Rechtbank Amsterdam, 19 juli 2007, LJN: BA9973. Eiser tegen gedaagde.
“De Beat beschikt net als de Charly en de Chaplin over de onder 4.2. genoemde kenmerken. Indien de totaalindrukken van de stoelen met elkaar worden vergeleken kan de Beat van [gedaagde] als een ongeoorloofde verveelvoudiging of openbaarmaking als bedoeld in de Auteurswet van de Charly en de Chaplin worden aangemerkt.”
Lees het vonnis hier.
Gerechtshof ’s-Gravenhage, 12 juli 2007, KG ZA 05/925. Stichting De Thuiskopie tegen Opus Supplies B.V. (Met dank aan Dirk Visser, Klos Morel Vos & Schaap).
Wel gemeld, nog niet besproken. Het Hof bekrachtigt het vonnis van de voorzieningenrechter van de Rechtbank Den Haag. In casu geen thuiskopievergoeding bij levering vanuit buitenland op bestelling Nederlandse particulieren.
Opus GmbH, een onderneming die vanuit Duitsland op basis van bestellingen via internet blanco CD’s en DVD’s levert aan afnemers in Nederland. Voor de door Opus aan Nederlandse afnemers geleverde CD’s wordt geen thuiskopievergoeding aan de Stichting Thuiskopie betaald.
Het Hof komt tot de conclusie dat Opus kan niet worden aangemerkt als importeur in de zin van artikel 16c lid 2 Aw en derhalve geen thuiskopie-vergoeding verschuldigd is. Hierbij grijpt het Hof uitgebreid terug naar de parlementaire geschiedenis bij het wetsvoorstel ter invoering van artikel 16c Aw. Volgens het Hof contracteert Opus de Nederlandse kopers onder toepasselijkverklaring van de algemene voorwaarde dat het vervoer in opdracht van koper geschied. De levering vindt derhalve plaats in Duitsland op grond waarvan Opus niet als importeur maar als exporteur dient te worden aangemerkt. Opus is immers verantwoordelijk voor het vervoer en voor het afleveren van de CD’s in Nederland.
Nu dit met zich meebrengt, aldus het Hof, dat Opus geen vergoeding verschuldigd is over aan Nederlandse kopers geleverde blanco informatiedragers, heeft de voorzieningenrechter terecht de vorderingen tegen Opus afgewezen.
Lees het vonnis hier. Vonnis Rechtbank Den Haag: IEF 920 (16 september 2005).
De Telegraaf bericht: “Over het graf van de nog geen maand geleden overleden majoor Bosshardt wordt nu al ruzie gemaakt over het gebruik van de naam van de heilsoldate. Het Leger des Heils distantieert zich hiervan en zegt dat de onenigheid de naam en goede reputatie van de 'majoor' schaadt.
…) Zowel de Stichting Nederland Positief en als de Stichting Majoor Bosshardt Prijs - voor een betere samenleving beweert 'recht' te hebben op de Majoor Bosshardt Prijs. Gitta de Zwart, woordvoerder van het Leger des Heils, de organisatie waarvoor majoor Bosshardt zich haar hele leven heeft ingezet: "Deze stichtingen zijn op geen enkele manier met ons verbonden. Wij hebben de initiatiefnemers daar wél om gevraagd. Tevergeefs..."
Lees hier meer.
HvJ EG, 18. Juli 2007, Conclusie A-G Juliane Kokott in zaak C 275/06. Productores de Música de España (Promusicae) tegen Telefónica de España SAU. (Niet beschikbaar in het Nederlands).
Auteursrecht. Verzoek om een prejudiciële beslissing. "Is het de lidstaten (…) toegestaan om te bepalen dat operatoren van elektronische communicatienetwerken en -diensten, telecomproviders en hostingproviders de verbindings- en verkeersgegevens betreffende elektronische communicaties die tijdens de verstrekking van een dienst van de informatiemaatschappij tot stand zijn gebracht, slechts ten behoeve van een strafrechtelijk onderzoek of ter bescherming van de openbare of de nationale veiligheid, en dus niet ten behoeve van civiele procedures, dienen te bewaren en ter beschikking te stellen?"
