Dossiers

Merk
Een marketeer en reclameman heeft het merk The Panama Papers in het Duitse merkenregister gedeponeerd.

Onvoorstelbaar! De Duitse marketeer en reclameman Reini Putscher begrijpt er niets van. Dat nu niemand van al die mensen achter de Panama Papers op het idee is gekomen om die naam als merk te registreren. Dan doe ik het maar. 
Begin april deponeert Putscher het merk The Panama Papers in het Duitse merkenregister. „Ik had onmiddellijk door dat dit iets groots was, dat de wereld zou veranderen”, vertelt Putscher aan World Trademark Review WTR. De marketeer is van plan een film over de Panama Papers te maken en wil in de slipstream daarvan allerlei merchandise-artikelen op de markt brengen.

Voorstel Europese Commissie voor een verordening 2015/0284 (COD) en de Gemeenschappelijke benadering
De Raad bereikte een algemene oriëntatie over een ontwerpverordening die moet zorgen voor de grensoverschrijdende portabiliteit van online-inhoudsdiensten in de interne markt. Dankzij dit akkoord kan de Raad krachtens de gewone wetgevingsprocedure onderhandelingen beginnen met het Europees Parlement, zodra het Parlement zijn onderhandelingsstandpunt heeft bepaald.

Richtlijn betreffende de bescherming van niet-openbaar gemaakte knowhow en bedrijfsinformatie (bedrijfsgeheimen) tegen het onrechtmatig verkrijgen, gebruiken en openbaar maken daarvan, 2013/0402 (COD)
De richtlijn, die voorziet in gemeenschappelijke maatregelen tegen het onrechtmatig verkrijgen, gebruiken en openbaar maken van bedrijfsgeheimen, moet zorgen voor het goed functioneren van de interne markt. Voorts moet zij een afschrikkend effect hebben op de onrechtmatige openbaarmaking van bedrijfsgeheimen, zonder afbreuk te doen aan de fundamentele rechten en vrijheden of het openbaar belang, zoals de openbare veiligheid, consumentenbescherming, volksgezondheid, milieubescherming en de mobiliteit van werknemers; onderzoeksjournalistiek en klokkenluiders.

Europese Commissie actualiseert EU-voorschriften voor de audiovisuele sector en presenteert doelgerichte aanpak voor onlineplatforms, IP/16/1873
De Europese Commissie heeft vandaag een update van de EU-voorschriften voor de audiovisuele sector voorgesteld om te zorgen voor eerlijke voorwaarden voor alle spelers, Europese films te bevorderen, kinderen te beschermen en haatzaaiende uitlatingen beter aan te pakken. Het voorstel bevat ook een nieuwe benadering van onlineplatforms, waarmee problemen op verschillende gebieden worden aangepakt.

Conclusie AG HvJ EU 25 mei 2016, IEF 15973; IEFbe 1809; ECLI:EU:C:2016:351; zaak C-223/15  (Combit Software)
Door rechtbank voor het Uniemerk opgelegd verbod op inbreuken – Territoriale werking – Beperking van de territoriale omvang van het verbod omdat er geen verwarringsgevaar bestaat in een andere lidstaat dan lidstaat van de geadieerde rechter. Conclusie AG: De omstandigheid dat verwarringsgevaar voor een of meer lidstaten om linguïstische redenen kan worden uitgesloten, kan een territoriale beperking van het verbod rechtvaardigen dat door een rechtbank voor het Uniemerk wordt opgelegd krachtens de artikelen 9, lid 1, onder b), en 102, lid 1 [Uniemerkverordening].

Conclusie AG HvJ EU 25 mei 2016, IEF 15972; IEFbe 1808; ECLI:EU:C:2016:350; zaak C-30/15 P;  (Simba Toys tegen EUIPO)
Uit het persbericht: Volgens advocaat-generaal Maciej Szpunar dient het Uniemerk bestaande in de vorm van de Rubik’s cube nietig te worden verklaard. De wezenlijke kenmerken van het litigieuze teken - de vorm van de kubus en de roosterstructuur - zijn noodzakelijk om de technische functie te vervullen die eigen is aan de betrokken waar. In 2006 heeft Simba Toys, een Duitse speelgoedproducent, het EUIPO verzocht om nietigverklaring van het driedimensionale merk, met name op grond dat dit merk een technische oplossing bestaande in het draaivermogen ervan bevatte en een dergelijke oplossing enkel als octrooi en niet als merk kon worden beschermd. Aangezien het EUIPO deze vordering heeft afgewezen, heeft Simba Toys bij het Gerecht beroep tot vernietiging van de beslissing van het EUIPO ingesteld.

