De Volkskrant 29 januari 2019, Bas Kist.

De maskers uit de Netflix-serie La casa de papel vliegen wereldwijd de toonbanken over. Tot ergernis van Spaanse kunstenaar Salvador Dali’s erfgenamen. Zij willen de maskers verbieden.

De Gala-Salvador Dalí Foundation, de organisatie die de nalatenschap van de kunstenaar Salvador Dalí beheert, is de strijd aangegaan met de makers van de populaire Netflix-serie La casa de papel. Volgens de Dalí Foundation maakt de serie inbreuk op de portretrechten van de in 1989 overleden Spaanse kunstenaar. De bankrovers die in de serie de Koninklijke Munt van Spanje binnendringen om zelf bankbiljetten te drukken, maken bij hun overval veelvuldig gebruik van maskers die, met hun hangende snor en uitpuilende ogen, duidelijk zijn afgeleid van het uiterlijk van Dalí.

Rechtbank Midden-Nederland 6 februari 2019, IEF 18221; ECLI:NL:RBMNE:2019:488 (LOTUS tegen Improvement Training en Adviesbureau/Lotuskring ABCD). Merkenrecht. Handelsnaamrecht. Kern van het geschil betreft de vraag of er sprake is van inbreuk door gedaagden op aan eiser toekomende merk- en handelsnaamrechten. De rechtbank oordeelt dat de naam LOTUS over voldoende onderscheidend vermogen beschikt. Daarnaast oordeelt de rechtbank ook dat er zowel visueel als auditief grote overeenstemming is met de door Improvement Training en Adviesbureau en Lotuskring ABCD gebruikte tekens. Zodoende concludeert de rechtbank dat Improvement Training en Adviesbureau en Lotuskring ABCD inbreuk maken op de merken- en handelsnaamrechten van LOTUS.

Rechtbank Den Haag 6 februari 2019, IEF 18217; IEFbe 2814 (Louboutin en CLS tegen Van Haren). Zie ook: IEF 17759; IEF 17487; IEF 17209; IEF 16890; IEF 15786; IEF 15746; IEF 14828; IEF 13716; IEF 12902; IEF 12573. Merkenrecht. Nu de merkenrichtlijn 2015 nog niet is omgezet in het BVIE bestaat er voor de rechtbank geen reden om te onderzoeken of zij dient terug te komen op haar tussenvonnis. Van belang acht de rechtbank hierbij dat het een zaak betreft die speelt tussen twee particuliere partijen. De rechtbank houdt dus vast aan haar eerdere conclusie, en oordeelt dat Van Haren inbreuk maakt op het merkenrecht van Louboutin. De rechtbank neemt de antwoorden die het HvJEU op de prejudiciële vragen heeft gegeven wel mee in haar vonnis, maar dit leidt niet tot een andere conclusie dan in het tussenarrest. Nu vaststaat dat er sprake is van een Beneluxmerk, is daarmee de inbreuk door Van Haren ook gegeven.

Hof Amsterdam 4 februari 2019, IEF18251 (Hauck tegen Stokke c.s.) Zie ook: IEF 15458; IEF 15180; IEF 14209; IEF 12718; IEF 12554; IEF 11836; IEF 8503. Merkenrecht. Aan de orde is de vraag of de vorm van de Tripp Trapp-stoel op 8 mei 1998 rechtsgeldig als Benelux vormmerk voor ‘stoelen, met name kinderstoelen’ is gedeponeerd dan wel deze zich, gelet op het bepaalde in artikel 2.1 lid 2 BVIE, niet leent voor merkenrechtelijke bescherming. De opdracht aan het Hof van Amsterdam komt erop neer dat dit hof alsnog moet beoordelen of de uitsluitingsgronden van artikel 3 lid 1 sub e (i) en/of sub e (iii) Merkenrichtlijn van toepassing zijn. De Hoge Raad heeft dat zo verwoord dat dit hof moet onderzoeken of de vorm van de Tripp Trapp-stoel een teken is dat, gelet op bedoelde uitsluitingsgronden, “niet voor merkenrechtelijke bescherming in aanmerking komt hetzij op de ene grond, hetzij op de andere, hetzij volledig op elk van beide gronden”.
Het hof concludeert dat het merk zoals gedeponeerd waarop Stokke c.s. zich beroepen uitsluitend bestaat in de vorm van een kinderstoel. Dit is een vorm die door de aard van de waar wordt bepaald als in art. 2.1 lid 2 BVIE. Stokke c.s. komt dus geen merkenrechtelijke bescherming toe.

