Open deur
Er zijn van die dingen die iedereen al weet, maar die toch weer iedere week in de krant staan. "Twee op de drie Nederlanders kopieert films en muziek van internet, uitsluitend zonder ervoor te betalen. In driekwart van de huishoudens wordt af en toe onbetaald gedownload. Dit blijkt uit een onderzoek dat Intomart GfK heeft uitgevoerd onder 1359 Nederlanders." (Parool)
Wie de schoen past (3)
Vonnis Vzngr. Rechtbank Amsterdam, 22 september 2005, KG 05-1361. Jan Jansen Schoenen tegen Giorgio Armani (eerder bericht hier). Underdog Jansen haalt zijn gelijk en wint het van kledingimperium Armani, maar daar is dan ook alles mee gezegd.
Omstandigheden van het geval en het geding doen de rechter besluiten het geëiste verbod toe te wijzen, maar alleen voor Nederland en rectificatie acht de rechter niet nodig, niet alleen omdat het tijdschrift waarin geadverteerd werd niet meer bestaat, maar ook omdat 'Armani in de desbetreffende bladen niet met zoveel woorden heeft beweerd dat hij de ontwerper van de schoen is' en omdat de zaak al voldoende aandacht heeft gekregen en, zo verwacht de rechter, naar aanleiding van dit vonnis ook nog zal krijgen (suggesties voor kop: ‘Slechts eer Jansen gered’, 'Goliath komt er goed vanaf' of ‘Lichte taakstraf voor plagiërend Armani’). En aangezien Armani de inbreuk op Jansens ‘Tutti Piede’ al gestaakt had, is gestaakt houden ook geen probleem. Al met al voor Armani geen slecht vonnis, hoewel het allemaal wel genoteerd staat natuurlijk. Lees vonnis hier (met dank aan Klos Morel Vos & Schaap).
Aanvullend opmerking: Zibb bericht dat Jansen "af ziet van een bodemprocedure om een schadevergoeding van Armani los te krijgen. 'Zo'n procedure kost jaren. Dat houd ik niet vol. Meneer Armani kan tien advocaten betalen, ik maar één. Dat is een verloren zaak. Een kort geding lag wel binnen de mogelijkheden. Dat heb ik gewonnen en dat is voor mij voldoende."
Bepaalde bescheiden
Vzngr. Rechtbank Den Haag, 21 september 2005, KG 05/845. Wijbenga Machines tegen Eisenkolb. In dit kort geding doet eiseres, Wijbenga Machines, een verrassend en succesvol beroep op artikel 843a Rv (de exhibitieplicht). Gedaagden, Eisenkolb en Inprotec, hebben een Europees octrooi ingeroepen tegen Wijbenga waarover door Eisenkolb en Inprotec in het recente verleden een procedure is gevoerd tegen hun eigen octrooigemachtigde.
Inzet van die procedure, waarin op 28 april 2004 vonnis is gewezen, was de aansprakelijkheid van de octrooigemachtigde voor de aan Eisenkolb en Inprotec toegebrachte schade tengevolge van de mogelijke nietigheid van het Octrooi. Door de publicatie van het modeldepot voor het geoctrooieerde product vóór de prioriteitsdatum, en ook nog eens door terinzagelegging van een eerder Nederlands octrooi voor dezelfde uitvinding, zou de nieuwheid van het octrooi van Eisenkolb en Inprotec zijn geschaad.
Wijbenga stelt nu dat Eisenkolb en Inprotec onrechtmatig handelen door een octrooi tegen haar in te roepen waarvan al in de eerdere procedure tegen de octrooigemachtigde (nota bene ook door Eisenkolb en Inprotec zelf!) is aangenomen dat het nietig is, en vordert afgifte van een kopie van alle processtukken uit deze eerdere procedure.
