Octrooirecht  

Vzr. Rechtbank Rotterdam 19 oktober 2021, IEF 20280; ECLI:NL:RBROT:2021:10410 (LONGi Nederland tegen Hanwha) Kort geding. LONGi Nederland en Hanwha zijn concurrenten op de markt van zonnepanelen. In de zomer van 2021 heeft Hanwha conservatoir bewijs- en afgiftebeslag ten laste van LONGi Nederland doen leggen. LONGi Nederland stelt in dit geschil dat het vonnis van 1 oktober 2021 [IEF 20219] op een kennelijke misslag berust. In dit vonnis zou ten onrechte zijn vastgesteld dat Hanwha ten tijde van het instellen van de eis in reconventie in het Belgische octrooiregister als octrooihouder stond geregistreerd. De vorderingen van LONGi worden afgewezen. Er is geen sprake van een kennelijke misslag. Nu niet in geschil is dat Hanwha inmiddels in België als octrooihouder staat geregistreerd, valt niet in te zien waarom het verbod zich niet mede tot dit land zou moeten strekken.

Vzr. Rechtbank Den Haag 18 oktober 2021, IEF 20255, IT 3687; ECLI:NL:RBDHA:2021:11312 (Ericsson tegen Apple) Kort geding. In het geschil tussen de twee partijen vordert Ericsson het opleggen van een bevriezende maatregel in afwachting van de behandeling van het kort geding. In dat kader beroept Ericsson zich op een dreiging dat Apple een anti-suit injection ergens ter wereld tegen Ericsson zal instellen. De verwachting van Ericsson is dat dit mede zal zien op procedures in Nederland over octrooien die hier gelding hebben. De voorzieningenrechter oordeelt dat het feit dat Apple c.s. niet bereid is een toezegging te doen geen ASI in te stellen tegen Ericsson, op zichzelf onvoldoende dreiging als vereist voor het treffen van een voorlopige maatregel is. De vorderingen worden afgewezen. 

Vzr. Rechtbank Den Haag 15 oktober 2021, IEF 20254; C/09/617654 (FrieslandCampina tegen Van Loon Group) Kort geding. Op 7 oktober heeft de voorzieningenrechter inzage in afschriften gevorderd [zie IEF 20235]. In dit kort geding verzet FrieslandCampina zich wederom tegen toepassing van het door Van Loon verzochte vertrouwelijkheidsregime. De voorzieningenrechter ziet wel aanleiding om tegemoet te komen aan de door Van Loon gevorderde provisionele voorziening. Er wordt bij voorlopige voorziening bepaalt dat uitsluitend de octrooigemachtigde van FrieslandCampina en haar gemachtigden die advocaat zijn in deze procedure, alsmede één natuurlijke persoon van FrieslandCampina Nederland B.V en één natuurlijke persoon van FrieslandCampina International Holding B.V. kennis mogen nemen van de processtukken en producties en stukken die vertrouwelijke informatie bevatten dan wel daarop zien. Deze personen moeten na aanwijzing bekend worden gemaakt aan Van Loon. 

Gerechtshof Den Haag 17 september 2021, IEF 20238; ECLI:NL:GHDHA:2021:1739 (LONGi tegen Hanwha) LONGi Nederland maakt onderdeel uit van een concern dat zich onder meer toelegt op de productie en verkoop van zonnepanelen, net als Hanwha. Het geschil draait om Europees octrooi EP 2 220 689. Partijen verschillen van mening wanneer het gaat over het recht tot inbeslagname op grond van een buitenlands octrooirecht, zie [IEF 20112]. LONGi kan aantonen dat tienduizenden beslagen zonnepanelen zijn bestemd voor afnemers in landen waar het octrooi niet geldt. Dat alle overige beslagen zonnepanelen bestemd zijn voor afnemers in de gevalideerde landen is onvoldoende aannemelijk. Het hof deelt het oordeel van de voorzieningenrechter dat er onvoldoende grond is voor opheffing van het bewijsbeslag. Dit kan immers relevant zijn voor de beoordeling van de door Hanwha gestelde inbreuken. Die dreiging is voldoende om de beslaglegging niet op te heffen. 

Vzr. Rechtbank Oost-Brabant 7 oktober 2021, IEF 20235; C/01/373700 (FrieslandCampina tegen Van Loon Group) Kort geding. FrieslandCampina vermoedt dat Van Loon Group inbreuk heeft gemaakt op haar bedrijfsgeheimen en een wanprestatie onder de NDA heeft gepleegd. Voor de voorzieningenrechter wordt gevorderd dat zij inzage krijgt in afschriften van de door de deurwaarder opgemaakte gedetailleerde beschrijvingen die betrekking hebben op deze inbreuk. Na de per 1 augustus jl. inwerking getreden wijziging van art. 80 lid 2 ROW komt de rechtbank Den Haag op grond van het toegevoegde sub c van genoemd artikel een exclusieve bevoegdheid toe ten aanzien van onder meer een inzagevordering die verband houdt met de handhaving van een octrooi.

