Ktr. Rechtbank Zeeland-West-Brabant 2 augustus 2017, IEF 17030 (X tegen Drankgigant) Auteursrecht. Drankgigant heeft de foto van X op haar website gepubliceerd voor een reclamecampagne. Auteursrechtinbreuk wordt aangenomen, nu de foto zonder toestemming openbaar gemaakt is. Dat de foto mogelijk op Facebook is geplaatst, geeft geen vrijbrief om deze te mogen worden gebruikt voor reclamecampagnes zoals die van Drankgigant. Op Facebook geplaatste foto's mogen enkel door Facebook gebruikt worden of gedeeld worden door anderen op het platform. De gevorderde hoofdsom van € 431,00, vermeerderd met de wettelijke rente over een bedrag van € 375,00 wordt toegewezen. 

Prejudicieel gestelde vragen aan HvJ EU 10 mei 2017, IEF 17029; IT 2332; IEFbe 2306; C-298-17-verwijzingsbeschikking (France Télévisions tegen Playmédia) Via Minbuza: Verzoekster vraagt de verwijzende rechter om nietigverklaring van een besluit van de France omroepraad (CSA, verweerder) waarmee verzoekster opdracht heeft gekregen om toe te laten dat de onderneming Playmédia (medeverweerster) op haar website ‘playtv.fr’ diensten beschikbaar stelt die verzoekster produceert. Verzoekster stelt bevoegdheidsoverschrijding en onrechtmatigheid van het besluit omdat de plicht tot beschikbaarstelling van programma’s daarmee boven het eigendomsrecht komt te staan, een mogelijke rechtvaardigingsgrond voor afwijking van de vrijheid van communicatie. CSA heeft de reikwijdte van artikel 31 van RL 2002/22 onjuist uitgelegd. Playmédia beroept zich op de verplichte beschikbaarstelling terwijl haar website niet aan de criteria van de RL voldoet.

Ktr. Rechtbank Den Haag 10 augustus 2017, IEF 17028 (Verminkte Euromast-foto) Zie eerder: IEF 16609 Eindvonnis. In de hoofdzaak is overwogen dat NapPas inbreuk heeft gemaakt op het auteursrecht van Van Loo, en dat NapPas uit dien hoofde gehouden is de schade te vergoeden. Dat is begroot op €1.750,-. In de vrijwaringszaak is overwogen dat Euromast in beginsel aansprakelijk is voor de door NapPas als gevolg van haar inbreuk op de rechten van Van Loo geleden schade wat betreft de verveelvoudiging van de Euromast-foto, op grond van art. 6:101 BW verminderd met 25%. NapPas was opgedragen bewijs te leveren van haar stelling dat Euromast heeft ingestemd met de verminking van de Euromast-foto en het ontbreken van de naamsvermelding daarbij, maar heeft daartoe geen akte genomen noch uitstel gevraagd.

Rechtbank Den Haag 1 augustus 2016, IEF 17027; ECLI:NL:RBDHA:2017:9026 (Stichting Brein-voorlopig getuigenverhoor) Verzoek tot het houden van een voorlopig getuigenverhoor. Geen fishing expedition. Auteursrecht. Stichting Brein heeft geconstateerd dat zich op door Ecatel gehoste websites inbreukmakend materiaal bevond. Het netwerk van Ecatel is overgenomen door Quasi Networks. Stichting Brein heeft binnen het netwerk van Quasi Networks meerdere websites aangetroffen met evident inbreukmakende content. Quasi Networks reageert structureel niet op verzoeken tot afsluiting van websites. Stichting Brein wenst [verweerders] als getuigen te horen om verdere duidelijkheid te krijgen over de structuur van en de relatie tussen deze ondernemingen, waar de servers zich bevinden en welke personen de verantwoordelijken achter Quasi Networks zijn. De rechtbank beveelt het voorlopig getuigenverhoor.

Rechtbank Amsterdam 9 augustus 2017, ECLI:NL:RBAMS:2017:5415 (Edgar Davids tegen Riot Games) Portretrecht. Met het gebruik van de skin “Striker Lucian” in het computerspel League of Legends wordt inbreuk gemaakt op het portretrecht van een bekende oud-voetballer Edgar Davids. De rechtbank concludeert dat de skin is aan te merken als een portret. Striker Lucian bevat zoveel elementen van de oud-voetballer – een donkere huidskleur, sportief postuur, agressieve speelstijl, zwarte dreadlocks en een sportbril, gecombineerd met een voetbaluniform – dat met de skin en afbeeldingen van Striker Lucian het beeld van de voetballer wordt opgeroepen. Bij die beoordeling is ook aangesloten de context en de bedoeling waarmee het portret wordt gebruikt.

