Auteursrecht  

Rechtbank Amsterdam 14 augustus 2019, IEF 18671; ECLI:NL:RBAMS:2019:6085 (Nordisk tegen curator) Artikel 4 Auteurswet. Nordisk is producent van een tv-format waarin helderzienden onopgeloste moordzaken oplossen. Een medewerker van Nordisk was voor een groot deel verantwoordelijk voor de ontwikkeling van het format (format 1). De medewerker heeft samen met een medewerker van TéVé gesproken over het geschikt maken van dit format voor de internationale markt. Dit leidde tot format 2, waarvoor door de medewerker van TéVé een document is geschreven, de ‘format bible'. TéVéPartners/TéVé Holland is later failliet gegaan. Gedaagde is de curator.
Nordisk stelt onder meer dat de auteursrechten op het format voor ten minste 50% -  toekomen aan Nordisk. En dat de curator inbreuk heeft gemaakt op haar auteursrechten door zonder toestemming van Nordisk distributieovereenkomsten over exploitatie van het format aan te gaan met Banijay. Een handshake deal voor toekomstige projecten, betekent nog niet dat partijen zijn overeengekomen dat TéVé Partners/TéVé Holland het auteursrecht voor dit concrete format voor de helft zou overdragen aan Nordisk. Indien de curator slaagt in het leveren van tegenbewijs, zullen de vorderingen van Nordisk worden afgewezen.

Rechtbank Den Haag 14 augustus 2019, IEF 18647; ECLI:NL:RBDHA:2019:8378 (Foshan tegen Nomenta) Auteursrecht. Niet ingeschreven gemeenschapsmodel. Incident zekerheidstelling. Foshan is van mening dat Nomenta inbreuk maakt op haar niet ingeschreven modelrecht en haar auteursrecht. Nomenta vordert een zekerheidstelling voor een eventuele proceskostenvergoeding, nu Foshan een partij is zonder woonplaats of gewone verblijfplaats in Nederland. Foshan schuift mede-eiser Nikki.Amsterdam naar voren om zekerheid te verschaffen, maar heeft onvoldoende specifiek aangetoond dat zij ook daadwerkelijk verhaal kan en zal bieden. Derhalve moet Foshan zelf zekerheid bieden.

Rechtbank Den Haag 7 augustus 2019, IEF 18645, IEFbe 2930; ECLI:NL:RBDHA:2019:8166 (Shoebaloo en MVSA tegen Invert GCV) Auteursrecht. Slaafse Nabootsing. Eerder is in deze zaak al de bevoegdheid van de Nederlandse rechter vastgesteld (zie IEF 16401 en IEFbe 2005). Shoebaloo exploiteert schoenenwinkels. Het interieur van deze winkels is gebaseerd op de Amerikaanse Antelope Canyons. Dit interieur is in opdracht van Shoebaloo door MVSA uitgewerkt. Invert heeft in haar schoenenwinkel in Antwerpen een interieur dat naar mening van Shoebaloo en MVSA te zeer overeenkomt met het interieur van de winkels van Shoebaloo. Het recht van het land waarvoor de bescherming wordt gevorderd, beheerst de rechtsverhouding. Dat is in dit geval België, daar waar de inbreuk gemaakt wordt. Nu werk- en inbreukbegrip geharmoniseerd zijn, heeft dit geen gevolgen. Van belang is dat de wand los gezien kan worden als werk op zich. Er zijn voldoende creatieve keuzes gemaakt bij het ontwerp van het interieur, en de vormgeving was niet gangbaar in het vormgevingserfgoed. Op grond van een vergelijking van beide interieurs wordt een zodanige overeenstemming geconstateerd dat sprake is van een inbreuk. De vordering op grond van slaafse nabootsing faalt echter nu deze onvoldoende is onderbouwd. De vorderingen worden voor zover redelijk toegewezen op grond van de auteursrechtinbreuk.

