De Stentor bericht over een octrooizaak bij de Rechtbank Zutphen (wie het vonnis heeft mag het mailen):

“Daar diende het kort geding dat de ondernemer had aangespannen tegen een Britse fabrikant van kunstgrasreinigers. Air Force Ltd heeft het octrooi op dit soort apparaten (…) Voor Air Force Ltd reden genoeg om beslag te laten leggen wegens inbreuk op het octrooirecht.  Eerder al stemde het Haagse gerechtshof in met de eis van de Britse fabrikant. Sindsdien zijn tal van 'illegale' reinigingsapparaten in beslag genomen.

Advocaat Van der Horst, die de belangen van het Britse bedrijf verdedigde, verwees nogmaals naar de uitspraak van de Haagse rechter. "Air Force Ltd heeft de richtlijnen die gelden voor het octrooirecht gehandhaafd. Daaronder valt ook het beslag dat is gelegd op het apparaat. Dat is eerder in Den Haag bevestigd, dus wat dat betreft zijn we hier aan het verkeerde adres." De president in kort geding sloot zich aan bij de woorden van de raadsvrouw en verplaatste de hele kwestie wederom naar de Haagse rechtbank. De Oldebroeker heeft daarmee zijn kunstgrasreiniger voorlopig nog niet terug.”

Lees het volledige bericht hier.

Bijna verschenen: AMI nummer 5, september/oktober 2007:

Hooggeschat publiek, J.H. Spoor.  Auteursrechtelijk deel afscheidsrede, gewijd aan de rol van het publiek in de verschillende intellectuele eigendomsrechten.

Hof Amsterdam 27 juli 2006 (Stam/Volkskrant) m.nt. A.A. Quaedvlieg

“Om het eens gechargeerd te zeggen: het eigengereide handelen van een exploitant heeft nu een gereguleerde markt opgeroepen. Het is mogelijk dat het Amsterdamse Hof de marktwaarde van de licenties, die het als richtsnoer wilde aanhouden, goed ‘gereconstrueerd’ heeft, maar zekerheid daarover bestaat niet. Het is ook mogelijk dat, gerelateerd aan wat de markt in werkelijkheid had willen bieden, Huibert Stam nu jarenlang onderbetaald wordt – met even zoveel lotgenoten – óf dat De Volkskrant en eventueel andere media bloeden aan vergoedingen die naar een vrij marktmechanisme nooit zo hoog hadden kunnen zijn.”

Vzr. Rb. Alkmaar 7 augustus 2007 (Stichting Baas in eigen huis/Plazacasa) m.nt. K.J. Koelman

“De enige die een duidelijk belang heeft bij de vorderingen en het vonnis is de NVM, wiens overzichtswebsite nu de enige blijft die de volledige omschrijving en meerdere foto’s van aangeboden huizen kan weergeven. De makelaarsvereniging is echter geen rechthebbende ten aanzien van het materiaal waarvan de intellectueel eigendomsrechtelijke bescherming werd ingeroepen. Het lijkt niet moeilijk verdedigbaar dat het auteursrecht niet is bedoeld om een partij die géén rechten kan laten gelden op het onderliggende materiaal, in staat te stellen een concurrentievoordeel te behouden. Daarmee wordt ook de stelling houdbaar dat er sprake is van misbruik van recht.”

Vzr. Rb. Den Bosch 23 januari 2007 (Wilberg Karnaval/WG Europe) m.nt. A.A. Quaedvlieg

“Deze carnavalscasus spot met het auteursrecht. Aan een enkel idee komt geen bescherming toe, zegt de rechtbank – geheel in overeenstemming met de heersende leer en met art. 2 WCT en art. 9, lid 2 TRIPs. Maar wanneer dat idee in een concrete uiting is uitgewerkt, geniet die betreffende uiting (mogelijk) bescherming als werk. Een heldere vuistregel. Maar de juridische praktijk kan weerbarstig zijn.”

Gerechtshof ’s-Gravenhage, 16 augustus 2007, LJN: BB2029, Nederlandse Algemene Kwaliteitsdienst Tuinbouw en De Staat der Nederlanden tegen [De Besloten Vennootschap].

Kwekersrecht, althans Zaaizaad- en plantgoedrecht. Onrechtmatige overheidsdaad. Besluit tot schrappen van teeltmateriaal van de B-lijst (bijlage bij de Regeling toelating groentenrassen 1973) is geen beschikking in de zin van de Awb. Onzorgvuldig advies en besluit.

Lees het vonnis hier.

Twee relatief nieuwe parallelle publicaties van senior onderzoeker Mireille van Eechoud, op de website van het IVIR:

Het communautair acquis voor auteursrecht en naburige rechten: zeven zonden of zestien gelukkige jaren? (Eerder gepubliceerd in AMI, 2007-4, p. 109-117).

