Lesmethode. “Het Jostiband Orkest uit Zwammerdam onderneemt mogelijk juridische stappen tegen eigenaar Herman de Vaal van pianobedrijf Pianova uit Voorthuizen. De orkestleiding stelt dat De Vaal het copyright schendt van een kleurmuzieksysteem dat al in 1966 is ontwikkeld voor de leden van Nederlands bekendste orkest voor verstandelijk gehandicapten.

(…) De Voorthuizenaar introduceert daarmee volgens eigen zeggen een lesmethode waarmee kinderen vanaf drie jaar kennis kunnen maken met pianospelen. Net als bij de Jostiband doet De Vaal dat met behulp van kleurenstickers op de pianotoetsen. ,,Ik was verbaasd toen ik dat artikel las", licht Verburg desgevraagd toe. ,,Wij gebruiken de kleurenmuzieknotatie al vanaf 1966 en hebben er toevallig ook het copyright op.”

Lees hier meer (Barneveldsekrant.nl).

Kwekersrecht. “Volgens Naktuinbouw zijn aanvragen voor kwekersrecht voortaan sneller te verwerken. Naktuinbouw heeft namelijk nieuwe toetskassen in gebruik genomen, waarin jaarrond veel toetsen tegelijkertijd kunnen worden verricht. Het toetscomplex bestaat uit kleine compartimenten. Het is mogelijk om een gedeelte van het complex te koelen, en het klimaat voor het complete complex per compartiment apart te beheersen. Naktuinbouw denkt het groeiende aantal aanvragen voor kwekersrecht op deze manier beter aan te kunnen.

Lees hier meer (Agd.nl). 

Illegale software. In Nederland blijkt 29 procent van de software illegaal te zijn. Nederlandse bedrijven die betrapt zijn op het gebruik van illegale software, betaalden in 2007 een gemiddelde 'schadevergoeding' van 56.900 euro. In 2007 steeg de gemiddelde boete voor het gebruik van illegaal verkregen software met 60 procent ten opzichte van het jaar ervoor. Dat meldt de Business Software Alliance (BSA).

Lees hier meer (Octrooicentrum.nl).

Wikipedia. Colum Het gezag van Wikipedia.org'' in in Emerce van Sil Kingma over het Rudolph arrest: “Het tijdperk waarin alle betrouwbare en daarmee voor rechtszaken bruikbare informatie uitsluitend uit dikke (juridische) boeken kan worden gehaald, lijkt achter ons te liggen. Deze voorzichtige conclusie wordt onderstreept door een recent door het Hof Den Bosch gewezen arrest in de zaak Get Nosed B.V. tegen St. Nicholas Music Inc.”

Lees hier meer (Emerce.nl).

Manon Thomas. “Presentatrice Manon Thomas is door de Raad voor de Journalistiek (RvJ) in haar gelijk gesteld. Verschillende websites plaatsten vorig jaar naaktfoto's van de 44-jarige presentatrice die hiermee haar privacy en portretrecht schonden. Dat bevestigde de advocaat van Thomas vrijdag in entertainmentprogramma RTL Boulevard.

De advocaat liet ook weten dat zijn cliënte de zaak nu voor de civiele rechtbank wil laten voorkomen. "We gaan nu verder met procederen. Dit soort plat gedrag moet worden gestraft en we hebben nu veel zin om het civiele recht in te schakelen."

De Raad toetst alleen de rechtmatigheid van een journalistieke gedraging en beoordeelt niet of sprake is van schending van auteursrecht of portretrecht.

Lees hier meer (trouw.nl). Uitspraken RvJ hier. 

Hairspray. “Honderd leerlingen van het Farelcollege in Ridderkerk zijn de dupe van een verhit copyrightgevecht. Na maandenlang repeteren zouden de leerlingen deze week de musical 'Hairspray' opvoeren, maar de voorstellingen zijn op het laatste moment verboden door de Amerikaanse auteurs van de musical. (…) "Het is een heel trieste kwestie", bevestigt rector Dirk Wakker van de school. "We dachten dat we alles goed hadden geregeld, maar blijkbaar was dat niet het geval." Een aantal weken geleden kreeg het Belgisch auteursbureau Almo, dat de rechten voor Nederland onder zijn hoede heeft, lucht van het plan. "We hebben ons best gedaan voor de school, maar de auteurs zijn onverbiddelijk.”