Afgelopen 24 januari vond het 12e IE-diner plaats in Hotel Arena. Rogier de Vrey was de tweede spreker van de avond en kwam ons vertellen over de "confidentiality club" binnen de IE-wereld. Lees hier het hele verhaal.

For your ears only

Ik zou eigenlijk moeten fluisteren, maar ik vrees dat u mij dan niet kan verstaan, zeker niet achterin. Fluisteren, omdat ik het met u wil hebben over geheime genootschappen. Ik besef mij het risico dat ik neem, door dit onderwerp vanavond, zo openlijk, aan te snijden. Met alle eeuwenoude, op strikte geheimhouding geënte afspraken die in die werelden spelen, is het een doodzonde om zo in de openbaarheid te spreken over zo'n onderwerp (al beperk ik mij tot u als illuster gezelschap vanavond). Ik neem dit risico. Wellicht dat de borrel die ik net heb gedronken mij heeft geholpen bij het aanvaarden van dit risico.

Geheime genootschappen bestaan al sinds mensenheugenis. Vele van u zullen bekend zijn met de Illuminati, zeker door de boeken van Umberto Eco en Dan Brown. Complotdenkers zien hen als de grondleggers van de Nieuwe Wereldorde, die de macht over de hele wereld zouden willen verkrijgen. Maar denk ook aan de Zwarte Hand, die een rol zou hebben gespeeld in de aanzet tot de 1^e wereldoorlog. Of denkt u aan de – alleen al door de films – toch vrij populaire Mafia. Er zijn ook moderne, ultra geheime online genootschappen. Cicada 3301 (niemand weet wie het zijn) werft via het internet codekrakers. Dat doen zij door de meest ingewikkelde puzzels online te zetten die alleen door de besten gekraakt kunnen worden, met het doel om deze personen in te zetten voor cryptografie en cryptocurrency doeleinden. En vergeet niet dat op dit moment een geheime groep invloedrijke Britse politici actief is; "Plotters who try to hijack the Brexit process" als ik de BBC mag geloven.

Lees hier verder.

Rechtbank Den Haag 1 februari 2019, IEF 18213; ECLI:NL:RBDHA:2019:853 (Anheuser-Busch tegen Heineken) Octrooizaak. Inzagevordering 843a Rv. Afwijzing. De voorzieningenrechter oordeelt dat een kort gedingprocedure zich in dit geval niet leent voor het toestaan van inzage. De inzage ziet op reële bedrijfsgeheimen van Heineken. Een eenmaal verleende inzage is niet terug te draaien. Daar staat tegenover dat er een serieuze, niet te verwaarlozen, kans is dat het octrooi van Anheuser ongeldig is en dat de inbreukredenering van Anheuser niet opgaat. Bovendien had Anheuser sneller kunnen reageren. De inzage wordt daarom geweigerd, behalve met betrekking tot in beslag genomen monsters van “bag-in-containers”. Anheuser dient de inzage in een bodemprocedure te vorderen, waarbij de bodemrechter eerst kan beoordelen of het octrooi geldig is, of de inbreukredenering van Anheuser opgaat en vervolgens of inzage wel nodig is.

Hof Amsterdam 29 januari 2019, IEF 18212; ECLI:NL:GHAMS:2019:216 (Montis tegen Klaver) Auteursrecht. Merkenrecht. Slaafse nabootsing. Montis brengt verschillende meubelen op de markt, waaronder de Charly en de Chaplin. De Chaplin is een kleinere versie van de Charly en belichamen in auteursrechtelijke zin hetzelfde werk. Klaver heeft tweedehandse stoelen van Montis gekocht, type Charly, en herstellingswerkzaamheden zoals stoffering verricht. Bij het aanbrengen van een nieuwe hoes is het label met het merk Montis niet opnieuw aangebracht. Stoelen zijn te koop aangeboden op o.a. Marktplaats en haar eigen website, waar vermeld wordt dat de stoelen zijn bijgevuld en opnieuw bekleed en afkomstig zijn van andere producenten. De meubelen komen geen auteursrechtelijke bescherming toe: modelrecht vervallen, auteursrechten zijn o.g.v. art. 51 Aw niet herleefd. Geen auteursrechtelijke bescherming hoes: geen eigen intellectuele schepping. Geen merkinbreuk, Klaver heeft telkens expliciet duidelijk gemaakt dat het gaat om tweedehands, door haar gereviseerde stoelen. Geen slaafse nabootsing. Hof bekrachtigt vonnis waarvan beroep. 