“Ich schlage dem Gerichtshof daher vor, das Vorabentscheidungsersuchen wie folgt zu beantworten:
Es ist mit dem Gemeinschaftsrecht vereinbar, wenn Mitgliedstaaten die Weitergabe von personenbezogenen Verkehrsdaten zum Zweck der zivilrechtlichen Verfolgung von Urheberrechtsverletzungen ausschließen.”
Lees de conclusie hier.
GvEA, 12 juli 2007, zaak T-229/05, AEPI tegen Europese Commissie. (Alleen beschikbaar in het Frans en het Grieks).
Auteursrecht , naburige rechten en medediging in Griekenland.
"Dans sa plainte, la requérante souligne que la rémunération des droits voisins avait été fixée à un niveau excessif, qui allait jusqu’à 5 % des recettes brutes des stations de radio et des chaînes de télévision grecques. Ce comportement constituerait une violation des articles 81 CE et 82 CE, qui lui causerait des préjudices graves et irréparables, dans la mesure où les entreprises ne seraient pas en mesure de payer ces montants excessifs, privant ainsi la requérante de la perception des redevances qu’elle réclamait pour les droits d’auteur.
(…)Au vu de ce qui précède, il y a lieu de constater que la requérante n’a produit aucun élément concret établissant l’existence actuelle ou potentielle de dysfonctionnements importants dans le marché commun. Par conséquent, la requérante ne démontre pas que, dans la décision attaquée, la Commission a commis une erreur manifeste d’appréciation lorsqu’elle a considéré que les pratiques dénoncées par la requérante produisaient leurs effets dans une large mesure ou même intégralement dans le marché grec, et que, en conséquence, elles n’étaient pas de nature à affecter le commerce entre États membres au sens des articles 81 CE et 82 CE."
Lees het arrest hier.
In aansluiting op o.a. dit eerdere bericht, meldt o.a. Webwereld.nl: ”Uit documenten van de Europese Commissie blijkt maandag dat de de hogere importheffing (gegevensdragers) op digitale camera's slechts op beperkte schaal wordt ingevoerd. De Europese Unie overwoog om de importheffing op digitale camera's te verhogen van 5 naar 12,5 procent. Voor digitale videocamera's gold al een heffing van 12,5 procent. De Commissie heeft nu besloten om alleen de heffing op geavanceerde fotocamera's die minimaal een half uur kunnen filmen in hoge kwaliteit, te verhogen naar 12,5 procent, zo meldt het ANP.”
Lees hier meer.
Ministerie van Economische Zaken, 6 juli 2007, OI/I/7076510, Onderwerp: Notitie Auteursrecht en Innovatie.
“Tijdens het Algemeen Overleg met uw Kamer op 7 december jl. heeft toenmalig Staatssecretaris Van Gennip u toegezegd in het voorjaar van 2007 een notitie toe te zenden over de relatie tussen auteursrecht en innovatie. Gelet op de samenhang hiervan met andere ontwikkelingen met raakvlakken met het auteursrechtbeleid zoals de ontwikkeling van nieuwe diensten en producten en de discussie over het thuiskopiestelsel, is het niet mogelijk gebleken deze notitie in de oorspronkelijk toegezegde termijn op te stellen. Mijn streven is u deze notitie komend najaar te doen toekomen. (w.g.) Maria J.A. van der Hoeven.”
Lees de notitie ook hier.
Rechtbank Arnhem, 13 juni 2007, LJN: BA9612. Keesie B.V. tegen Stichting Wildzoekers.
Auteursrecht. Geldige gebruikslicentie, geen auteursrechtinbreuk.
Communiciatie- en reclamebureau Keesie heeft in september 2004 op verzoek van de oprichters van natuurorganisatie Wildzoekers de vormgeving en huisstijl van Wildzoekers ontwikkeld en vervolgens voor de duur van één jaar een gebruikslicentie verstrekt aan Wildzoekers. Stichting Wildzoekers is in februari 2005 opgericht. Partijen hadden een langdurige samenwerking voor ogen en spraken af dat indien de samenwerking zou komen te vervallen, Keesie de auteursrechten op het door Keesie vervaardigde werk aan Wildzoekers zou overdragen tegen vergoeding. Aan de samenwerking tussen partijen komt voortijdig een einde.