Vzr. Rechtbank Rotterdam 1 oktober 2021, IEF 20219; ECLI:NL:RBROT:2021:9551 (LONGi tegen Hanwha) Kort geding. Zie beslissing op geschil in conventie [IEF 20112]. Octrooigeschil tussen eiser in reconventie Hanwha en gedaagde in reconventie LONGi Nederland. Beide partijen houden zich bezig met de ontwikkeling, vervaardiging en verkoop van zonnepanelen. Er wordt een grensoverschrijdend verbod opgelegd aan LONGi Nederland, op grond van onrechtmatige daad en niet (ook) op grond van octrooi-inbreuk, terwijl het Europese octrooi in kwestie niet in Nederland is gevalideerd.

Rechtbank Den Haag 18 augustus 2021, IEF 20155; ECLI:NL:RBDHA:2021:9247 (Alcon tegen Amo) Zoals in het vonnis van 31 maart 2021 is overwogen [ECLI:NL:RBDHA:2021:9369], heeft Amo afstand gedaan van het Nederlandse deel van het Europese octrooi EP 1 835 861 B1. In de nietigheidsprocedure tegen Alcon is het resterende geschilpunt nu de proceskosten. Het octrooi wordt door afstandshandeling geacht nooit te hebben bestaan. Hierdoor zou Alcon, aangezien haar vorderingen niet gegrond kunnen worden verklaard, in beginsel proceskosten moeten voldoen. Amo heeft pas na betekening van de dagvaarding afstand gedaan van het octrooi. Dit kan aanleiding geven om Amo voor de kosten op te laten draaien. De rechtbank ziet echter geen reden waarom Alcon Amo niet op de hoogte kon stellen van de procedure, zodat Amo afstand kon doen van het octrooi om verdere geschillen te voorkomen. Alcon wordt dan ook als ongelijk gestelde partij veroordeeld tot de proceskosten. 

Rechtbank Den Haag 22 juli 2021, IEF 20140; ECLI:NL:RBDHA:2021:8532 (Eiser tegen Octrooicentrum Nederland) Eiser is octrooihouder van een tweetal octrooien. Op 18 juli 2019 heeft de RDW een verzoek ingediend bij verweerder om een advies uit te brengen over de toepasselijkheid van de vernietigingsgronden op de octrooien van eiser. Eiser heeft hierop verweerschriften ingediend. Het Octrooicentrum heeft vervolgens tot vernietigbaarheid van beide octrooien geadviseerd, wegens gebrek aan inventiviteit. Eiser heeft vervolgens bezwaar gemaakt, maar verweerder is van mening dat er geen bezwaar open staat. Ze voert daartoe aan dat de adviezen geen besluiten zijn en dus niet voor bezwaar in aanmerking komen. De rechtbank is het hiermee eens en oordeelt dat het uitbrengen van deze adviezen geen rechtsgevolgen met zich meebrengt. De octrooien blijven immers na dit advies nog steeds geldig. Het beroep van eiser wordt ongegrond verklaard. 

Vzr. Rechtbank Amsterdam 16 juli 2021, IEF 20130, LS&R 1976; ECLI:NL:RBAMS:2021:4049 (AbbVie tegen Alvotech)  AbbVie is houder van een aantal medische octrooien voor medicijnen tegen reuma en de ziekte van Crohn. Alvotech heeft voor een biosimilar een handelsvergunning aangevraagd voor alle indicaties, waaronder de indicaties waar de octrooien van AbbVie op zien. AbbVie stelt dat een dreiging van een octrooi inbreuk reëel is, nu Alvotech zich in de media heeft uitgelaten over de verhandeling van de biosimilar. De voorzieningenrecht stelt AbbVie in het ongelijk, omdat het niet aannemelijk is dat Alvotech de octrooien niet zal respecteren. Een enkele aanvraag van een full label MA betekent nog niet dat de dreiging van onrechtmatig handelen reëel is.

Rechtbank Rotterdam 14 juli 2021, IEF 20127; ECLI:NL:RBROT:2021:7343 (Eiser tegen Mourik)  Eiser is in 2010 in dienst getreden bij Mourik, een internationaal opererende onderneming in de petrochemische industrie. In de arbeidsovereenkomst is overeengekomen dat alle onstane rechten gedurende de arbeidsovereenkomst toekomen aan Mourik. Tijdens zijn dienstverband heeft eiser een tweetal uitvindingen gedaan, ter zake waarvan Mourik octrooiaanvragen heeft ingediend. Ook is ten aanzien van de tweede uitvinding een Innovatieovereenkomst tussen eiser en toenmalige werkgever tot stand gekomen. In 2019 is eiser ergens anders in dienst getreden. Eiser vordert nu ontbinding van de Innovatieovereenkomst en overdracht van de twee octrooien. Hij stelt dat er sprake is geweest van dwaling en dat de vergoeding die eiser destijds heeft gekregen niet in verhouding staat tot de uiteindelijk gemaakte omzet dankzij de uitvinding. De rechter gaat hier niet in mee en stelt dat de octrooien aan Mourik blijven toebehoren, maar dat eiser wel aanspraak maakt op de in de Innovatieovereenkomst afgesproken vergoeding.