Parallelimport  

HvJ EU 14 november 2019, IEF 18859, LS&R 1763, IEFbe 3001; ECLI:EU:C:2019:968 (Vaselife en Chrysal tegen Ctgb) Aan Vaselife is een vergunning verleend voor de parallelimport van gewasbeschermingsmiddel Vaselife UB. Het Ctgb heeft het verzoek om de aan Vaselife toegekende vergunning te verlengen, geweigerd. Vervolgens is de toelating overgeschreven op Chrysal. Chrysal heeft bezwaar ingediend tegen het besluit over de verlenging van de vergunning. Dit bezwaar van Chrysal is door het Ctgb gedeeltelijk gegrond verklaard. Tegelijkertijd heeft het Ctgb het verzoek tot verlenging van de vergunning afgewezen. Vaselife heeft hiertegen beroep ingesteld bij het CBb, zie [LS&R 1626]. Het Ctgb heeft het verzoek van Chrysal om de naam van het middel te veranderen in Chrysal BVB, ingewilligd, en de respijtperiode verruimd waardoor ook de bestaande voorraad van het middel Vaselife UB mocht worden afgeleverd en opgebruikt. Hiertegen heeft Chrysal beroep ingesteld bij het CBb. Het CBb heeft vervolgens het HvJ EU verzocht om beantwoording van enkele prejudiciële vragen.

Vzr. Rechtbank Den Haag 24 september 2018, IEF 17983; ECLI:NL:RBDHA:2018:11600 (Puig tegen ASW en SAR) Parallelhandel. Merkenrecht. Puig houdt zich bezig met de verkoop van onder andere de parfums van Paco Rabanne. Ze zijn ook houder van Uniewoord- en beeldmerken PACO RABANNE, 1 MILLION en ONE MILLION. ASW is een grote drogisterijketen en handelt onder de naam Kruidvat. SAR handelt als parallelhandelaar. Kruidvat heeft in een brochure een aanbieding van 1 Million EDT staan. Puig heeft een aantal testaankopen gedaan en daarna een sommatiebrief gestuurd naar ASW en SAR. SAR heeft aangegeven dat de parfums afkomstig zijn van een Poolse distributeur (Beauty Gallery), waarvoor door Puig geen toestemming is gegeven. De verbodsvordering wordt toegewezen. ASW en SAR moeten een door de administrateur gewaarmerkt opgave leveren maar alleen de gegevens met betrekking tot gegevens over Beauty Gallery. Er is niet gebleken hoe de rectificatie kan bijdragen aan het voorkomen van doorlopende inbreuken en voorkoming van toenemende schade. De gevorderde rectificatie wordt afgewezen.

Voorz. NL Rechtbank van KH Brussel 27 april 2017, IEF 16797; IEFbe 2175 (MSD tegen PI Pharma) BMS (Bristol-Myers Squibb)-voorwaarden [C-427/93, C-429/93 en C-436/93] Ompakken geneesmiddelen. Merkenrecht. De voorzitter van de Nederlandstalige rechtbank van koophandel te Brussel bevestigt in de eerste plaats de schending van de derde BMS-voorwaarde. De voorzitter past daarbij het arrest van het Hof van Justitie inzake Orifarm (C-400/09) toe en bevestigt dat ofwel de daadwerkelijke ompakker/heretiketteerder moeten worden vermeld, ofwel de entiteit die daarvoor de verantwoordelijkheid draagt. Het volstaat niet dat één van deze entiteiten louter wordt vermeld (bijvoorbeeld voorafgegaan door “ingevoerd door”); er dient wel degelijk ook vermelding te worden gemaakt van “omgepakt door”. Ook een bevestiging vanwege het FAGG dat de term “omgepakt door” mag worden weggelaten, vormt geen rechtvaardiging om één van de BMS-voorwaarden te negeren.

