Software  

Rechtbank Amsterdam 23 juli 2008, HA ZA 07-3125. Autodesk Inc. tegen Niebeek Milieumanagement B.V. (Met dank aan Tjeerd Overdijk en Hans Jansen, Vondst Advocaten)

Beslag op inbreukmakende software. Nakoming van vaststellingsovereenkomst. Volledige proceskostenveroordeling bij een geschil over een vaststellingsovereenkomst nu de kern van de overeenkomst bestaat uit de bescherming van de intellectuele eigendomsrechten van Autodesk.

Autodesk is een onderneming die zich bezig houdt met de ontwikkeling van computerprogrammatuur voor uiteenlopende doeleinden, in het bijzonder voor assistentie bij ontwerpprocessen. Autodesk heeft een aantal computerprogramma’s, waaronder AutoCAD, ontwikkeld die elk afzonderlijk een duidelijk eigen en persoonlijk karakter dragen, waardoor de computerprogrammatuur kan worden aangemerkt als een werk in de zin van artikel 10 lid 1 onder 12 Aw.

Autodesk heeft conservatoir beslag tot afgifte doen leggen onder Niebeek. Tijdens dit beslag heeft Autodesk geconstateerd dat Niebeek gebruik maakt van computers waarop in totaal 20 illegale exemplaren van de computerprogramma’s van Autodesk zijn aangetroffen.

Partijen hebben hun geschil ter zake de inbreuk op het auteursrecht onderling geregeld en vastgelegd in een vaststellingsovereenkomst.

Autodesk heeft geconstateerd dat Niebeek niet voldoet aan de vaststellingsovereenkomst door in plaats van de overeengekomen 6 gebruikerslicenties er slechts 2 af te nemen en vordert nakoming en een vertragingsvergoeding.

Niebeek stelt dat de vaststellingsovereenkomst onder wilsgebreken tot stand is gekomen en verzoekt in reconventie de nietigheid van de overeenkomst. Voorts stelt zij dat de beslaglegging niet is verlopen zoals door de advocaat van Autodesk was aangekondigd, waardoor het niet redelijk zou zijn om Niebeek aan de volledige nakoming van de vaststellingsovereenkomst te houden.

Autodesk wordt volledig in het gelijk gesteld door de rechtbank.

Rechtbank ’s-Hertogenbosch, 8 juli 2008, KG ZA 08-261, Stichting BREIN tegen Euroaccess Enterprises Ltd. (met dank aan Rob Zimmermann, Höcker).

Auteursrecht. BREIN-zaak. Gerichtheid van buitenlandse website. Aansprakelijkheid provider voor doorgeven website. Verplichting om NAW-gegevens aan eiser door te geven (Lycos/Pessers). Werkelijke-proceskostenveroordeling van provider.

“4.3. Vervolgens rijst de vraag welk recht op onderhavige kwestie van toepassing is. Die vraag dient te worden beantwoord aan de hand van de Wet conflictenrecht onrechtmatige daad. Immers, de inbreuk op een auteurs- of naburig recht is een onrechtmatige daad in de zin van artikel 6: 162 BW. In het eerste lid van artikel 3 van de Wet conflictenrecht onrechtmatige daad is bepaald dat verbintenissen uit onrechtmatige daad worden beheerst door het recht van de Staat op welks grondgebied de daad plaatsvindt. Nu doet zich in het onderhavige geval de situatie voor dat de website www.torrent.to wereldwijd kan worden geraadpleegd, dat onduidelijk is in welk land de aanbieder van die website is gevestigd en dat de site kennelijk via verschillende servers in diverse landen, waaronder Nederland, wordt gehost. Uit de door Stichting BREIN overgelegde uitdraaien van de website www.torrent.to blijkt dat de site voornamelijk In de Duitse taal is opgesteld, maar zich ook specifiek richt op Nederlandse bezoekers, gelet op de aangeboden (Nederlandstalige) werken van Nederlandse artiesten en de reclameboodschappen in de Nederlandse taal. Ter zitting is voorts komen vast .te staan dat de servers van waaruit de hostuig plaatsvindt, in Amsterdam staan. Onder die omstandigheden kan het Nederlandse recht worden toegepast. 