Hof Den Haag 27 augustus 2019, IEF 18646, ECLI:NL:GHDHA:2019:2226 (X tegen Tinnus Enterprises LLC) Gemeenschapsmodellenrecht. Auteursrecht. Tinnus brengt een ‘waterballonvuller’ op de markt. Hiertoe houdt zij modelrechten, en claimt zij octrooirechten. Ook claimt zij auteursrechten op het uiterlijk van de waterballonvuller. Tinnus heeft door de douane in Rotterdam beslag laten leggen op een partij vergelijkbare producten, die volgens Tinnus inbreuk maken op haar waterbalonvullers. Eiseres, van wie de waterballonvullers in beslag zijn genomen, is het hier niet meer eens. De rechtbank heeft de procedure in eerste aanleg echter geschorst nu er geen duidelijkheid bestaat over de gemeenschapsmodellen (zie ook IEF 17507). Het hof acht dit terecht voor zover het de geldigheid van de gemeenschapsmodellen betreft. Voor zover het de auteursrechten betreft, kan de zaak dus gewoon behandeld worden. Dit is echter geen bijzondere reden die ertoe kan leiden dat ook het modelrechtelijk deel kan worden voortgezet. De zaak wordt terugverwezen naar de rechtbank.

HvJ EU 29 juli 2019, IEF 18644, IEFbe 2929, IT 2849; ECLI:EU:C:2019:625 (Volker Beck tegen Spiegel Online) Auteursrecht. Informatievrijheid. Volker Beck is een Duits politicus die een opzienbarend manuscript heeft geschreven dat door Spiegel Online op internet is geplaatst. Beck heeft bezwaar gemaakt tegen de beschikbaarstelling van het manuscript en het artikel op de website van Spiegel Online, omdat hij dat als een schending van zijn auteursrecht beschouwt. Na een eerste oordeel in het voordeel van Beck, is de rechter in beroep van oordeel dat de uitlegging van artikel 5, lid 3, onder c) en d), van richtlijn 2001/29, gelezen in het licht van de grondrechten, en in het bijzonder van informatievrijheid en vrijheid van media, niet voor zich spreekt. Hij vraagt zich met name af of deze bepaling discretionaire ruimte laat bij de omzetting ervan in nationaal recht (voor prejudiciële vragen zie ook: IEF 17179 en IEFbe 2372).

Rechtbank Midden-Nederland 31 juli 2019, IEF 18643, IT 2846; ECLI:NL:RBMNE:2019:3649 (Spirituele webshops) Auteursrecht. Inbreuk. Persoonlijkheidsrechten. Eiser verkoopt spirituele sieraden en producten middels een webshop. Gedaagde verkoopt dezelfde producten via haar eigen webshop. Eiser is van mening dat gedaagde de teksten van de website van eiser (te veel) over heeft genomen, en dat zij hiermee inbreuk maakt op haar auteursrechten. Het staat voldoende vast dat de auteursrechten van de teksten bij eiser berusten nu zij een eenmanszaak is, en dit verder niet gemotiveerd is betwist. Ook is er sprake van een werk, nu om de producten zo goed mogelijk aan te prijzen creativiteit is geuit in de teksten, en deze niet louter het product beschrijven. Uit vergelijking van de teksten van eiser en gedaagde blijkt dat deze te zeer overeenkomen. Omdat geen naamsvermelding is toegepast, is hier ook sprake van een inbreuk op de persoonlijkheidsrechten van eiser. Gedaagde moet de inbreuken staken en gestaakt houden, op straffe van de gevorderde dwangsom. Ondanks verweer wordt gedaagde veroordeeld in de proceskosten op grond van 1019h Rv, nu zij meermaals te kennen heeft gegeven dat haar proceshouding niet is beïnvloed door de houding van haar wederpartij.

Rechtbank Amsterdam 19 juni 2019, IEF 18635, IT 2838; ECLI:NL:RBAMS:2019:5033 (BRCP tegen X) Auteursrecht. BRCP is opgericht met als doel de kennis van het werk van Jheronimus Bosch te verdiepen door middel van moderne technische hulpmiddelen. Gedaagde is bij dit project betrokken. Dit project heeft al voor meer rechtszaken gezorgd, zie IEF 17792 en IEF18302. In deze zaak vordert BRCP een verklaring voor recht dat zij rechthebbende is op de verschillende websites van het project. Dit wordt wat betreft de ‘showcase website’ echter afgewezen nu artikel 8 Aw niet van toepassing is. Wat betreft de publieke website wordt geoordeeld dat dit geen gemeenschappelijke werk is, en dat de vordering van BRCP ook op dit punt dient te worden afgewezen. Het onderzoeksportaal komt niet in aanmerking voor bescherming nu hier geen creatieve keuzes zijn gemaakt. Wel is BRCP rechthebbende op de domeinnaam.