Rechtbank Den Haag 26 april 2017, IEF 16745; IEFbe 2146 (Tommy Hilfiger en Calvin Klein tegen Soob management) Bodemzaak na IEF 16253. Merkenrecht. Namaak. Door Soob management is op grote schaal merkinbreuk gemaakt. Van de inzenders: De rechtbank legt een pan-Europees inbreukverbod op t.a.v. de EU-merken en een Benelux-wijd verbod t.a.v. de Benelux merken. (3.1/3.3/3.6). Meest noemenswaardige wat mij betreft is de mega-schadevergoeding die Soob Management moet betalen aan (i) Tommy Hilfiger van EUR 1.471.626,75, ook nog eens te vermeerderen met een forfaitaire schadevergoeding van EUR 39,88 per door gedaagde verhandeld product dat inbreuk maakt en niet op de facturen waarover Tommy Hilfiger beschikt staat vermeld en (ii) aan Calvin Klein van EUR 44.083,60 te vermeerderen met een forfaitaire schadevergoeding van EUR 23,65 per door gedaagde verhandeld product dat inbreuk maakt en niet op de facturen waarover Calvin Klein beschikt staat vermeld (3.5 en 3.8) Verder gelast de rechtbank de vernietiging van alle namaakgoederen (3.11) en wordt Soob Management veroordeeld in de proceskosten (3.12).

HvJ EU 9 maart 2017, IEF 16642; LS&R 1434; IEFbe 2107; C-173/15; ECLI:EU:C:2017:195 (GE Healthcare tegen Hauptzollamt Düsseldorf) Royalties en licentierechten moeten niet worden opgenomen in de douanewaarde als niet vaststaat dat licentierechten voor merken verschuldigd zijn. HvJ EU:

1)      Artikel 32, lid 1, onder c) [DouaneVo] moet aldus worden uitgelegd dat dit artikel enerzijds niet verlangt dat het bedrag van de royalty’s of de licentierechten wordt vastgesteld op het tijdstip waarop de licentieovereenkomst wordt gesloten dan wel op het tijdstip waarop de douaneschuld ontstaat, teneinde deze royalty’s of licentierechten te kunnen aanmerken als betrekking hebbende op de goederen waarvan de waarde moet worden bepaald, en dat het anderzijds toestaat dat deze royalty’s of deze licentierechten worden geacht „betrekking [te hebben op] [...] de goederen waarvan de waarde dient te worden bepaald”, ook al houden die royalty’s of die licentierechten slechts gedeeltelijk verband met die goederen.

Prejudicieel gestelde vragen aan HvJ EU 6 oktober 2015; IEF 16556; IEFbe 2075; LS&R1419; C-642/16 (Debrisoft; Junek Europ-Vertrieb tegen Lohmann & Rauscher) Merkenrecht. Verzoekster is houdster van het op 22-06-2010 ingeschreven gemeenschapswoordmerk ‘debrisoft’ voor ‘hygiënische producten voor de geneeskunde’, ‘pleisters’ en ‘verbandmiddelen’. Zij fabriceert en verhandelt onder meer het product ‘Debrisoft zum Debridement, STERILE, 10x10 cm, 5 Stück’. Verweerster is een in OOS gevestigde vennootschap die in DUI via parallelimport verzoeksters producten verhandelt en naar OOS uitvoert. Verzoekster koopt 25-05-2012 in een apotheek in Düsseldorf een pakket dat door verweerster in DUI was ingevoerd en waarop door verweerster een etiket was aangebracht op een onbedrukt gedeelte van het doosje (zodat verzoeksters merk zichtbaar was). Op het etiket staat naast verweersters naam en adres onder meer een farmaceutisch nummer dat het goederenverkeer met apotheken moet vereenvoudigen. Verweerster heeft verzoekster niet geïnformeerd over de herinvoer van haar product en evenmin over de ompakking/heretikettering. Verzoekster vordert dat het verweerster wordt verboden haar product zonder toestemming in DUI in de handel te brengen, terugroeping van de al in de distributiekanalen aanwezige producten alsmede schadevergoeding. De rechter (Landgericht) wijst de vordering toe. In hoger beroep houdt het vonnis stand. De appelrechter constateert een inbreuk op verzoekster merkenrecht. Uit het feit dat verzoekster het product oorspronkelijk in de EU in de handel heeft gebracht vloeit geen uitputting van haar recht voort. Verweerster vraagt en krijgt beroep tot Revision en ligt nu voor bij de verwijzende rechter.