Rechtbank 's-Hertogenbosch, 11 juni 2008, LJN: BD3658, Adobe Systems Inc. & Microsoft Corp. tegen Patch Marketing B.V.

Incident zekerheidstelling proceskosten. Het vereiste van 224 Rv is geen formaliteit als bedoeld in artikel 5 lid 2 Berner Conventie. De schadevergoeding waar artikel 224 lid 1 Rv op doelt betreft de schade die een rechtstreeks gevolg is van het in rechte opkomen van gedaagde. Het gaat niet om de schadevergoeding die eventueel in reconventie gevorderd zou kunnen worden. Vordering toegewezen. 

Adobe c.s. hebben - kort gezegd - Patch in de hoofdzaak gedagvaard vanwege het zonder toestemming gebruik maken van en verveelvoudigen van hun auteursrechtelijk beschermde computerprogramma’s. Patch vordert bij deze incidentele conclusie dat Adobe c.s., als in de V.S. gevestigde rechtspersonen, op grond van artikel 224 van het Wetboek van burgerlijke rechtsvordering (Rv) worden veroordeeld om zekerheid te stellen voor de proceskosten en de schadevergoeding, tot betaling waarvan Adobe c.s. in de hoofdzaak veroordeeld zouden kunnen worden. Adobe c.s. stellen zich primair op het standpunt dat de uitzondering van artikel 224, lid 2, sub a Rv aan de orde is.

Volgens hen verzet in het onderhavige geval artikel 5 van de Berner Conventie zich tegen het opleggen van een verplichting tot het stellen van zekerheid. Aan een Amerikaanse procespartij zouden, in een Nederlandse procedure over auteursrechten tegen een Nederlandse procespartij, geen eisen mogen worden gesteld die niet ook aan de Nederlandse procespartij worden gesteld. Met het stellen van zekerheid zou bovendien een door de BC niet toegestane formaliteit aan de uitoefening van het auteursrecht worden gesteld. De rechtbank volgt het standpunt van Adobe c.s. niet.

Rechtbank Breda, 24 april 2008, Thoroughbred Software International tegen Thoroughbred Europe B.V.( met dank aan Rogier Overbeek, Kennedy Van der Laan). 

Beëindiging van een softwaredistributieovereenkomst (onder Amerikaans recht) en (daarmee samenhangende) auteursrechtinbreuk (illegaal kopiëren software door voormalig distributeur).

“3.6. Op grond van distributieovereenkomst 2001, de voorraadovereenkomst en het Addendum 2003 is TE gerechtigd de door TSI aangeleverde TSI-softwareproducten te distribueren. TE heeft niet aannemelijk gemaakt dat zij van TSI toestemming heeft gekregen om TSI-software te verveelvoudigen en zelfstandig op de markt te brengen. Dat TE de beschikking heeft over de broncode en programma's om codes en serienummers te generen, doet hier niet aan af. TE heeft niet aannemelijk gemaakt dat het ter beschikking stellen van deze code en programma's een ander doel had dan een tijdelijk gebruik ten behoeve van service of foutcorrecties. TE maakt dan ook inbreuk op de auteursrechten van TSI.” 

Lees het vonnis hier.

GvEA, 30 April 2008, zaak T-131/06, Sonia Rykiel création et diffusion de modèles tegen OHIM / Cuadrado SA(Nog geen Nederlandse versie beschikbaar).

Oppositiezaak. Aanvraag Gemeenschapsbeeldmerk SONIA SONIA, opposite o.g.v. ouder nationaal woordmerk SONIA. Geen normaal gebruik, oppositie afgewezen. .

“55. Therefore, pursuant to the case-law referred to above, it is necessary to examine whether the very small volume of sales of those goods under the earlier word mark might have been offset by the fact that use of the mark was extensive or very regular. In the present case, there is nothing to indicate that use of the mark was extensive or regular, the nine relevant invoices being concentrated in the months of January, February and March 1997, and February and March 1998.

(…) 60.  In addition, the total amount of transactions over the relevant period seems to be so token as to suggest that, in the absence of supporting documents or convincing explanations to demonstrate otherwise, the use by Cuadrado of the earlier word mark cannot be held to be warranted, in the economic sector concerned and taking account of the nature of the goods concerned, for the purpose of maintaining or creating market shares for the goods protected by the earlier word mark.