YoungKio, een Nederlandse jongen uit Purmerend, scoorde dit jaar de grootste wereldhit ooit met het nummer 'old town road' van Lil Nas X en (in een remix) Billy Ray Cyrus. Met zijn muziek is inmiddels een Billboard Hot 100 record gebroken, want het nummer staat het langst ooit op nummer 1 van die lijst. YoungKio verkocht de door hem gemaakte beat (in feite: instrumentale muziek) via het platform BeatStars. BeatStars is een digitale, wereldwijde marktplaats voor muziekproducers. Vraag en aanbod voor beats komen er bij elkaar.

Rechtbank Amsterdam 10 januari 2019, IEF 18627; ECLI:NL:RBAMS:2019:4856 (X tegen Mosman c.s.) Auteursrecht. Procesrecht. Verzoek getuigenverhoor. Verzoeker houdt zich bezig met technisch speur- en ontwikkelingswerk. Mosman c.s. (hierna: Mosman) verkoopt Bulk Solid Heat Exchanger torens (hierna: BHSE’s), torens die worden gebruikt bij productie van o.a. suiker, kunststofkorrels, koolzaad en kunstmestkorrels. Voor de ontwikkeling van de BHSE’s heeft Mosman samengewerkt met een ontwikkelaar. Verzoeker en Mosman zijn een overeenkomst aangegaan ter ontwikkeling van twee warmtewisselaars. Beide samenwerkingen zijn inmiddels beëindigd. Verzoeker vordert nu dat Mosman gebruik van kennis, die is vormgegeven in bepaalde spreadsheets uit deze samenwerking, waarop zijn auteursrechten rusten, staakt. In kort geding is deze voorziening geweigerd. Nu wordt verzocht een voorlopig getuigenverhoor te bevelen. Verzoeker wil de ontwikkelaar en bestuurder van Mosman verhoren. Mosman verzet zich hiertegen. Voorop staat dat een verzoek tot getuigenverhoor kan worden toegewezen als de te bewijzen feiten zijn betwist, het bewijs daarvan door getuigen is toegelaten en de te bewijzen feiten tot een beslissing in de zaak kunnen leiden. Wel kan een dergelijk verzoek worden afgewezen indien de bevoegdheid tot het bezigen van dit middel misbruik maakt. Nu in deze zaak aan de eisen is voldaan, en er geen sprake is van een dergelijke uitzondering, wordt het verzoek toegewezen.

Rechtbank Noord-Nederland 22 juli 2019, IEF 18624, ECLI:NL:RBNNE:2019:3211 (Verf webshop) Eiser heeft samen met zijn partner een vof waarmee zij verf van het Noorse merk Jotun verkopen via internet. In de loop van 2018 ontstond een conflict tussen eiser en zijn partner. Eiser heeft de website offline gezet, en is zelf met een andere website verdergegaan (eveneens met de verkoop van Jotun verf). Hierna heeft eiser alle vorige klanten aangeschreven met de boodschap dat de activiteiten van de vof werden voortgezet onder de nieuwe naam. Gedaagden hebben hier een bericht achteraan gestuurd dat de verf nog steeds bij hen te koop werd aangeboden. Eiser stelt dat dit handelen onrechtmatig is, en dat gebruik van de teksten op de website en flyer een inbreuk vormen op zijn auteursrechten. Het handelen van gedaagden wordt onrechtmatig geacht nu de er auteursrecht rust op de website- en flyerteksten van eiser, en de totaalindrukken van beide teksten (hoewel niet geheel identiek, wel grotendeels identiek) te zeer overeenstemmen om niet te concluderen dat er sprake van overeenstemming is. De vorderingen worden toegewezen voor zover deze toewijsbaar zijn.