Lees hier meer (telegraaf.nl).

Portretrecht reizigers en personeel. “Met enige regelmaat zijn er op stations en bij spoorwegen spanningen tussen wat fotografen willen en wat de NS toestaat. (…) Gisteren trof ik in de hal van Utrecht Centraal een overijverige NS-er die deze regel als volgt uitlegde: Als ik een overzichtsfoto van de hal van Utrecht Centraal maak met daarop tientallen tot honderden reizigers die zich door mijn zoekerbeeld spoeden, moet ik van al deze mensen vooraf toerstemming hebben voor het maken van de foto.

(…) reactie woordvoerder NS. Ik lees net je bericht op PhotoQ. De interpretatie van de regels zoals de NS medewerker je die gaf is onjuist. Je mag gewoon de stationshal fotograferen. Zoals je zult begrijpen is hier ook een beetje een cultuuromslag nodig. Het duurt een tijdje voordat een nieuwe perestroika tot de nodige glasnost heeft geleid.”

Lees hier meer (Photoq.nl). 

Amalia. “Het is een opvallend beeld: het vrolijke gezichtje van prinses Amalia met een grote koptelefoon op haar hoofd gemonteerd. De poster voor een koninginnedag evenement waarop prinses Amalia met koptelefoon op.
 De dochter van prins Willem Alexander prijkt op posters voor een Koninginnedagfeest die op diverse plaatsen in ’s-Gravendeel hangen. De Rijksvoorlichtingsdienst (RVD) onderzoekt of dat mag.

Lees hier meer (ad.nl).

Rechtbank ’s-Gravenhage, 18 maart 20088, KG-RK 2008 / 467, Ford Motor Company tegen Service Best Automateriaal B.V.

Ex Parte beschikking. Merkenrecht. Wieldoppen (afbeeldingen in vonnis) gedaagde maken inbreuk op Gemeenschapsmerkrecht van eiser Ford. Pan-Europees verbod toegewezen.

Lees de beschikking hier.

Rechtbank ’s-Gravenhage, 11 maart, 2008, KG RK 08/0428 & 0429. MFB Diffusion tegen Asian Gear B.V.

Ex Parte beschikkingen. Modellenrecht, auteursrecht en merkenrecht. Verzoek toegestaan op grond van Gemeenschapsmodelrecht. Paneuropees verbod en conservatoir bewijsbeslag op hobbyvoertuigen (buggy’s), zodat deze voor eventuele nadere bewijslevering beschikbaar blijven en op kopieën van diverse documenten (waaronder e-mails)

Spoedeisend belang omdat de inbreuk voortduurt en er gegronde vrees bestaat dat er binnenkort (meer) inbreukmakende buggy’s zullen worden ingevoerd en uitgeleverd.

Lees de beschikkingen hier en  hier. (Bij KG RK 08/0429 staat als datum 11 februari, maar gezien de inhoud zal ook hier 11 maart bedoeld zijn).

Rechtbank 's-Gravenhage, 18 maart 2008, KG ZA 08-0215, Andrew David Scott tegen Galaxy Music B.V.

Merkenrechtelijk vonnis dat nieuwsgierig maakt naar de procesdossiers en achtergrond van de zaak. Voormalig gitarist van The Sweet, Scott, probeert tevergeefs met een beroep op het merkenrecht te voorkomen dat Galaxy een verzamelcd uitbrengt met daarop nummers van The Sweet. Geen volledige proceskostenvergoeding, want (desgevraagd) niet gevorderd.

Voor de niet-popliefhebbers: The Sweet was een van de bekendere Britse 'glamrock' bands uit de jaren 70/80, met maarliefst 18 top20 hits. Gitarist van de band, eiser Scott, is sinds 2005 houder van gemeenschapsmerk THE SWEET. Galaxy Music brengt een CD-box op de markt onder de titel 'Remember the 70's', met daarop 3 nummers van The Sweet.