Hof Den Haag 24 mei 2016, IEF 15971 (P. Van Roon tegen Hermès)
Auteursrecht. Beslagkosten. Hoofdzaak niet binnen termijn aanhangig gemaakt na vrijwillige afgifte door Van Roon van administratie. Hoger beroep na IEF 13903, waarin auteursrechtinbreuk op het porseleinen servies van Hermès werd aangenomen. De rechtbank had, aldus het hof, de verklaring voor recht moeten afwijzen, omdat het belang is komen te vervallen op het moment dat Van Roon bij conclusie van antwoord auteursrechtinbreuk erkende. Nu Van Roon inbreuk heeft gemaakt, was Hermès gerechtigd conservatoir (bewijs)beslag te leggen op producten en de administratie. Die beslagkosten zijn wel voor rekening van Van Roon. Dat de hoofdzaak niet binnen de in de beschikking vermelde termijn aanhangig is gemaakt, leidt niet dat Hermès daarom geen aanspraak kan maken op vergoeding van die kosten. Hermès wordt veroordeeld tot terugbetaling van de proceskosten, de kosten in het hoger beroep worden gecompenseerd.

Vzr. Rechtbank Amsterdam 24 mei 2016, IEF 15970 (BUMA-SENA tegen SCOEZH en R)
Auteursrecht. Naburige rechten. De radiozender Fresh FM wordt sinds 1996 uitgezonden via de ether en fresh.fm door SCOEZH. Zij heeft vergunningen van CvdM en Agentschap Telecom. BUMA en SENA hebben meerdere keren via de rechter betaling van licentievergoeding afgedwongen (zie IEF 15031, IEF 12912, IEF 9156, IEF 8058). Het gevorderde verbod wordt uitgebreid van 'openbaarmaking via de ether' naar iedere vorm van openbaarmaking. Er volgt een inbreukverbod voor het zonder betaling van billijke vergoeding (ex 7 WNR) op straffe van een dwangsom en tegen R, in persoon, op straffe van lijfsdwang per muziekwerk van hooguit 10 dagen per kalendermaand. Alle dwangsomveroordelingen uit het verleden hebben - omdat nimmer vermogensbestanddelen werden aangetroffen - niet tot executie geleid; vanwege de ernst de duur van de inbreuk en de onwaarschijnlijkheid dat een dwangsomveroordeling dit keer wel effect zal hebben, is lijfsdwang op zijn plaats.

Rechtbank Gelderland 27 januari 2016, IEF 15969; ECLI:NL:RBGEL:2016:2739 (SENA-BUMA tegen Fun Village)
Auteursrecht. Naburige rechten. In het door Fun Village geëxploiteerde partycenter 'Harders Plaza' wordt muziek ten gehore gebracht zonder licentievergoeding daarvoor te betalen. De rechtbank verbiedt om in haar lokalitieten en/of bedrijfs/praktijkruimten geen fonogram of muziekwerk te gebruiken voordat de billijke vergoeding is voldaan, op straffe van een dwangsom. De verschuldigde billijke vergoeding is €71.785,99 aan SENA en € 27.699,77 aan BUMA. Fun Village moet behaalde recettes/gages van de evenementen opgeven en de daarover verschuldigde vergoeding conform het Algemeen Tarief (5% of 7%) betalen aan BUMA.

Eerder verschenen in Muziekwereld 2, 2016. Impliciet en expliciet is het hier al vaker beschreven: het auteurs- en naburig recht wordt steeds internationaler. Dat wil echter niet zeggen dat de nationale wetgeving of de Nederlandse overheid en de Tweede Kamer er niet meer toe doen. Al was het maar omdat ook Nederland zelf deel is van Europa. Toch botsen beiden soms.