61      Moreover, the applicant cannot rely on the judgment in LA MER, cited in paragraph 32 above, on the ground that, unlike in the present case, the low volume of sales of the goods under the earlier mark was to a large extent offset by the very regular nature of the use of that mark. (…)

62      In the light of all those considerations, the Court finds that the Board of Appeal failed to take into account all the relevant factors for the purpose of determining whether the use which was made of the mark could be regarded as genuine and, on that basis, infringed Article 43(2) and (3) of Regulation No 40/94.

63. Accordingly, the contested decision falls to be annulled."

Lees het arrest hier.

WIPO Arbitration and Mediation Center, 22 april 2008, zaak DNL2008-0004, Belangenvereniging Zelfdoeners in Adoptie v. Media Village B.V. i.o.

“In deze eerste beslissing onder de op 28 februari 2008 in werking getreden Regeling is het nuttig stil te staan bij enkele uitgangspunten van de Regeling. Anders dan de tot die datum van kracht zijnde arbitrageregeling kan onder de Regeling niet alleen de houder van een merkrecht of een handelsnaamrecht een Eis indienen, maar een ieder die een naam gebruikt in Nederland binnen door de Regeling nader omschreven categorieën. Zo kunnen personen op basis van hun familienaam een geschil aanhangig maken, evenals in Nederland gevestigde verenigingen, stichtingen, instellingen en overheidsinstanties op basis van de naam waaronder zij aan het maatschappelijk verkeer deelnemen.”

Lees de uitspraak hier.

Rechtbank ’s-Gravenhage, HA ZA 07-1198, 16 april 2008, Siemens VDO Trading GmbH c.s. tegen Kryezi

Inbreuk op merkenrecht, auteursrecht en databankenrecht. Verkoop van wegenkaartensoftware via o.a. marktplaats.nl.

Eiseres Siemens brengt autonavigatiesystemen en bijbehorende cd-rom’s op de markt onder de naam VDO. Gedaagde Kryezi heeft op o.a. de website marktplaats.nl diverse malen VDO cd-rom’s (wegenkaarten) aangeboden onder de naam Peter Hartog. Om de inbreuk te kunnen bewijzen heeft Siemens een hulppersoon ingeschakeld die onder de naam J. Stam via e-mail contact heeft opgenomen met de aanbieder. Deze hulppersoon van Siemens heeft vervolgens een cd-rom besteld en geld overgemaakt naar de opgegeven bankrekening van de aanbieder.

Volgens de rechtbank staat vast dat het in de e-mail overeengekomen bedrag door de hulppersoon van Siemens is overgemaakt naar de bankrekening van Kryezi en dat Kryezi het bedrag heeft ontvangen en behouden. Tevens blijkt uit de e-mail dat Kryezi spreekt over het branden van een cd, zodat de rechtbank aanneemt dat het hier om een kopie van de software gaat.

Vzr. Rechtbank Haarlem, 29 februari 2008, Ampy Metering Ltd c.s. tegen Range King B.V. (met dank aan Hester Overbeek, Van Diepen Van der Kroef).

Wel gemeld, nog niet samengevat. Auteursrecht op software op magneetkaarten voor golfbalautomen. De voorzieningenrechter acht zich, kort gezegd, niet deskundig genoeg om over de deskundigen te oordelen. Nader onderzoek door deskundigen is daarom vereist en daar leent het kort geding zich niet voor.

Eiseres Ampy is fabrikant van een kaartbetaalsysteem Digicard. De kaarten ter grootte van een creditcard zijn voorzien van een magneetstrip. Eisers Duchel en Automation zijn licentiehouders . Gedaagde Range King houdt zich bezig met productie en handel voor golfbaanmaterialen. Range King heeft Digicard kaartlezeres en magneetkaarten van Automation gekocht.

Range King verkoopt ook eigen, afwijkend vormgegeven, magneetkaarten die werken op een Digicard kaartlezer. Eisers ageren hiertegen op grond van auteursrecht en onrechtmatig handelen. Range King vordert voorwaardelijk in reconventie dat eiseres zich onthouden van het aanschrijven van klanten en eindgebruikers.