Stichting Wildzoekers deelt Keesie mee dat zij de door Keesie ontworpen huisstijl en logo nog slechts zal gebruiken tot februari 2006, zijnde in haar visie de afloopdatum van de gebruikslicentie. Keesie stelt dat de gebruikslicentietermijn van één jaar is ingegaan in september 2004 en vordert betaling voor de verlenging van de gebruikslicentie. Daarnaast vordert Keesie een verklaring voor recht dat Wildzoekers inbreuk maakt op haar auteursrecht en eist zij nakoming van de overeenkomst van overdracht van de auteursrechten aan Wildzoekers tegen vergoeding.
Volgens de rechtbank is tussen partijen niet overeengekomen wanneer de licentie ingaat en evenmin wat zou gelden na één jaar. De rechtbank hanteert als ingangsdatum van de licentie de oprichting van Stichting Wildzoekers in februari 2005. “4.2. (…) Dit ligt ook voor de hand. Het gaat hier niet om vergoeding van ontwikkelingskosten, maar om een gebruiksvergoeding. Het is niet goed denkbaar dat een nog niet bestaande (rechts)persoon reeds een vergoeding verschuldigd zou zijn voor het aan die (rechts)persoon gebonden gebruik van een nog niet bestaand werk (…)”.
Ten aanzien van de vermeende auteursrechtinbreuk oordeelt de rechtbank dat “4.3. (…) Wildzoekers een nieuwe huisstijl en logo heeft laten ontwikkelen en op de comparitie heeft Keesie niet weersproken dat Wildzoekers zelf het gebruik van de ontwerpen van Keesie heeft gestaakt vóór 1 februari 2006, dus vóór het aflopen van de licentieperiode van één jaar. Keesie heeft daarbij toegegeven dat de nieuwe stijl geen inbreuk maakt op haar auteursrecht (…)”.
De door Keesie gevorderde veroordeling tot nakoming van de overeenkomst tot overdracht van de auteursrechten en vergoeding daarvoor wordt afgewezen, omdat Wildzoekers de door Keesie ontworpen huisstijl en haar logo feitelijk niet heeft overgenomen en de overeenkomst geen verplichting tot overname van de intellectuele eigendomsrechten inhoudt (4.6).
Interessant is de overweging van de rechtbank ten aanzien van de gevorderde volledige proceskostenvergoeding op grond van de Handhavingsrichtlijn: “4.8. (…) De volledige proceskostenveroordeling van de Handhavingsrichtlijn is vooral gegeven voor piraterij en andere gevallen van opzet en kwade trouw. Daarvan is in dit geval geen sprake. Het gaat hier om een spaak gelopen samenwerking met auteursrechtelijke facetten tussen niet commercieel ingestelde organisaties (…)”.
Lees het vonnis hier
"The summer special session of WIPO's Standing Committee on Copyright and Related rights (SCCR) ended with an outcome that effectively killed the proposed treaty for protection of broadcast organisations (Broadcast Treaty). The committee called off the Diplomatic Conference that was supposed to take place in November to approve the treaty. Even if the treaty remains on the agenda of SCCR, it is unlikely that there will be any serious push to overcome the vastly different positions on key issues relating to objectives, scope and object of protection."
Lees hier meer.
Trouw bericht: “De gemeente Amsterdam meet met twee maten bij het bestrijden van grappenmakers die de slogan ’I Amsterdam’ op de hak nemen. Boomerang, een bedrijf dat in cafés gratis ansichtkaarten verspreidt, bedacht enige tijd geleden een geinige parodie op die slogan: ’I Ambtenaar’. Amsterdam kon er wel om lachen, vertelt een woordvoerster van Boomerang: „We kregen zelfs telefoontjes uit het stadhuis of we nog meer kaarten konden leveren.”
Maar tegen Maarten ter Horst sloeg de gemeente een andere toon aan. Ter Horst, ambtenaar in de gemeente Haarlemmermeer, had op de netwerksite Hyves een pagina aangemaakt voor hyvende ambtenaren. Als logo gebruikte hij de Boomerang-kaart. Amsterdam reageerde deze week met een boze brief vol dreigende juridische taal. “
Lees hier meer.
