haagse voorzieningenrechter behoren, zowel EU wijd als nationaal. De voorzieningenrechter stelt een wapperverbod op één lijn met een vordering als bedoel in art. 81b GModVo en art. 3 Uitvoeringswet. De voorzieningenrechter verklaart zich onbevoegd en verwijst de zaak naar de voorzieningenrechter van de rechtbank Den Haag. 

EUIPO invalidity division 14 september 2017, IEF 17108; IEFbe 2344 (Hirams Trade tegen Fatboy the Original) Modellenrecht. Fatboy the Original heeft een Gemeenschapsmodel voor een 'chaisse longue': De LAMZAC is een middels 'luchtscheppen' te vullen ligzak. De nietigheidsactie is ingesteld door Hirams Trade GmbH nadat Fatboy deze partij (in Duitsland) in rechte had aangesproken voor de verhandeling van de aan de LAMZAC (vrijwel) identieke LayBag. Het EUIPO wijst de nietigheidsaanvraag af. Het EUIPO oordeelt dat de modelregistratie voor de Lamzac niet technisch is bepaald. De Cozy Canoe en de Sensory Pea Pod doen geen afbreuk aan de nieuwheid en het eigen karakter van de registratie van Fatboy. 

Rechtbank Den Haag 13 september 2017, IEF 17106; IEFbe 2342; ECLI:NL:RBDHA:2017:10421 (SITA tegen SINA) Merkenrecht. Eiser is houder van het Benelux en internationale woordmerk SITA voor rijst. Gedaagde importeert en verkoopt in Nederland rijst onder de naam SINA. Eiser vordert een merkinbreukverbod, opgave van informatie en een voorschot op schadevergoeding. De rechtbank oordeelt dat tussen SITA en SINA geen sprake is van gevaar voor directe- of indirecte verwarring. Het relevante publiek zijn mensen met een achtergrond in Islamitsiche culturen. Sina is een Islamitische mannelijke geleerde en welbekend in Islamitische kringen. Sita is de naam van een vrouw uit een bekend mythologisch verhaal. Dit levert een groot begripsmatig verschil op en weegt op tegen de fonetische en visuele overeenstemming. De vorderingen van eiser worden afgewezen.