Het verzoek van Wijbenga is succesvol. De voorzieningenrechter volgt Wijbenga in haar stelling dat een rechtsbetrekking uit onrechtmatige daad een rechtsbetrekking is in de zin van artikel 843a Rv en dat het inroepen van een octrooi in de wetenschap dat dit octrooi (waarschijnlijk) nietig is een onrechtmatige daad is. Bovendien is volgens de voorzieningenrechter geen sprake van de 'fishing expedition, omdat het verzoek voldoende bepaald is.
Beperking art. 15b Aw juist wél een goed idee
Niks wachten op de volgende Mediaforum! Dirk Visser is het niet eens met Mireille van Eechoud ('Vreemde bedgenoten', bericht hieronder) en reageert meteen: "Ligt het niet veel meer voor de hand dat de overheid de rechten van derden eerst netjes verwerft voordat ze ze überhaupt in het pubbliek domein kán gooien?"
"Beperking art. 15b Aw juist wél een goed idee. In Mediaforum 2005-9, p. 291, schrijft M.M.M. van Eechoud onder de titel "Vreemde bedgenoten: de Wob en de Richtlijn hergebruik overheidsinformatie" over het wetsvoorstel 30188 tot wijziging van (o.a.) de Wob ter implementatie van Richtlijn 2003/98/EG inzake het hergebruik van overheidsinformatie, onder andere:
"Een ander punt van kritiek betreft de verzekering die in de Memorie van Toelichting wordt gegeven dat het wetsvoorstel uitdrukkelijk niet meer doet dan het implementeren van de Richtlijn. Toch bevat het een vergaande wijziging van artikel 15b Auteurswet (en een nieuw art. 9a Wet op de Naburige Rechten), dat in zijn huidige vorm verder (commercieel) gebruik toestaat van door of vanwege de overheid openbaar gemaakte werken, tenzij het auteursrecht is voorbehouden (..) Door het bestaande art. 15b Aw ook nog eens te beperken tot werken 'waarvan de openbare macht de maker of rechtverkrijgende is', wordt de reikwijdte van dit artikel sterk ingedamd ten detrimente van het publieke domein. Een beperking die niet vereist is en ook nog eens overbodig, aangezien de overheid een auteursrechtvoorbehoud kan maken, ook ter bescherming van de rechten van toeleveranciers."
Deze beperking is weliswaar mogelijk niet vereist door de bewuste richtlijn, maar m.i. niet overbodig en juist wél wenselijk. Waarom heeft de overheid de mogelijkheid om door publicatie "door of vanwege de openbare macht" rechten van derden te onteigenen? Dat is juist een onwenselijk element van de huidige redactie van art. 15b. (vgl. SVV, p. 143-146). De overheid kan zonder toestemming en zonder het recht daartoe te verwerven beschermd werk van derden in het publiek domein gooien.
Weliswaar kan dat door het maken van het bekende voorbehoud in het huidige systeem ook worden voorkomen, maar dat gebeurt regelmatig niet. Ligt het niet veel meer voor de hand dat de overheid de rechten van derden eerst netjes verwerft voordat ze ze überhaupt in het pubbliek domein kán gooien?
Aan Van Eechoud kan worden toegeven dat onder de voorgestelde nieuwe redactie van art. 15b Aw (en art. 9a WNR) het voor gebruikers wel minder duidelijk wordt. Zij kunnen er immers niet meer op vertrouwen dat alles wat "door of vanwege de openbare macht" is openbaar gemaakt rechten vrij is. Dit versterkt m.i. echter de verplichting van de overheid om de rechten van derden voor zover nodig consequent te verwerven en om aan gebruikers duidelijk te maken wat wel en wat niet rechten vrij is.
Het belangrijkste is dat de overheid alle informatie die zij "door of vanwege de openbare macht" openbaar wenst te maken makkelijk vindbaar gratis op internet zet. Dan is de mogelijkheid van al dan niet verder exploiteren daarvan aanzienlijk minder belangrijk. Wél belangrijk is dat zij eerst netjes de rechten verwerft óm het gratis op internet te zetten.