Klaarblijkelijk heeft Galaxy hier auteursrechtelijke toestemming voor, want Scott beroep zich, zoals de rechter ook opmerkt, niet op enig auteursrecht. Op het artwork van de CD-box komen verschillende verwijzingen naar en naamsvermeldingen van The Sweet voor. De rechter oordeelt dat dit gebruik van het teken niet aan te merken is als merkgebruik in de zin van art. 9 GMvO en is toegestaan:

Persbericht: "Merkenbureau Shield Mark fuseert met Zacco. Het Amsterdamse merkenbureau Shield Mark is op 13 maart 2008 gefuseerd met Zacco A/S, een merken- en octrooibureau in Scandinavië, met vestigingen in Denemarken, Zweden en Noorwegen. De nieuwe combinatie is met ruim 350 werknemers, een van de grotere adviesbureaus op het gebied van het intellectuele eigendomsrecht in Europa."

Voor IE-ers wellicht aardige passage in twee strafvonnissen van de Rechtbank ’s-Hertogenbosch van 17 maart over het valselijk opmaken van diploma’s: 

“Vervalsen of valselijk opmaken? De officier van justitie heeft betoogd dat verdachte zich heeft schuldig gemaakt aan het vervalsen van onderwijsdiploma’s en andere getuigschriften. De rechtbank merkt op dat vervalsen een bestaand geschrift met bewijsbestemming vereist, welk geschrift vervolgens zodanig wordt veranderd dat het daarna vals is. Valselijk opmaken daarentegen is het opstellen van een nieuw, vals geschrift of het vervolmaken van een geschrift dat nog niet af was. De rechtbank constateert dat verdachte nieuwe, valse geschriften heeft opgesteld. Het gegeven dat hij dit – grotendeels – deed naar het voorbeeld van reeds bestaande echte diploma’s en getuigschriften, neemt niet weg dat hij steeds nieuwe, voorheen nog niet bestaande, documenten vervaardigde. De rechtbank is om die reden, anders dan de officier van justitie, van oordeel dat verdachte geschriften valselijk heeft opgemaakt, zoals hierna bewezenverklaard.”

Lees de vonnissen hier en hier. 

Niet alleen bestaat het Verdrag van Parijs dit jaar 125 jaar (eerder bericht hier), maar ook de Universele Verklaring Van De Rechten Van De Mens kent weer eens een jubeljaar. Aangenomen en geproclameerd op 10 December 1948 viert de verklaring dit jaar haar 60e verjaardag.

Artikel 27

Een ieder heeft het recht om vrijelijk deel te nemen aan het culturele leven van de gemeenschap, om te genieten van kunst en om deel te hebben aan wetenschappelijke vooruitgang en de vruchten daarvan.

Een ieder heeft het recht op de bescherming van de geestelijke en materiële belangen, voortspruitende uit een wetenschappelijk, letterkundig of artistiek werk, dat hij heeft voortgebracht.

Lees de gehele verklaring hier. 

Vzr. Rechtbank Rotterdam, Sector Bestuursrecht, 12 maart 2008, LJN: BC6830. Van Nelle Tabak Nederland B.V. tegen de minister van Volksgezondheid, Welzijn en Sport.

Gebruik merk voor tabaksproducten op niet-tabaksproducten (artikel 5a, tweede lid, van de Tabakswet). Rechtbank is het met de inspecteurs eens dat het logo op de niet-tabaksproducten (filterhulzen en hulzen vulmachines ) weliswaar afwijkt van het logo dat wordt gebruik ten aanzien van de tabaksproducten van West, maar dat die afwijking niet zodanig groot en onderscheidend is dat geconcludeerd dient te worden dat deze producten in een duidelijk andere vorm worden gepresenteerd dan de tabaksproducten.

Niet in geschil is dat het gebruik van een identieke naam is toegestaan zolang het betreffende merk maar in een duidelijk andere vorm wordt gepresenteerd. Het gaat daarbij ook om de algemene indruk van de totale presentatie van de merknaam. Ook is niet in geschil dat moet worden geabstraheerd van de merknaam (het woord) zelf, nu dezelfde merknaam mag worden gebruikt als de vormgeving maar voldoende afwijkt.

De voorzieningenrechter acht het i.c. van belang dat de letters wel verschillend zijn, maar de totaalindruk niet een duidelijk andere is. Met verweerder is de voorzieningenrechter van oordeel dat de vormgeving van het beeldmerk te veel overeenkomsten vertoont om sprake te doen zijn van een duidelijk ander vorm.