Hof Den Haag 27 december 2016, IEF 16512 (TOP Logistics tegen Bacardi) Na HvJ EU [IEF 15117; HvJ EU: Merkenrichtlijn verzet zich tegen accijnsschorsingsregeling na invoer EER]. Merkenrecht. Parallelimport. Kort: Nu Bacardi terugverwijzing wenst en de rechtbank nog geen beslissing heeft genomen over de vorderingen a, b, en j t/m n komt het hof niet aan beoordeling toe en wijst deze terug. Het Hof vernietigt het vonnis voor zover Mevi opgave moet doen en betaling van dwangsom hoger dan €25.000 en bekrachtigt het vonnis voor het overige. In principaal en incidenteel hoger beroep, bekrachtigt het vonnis en wijst de zaak terug naar Rechtbank Rotterdam.

Rechtbank Den Haag 11 januari 2017, IEF 16511; ECLI:NL:RBDHA:2017:188 (Jack Daniel's tegen Kamstra c.s.) Merkenrecht. Transito-goederen. Uitputting. Jack Daniel's is houdster van diverse woord, beeld en vormmerken. Kamstra International heeft Engels- en Duitstalige prijslijsten verspreid waarop onder meer whiskey wordt aangeboden met de vermelding ‘J. Daniels’. Bewijs verkregen uit opgave (KG uit 1999) waarvan bevel in hoger beroep is vernietigd. Van onrechtmatig verkregen bewijs kan in dit verband echter niet worden gesproken, nu het vonnis uitvoerbaar bij voorraad was verklaard. Schadevergoeding en winstafdracht. Schadebegroting, zaak gaat naar de rol voor de onderdelen schadevergoeding door de T1–AGD- handel en de T1-Vrij en status onbekend transacties.

Hof Den Haag 13 december 2016, IEF 16451 ; ECLI:NL:GHDHA:2016:3681(Drent c.s. tegen Tommy Hilfiger) Bewijsrecht. Merkinbreuk. Tussenarrest. De rechtbank oordeelde dat (ook) een afhaaladres merkinbreuk faciliteert [IEF 14631]. Het Hof laat Tommy Hilfiger toe bewijs te leveren dat Mangroelal betrokken was bij de in beslag genomen kleding in Lelystad en Heemskerk en het laat Drent c.s. toe tot tegenbewijs tegen het uit voortvloeiend dwingend bewijs dat de aangetroffen goederen aan Drent toebehoren. De stelplicht en de bewijslast dat de facturen zien op kleding die met toestemming van Tommy Hilfiger voor het eerst op de markt in Europa is verhandeld, rusten op Drent c.s.. Tommy Hilfiger hebben tot en met 2006 zaken gedaan met 'seconds', tweede keus, die via niet-reguliere handelskanalen werden gedistribueerd. Er is geen sprake van blote ontkenning van TH, maar gemotiveert dat er slechts één maal een partij van TH is gekocht en dat alle aangetroffen facturen vervalst moeten zijn vanwege discrepenties in de administratie. Het Hof houdt iedere verder beslissing aan.

HvJ EU 24 november 2016, IEF 16393; IEFbe 2001; LS&R 1395; ECLI:EU:C:2016:903; C‑662/15 (Lohmann & Rauscher tegen BIOS) Medische hulpmiddelen – Hulpmiddel van klasse I (chirurgisch wondverband) dat door de fabrikant aan een conformiteitsbeoordelingsprocedure werd onderworpen – Parallelimport – Toevoeging op de etikettering van gegevens betreffende de importeur – Aanvullende conformiteitsbeoordelingsprocedure. HvJ EU:

Artikel 1, lid 2, onder f), en artikel 11 van Medischehulpmiddelenrichtlijn 93/42/EEG moeten aldus worden uitgelegd dat zij niet voorschrijven dat een parallelimporteur van een medisch hulpmiddel als in het hoofdgeding, dat voorzien is van een EG-markering en waarvoor een conformiteitsbeoordeling in de zin van voormeld artikel 11 is uitgevoerd, een nieuwe beoordeling dient uit te voeren om de conformiteit te attesteren van de informatie die zijn identificatie mogelijk maakt en die hij toevoegt aan de etikettering van dat hulpmiddel om het in de lidstaat van invoer in de handel te brengen.