Per saldo verdient de nu voorgestelde wijziging die onteigening door de overheid onmogelijk maakt dus de voorkeur. Het opnemen van de nabuurrechtelijke variant van art. 15b Aw in art. 9a WNR is ook een goed idee, maar dat lijkt Van Eechoud ook niet te betwisten. "
blokkades uit hoofde van auteursrecht
Met dank aan KMVS: Rechtbank Arnhem, 21 september 2005, zknr. 117661. Tellegen tegen Codemasters.
Rechter hanteert proportionaliteitsbeginsel in auteursrechtzaak. De verwerking van de zogenaamde 'graffiti wall' in de Amsterdam ArenA (korte kant, zuid-zijde) in het computerspel Ajax Club Football van gedaagde Codemasters levert volgens de Rechtbank geen inbreuk op op het auteursrecht van graffiti-kunstenaar Tellegen, omdat sprake is van een incidentele verwerking van ondergeschikte betekenis in de zin van artikel 18a Aw (zowel naar oud als naar nieuw recht).
De wandschildering, zoals de rechtbank het werk aanduidt, draagt niet, althans niet substantieel, bij tot (de exploitatie van) het product van Codemasters. De enkele omstandigheid dat de wandschildering zich in het Arena-stadion bevindt en Codemasters het Amsterdam Arena stadion zo nauwkeurig mogelijk heeft willen weergeven, is onvoldoende om Tellegen een aanspraak te geven op een verbod, nevenvorderingen en schadevergoeding. Van noemswaardige verrijking van Codemasters ten koste van Tellegen kan evenmin worden gesproken.
Rechtbank maakt nog even duidelijk dat zij dit soort zaken liever geschikt ziet: "Codemasters heeft een poging gedaan Tellegen op andere wijze een genoegdoening te verschaffen die hem meer naamsbekendheid als auteur had kunnen opleveren. Deze oplossing heeft Tellegen niet willen aanvaarden(…). Voorkomen moet evenwel worden dat de ontwikkeling van het maatschappelijk verkeer, innovatie en kunst worden afgeremd als gevolg van blokkades uit hoofde van auteursrecht die geen wezenlijke bijdrage leveren aan het gebruiksdoel van het product en waarvoor de auteur reeds met een redelijke tegenprestatie is beloond. De aanspraken van Tellegen moeten worden afgewezen als zijnde van te minimaal belang en als disproportioneel ten opzichte van de belangen van Codemasters."
Vreemde bedgenoten
M.M.M. van Eechoud, Mediaforum 2005-9, p. 291: Vreemde bedgenoten: de Wob en de Richtlijn hergebruik overheidsinformatie. Ter implementatie van Richtlijn 2003/98/EG inzake het hergebruik van overheidsinformatie is onlangs wetsvoorstel 30188 ter wijziging van de Wob ingediend.
"Een ander punt van kritiek betreft de verzekering die in de Memorie van Toelichting wordt gegeven dat het wetsvoorstel uitdrukkelijk niet meer doet dan het implementeren van de Richtlijn. Toch bevat het een vergaande wijziging van artikel 15b Auteurswet (en een nieuw art. 9a Wet op de Naburige Rechten), dat in zijn huidige vorm verder (commercieel) gebruik toestaat van door of vanwege de overheid openbaar gemaakte werken, tenzij het auteursrecht is voorbehouden (..) Door het bestaande art. 15b Aw ook nog eens te beperken tot werken 'waarvan de openbare macht de maker of rechtverkrijgende is', wordt de reikwijdte van dit artikel sterk ingedamd ten detrimente van het publieke domein. Een beperking die niet vereist is en ook nog eens overbodig, aangezien de overheid een auteursrechtvoorbehoud kan maken, ook ter bescherming van de rechten van toeleveranciers."
onvoorziene dramatische ontwikkelingen
Nieuwe website bekendmaking.nl levert meteen al wat op: Vergoeding thuiskopiëren op blanco dragers t/m 2006.