De verzilverbare populariteit van de oud-voetballer vormt in dit geval ook voldoende belang voor hem om zich tegen het gebruik van zijn portret te verzetten. Dit belang weegt zwaarder dan het commerciële belang van de exploitant van het spel om de skin Striker Lucian aan te bieden als verfraaiing van haar computerspel. Daarvoor is geen redelijke vergoeding aangeboden. Riot Games moet daarom een schadevergoeding aan de oud-voetballer betalen. Om de hoogte van de vergoeding te bepalen moet Riot Games nu laten zien hoeveel er (in Nederland) is verdiend met deze skin. De rechtbank zal in een volgend vonnis beslissen over de hoogte van de schadevergoeding.

Kent u hem nog? Mourinho ‘the special one’? José Mourinho was de eerste coach die vond dat hij meer salaris moest ontvangen dan de spelers zelf. Hoe kun je als coach serieus genomen worden als je net boven de Balkendendenorm zit, terwijl de spelers dat salaris per zes minuten verdienen? Daar valt wat voor te zeggen. Alhoewel er vermoedelijk niet heel veel shirtjes met het rugnummer van Mourinho over de toonbank zullen gaan. Hoe verdient de club dan het miljoenensalaris van Mourinho terug? Chelsea heeft daar wel een creatieve oplossing voor.

Artikel ingezonden vanwege het derde IE-Zomerforum rondom modellenrecht/slaafse nabootsing. Uit de uitspraken in de zaak tussen Burgers en Basil blijkt dat de Basil Denton fietsmand wel bescherming geniet onder het modellenrecht, maar niet tegen slaafse nabootsing. Uit het tweede tussenvonnis van de rechtbank Den Haag in de bodemzaak blijkt het modellenrecht een lagere beschermingsdrempel te hebben dan de slaafse nabootsing.[1] Het verschil tussen het eigen karakter van het modellenrecht en het voor de slaafse nabootsing vereiste onderscheidend vermogen voor een eigen plek op de markt is te herleiden naar het verschil in maatman.[2]

Vzr. Rechtbank Rotterdam 31 maart 2017, IEF 17022; ECLI:NL:RBROT:2017:2457 (X tegen Bram Ladage c.s.) Contractenrecht. Bram Ladage heeft de franchiseovereenkomst met X opgezegd. X vordert voortzetting van de overeenkomst. Nastreving van uniformiteit in alle franchisecontracten is geen rechtvaardiging voor opzegging. Weigering van ondertekening nieuwe standaard franchiseovereenkomst door X was geen gegronde reden voor staking van samenwerking. Toewijzing vordering: de franchiseovereenkomst dient voortgezet te worden. 

Hof van Beroep Brussel 30 juni 2017 en Hof van Beroep Brussel 30 juni 2017, IEFbe 2303 (Au chateau magique tegen BBIE) Benelux merkenrecht. Uitspraken alleen beschikbaar in het Frans. Au chateau magique is houdster de woordmerken AU CHATEAU MAGIQUE en LASER MAGIQUE. AU CHATEAU MAGIQUE bestaat uitsluitend uit beschrijvende tekens en is daarom beschrijvend in de zin van art. 2.11.1.c. BVIE, voor de attracties van een themapark in de vorm van een kasteel en tevens betreffende diensten van pretparken met een kasteelthema. Nu het teken beschrijvend is, blijft onderzoek naar het onderscheidend vermogen achterwege.

Het teken LASER MAGIQUE geeft niet de indruk dat het voldoende afwijkt van de samenvoeging van de woordelijke bestanddelen waaruit het bestaat, het is niet meer dan de som der delen. De consument zal het teken herkennen als een term ontworpen voor een product dat dient om lichtstralen te versterken met buitengewone effecten. De registratie van het teken is terecht geweigerd voor klasse 9. Het teken is beschrijvend voor de soort en kwaliteit van het product.

Vzr. Rechtbank Rotterdam 30 mei 2017, IEF 17021; ECLI:NL:RBROT:2017:4087 (executiegeschil dwangsommen verbeurd) Mediarecht. Executiegeschil over de vraag of dwangsommen zijn verbeurd. Gedaagden hebben in het verleden gezamenlijk een advocatenkantoor geëxploiteerd in de vorm van een maatschap. Het Hof gebiedt eisers en website om de op internet geplaatste publicaties te (laten) verwijderen en voorts alle overige publicaties van internet te (laten) verwijderen voor zover daarin uitlatingen worden gedaan over het advocatenkantoor of gedaagde die het beeld oproepen dat zij zich schuldig heeft gemaakt aan het plegen van bedrog, oplichting, valsheid in geschrifte en/of het aannemen van een valse hoedanigheid en/of samenspanning. Dit op straffe van een dwangsom van € 10.000,- voor iedere keer met een maximum van € 30.000. Met de inbreng van een vervalst rapport heeft gedaagden c.s. het auteursrecht van eisers geschonden. Wie verantwoordelijk is geweest voor het produceren van de afwijkende versie(s) en daarmee samenhangend de vraag of gedaagden c.s. het auteursrecht van eisers heeft geschonden, kan met de voorliggende stukken vooralsnog niet worden vastgesteld. Eisers c.s. vordert zonder succes de staking van inning van dwangsommen.