“In dat kader achtte de Europese Commissie (DG Markt) de tijd rijp voor een kritische en integrale analyse van de zeven verschillende richtlijnen die sinds 1991 het licht zagen op het gebied van het auteursrecht en de naburige rechten. Na een openbare aanbesteding1 kreeg het Instituut voor Informatierecht de opdracht te rapporteren over ‘The Recasting of Copyright & Related Rights for the Knowledge Economy’. In deze bijdrage komen de belangrijkste bevindingen aan bod.

Lees het artikel hier. Besproken rapport IVIR hier. 

Noot bij Rechtbank Den Haag 17 januari 2007 (Garmin/Tomtom) (Eerder gepubliceerd in IER 2007-3, nr. 52).

“Bovenstaande casus werpt de vraag op hoe de verhouding tussen Gemeenschapsmodelverordening en EEX-Vo precies is. Een belangrijk verschil tussen de EEX-Vo en de Gemeenschapsmodelverordening is dat de EEX-Vo primair rechtsmacht ten aanzien van personen regelt, en de GmodV uitsluitend ten aanzien van zaken, namelijk geschillen over bestaan/geldigheid en omvang van een gemeenschapsmodel. De EEX-Vo bepaalt de internationale rechtsmacht over gedaagden die in een Lidstaat zijn gevestigd. De regels van het GmodV zijn van toepassing onafhankelijk van de vestigingsplaats van partijen.”

Lees de noot hier. Lees het vonnis hier.

Begint het met een L? Boekblad bericht: “Het nieuwe boek van het medium Char heeft van uitgeverij Kosmos dezelfde titel gekregen als het boek Leef nu! van Louise Hay, dat uitgeverij De Zaak al sinds 1995 aanbiedt. 

(…) In een aangetekende brief verwijt Maja Hamoen, uitgever/directeur van De Zaak, uitgeverij Kosmos nalatigheid: 'Het is tegenwoordig buitengewoon eenvoudig om even na te gaan of een titel al niet gebruikt wordt door deze in te geven bij Google.' Zij verzoekt Kosmos dringend om de titel alsnog te wijzigen. (…) Maarten Carbo, Kosmos-uitgever spiritualiteit en persoonlijke groei, vindt het een ongelukkige samenloop van omstandigheden. 'In de drukte en drift om een boek voor elkaar te krijgen vergeet je wel eens iets te checken.' Hij vindt het heel vervelend voor De Zaak, maar het boek van Char is al te ver in het productieproces om er nog iets aan te veranderen.”

Lees hier meer (alleen abonnees Boekblad).

Vrouwen. “Because a patent attorney must have a technical degree (engineering or science), this makes women available for intellectual property work, said Murphy, who co-chairs the industrial advisory board of mechanical engineering at Springfield, Mass.-based Western New England College. Also, intellectual property law is more “right brain” than one might think, Murphy said. “There is never a "yes' or "no' answer. Intellectual property attorneys have to express why a new object or component is unique and novel, and that requires more creativity than many realize.”

Lees hier meer. (Crains Detroit Business).

Buma/Stemra en Creative Commons Nederland starten een pilot waarbij leden van Buma/Stemra de mogelijkheid krijgen muziekwerken ter beschikking te stellen onder niet-commerciële Creative Commons licenties. Ook kunnen componisten en tekstschrijvers, die hun werk tot op heden alleen onder Creative Commons licenties uitbrachten, ervoor kiezen om lid te worden van Buma/Stemra en zo deze organisatie vergoedingen te laten innen voor commercieel gebruik van hun werken. Met deze pilot willen Buma/Stemra en Creative Commons Nederland de Nederlandse makers van muziekwerken meer mogelijkheden bieden in het promoten van hun eigen repertoire.

Lees hier meer. (Buma Stemra). 

Neuropsychologie. “De Utrechtse neuropsycohologe Margriet Sitskoorn (UMC), wordt beschuldigd van plagiaat. “Ze zou in 2004 in twee artikelen in het blad Neuropraxis passages hebben gezet zonder dat ze erbij vermeldde dat die afkomstig waren uit Amerikaanse artikelen. Bert van Dien, een van de hoofdredacteuren van Neuropraxis, noemt dit in Vrij Nederland plagiaat. De Utrechtse psychologe zegt dat ze haar eerste stuk voor Neuropraxis destijds met de juiste referenties zou hebben aangeleverd. Die zou ze er op verzoek van de redactie uit hebben gehaald.”

Lees hier meer (RTV Utrecht).

Sjors. “Jongerenstichting Sjors in Rotsterhaule betaalt de aanslagen voor auteursrechten van muziek en beeld niet meer. Het jeugdhonk verkeert in geldnood en ziet de actie als een soort laatste drukmiddel richting de gemeente.”

Lees hier meer (Leeuwarder Courant).