Hierbij is iedereen uitgenodigd voor de studiemiddag op vrijdag 8 februari om 14.00 uur in de Tolhuistuin (Tuinzaal) te Amsterdam. Het thema van de studiemiddag is: COPYRIGHT AND THE EUROPEAN CHARTER: A BALANCING ACT? Het auteursrecht wordt door het Europese Handvest beschermd als eigendom (artikel 17 lid 2). In vrijwel iedere beslissing van het Hof van Justitie wordt dit uitgangspunt herhaald. In een toenemend aantal zaken wordt echter ook een beroep gedaan op andere in het Handvest erkende grondrechten, zoals de vrijheid van informatie, de bescherming van de privacy, de vrijheid van ondernemerschap, de vrijheid van onderwijs en de vrijheid van kunst. Wat betekent deze ‘clash’ tussen de diverse grondrechten voor het auteursrecht? Hoe brengt de rechter deze grondrechten in evenwicht? Wat is de impact op de beschermingsomvang? En hoe grijpen de grondrechten in op de handhaving van het auteursrecht? Waar gaat de rechtspraak van het HvJEU op dit punt naar toe? Welke grondrechten leggen meer gewicht in de schaal dan andere? Lees hier verder.

Hof Amsterdam 29 januari 2019, IEF 18210; zaaknr. 200.239.350/01 (Addcomm tegen Appcomm) Handelsnaamrecht. Zie eerder [IEF 17616]. Addcomm heeft gevorderd dat Appcomm wordt bevolen het gebruik van de handelsnaam Appcomm en de domeinnaam appcomm.nl te staken. De voorzieningenrechter heeft deze vorderingen afgewezen. Gelet op het feit dat beide ondernemingen werkzaam zijn op het gebied van (online) communicatie, acht het hof aannemelijk dat het publiek het identieke bestanddeel 'comm' in de beide handelsnamen zal opvatten als een verwijzing naar die activiteiten, zodat bij de beoordeling van de mate waarin het publiek de betrokken handelsnamen als overeenstemmend ervaart, meer nadruk ligt op vergelijking van de bestanddelen 'Add' en 'App', die niet identiek zijn. Verder betrok het hof in zijn beoordeling de verschillen in grafische presentatie van de handelsnamen op de websites, dat niet is gebleken dat Appcomm de handelsnaam opzettelijk heeft gekozen om daarmee Addcomm schade te berokkenen en het dat niet is gebleken van enig concreet geval van verwarring bij het publiek.

Het hof wijst de vorderingen van Addcomm derhalve af.

Afgelopen 24 januari vond het 12e IE-diner plaats in Hotel Arena. Marijn Kingma was de eerste spreker van de avond en had een auteursrechtelijk sprookje voorbereid! Klik hier voor het gehele sprookje.

De raadselen van het Orakel van Luxemburg: een auteursrechtelijk sprookje

Er was eens een sprookjesbos. In het sprookjesbos leefden alle dieren harmonieus samen. Zo leefden er in het bos uilen, die prachtige boeken schreven. Er waren ook dieren die muziek maakten, zoals kevers, adelaren en apen. Sommige dieren maakten prachtige films, bijvoorbeeld de leeuwen en de muizen (of eigenlijk voornamelijk één muis). Zo was er in het sprookjesbos altijd veel te doen: de dieren konden mooie boeken lezen, naar spannende films kijken, of luisteren naar meeslepende muziek.

Er waren ook dieren die niet zoveel talent hadden als bijvoorbeeld de uilen, de kevers en de muis. Dat waren de gieren. Maar dat was niet zo’n groot probleem. De gieren hadden namelijk een slim truukje bedacht. Zij vertelden de andere dieren dat het héél belangrijk was om goede afspraken te maken over hun auteursrechten. En dat ze de dieren konden helpen met ruzies daarover oplossen. De gieren vroegen daar heel veel galjoenen voor, zodat ze hun buikjes heerlijk rond konden eten en heel veel vruchtennectar konden drinken. Omdat de gieren er wel een beetje eng uitzagen, besloten zij zich te verkleden als pinguïns. De andere dieren lachten de gieren wel een klein beetje uit in die rare pakjes, maar dat kon de gieren niets schelen. Zo ging het een hele lange tijd goed.

Maar toen brak er een nieuwe eeuw aan. En alles veranderde. Er waren namelijk een paar hele slimme tovenaars die een nieuwe glazen bol hadden uitgevonden. Met die glazen bol konden alle dieren opeens alle informatie in de wereld opzoeken en alles bekijken wat zij wilden. Er was één tovenaar die de beste glazen bol had. Dit was de grote tovenaar Goochel. De dieren vroegen Goochel alles wat zij altijd al hadden willen weten.

Lees hier verder.