Lees het vonnis hier.

Rechtbank Rotterdam, 13 september  2006 (publicatie 11 maart 2008),  LJN: BC6248 en
Rechtbank Rotterdam, 30 januari 2008, LJN: BC6240. De stichting eiseres tegen Nederlands Gedaagde sub 1 en Instituut Voor Innovatieve Oogheelkundige Chirurgie B.V.

Rotterdams octrooirecht. Tussenvonnis uit 2006 en eindvonnis uit 2008. Eindvonnis na deskundigenbericht, octrooirecht, kenmerkende elementen 

“2.2. Naar het oordeel van het Octrooicentrum zijn als kenmerkende elementen van de uitvinding, zoals omschreven in de eerste Europese octrooiaanvraag d.d. 8 mei 1998 (hierna: het prioriteitsdocument) en zoals later weergegeven in het Europese octrooi 1075285 (hierna: EO 285), de keuze voor een selectieve groep kleurstoffen, waaronder trypaan blauw, voor het visualiseren van het voorste lenskapsel tijdens een capsulorhexis in cataract operaties en was deze uitvinding in essentie reeds in december 1996 bereikt. Op het moment dat duidelijk was welke handelingen nodig zijn om het bereikte resultaat te bereiken, was de uitvinding in octrooirechtelijke termen “nawerkbaar”. (…)

2.3 Gelet op dit oordeel is in rechte vast komen te staan dat de uitvinding is bereikt in december 1996, derhalve vóór de aanstelling van gedaagde sub 1 als cornea-fellow bij het eiseres/OZR, zodat gedaagde sub 1 en niet eiseres van aanvang af rechthebbende is geweest op de uitvinding. De rechtbank heeft bij tussenvonnis van 24 november 2004 (m.n. onder 5.6) en bij tussenvonnis van 13 september 2006 onder 2.6 daaraan reeds de consequentie verbonden dat gedaagde sub 1 een beroep op (wederzijdse) dwaling toekomt en derhalve de verklaring van overdracht en daarmee de royalty afspraken nietig zijn.”

Lees het tussenvonnis hier en het eindvonnis hier.

Gerechtshof Amsterdam, 6 maart 2008, LJN: BC6546, V/Consyst Participaties B.V. c.s. tegen  Liberty Global Europe N.V.

Wel gemeld nog niet besproken. Hof bekrachtigt vonnissen rechtbank. Niet-gebruik van merk UPC door appellant wegens de slechte reputatie van het merk UPC van wederpartij is geen geldige reden. Advisering en verkoop van soft- en hardware respectievelijk (tele)communicatie-diensten  zijn niet soortgelijk. Kwade trouw stuit af op niet-soortgelijke waren of diensten.

Appelanten V/Consyst  en Vadain (meerderheidsaandeelhoudster in V/Consyst) zijn houdster resp. licentiehoudster van het Benelux-woordmerk “UPC”, ingeschreven in 1990 voor, kort gezegd, advisering en verkoop van soft- en hardware. Het depot werd verricht door de V.O.F. UPC Unique Personal Consultancy. Deze V.O.F. is inmiddels overgenomen, gekocht, door Vadain.

V/Consyst c.s. vorderen in deze zaak de nietigverklaring en doorhaling van tien merkdepots van geïntimeerde UPC (het kabelbedrijf), alsmede veroordeling, op straffe van een dwangsom, tot staking van ieder gebruik van een merk en/of handelsnaam waarvan de aanduiding “UPC” deel uitmaakt. In reconventie vordert UPC vervallenverklaring en doorhaling van het merk van appelant wegens niet-gebruik.

Omdat zij normaal gebruik van haar merk niet had aangetoond, heeft de rechtbank in eerste instantie de vorderingen van V/Consyst c.s. afgewezen en de vordering in reconventie van UPC toegewezen. Het hof bekrachtigt het vonnis van de rechtbank. Normaal gebruik is niet aangetoond en de genoemde reden is op zijn minst aardig gevonden maar kan niet worden aangemerkt als een geldige reden voor non usus, zeker nu de waren en diensten niet soortgelijk zijn.