Thuiskopie. "Opbrengsten thuiskopieheffing voor het eerst gedaald Stichting De Thuiskopie heeft vorig jaar bijna 29 procent minder kunnen incasseren dan in 2006 door de overgang naar digitale media. Het is voor het eerst in de geschiedenis van de stichting dat de geïncasseerde vergoedingen zijn gedaald. De daling is naar eigen zeggen veroorzaakt door 'de toename in het aanbod van digitale content en een toename in de mogelijkheden om auteursrechtelijk beschermd materiaal te kopiëren'.”

Lees hier meer (Webwereld.nl). 

10 geboden. “Bij de uitgave van het boek 'Buiten Beeld - het auteursrecht van fotografen' is een kaart samengesteld met de tien geboden voor auteursrecht op foto's. De kaart is als losse geheugensteun te bestellen bij de FotografenFederatie, een van de initiatiefnemers van het boek.

Lees hier meer (Photoq).

Teteringen. "Bij zijn aantreden in 1925 kreeg pastoor Van den Muysenberg opdracht om een nieuw kerkgebouw neer te zetten", vertelt Oomen, die zich grondig verdiepte in de geschiedenis van de kerk. "De bouwpastoor reisde het land door, op zoek naar voorbeelden. Twee jaar later was de kerk gereed. Van den Muysenberg bracht zelf een aantal schilderingen aan in het gebouw. Niemand wist dat er in Wageningen een kerk stond, de St. Jan de Doper, waarmee de Willibrorduskerk veel gelijkenis vertoonde. In 1931 spande de architect van de Wageningse kerk een rechtszaak aan wegens plagiaat, maar de rechter stelde hem in het ongelijk."

Lees hier meer (BN De Stem). 

Kester Freriks in de NRC van woensdag:  Vroeger kon je volstaan met een velletje papier. Rechtenkwesties bij uitvoering toneelstukken worden steeds complexer. Artikel n.a.v. verbod van de Erven Weil op uitvoering toneelstuk (eerder bericht: IEF 4549).

“Het verbod van de Erven Weill op uitvoering van de muziektheaterproductie Mahagonny door Alba Theaterhuis staat niet op zich. Nederlandse regisseurs zijn in het buitenland bekend als drastische bewerkers die teksten naar eigen goeddunken aan hun artistieke overtuiging aanpassen, en daarmee het auteursrecht schenden.”

Lees het artikel hier.

Persbericht EC: “The European Commission can confirm that it has sent a Statement of Objections (SO) to Rambus on 30 July 2007. The SO outlines the Commission’s preliminary view that Rambus has infringed EC Treaty rules on abuse of a dominant position (Article 82) by claiming unreasonable royalties for the use of certain patents for “Dynamic Random Access Memory” chips (DRAMS) subsequent to a so-called "patent ambush".

(…) This is the first time that the Commission is dealing with a "patent ambush" under EC antitrust law, but the approach reflects well-established general case-law under Article 82 of the Treaty.

Lees hier meer.

Rechtbank Amsterdam, 23 augustus 2007, LJN: BB2278. Nike European Operations Netherlands B.V. tegen Gedaagde.

Vonnis over de rafelranden van het IE- recht. Voetballer gebruikt logo en schoenen Adidas. Vordering van Nike tot nakoming sponsorovereenkomst wordt toegewezen. Merkloos rondlopen mag ook niet.

Sponsor Nike heeft foto’s in het geding gebracht waaruit blijkt dat gedaagde tijdens een training op 13 juli 2007 en tijdens een wedstrijd op 15 juli 2007 Adidas schoenen draagt.  Op de website van gedaagde (www.diego10.com.br) [merkwaardige anonimisering – IEF]  is het naam en het logo van Adidas geplaatst.

Joost Becker (Dirkzwager): Voorschot op schadevergoeding in kort geding: komt de Hoge Raad terug op HBS/Danestyle?

Artikel over de spoedeisendheid in kort geding van het voorschot op schadevergoeding in IE-inbreukzaken.

“Nu nemen rechters in feitelijke instanties in IE-inbreukzaken (vrijwel) altijd aan dat er een spoedeisend belang is bij de hoofdvordering, gezien de aard ervan. Brengt de Hoge Raad binnen de soort nevenvorderingen dan nog een nadere differentiatie aan voor de verzwaarde motiveringseisen? De veroordeling tot betaling van buitengerechtelijke kosten heeft naar mijn mening niet een wezenlijk andere aard dan een toewijzing van een voorschot op schadevergoeding.  Het zijn beide immers geldvorderingen, met het daarbij behorende restitutierisico. Mijns inziens zouden deze vorderingen dus niet verschillend beoordeeld moeten worden. Als ik het arrest op dit punt juist lees, kan dit mogelijk gevolgen hebben voor de spoedeisendheid van alle gevorderde voorschotten tot betaling van geldvorderingen, waaronder ook het voorschot op schadevergoeding.”

Lees het artikel hier.