Naast tarieven, de vergoeding voor blanco DVD gaat omlaag, ook wat punten van orde. O.a: "Elk van beide partijen (Stobi en Thuiskopie) heeft m.b.t. de onder A. genoemde blanco dragers het recht bij naar het oordeel van de voorzitter onvoorziene dramatische ontwikkelingen een aanpassing aan de orde te stellen in het najaar 2005. Zou het vonnis in de Opus-zaak (hier) voldoende onvoorzien en dramatisch zijn om aan de orde te stellen? Lees gehele besluit hier. (Staatscourant 19 september 2005, nr. 181 / pag. 16)
In de eigen Nederlandse taal
Kamerstukken 29874 (R 1777), nr. 13, Wijziging van de Rijksoctrooiwet 1995 i.v.m. goedkeuring en uitvoering van een drietal verdragen. Amendement van het lid Gerkens (SP).
"Dit amendement maakt de wijzigingen, aangebracht door de nota van wijziging (stuk nr. 8), ongedaan. Hiermee blijft de in het oorspronkelijke wetsvoorstel bestaande vertaling van octrooiconclusies in het Nederlands bestaan, waardoor deze vertalingen behouden blijven als signaal functie voor het MKB. Een Nederlands bedrijf kan hierdoor de octrooiconclusie in de eigen Nederlandse taal blijven lezen en daardoor gemakkelijker beoordelen of men inbreuk maakt op een octrooi."
TWEEDE KAMER DER STATEN-GENERAAL
Vergaderjaar 2005-2006
29 874 (R 1777) Goedkeuring en uitvoering van de op 17 december 1991 te München tot stand gekomen Akte tot herziening van artikel 63 van het Verdrag inzake de verlening van Europese octrooien van 5 oktober 1973 (Trb. 1992, 47), het op 1 juni 2000 te Genève tot stand gekomen Verdrag inzake octrooirecht (Trb. 2001, 120), het op 17 oktober 2000 te Londen tot stand gekomen Verdrag inzake de toepassing van artikel 65 van het Verdrag inzake de verlening van Europese octrooien van 5 oktober 1973 (Trb. 2001, 21) en de op 29 november 2000 te München tot stand gekomen Akte tot herziening van het Verdrag inzake de verlening van Europese octrooien (Trb. 2002, 64)
Nr. 13 AMENDEMENT VAN HET LID GERKENS
Ontvangen 21 september 2005
De ondergetekende stelt het volgende amendement voor:
In artikel II, onderdeel T, wordt artikel 52 als volgt gewijzigd:
1. In het eerste lid wordt na de eerste volzin een volzin ingevoegd, luidende: Daarnaast doet degene aan wie een Europees octrooi is verleend het bureau binnen een bij algemene maatregel van rijksbestuur te bepalen termijn een vertaling in het Nederlands toekomen van de conclusies van het verleende octrooi.
2. In het tweede lid wordt “De in het eerste lid bedoelde vertalingen voldoen” vervangen door: De vertaling voldoet.
3. In het derde lid wordt “de in het eerste lid bedoelde vertalingen” vervangen door: de vertaling.
4. In het vierde lid, onderdeel a, wordt “de in het eerste lid bedoelde vertalingen niet door het bureau zijn ontvangen” vervangen door: de vertaling niet door het bureau is ontvangen”.
Toelichting
Dit amendement maakt de wijzigingen, aangebracht door de nota van wijziging (stuk nr. 8), ongedaan. Hiermee blijft de in het oorspronkelijke wetsvoorstel bestaande vertaling van octrooiconclusies in het Nederlands bestaan, waardoor deze vertalingen behouden blijven als signaal functie voor het MKB. Een Nederlands bedrijf kan hierdoor de octrooiconclusie in de eigen Nederlandse taal blijven lezen en daardoor gemakkelijker beoordelen of men inbreuk maakt op een octrooi.
Gerkens
Ondertussen in Genève
